«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα Facebook Twitter
Παρά τον όγκο που έχει «βάλει» για τις ανάγκες του ρόλου, ο Μέσκαλ ευτυχώς δεν θυμίζει σε πολλά τον Ράσελ Κρόου, ούτε στην εμφάνιση ούτε στον λόγο.
0

Έναν νεαρό Άλμπερτ Φίνεϊ, καλλιεργημένο και παρορμητικό, περιπετειώδη αλλά και λιγότερο brutal από τους τυπικούς ήρωες δράσης, είδε στο πρόσωπο του Πολ Μέσκαλ ο Ρίντλεϊ Σκοτ όταν έκανε κάστινγκ για το σίκουελ του «Μονομάχου», περίπου είκοσι πέντε χρόνια μετά τον εισπρακτικό και οσκαρικό θρίαμβο που έφερε ξανά στο προσκήνιο τα σανδαλοχίτωνα έπη ενός μακρινού παρελθόντος. Η ειρωνεία είναι πως, ενώ στο πρώτο μέρος τα προηγμένα για την εποχή εφέ βοήθησαν στην αναπαράσταση της περιόδου, το Κολοσσαίο του δεύτερου κεφαλαίου είναι, εν μέσω μιας ψηφιοποιημένης κανονικότητας, εντελώς φυσικό σκηνικό, χτισμένο έτσι ώστε να τηρεί το μέγεθος και τις αναλογίες του αυθεντικού – ο Σκοτ ανέκαθεν αυθαδίαζε έναντι του συρμού, κάνοντας το δικό του, ακροβατώντας σε πανάκριβες κλίμακες.

Ο «Μονομάχος ΙΙ» δεν είναι μια συνειδητή απόπειρα να αναστήσει το είδος που ούτως ή άλλως ανακαίνισε εκ βάθρων, έχοντας παντρέψει το Χόλιγουντ με την Τσινετσιτά με τους δικούς του όρους, αλλά μια επαγγελματική ενορχήστρωση των επιμέρους στοιχείων για να ξαναπιάσει το νήμα μιας ιστορίας που προφανώς του άρεσε και σίγουρα λειτούργησε σε πολλούς τομείς.

Κι ενώ οι άνεμοι δεν είναι ούριοι για μια περιπέτεια κόστους 300 εκατομμυρίων δολαρίων, ειδικά μετά το χαοτικό φιάσκο του «Ναπολέοντα», ο Βρετανός δημιουργός δεν ταράχτηκε και έδρασε αποτελεσματικά, με μια θηριώδη παραβολή για τη διαφθορά και κυρίως με ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.

Ο Σκοτ έχει την εμπειρία και την εξυπνάδα να κρατά τη δεύτερη ανάγνωση για όσους θέλουν να τη διακρίνουν ανάμεσα στις γραμμές, προτείνοντας το θέαμα σε μια ταινία που άλλωστε αυτό έχει ως κράχτη και κρίσιμο συμπλέκτη του γιγαντιαίου κινητήρα του.

Ο Άννωνας πρωταγωνιστεί σε μια κλασική ιστορία τραγικής ειρωνείας, αφού στην πραγματικότητα είναι ο Λεύκιος, ο γιος του Μάξιμου και της Λουκίλας, που νομίζει πως, παιδί ακόμα, εγκαταλείφθηκε από τη μητέρα του και φυγαδεύτηκε μετά τον βίαιο θάνατο του πατέρα του για να καταλήξει στη Νουμιδία, όπου σε μια μάχη με τους Ρωμαίους χάνει την αγαπημένη του σύζυγο από το θανατηφόρο βέλος του στρατηγού Ακάκιου (Πασκάλ), ήρωα του λαού και τωρινού συντρόφου της Λουκίλας (Νίλσεν).

«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα Facebook Twitter
Στο φόντο των αιματηρών ντέρμπι κυριαρχεί μια αυτοκρατορία σε κάθετη πτώση, έρμαιο στα χέρια του τρελαμένου από τη σύφιλη Καρακάλλα και του ιστορικά ασήμαντου δίδυμου αδελφού του.

Σκλαβωμένος πλέον, ορκίζεται εκδίκηση και βρίσκει το κατάλληλο έδαφος όταν ο μεγιστάνας Μακρίνος, ένας ντίλερ μεσάζων που έχει διασυνδέσεις με την εξουσία και στην ιδιοκτησία του μελλοθάνατους παλαιστές, βλέπει πτυχές του εαυτού του στον Άννωνα/Λεύκιο και παρακολουθεί με τρομερό ενδιαφέρον, αλλά και ιδιοτέλεια, τις συναπτές, καθοριστικές νίκες του στην αρένα. Ίσως γίνει ο διάδοχος του Μάξιμου, και ο τρόπος που τοποθετείται στο τερέν, πετώντας το χώμα στον αέρα πριν επιτεθεί, θυμίζει αμέσως και στη Λουκίλα από ποιον έχει πάρει ο γεμάτος αυταπάρνηση νεαρός που ξεσηκώνει τα αποκτηνωμένα πλήθη – «μακάρι να μην είχες κληρονομήσει τη δύναμη του πατέρα σου, αλλιώς θα είχες φύγει και γλιτώσει από όλο αυτό», του λέει μονίμως βουρκωμένη, όταν τον επισκέπτεται στο κελί του.

Στο φόντο των αιματηρών ντέρμπι κυριαρχεί μια αυτοκρατορία σε κάθετη πτώση, έρμαιο στα χέρια του τρελαμένου από τη σύφιλη Καρακάλλα και του ιστορικά ασήμαντου δίδυμου αδελφού του. Η επωδός του δεύτερου «Μονομάχου» είναι το όνειρο της παλιννόστησης, προοπτική που δίνει έμπνευση στους καταφρονεμένους και τους ρομαντικούς, και σοβαρή αυταπάτη για τους πραγματιστές και τους κυνικούς.

Το αμερικανικό σινεμά πάντα προτιμούσε περισσότερο τον ρωμαϊκό μαξιμαλισμό έναντι της αρχαιοελληνικής ιστορίας· είναι πολλαπλασιασμένος και μεγαλεπήβολος, φιλοχρήματος και συβαριτικός, γεμάτος εξόφθαλμες προδοσίες και αναγνωρίσιμη φιλοσοφία, τρελούς συγκλητικούς και εξωφρενικούς ηγέτες, συγγενή πολιτική δομή, φωτογενέστερο ιμπεριαλισμό, και έχει ευκρινώς χαρτογραφημένα την αρχή, τη μέση και το τέλος.

Ο Σκοτ έχει την εμπειρία και την εξυπνάδα να κρατά τη δεύτερη ανάγνωση για όσους θέλουν να τη διακρίνουν ανάμεσα στις γραμμές, προτείνοντας το θέαμα σε μια ταινία που άλλωστε αυτό έχει ως κράχτη και κρίσιμο συμπλέκτη του γιγαντιαίου κινητήρα του. Τροφοδοτεί τον πλούτο της παραγωγής, συνδέει εικαστικά τους δύο κινηματογραφικούς τόμους του «Μονομάχου», αλλά, όπως συνηθίζει, κόβει γρήγορα και περνάει στην επόμενη σκηνή – απεχθάνεται πλάνα που «κρεμάνε», διαφημιστής γαρ.

Δεν φείδεται ανθρώπινου δυναμικού, είτε πρόκειται για γνωστούς ηθοποιούς, είτε για κομπάρσους, σετ ή τα… ζώα, αληθινά και μη, διατηρεί τη δύναμη από το ορμητικό ξεκίνημα, εκεί που λες πως το έχεις ξαναδεί το έργο, και προχωρά σε μια πιο εμπλουτισμένη ανάπτυξη των χαρακτήρων, με το σασπένς σωστά προγραμματισμένο από τον μόνιμο συνεργάτη του στο σενάριο, τον Ντέιβιντ Σκάρπα.

«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα Facebook Twitter
Η επωδός του δεύτερου «Μονομάχου» είναι το όνειρο της παλιννόστησης, προοπτική που δίνει έμπνευση στους καταφρονεμένους και τους ρομαντικούς, και σοβαρή αυταπάτη για τους πραγματιστές και τους κυνικούς.
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα Facebook Twitter
Έναν νεαρό Άλμπερτ Φίνεϊ, καλλιεργημένο και παρορμητικό, περιπετειώδη αλλά και λιγότερο brutal από τους τυπικούς ήρωες δράσης, είδε στο πρόσωπο του Πολ Μέσκαλ ο Ρίντλεϊ Σκοτ.

Παρά τον όγκο που έχει «βάλει» για τις ανάγκες του ρόλου, ο Μέσκαλ ευτυχώς δεν θυμίζει σε πολλά τον Ράσελ Κρόου, ούτε στην εμφάνιση ούτε στον λόγο – ως χαρακτήρας έχει λάβει άλλη παιδεία και το ήμισυ της καταγωγής του τον συγκρατεί σε μια πιο σοφιστικέ επεξεργασία των σεισμικών εκπλήξεων που δοκιμάζει στην πλοκή. Κρατά την πρέπουσα στάση: ισορροπία με εξάρσεις οργής, αυτόν τον δραματουργικά ευεργετικό «thymo» που ανιχνεύει ο ξύπνιος Μακρίνος και τον επισημαίνει, αν και με λάθος προφορά!

Η παρουσία του θα ήταν πιο ισχνή αν δεν πλαισιωνόταν από τον Ντενζέλ Ουόσινγκτον. Ο Μακρίνος που υποδύεται δεν αναλύεται σε σαιξπηρικές ευκολίες ή σε μια μεγαλόσχημη μετάφραση μιας παρασκηνιακής φιγούρας, μόνο και μόνο για να τη μεγεθύνει σε επίπεδα εντυπωσιασμού. Ουσιαστικά παίζει μια ανθρώπινη μεταβλητή, δίνοντας φωνή σε μια ομιχλώδη προσωπικότητα που εκπροσωπεί ρευστό ιδεολόγημα και ανατρεπτικά επιχειρήματα, όχι φτηνά, ούτε όμως και βάσιμα. Είναι ο εργολάβος της εξουσίας που φύεται στις ανοιχτές ρωγμές της εκτεταμένης διαφθοράς, ένας μισάνθρωπος που μόνο στα χέρια ενός τόσο διορατικού ηθοποιού αποκτά υπόσταση και δραματικό ενδιαφέρον, όπως περίπου ο πατέρας Γκέτι στο «All the money in the world».

Η ταινία «Μονομάχος II» κυκλοφορεί στους κινηματογράφους την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Δεν μπορώ πια να ξυπνάω και απλώς να τα κάνω αυτά»: Είπε ο Πέδτρο Πασκάλ για τον «Μονομάχο 2» 

It's Viral / «Δεν μπορώ να ξυπνάω και να κάνω τέτοια πράγματα»: Είπε ο Πέδρο Πασκάλ για τον «Μονομάχο 2» 

Ο 49χρονος ηθοποιός μίλησε για την προετοιμασία του σχετικά με την ταινία - Τι σχολίασε ο σκηνοθέτης Ρίντλεϊ Σκοτ όταν είδε τον Πέδρο Πασκάλ στο πλατό - Ποια ήταν η δίαιτα του συμπρωταγωνιστή Πολ Μεσκάλ
THE LIFO TEAM
Ο Πολ Μεσκάλ στο νέο εξώφυλλο της GQ: Ο άνθρωπος πίσω από τους ρόλους και η νέα πρόκληση του «Gladiator II»

Πολιτισμός / Ο Πολ Μεσκάλ στο νέο εξώφυλλο του GQ: Ο άνθρωπος πίσω από τους ρόλους και η νέα πρόκληση του «Gladiator II»

Αναφερόμενος στην επαγγελματική του πορεία, ο Μεσκάλ παραδέχεται ότι ο ρόλος του Connell στο Normal People τον εκτόξευσε σε μια νέα κλίμακα δημοσιότητας, αλλά του έδωσε και την ευκαιρία να εξελιχθεί ως ηθοποιός
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM
Ο Άγγελος Φραντζής θέλησε να κάνει μια αστεία ταινία 

Οθόνες / Άγγελος Φραντζής: «Mόνο αν πας στην πηγή των τραυμάτων, μπορείς να απελευθερωθείς»

Μια κουβέντα με τον ακατάτακτο σκηνοθέτη λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα της νέας του ταινίας «Ο Νόμος του Μέρφυ», μιας σουρεαλιστικής υπαρξιακής κωμωδίας που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες δουλειές του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

The Review / Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και η δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου Ιωσηφίνα Γριβέα συζητούν για την πιο αμφιλεγόμενη ταινία της χρονιάς, που έχει προκαλέσει έντονες διαμάχες στα social media, για τη φεμινιστική της διάσταση και για τις γυναικείες φωνές στο σινεμά, που επιτέλους ακούγονται πιο ηχηρά από ποτέ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Οθόνες / Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Ξεκίνησε ως εφηβικό είδωλο στα ’80s, πρωταγωνίστησε σε δύο εμβληματικές ταινίες του Κόπολα και έχτισε την καριέρα του επιλέγοντας ταινίες με γνώμονα τα ενδιαφέροντά του. Στα 60 του έχει συνδεθεί με μερικές από τις πιο αγαπημένες καλτ ταινίες διεθνώς, δηλώνει ζωγράφος και διατηρεί σημαντική συλλογή τέχνης. Έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να παραλάβει έναν τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οθόνες / Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οι κατηγορίες εναντίον του Φράνκο για σεξουαλική κακοποίηση έβαλαν στον γύψο όχι μόνο την καριέρα του στο Χόλιγουντ αλλά και τη στενή φιλία του με τον επί εικοσαετίας κολλητό και συνεργάτη του.
THE LIFO TEAM
15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Οθόνες / 15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Πάμελα Άντερσον, Αριάν Λαμπέντ, Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, σινεφίλ τέρατα και όλη η νέα ελληνική κινηματογραφική παραγωγή της χρονιάς στην 65η διοργάνωση που για δέκα μέρες (31/10-10/11) θα μεταμορφώσει τη Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Απώλειες / Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Αστεία και ανθρώπινη, η αξιαγάπητη, υπερταλαντούχα Τέρι Γκαρ, που απολαύσαμε στο «Young Frankenstein» και το «Τούτσι» και αγαπήσαμε από τις εμφανίσεις της στο βραδινό talk show του Ντέιβιντ Λέτερμαν, ήταν μια από τις πιο λαμπερές σουμπρέτες του αμερικανικού σινεμά.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Paul Morrissey (1938-2024)

Απώλειες / Ο Paul Morrissey (1938-2024) έδωσε φωνή στα «ανθρώπινα σκουπίδια»

Ο εμβληματικός σκηνοθέτης της cult τριλογίας «Flesh» - «Trash» - «Heat» ταυτίστηκε με τον Άντι Γουόρχολ και το νεοϋορκέζικο αβανγκάρντ των ’60s, ως ο πιο ανεξάρτητος από τους ανεξάρτητους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ