«Yπόθεση Γκολντμάν»: Μια αληθινή ιστορία τροφοδοτεί ένα καταπληκτικό δικαστικό δράμα

«Yπόθεση Γκολντμάν»: Μια αληθινή ιστορία τροφοδοτεί ένα καταπληκτικό δικαστικό δράμα Facebook Twitter
Ο κατηγορούμενος είναι κάποιος που, πιθανότατα, δεν θα ήθελες να συναναστραφείς ούτε για πέντε λεπτά, μα η δίκη δεν (θα έπρεπε να) αφορά τον χαρακτήρα του. Κι, όμως, όλοι μοιάζουν να εστιάζουν κυρίως σε αυτόν.
0


ΕΚΤΟΣ ΓΑΛΛΙΑΣ, η υπόθεση του Πιερ Γκολντμάν μάλλον είναι γνωστή κυρίως σε μεγάλες (πια) ηλικίες και σε μέλη της αριστερής διανόησης. Ο πολωνοεβραϊκής καταγωγής μαχόμενος αριστερός Πιερ Γκολντμάν κάποια στιγμή στη ζωή του μετατράπηκε σε κοινό ληστή, αποσπώντας με την απειλή όπλου χρήματα, καθ’ ομολογίαν του για να συνεχίσει να ζει ως μπουρζουάς. Σε πρώτο βαθμό δικάστηκε για τέσσερις ένοπλες ληστείες, αρνούμενος πεισματικά ότι διέπραξε την τέταρτη, που οδήγησε στον θάνατο δύο ανθρώπων. Μια καταδίκη σε ισόβια κάθειρξη το 1974, ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο, ένας ξεσηκωμός της γαλλικής αριστεράς και μια έφεση μετά, βρισκόμαστε στο σωτήριο έτος 1976 και στο Εφετείο, όπου η υπεράσπιση επιμένει στην αθωότητα του Γκολντμάν όσον αφορά την αιματηρή ληστεία, με κίνδυνο η ποινή του να μετατραπεί σε θανατική διά γκιλοτίνας – είτε το πιστεύετε είτε όχι, στη Γαλλία η θανατική ποινή καταργήθηκε μόλις το 1981, επί Μιτεράν

Πέραν μιας εισαγωγικής σκηνής, όπου προκύπτει η διαφορετική στάση του κατηγορούμενου και του δικηγόρου του απέναντι στην εβραϊκότητά τους, η δράση εξελίσσεται αποκλειστικά μέσα στην αίθουσα του Εφετείου. Αυτός ο περιορισμός δεν θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για το εγχώριο κοινό, αφενός επειδή, όπως γράφαμε με αφορμή την πρόσφατη επανέκδοση μιας μεγάλης δόξας του είδους, στη χώρα μας λατρεύουμε τα δικαστικά δράματα, αφετέρου επειδή η εναλλαγή προσώπων και η αντιστοίχιση διαλόγων και πλάνων αντίδρασης θα δώσει την εντύπωση αν όχι μιας κίνησης, έστω μιας κινητικότητας. 

Μέσα από αντίστοιχες λεπτομέρειες –που δεν είναι καθόλου τέτοιες– ο Καν παρεμβαίνει στο κείμενο σκηνοθετικά, δηλαδή το σενάριο σού λέει το ένα, αλλά εκείνος σου λέει το άλλο. Ιδιοφυώς, δε, κατά τη διάρκεια της δίκης θα δώσει σε όλους τους συμμετέχοντες ελκυστικές και απωθητικές στιγμές.

Οι φαν της λεπτομερούς ανάδειξης της διαδικασίας θα ενθουσιαστούν, καθώς η ταινία αποδεικνύεται σχολαστική ως προς το δικονομικό μέρος, σε βαθμό που κάποιοι θεατές μπορεί να τη λογαριάσουν για δραματοποιημένη εκδοχή των πρακτικών της δίκης – δεν είναι τέτοια, και όχι μόνο επειδή ο Σεντρίκ Καν και οι συνεργάτες του έλαβαν δημιουργικές ελευθερίες. Καθώς πρόκειται για δικαστικό δράμα και το σασπένς γύρω από την έκβαση της δίκης θα αγγίξει μέρος του κοινού που δεν γνωρίζει την υπόθεση, προτείνουμε να σταματήσετε να διαβάζετε εδώ, αν δεν θέλετε να μάθετε περισσότερα γι’ αυτή, και να επανέλθετε αφού δείτε την ταινία – αν και ο Καν στην πραγματικότητα δεν στέκεται εκεί.

«Yπόθεση Γκολντμάν»: Μια αληθινή ιστορία τροφοδοτεί ένα καταπληκτικό δικαστικό δράμα Facebook Twitter
Μέσα στην αίθουσα ο Καν τοποθετεί τόσο το θεσμικό δικαστήριο όσο και το «λαϊκό», τον ρόλο του οποίου αναλαμβάνουν οι παριστάμενοι στο ακροατήριο.

Η ταινία του αφορά κάτι ευρύτερο από την ειδική περίσταση Γκολντμάν, σχετίζεται με την απονομή της δικαιοσύνης και την επιρροή σε αυτήν παραγόντων που, τουλάχιστον στην ποινική διαδικασία, θα έπρεπε να μην απασχολούν το δικαστήριο. Μέσα στην αίθουσα ο Καν τοποθετεί τόσο το θεσμικό δικαστήριο όσο και το «λαϊκό», τον ρόλο του οποίου αναλαμβάνουν οι παριστάμενοι στο ακροατήριο. Σε ένα στιγμιότυπο καίριας σημασίας, που μπορεί να περάσει απαρατήρητο, κάποια από το κοινό φωνάζει εκτός κάδρου σε μάρτυρα να μιλήσει πιο δυνατά, επειδή δεν μπορούν να ακούσουν καθαρά. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου, εκτός κάδρου επίσης, καλεί τη μάρτυρα να αυξήσει την ένταση της φωνής της, παρά το γεγονός ότι αυτή είναι επαρκής για να ακούσουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Με αυτό τον (κινηματογραφικό) τρόπο ο Καν μας γνωστοποιεί ότι ο δικαστής έχει το βλέμμα του στραμμένο κατά ένα μέρος στην κοινή γνώμη, ότι έχει απολέσει την ουδετερότητα που όφειλε να έχει.

Μέσα από αντίστοιχες λεπτομέρειες –που δεν είναι καθόλου τέτοιες– ο Καν παρεμβαίνει στο κείμενο σκηνοθετικά, δηλαδή το σενάριο σού λέει το ένα, αλλά εκείνος σου λέει το άλλο. Ιδιοφυώς, δε, κατά τη διάρκεια της δίκης θα δώσει σε όλους τους συμμετέχοντες ελκυστικές και απωθητικές στιγμές. Θα σε κάνει να νιώσεις αποστροφή για τις μεθόδους όχι μόνο της εισαγγελίας αλλά και της υπεράσπισης. Ο δε κατηγορούμενος είναι κάποιος που, πιθανότατα, δεν θα ήθελες να συναναστραφείς ούτε για πέντε λεπτά, μα η δίκη δεν (θα έπρεπε να) αφορά τον χαρακτήρα του. Κι, όμως, όλοι μοιάζουν να εστιάζουν κυρίως σε αυτόν. Ακόμα και ο ίδιος ο Γκολντμάν, ενώ στην αρχική δήλωσή του δηλώνει την επιθυμία του να εστιάσουν στα αντικειμενικά στοιχεία και ότι δεν θα συμμετάσχει στην προσωπική του έκθεση, στη συνέχεια αυτοβούλως θα εκτεθεί προσωπικά, προκειμένου να χειραγωγήσει τους συγκεντρωμένους οπαδούς του.

Πολύ αργότερα στο φιλμ, ο δεύτερος εισαγγελέας θα ξεκινήσει την αγόρευσή του με τη φράση ότι η εισαγγελία δεν θέλει πάση θυσία να πετύχει την καταδίκη του κατηγορουμένου και ότι ενεργεί ως συλλειτουργός της Δικαιοσύνης, όταν αμέσως πριν ο συνάδελφός του τον έχει διαψεύσει εμφατικά. Η αφήγηση και το μοντάζ της ταινίας υπογραμμίζουν διαρκώς τέτοιες αντιφάσεις σε μια απόπειρα να καταδείξουν τις προκαταλήψεις και τις στρεβλώσεις που μολύνουν το σύστημα απονομής Δικαιοσύνης. 

«Yπόθεση Γκολντμάν»: Μια αληθινή ιστορία τροφοδοτεί ένα καταπληκτικό δικαστικό δράμα Facebook Twitter
Ακόμα και ο ίδιος ο Γκολντμάν, ενώ στην αρχική δήλωσή του δηλώνει την επιθυμία του να εστιάσουν στα αντικειμενικά στοιχεία και ότι δεν θα συμμετάσχει στην προσωπική του έκθεση, στη συνέχεια αυτοβούλως θα εκτεθεί προσωπικά, προκειμένου να χειραγωγήσει τους συγκεντρωμένους οπαδούς του.

Από τα πραγματικά περιστατικά και τα αποδεικτικά στοιχεία προκύπτει ξεκάθαρα αν όχι η αθωότητα, τουλάχιστον η αμφιβολία για την ενοχή του κατηγορουμένου για την επίμαχη ληστεία και τον φόνο δύο ανθρώπων. Κι όμως, εισαγγελία και υπεράσπιση εστιάζουν στα χαρακτηριστικά του κατηγορουμένου και επιχειρούν επίκληση στο συναίσθημα. Κι όμως, ο δικηγόρος που αρνιόταν πεισματικά να επικαλεστεί το εβραϊκό τραύμα και να θέσει εαυτόν σε κοινή γραμμή με τον πελάτη του θα κλείσει την αγόρευσή του με αυτό. Και όταν στο φινάλε δικαστές και ένορκοι αθωώνουν τον Γκολντμάν για τη συγκεκριμένη ληστεία και τους φόνους, νιώθεις ότι η απόφαση ελήφθη επειδή στο ακροατήριο φώναζαν πολλοί «Γκολντμάν αθώος» και μόνο ένας «Γκολντμάν ένοχος». Και παρά τους πανηγυρισμούς και τα δάκρυα χαράς μερικών, κυριαρχεί μια αίσθηση ήττας, ίσως γιατί ο Καν αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο διαφορετικού αποτελέσματος αν το ρεύμα στο ακροατήριο είχε αντίθετη κατεύθυνση, αν η ταυτότητα του κατηγορουμένου ήταν άλλη. 

Στο τέλος ο κατηγορούμενος δικαιώνεται, αλλά για τους λάθος λόγους, κι εκείνος που «καταδικάζεται» είναι το σύστημα απονομής Δικαιοσύνης. Ιδιοφυώς, ο Καν θα βάλει μέσα στο κάδρο, μαζί με τους πανηγυρίζοντες, τους συγγενείς των θυμάτων που κλαίνε – ίσως γιατί γνωρίζουν ότι η μνήμη των αγαπημένων τους δεν θα δικαιωθεί ποτέ; Και η απούσα από το σύνολο του φιλμ μουσική δεν θα έρθει ούτε τώρα για να συντροφεύσει τις επευφημίες. Και ένα μαύρο καρέ θα διακόψει βάναυσα τις ιαχές και το χειροκρότημα. Μαζί με τα χαμόγελα και την ελπίδα.

Το τρέιλερ της ταινίας

Η ταινία «Υπόθεση Γκολντμάν» κυκλοφορεί στους κινηματογράφους την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου από τη Weird Wave.  

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Θα ήθελα να ήμουν στα γυρίσματα του Pulp Fiction»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Δημήτρη Νάκου

Μυθολογίες / «Θα ήθελα να ήμουν στα γυρίσματα του Pulp Fiction»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Δημήτρη Νάκου

Ο σκηνοθέτης που μόλις παρουσίασε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, το «Κρέας», μοιράζεται μια λίστα που περιλαμβάνει από ρουμάνικο νέο κύμα μέχρι την ταινία με το πιο αταίριαστο ζευγάρι στην ιστορία του κινηματογράφου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Η Εύα Κοταμανίδου μιλά για τα γυρίσματα του «Θιάσου» και για το μεγαλείο του Θόδωρου Αγγελόπουλου

Σαν Σήμερα / Εύα Κοταμανίδου: «Όλοι είχαμε μια έγνοια, ότι γυρίζοντας την ταινία αυτή κάναμε μια ουσιαστική αντίσταση»

Η ηθοποιός που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1936 είχε καταγράψει τις αναμνήσεις της από την ιστορική ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου στην οποία πρωταγωνιστούσε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK «Εφηβεία»: Μια οδυνηρή σειρά για τον άγνωστο κόσμο των σημερινών 13χρονων 

Οθόνες / «Εφηβεία»: Μια οδυνηρή σειρά για τον άγνωστο κόσμο των σημερινών 13χρονων 

Οι σημερινοί έφηβοι μεγαλώνουν σε ένα τρομακτικό χάος πληροφορίας και επιρροών που τους διαμορφώνουν, χωρίς τον έλεγχο της οικογένειάς τους. Μια βρετανική σειρά στο Netflix θέτει ερωτήματα για τους λόγους που οδηγούν σε ακραίες καταστάσεις - προσοχή, περιέχει spoiler.
M. HULOT
Ariane Labed: «Δεν με ενδιαφέρει να σκίσω το γυναικείο σώμα στις ταινίες μου, το σέβομαι»

Οθόνες / Ariane Labed: «Δεν με ενδιαφέρει να σκίσω το γυναικείο σώμα στις ταινίες μου· το σέβομαι»

Με αφορμή την κυκλοφορία της πρώτης της μεγάλου μήκους ταινίας -στην οποία υπογράφει το σενάριο και τη σκηνοθεσία-, την κινηματογραφική διασκευή του γοτθικού μυθιστορήματος Sisters της Ντέιζι Τζόνσον, η Ariane Labed μιλάει στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο για το σινεμά που την εξιτάρει και την κάνει να ρισκάρει.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι ταινίες της εβδομάδας: O Σόντερμπεργκ ξαναχτυπά και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / Οι ταινίες της εβδομάδας: O Σόντερμπεργκ ξαναχτυπά και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή η κινηματογραφική εβδομάδα έχει να μας δώσει το φοβερό δίδυμο Μπλάνσετ-Φασμπέντερ, την αδικημένη από τα Όσκαρ ερμηνεία της Μαριάν Ζαν-Μπατίστ στο Hard Truths και ένα αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ που ήταν υποψήφιο για αγαλματίδιο.
THE LIFO TEAM
«Mr Bates vs The Post Office»: Όταν οι Βρετανοί έχασαν την εμπιστοσύνη τους στη Δικαιοσύνη

Οθόνες / «Mr Bates vs The Post Office»: Όταν οι Βρετανοί έχασαν την εμπιστοσύνη τους στη Δικαιοσύνη

Μια σειρά τεσσάρων επεισοδίων υπενθυμίζει μία από τις μεγαλύτερες δικαστικές αδικίες στη βρετανική ιστορία, όταν εκατοντάδες αθώοι υπεύθυνοι ταχυδρομείων κατηγορήθηκαν για κλοπή και απάτη εξαιτίας ενός ελαττωματικού πληροφοριακού συστήματος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Είμαστε εθισμένοι, θέλουμε παραπάνω λεφτά, παραπάνω ομορφιά, παραπάνω νιότη»

Οθόνες / «Είμαστε εθισμένοι, θέλουμε παραπάνω λεφτά, παραπάνω ομορφιά, παραπάνω νιότη»

Με αφορμή το αφιέρωμα του 27ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στο έργο της, μια δημιουργός που ξέρει πώς να φτιάχνει σωστά crowdpleasers, η Λόρεν Γκρίνφιλντ μιλά στη LiFO για την απροθυμία μας να διδαχτούμε από τις οικονομικές κρίσεις και εξηγεί γιατί βλέπει τις ταινίες τεκμηρίωσης ως μηχανές ενσυναίσθησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
‘CHAOS: The Manson Murders’: Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Daily / «CHAOS: The Manson Murders». Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Το νέο ντοκιμαντέρ του σπουδαίου Έρολ Μόρις επιχειρεί ένα διαφορετικό προφίλ του «σατανικού μεσσία», φωτίζοντας κάποιες από τις λιγότερο ίσως προβεβλημένες εκδοχές, αιτιάσεις και εικασίες γύρω από μια υπόθεση που μοιάζει με σταυροδρόμι του Κακού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Bong Joon Ho: «Δεν με συναρπάζουν οι υπερήρωες, προτιμώ να σώσω έναν απλό άνθρωπο που παλεύει στο χάος»

Μπονγκ Τζουν-Χο / «Δεν με συναρπάζουν οι υπερήρωες, προτιμώ να σώσω έναν απλό άνθρωπο που παλεύει στο χάος»

Μετά τα πολυβραβευμένα «Παράσιτα», ο Μπονγκ Τζουν-Χο επιστρέφει με το «Mickey 17», μια σάτιρα επιστημονικής φαντασίας, και μιλά στη LiFO για τις ιστορίες που επιλέγει να αφηγείται.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«To Magnolia με κάνει να νιώθω ότι η καρδιά μου θα εκραγεί»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Κατσή

Μυθολογίες / «To Magnolia με κάνει να νιώθω ότι η καρδιά μου θα εκραγεί»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Κατσή

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης μοιράζεται μια λίστα με ταινίες που έχει δει δεκάδες φορές και του έχουν προκαλέσει έντονα συναισθήματα, όπως εκείνη που κάνει τη ζωή του πιο υποφερτή και αυτή που τον έφερε αντιμέτωπο με τη φθορά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Movies

Οθόνες / Οι ταινίες της εβδομάδας: «Mickey 17» και 7 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Μαζί με τον Μπονγκ Τζουν-Χο που επιστρέφει δυναμικά μετά τα «Παράσιτα», αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες προβάλλεται ένα καλοδουλεμένο θρίλερ, και ένα ντοκιμαντέρ που θα μιλήσει στην καρδιά των Αθηναίων – και δη των Εξαρχειωτών και των σκακιστών.
THE LIFO TEAM
15 επιλογές από το 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, 6-16/3/25

Οθόνες / 15 πολύ καλά ντοκιμαντέρ που έρχονται στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Το φεστιβάλ-θεσμός επιστρέφει από τις 6 έως τις 16 Μαρτίου με μια ποικιλία από συναρπαστικά ντοκιμαντέρ, που καλύπτουν επίκαιρα και διαχρονικά κοινωνικά ζητήματα, καθώς και προσωπικές ιστορίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Daredevil: Born again»: Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Οθόνες / «Daredevil: Born again»: Σαν να μην πέρασε μια μέρα

Παρά τη μεταγραφή της στη Disney από το Netflix, η σειρά διατηρεί τον βλοσυρό τόνο και τα αιματοβαμμένα set-pieces, επιχειρώντας, παράλληλα, να μιλήσει για κάτι πέρα από το είδος της – σπάνιο αυτό για δημιουργία της Marvel.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Θέλουμε να φαινόμαστε δυνατοί και άτρωτοι, πιστεύοντας ότι έτσι θα επιβιώσουμε»

Οθόνες / «Θέλουμε να φαινόμαστε δυνατοί και άτρωτοι, πιστεύοντας ότι έτσι θα επιβιώσουμε»

Γοητεύτηκε ξαφνικά από το θέατρο και διάβαζε γι' αυτό ενώ εργαζόταν σε ένα περίπτερο. Όταν, δίχως να ξέρει τι τον περιμένει, ο Γιάννης Καράμπαμπας βρέθηκε μπροστά από την κάμερα της Πέννυς Παναγιωτοπούλου στο «Wishbone», διακρίθηκε με το βραβείο του πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ