«The Prom»: Η ιδανική ταινία για τις φετινές γιορτές – και μάλιστα με τη Μέριλ Στριπ

«The Prom»: Η ιδανική ταινία για τις φετινές γιορτές – και μάλιστα με τη Μέριλ Στριπ Facebook Twitter
Η Στριπ και ο Κόρντεν είναι τόσο ικανοί και ενθουσιώδεις, τόσο εμφανώς χαρούμενοι με τους ρόλους που τους προσφέρθηκαν σαν δώρο. Φωτ.: Melinda Sue Gordon/Netflix
0

Η μεταφορά του The Prom από τη σκηνή στην οθόνη του Netflix έχει τη δική της ιστορία και σπάει τα ρεκόρ ταχύτητας, καταρρίπτοντας κάθε έννοια γραφειοκρατίας και καθυστέρησης, ειδικά για παραγωγές που πηγάζουν από το θέατρο και απαιτούν μεγάλο χρονικό διάστημα για τις διαπραγματεύσεις, τις εγκρίσεις, το πολύπλοκο κάστινγκ και τις πρόβες.

Ένα πολύ κρύο βράδυ του Ιανουαρίου του 2019, ο Ράιαν Μέρφι πήγε στο θέατρο για να δει την παράσταση The Prom, που παρά τις εξαιρετικές κριτικές που είχε αποσπάσει, έμελλε να χάσει όλα τα βραβεία Tony για τα οποία προτάθηκε τον Ιούνιο το ίδιου έτους, από το πιο προχωρημένο Hadestown, και θα έριχνε αυλαία σε πολύ σύντομο διάστημα, μόλις εννιά μήνες από την επίσημη πρεμιέρα του, χάνοντας χρήματα.

Ωστόσο, ο Μέρφι και το περίφημο, παντοδύναμο άγγιγμά του είχαν τον τελευταίο λόγο, σώζοντας ένα αδίκως καταδικασμένο έργο. Η παράσταση τον έκανε να κλάψει και να γελάσει, το ίδιο και όλους τους θεατές, όπως λέει ο ίδιος. Ήταν εύκολο γι' αυτόν να ταυτιστεί με την ηρωίδα, την ομοφυλόφιλη μαθήτρια από την επαρχιακή κωμόπολη της Ιντιάνα, που την αποκλείουν από τον χορό των τελειοφοίτων λόγω της σεξουαλικότητάς της, βλέπει την κρυφή αγαπημένη της να διστάζει να τη συντροφεύσει στο παράπονο της για να μην κακοκαρδίσει την αυστηρή μητέρα της που λύνει και δένει στο σχολείο, και καταφεύγει σε μια ειρηνική αντεπίθεση με τη βοήθεια απρόσμενων συμμάχων από την «πρωτεύουσα» του θεάτρου.

Επιπρόσθετα, ο ματζόρε δημιουργός της σύγχρονης τηλεοπτικής μυθοπλασίας διέκρινε στο θεατρικό μιούζικαλ των Σκλαρ/Μπέγκελιν/Μάρτιν την ενωτική ατζέντα που και ο ίδιος μοιράζει σε κάθε του πρότζεκτ, μαζί με τη γνήσια μουσικοχορευτική απόλαυση αλά Broadway, όπως έμαθε να τη λατρεύει από τα παιδικά του χρόνια, όταν έβλεπε με τη γιαγιά του διασκευασμένα μιούζικαλ στην τηλεόραση, και αργότερα, στις νεοϋορκέζικες σκηνές.

Στην καρδιά του The Prom ξεπηδά εμφατικά η απόκρουση της Αμερικής που πρότεινε ο Τραμπ στη δική του τετραετία.

Με το που τελείωσε λοιπόν η παράσταση, βρήκε τους παραγωγούς του έργου, τους συνεχάρη κι εξέφρασε την επιθυμία του να μεταφέρει το Prom στην οθόνη, εκείνοι συναίνεσαν με χαρά, έναν μήνα αργότερα έκλεισε τα δικαιώματα, έπεισε τον Τεντ Σαράντος του Netflix να το δει, εκείνος το κατάλαβε και του έδωσε το πράσινο φως μέσα σε μια μέρα, και μέχρι τον Μάρτιο έκανε πρόταση στη Μέριλ Στριπ, τον Τζέιμς Κόρντεν και τη Νικόλ Κίντμαν, οι οποίοι του είπαν ναι σε χρόνο dt, δίνοντας ραντεβού τον Δεκέμβριο του 2019 για το ξεκίνημα των γυρισμάτων και περιθώριο στην ομάδα της καλλιτεχνικής διεύθυνσης και των σκηνικών να χτίσουν μια ρέπλικα του Broadway στο Λος Άντζελες, αφού πρώτα μέτρησαν το μέγεθος των δρόμων, το ύψος των θεάτρων και τον αριθμό των λαμπιονιών.

Κι όταν η πανδημία «τόλμησε» να σταματήσει το τετράμηνο γύρισμα, τρεις μόλις ημέρες πριν ολοκληρωθεί, ο Μέρφι σχεδόν απ' το μηδέν επινόησε ένα κλειστό πρωτόκολλο, που μετά έγινε νόρμα, και ήταν ο πρώτος που επέστρεψε στη δουλειά, τελειώνοντας έγκαιρα για την πρεμιέρα της ταινίας του, που συναντιέται αρμονικά με το προγραμματισμένο ραντεβού της, στις 11 Δεκεμβρίου του 2020.

«The Prom»: Η ιδανική ταινία για τις φετινές γιορτές – και μάλιστα με τη Μέριλ Στριπ Facebook Twitter
Ο Ράιαν Μέρφι έκανε πρόταση στη Μέριλ Στριπ, τον Τζέιμς Κόρντεν και τη Νικόλ Κίντμαν, οι οποίοι του είπαν ναι σε χρόνο dt, δίνοντας ραντεβού τον Δεκέμβριο του 2019 για το ξεκίνημα των γυρισμάτων. Φωτ.: Melinda Sue Gordon/Netflix


Το The Prom ξεκινά με μιούζικαλ μέσα στο μιούζικαλ, το ανέβασμα του Eleanor, μιας παράστασης με θέμα τη ζωή της πρώτης κυρίας Έλινορ Ρούζβελτ, με πρωταγωνίστρια τη φτασμένη Ντίντι Άλεν (Μέριλ Στριπ) και σύζυγο επί σκηνής, τον Μπάρι Γκλίκμαν (Κόρντεν). Οι κριτικές είναι σφαγιαστικές και επικεντρώνονται στον ανεξέλεγκτο ναρκισισμό δύο ξεπεσμένων ηθοποιών.

Με τη συνδρομή μιας μόνιμης αντικαταστάτριας για τον ρόλο της Ρόξι Χαρτ από το Σικάγο (Νικόλ Κίντμαν, με ένα καλό νούμερο στην ταινία) κι ενός ξιπασμένου πρωταγωνιστή ενός ξεχασμένου τηλεοπτικού σίριαλ, του Τρεντ, ψάχνουν και βρίσκουν έναν καλό σκοπό για να λυτρωθούν από την αποτυχία και να αποκαταστήσουν τη δημόσια εικόνα τους, βρίσκοντάς τον στην περίπτωση της Έμα, μιας νεαρής λεσβίας που γίνεται trending θέμα στο Twitter εξαιτίας της άρνησης του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων και έρθει στον μεγάλο χορό με τη φίλη της.

Ναυλώνουν πούλμαν και πηγαίνουν με βαριά καρδιά και όνειρο αποκατάστασης της πληγωμένης φήμης τους εκεί που χτυπάει ακόμη η καρδιά του συντηρητισμού, δήθεν για να βοηθήσουν μια πονεμένη ψυχή, αλλά κατά βάθος για να τροφοδοτήσουν το υπερτροφικό εγώ τους. «Είμαστε οι προοδευτικοί του Μπρόντγουεϊ» αυτοαναγγέλονται θριαμβευτικά όταν καταπλέουν στην άσημη πολίχνη, και μάταια η Ντίντι της Στριπ κραδαίνει τα δυο βραβεία Tony που πάντα κουβαλά στη μεγάλη τσάντα της στη ρεσεψιόν του βαρετού ξενοδοχείου όπου καταλύουν, με την ελπίδα να πιάσει τη σουίτα που δεν υπάρχει σε ακτίνα χιλιομέτρων.

«The Prom»: Η ιδανική ταινία για τις φετινές γιορτές – και μάλιστα με τη Μέριλ Στριπ Facebook Twitter
Φωτ.: Netflix


Πλοκή υπάρχει στο έργο: νέοι έρωτες ανθίζουν, παλιές αγάπες ξανασμίγουν, μυαλά αλλάζουν, η περιουσία της Ντίντι διακυβεύεται, ο σχολικός χορός οργανώνεται με δόλο και σχεδιάζεται ένας εναλλακτικός τρόπος για να συμπεριληφθεί η εξοστρακισμένη Έμα και το ταπεινό κίνητρο που οδηγεί τους φαντασμένους αρτίστες στην Αμερική που περιφρονούν σταδιακά παραχωρεί τη θέση του σε μια κατανόηση του προβλήματος της Έμα, ένας αυτοσεβασμός που κερδίζεται με κόπο και φαντασμαγορία.

Η Στριπ και ο Κόρντεν, τόσο ικανοί και ενθουσιώδεις, τόσο εμφανώς χαρούμενοι με τους ρόλους που τους προσφέρθηκαν σαν δώρο, μετατρέπουν δυο στερεότυπα, την ντίβα στο πνεύμα της θρυλικής Πάτι Λιουπόουν και τον χοντρούλη γκέι που προοριζόταν για μιούζικαλ ούτως ή άλλως, αντίστοιχα, σε λαχταριστά ρεσιτάλ μεγάλων χειρονομιών και λεπτεπίλεπτων συναισθημάτων, ανάμεσα σε τραγούδια που κάθε τους νότα είναι σωστή και προβλέψιμη, κάθε τους στίχος είναι ομοιοκατάληκτος και ασφαλής, αλλά στο σύνολό τους, ψυχαγωγικά, ξεσηκωτικά και εύστοχα στις επιδιώξεις και το νόημα τους.

Για τον Μέρφι, το The Prom λειτουργεί ως αναγνωρίσιμη αλληγορία της αμερικανικής παράδοσης, ο fun επίλογος της επίσημης εκπαίδευσης που οφείλει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Στην ταινία, όπως και στο θεατρικό (θεωρητικά), γίνεται η αρένα για την επίδειξη μιας νέας τάξης πραγμάτων, με το περιθώριο να περιλαμβάνεται στη γιορτή, αντί να περισσεύει ενοχικά και ντροπιαστικά, ή να προσποιείται πως δεν υπάρχει, περιμένοντας υπομονετικά να μεταναστεύσει στη δεκτική, μεγάλη πόλη.

Ριζωμένο στην μιουζικαλίστικη θεατρικότητα του, το The Prom είναι ένα μουσικοχορευτικό αφιέρωμα ανοιχτής αγκαλιάς που ανακατεύει περίτεχνα μουσικές και ορθοπολιτκές κορώνες για να περάσει μηνύματα, φτιαγμένο από τον άνθρωπο που έχει βάλει στόχο να επαναπροσδιορίσει το mainstream, δηλαδή να δώσει στο μεγάλο κοινό αυτό που θέλει να δει, με το περιεχόμενο που εκείνος νομίζει σωστότερο – ουσιαστικά, είναι ένα ιδιότυπο σίκουελ της μίνι σειράς Hollywood που παρουσίασε επίσης μέσα στο 2020.

«The Prom»: Η ιδανική ταινία για τις φετινές γιορτές – και μάλιστα με τη Μέριλ Στριπ Facebook Twitter
Με δεδομένο τι πέρασε ο πλανήτης, αλλά και οι ΗΠΑ μέσα στη χρονιά, είναι ένα συγκυριακό ευτύχημα που, αν και δεν έχει καμία σχέση με τα Χριστούγεννα, είναι ό,τι πιο γιορτινό θα μπορούσε να ευχηθεί ο εξαντλημένος θεατής. Φωτ.: Melinda Sue Gordon/Netflix


Στην καρδιά του The Prom ξεπηδά εμφατικά η απόκρουση της Αμερικής που πρότεινε ο Τραμπ στη δική του τετραετία. «Love thy neighbour, trumps them all» τραγουδά ο ψιλοατάλαντος Τρεντ (που ωστόσο έχει αίσθηση της κοινής γνώμης, ως τηλεοπτική περσόνα), εξηγώντας στα νεαρά παιδιά πως τα λόγια της Βίβλου, που μεταφράζονται ως «το "αγάπα τον πλησίον σου" τα ισοπεδώνει όλα" ουσιαστικά γκρεμίζουν αφοπλιστικά όλες τις προκαταλήψεις που τους γεμίζουν μίσος – και, μάλιστα, πολύ δηλωτικά, σε μια σεκάνς μέσα σε κλασικό επαρχιακό εμπορικό κέντρο, την κλασική περαντζάδα όπου η μάζα δίνει ραντεβού και ψωνίζει, άρα υπάρχει.

Δεν πρεσβεύει τίποτε καινούριο όλο αυτό. Η μουσική και το στιλ είναι παράγωγα του High School Musical και του Glee (του Μέρφι), αλλά δίνονται με μπρίο και διακρίνονται από καλοκουρδισμένη σύμπνοια, uptempo ρυθμό και γνώση του είδους (παρά τα εκτεταμένα πανοραμίκ του Μάθιου Λιμπατίκ), έξυπνα σβησίματα της σοβαροφάνειας με νόστιμα τσιτάτα («να σώσουμε μια λεσβία τη φορά, αυτός είναι ο στόχος μας») και τη μετατόπιση του γενικού, δηλαδή την αντιμετώπιση της μισαλλοδοξίας, με την πιο συγκεκριμένη επίτευξη του αυτοσεβασμού.

Με δεδομένο τι πέρασε ο πλανήτης, αλλά και οι ΗΠΑ μέσα στη χρονιά, είναι ένα συγκυριακό ευτύχημα που, αν και δεν έχει καμία σχέση με τα Χριστούγεννα, είναι ό,τι πιο γιορτινό θα μπορούσε να ευχηθεί ο εξαντλημένος θεατής.


Και μάλιστα με τη Μέριλ Στριπ!

 
Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Dick Johnson is Dead»: Μια αριστουργηματική ταινία στο Netflix για την άνοια και τη χαρά της ζωής

Πρώτη προβολή / «Dick Johnson is Dead»: Μια αριστουργηματική ταινία στο Netflix για την άνοια και τη χαρά της ζωής

Η βραβευμένη οπερατέρ και σκηνοθέτρια Κρίστεν Τζόνσον στρέφει την κάμερα της στον πατέρα της και διαχειρίζεται την άνοια που αρχίζει να τον κυκλώνει με τον πιο αξιοθαύμαστο τρόπο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

τομ χάρντι

Οθόνες / 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε την άνοιξη

Από τη μεγάλη επιστροφή του «The Last of Us» σε εκείνη του «Αστερίξ» και από τη σεξουαλική αναζήτηση της Μισέλ Ουίλιαμς σε μια απολαυστική ματιά στον κόσμο του σύγχρονου μπαλέτου, αυτές είναι οι σειρές που θα μας κρατήσουν καθηλωμένους στη μικρή οθόνη το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Οθόνες / 21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Από μια σπουδαία στιγμή του σκορσεζικού σινεμά ως την ψηφιακή επανάσταση της Ανιές Βαρντά κι από το συγκλονιστικό δίπτυχο του Τζόσουα Οπενχάιμερ ως τη μεγάλη φιλμική «σκανταλιά» του Banksy, αυτοί είναι 21 σταθμοί του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης που πρέπει να έχει δει κάθε σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Οθόνες / 10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Το Netflix έχει γίνει ο παράδεισος της εύκολης ψυχαγωγίας, αλλά για τους πραγματικούς σινεφίλ κρύβει και έναν άλλο κόσμο. Αυτή είναι μια λίστα με ταινίες που απαιτούν προσοχή και αφοσίωση, που αξίζουν τον κόπο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Movies

Οθόνες / Η Χιονάτη και 8 καλύτεροι λόγοι για να πάτε σινεμά

Ένα υποψήφιο για Όσκαρ animation για ενήλικες, το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Αριάν Λαμπέντ και μια τολμηρή ταινία για την προσφυγική εμπειρία, γυρισμένη στην Αθήνα, είναι μερικές από τις προτάσεις της εβδομάδας που θα σας αποζημιώσουν.
THE LIFO TEAM
Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ