Το Love Letters to a (Post)Europe υπόσχεται να είναι ένα ιδιαίτερο διήμερο στο Bios. Εικοσιεπτά καλλιτέχνες από όλη την Ευρώπη θα παρουσιάσουν τις δράσις που ετοίμασαν με θέμα τις ραγδαίες αλλαγές που συμβαίνουν στην Ευρώπη, παίρνοντας ως αφορμή την Ελλάδα που βιώνει τις συνέπειες της πολιτικής λιτότητας. Το διήμερο που γίνεται στο Bios Main την Παρασκευή και το Σάββατο έχει διαφορετικό line-up καλλιτεχνών κάθε μέρα. Πάνω από τους μισούς καλλιτέχνες θα παρουσιάσουν τις δουλειές του ζωντανά και οι υπόλοιποι με ταινίες μικρού μήκους, γραπτά και διάφορες δράσεις. Η συμμετοχή στο πρότζεκτ εκφράζει την αλληλεγγύη των καλλιτεχνών προς την Ελλάδα και όλοι ταξίδεψαν στην Αθήνα ειδικά για το Love Letters to a (Post)Europe, με δικά τους έξοδα. Το event ήταν ιδέα της Liza Alexander – καλλιτέχνη με βάση το Λονδίνο, η οποία έχει αναλάβει και την επιμέλεια του event. «Η ανταπόκριση των καλλιτεχνών ήταν άμεση και σχεδόν συγκινητική» λέει. «Κανείς δεν είπε όχι».
Την συναντήσαμε στο Bios λίγες μέρες πριν το event, ενθουσιασμένη αλλά και λίγο αγχωμένη με τον συντονισμό όλων των καλλιτεχνών, και μας μίλησε για το ιδιαίτερο πρότζεκτ της.
Το Love Letters to a (Post)Europe event δεν είναι διαμαρτυρία απέναντι στον τρόπο που λειτουργεί η Ευρώπη άλλα μία πρόταση καινούριων τρόπων προσέγγισης της κατάσταση. Ένα ερωτικό γράμμα βασίζεται συνήθως στην ειλικρίνεια. Είναι ένας όμορφος και αληθινός τρόπος για να προσεγγίσει ένας άνθρωπος τον άλλον.
«Ήμουν στο Λονδίνο λίγο μετά το δημοψήφισμα για το "Ναι" ή "Όχι" και συζητούσα με φίλους και συναδέλφους Έλληνες και άλλους Ευρωπαίους για την κατάσταση στην Ελλάδα. Τότε σκέφτηκα να κάνω ένα πρότζεκτ με αφορμή την κατάσταση στην Ελλάδα και, μέσα από αυτό, για την γενικότερη κατάσταση στην Ευρώπη. Ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό που θα περιελάμβανε την συμμετοχή και την προσφορά πολλών καλλιτεχνών. Ο σκοπός του event δεν είναι να βρούμε κάποια λύση στο πρόβλημα, αλλά να δημιουργήσουμε έναν διάλογο μεταξύ των καλλιτεχνών και του κοινού και να σχολιάσουμε με έναν ποιητικό και καλλιτεχνικό τρόπο την κατάσταση».
Τα έργα που θα παρουσιαστούν στο Love Letters to a (Post)Europe δεν θα ξεπερνάνε τα 15 λεπτά και η ποικιλία των μέσων θα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. «Θα υπάρχουν στιγμές χιούμορ, επαγρύπνησης και διαλογισμού. Πιστεύω ότι ο κόσμος που θα έρθει θα προβληματιστεί, θα διασκεδάσει και θα φύγει με την αίσθηση ότι συμμετείχε σε κάτι ομαδικό και μαζικό. Τα έργα θα είναι σύντομα και στις δύο βραδιές θα έχουν έναν καλό ρυθμό. Κάποια από τα έργα θα είναι σοβαρά και κάποια άλλα πιο αστεία. Μπορεί να είναι κάτι πολύ μικρό, αλλά έχει γίνει με γενναιοδωρία και σκληρή δουλειά από όλους τους συμμετέχοντες και τους διοργανωτές».
Γιατί όμως οι καλλιτέχνες κλήθηκαν να γράψουν «ερωτικά γράμματα» στην Ευρώπη. «Το Love Letters to a (Post)Europe event δεν είναι διαμαρτυρία απέναντι στον τρόπο που λειτουργεί η Ευρώπη άλλα μία πρόταση καινούριων τρόπων προσέγγισης της κατάσταση. Ένα ερωτικό γράμμα βασίζεται συνήθως στην ειλικρίνεια. Είναι ένας όμορφος και αληθινός τρόπος για να προσεγγίσει ένας άνθρωπος τον άλλον», λέει η Liza.
«Έχω παρατηρήσει ότι τα πράγματα στην Ευρώπη επηρεάζονται πιο πολλοί από τις αγορές και λιγότερο από τους ανθρώπους. Ζούμε όλοι μία τεράστια ανθρωπιστική κρίση και αυτό είναι πολύ αρνητικό. Από την άλλη οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε όλες τις πληροφορίες για το τι συμβαίνει. Και στα καλά και τα άσχημα. Κυκλοφορεί ένας αέρας αφύπνισης οι άνθρωποι ξεφεύγουν από την χειραγώγηση και τους δίνεται η δυνατότητα να ζήσουν και να δημιουργήσουν με βάση έναν νέο τρόπο προσέγγισης και σκέψης. Το (Post) είναι ένα σχόλιο για το τι ακριβώς σημαίνει «Ευρώπη» στις μέρες μας και ποιος είναι ο σκοπός αυτής της «Ένωσης». Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στο Love Letters to a (Post)Europe μπορεί να συμβολίζουν μία νέα Ευρώπη με καινούριες ιδέες και προοπτικές. Μία τέτοια δράση είναι πιο επίκαιρη από ποτέ στην Ελλάδα. Αν γινόταν σε κάποια άλλη χώρα δεν ξέρω αν θα είχε νόημα».
Το κείμενο που στάλθηκε στους καλλιτέχνες:
Στην Ελληνική γλώσσα υπάρχουν παραπάνω από τέσσερις λέξεις που περιγράφουν τις διαφορετικές μορφές της αγάπης. Σύμφωνα με τον Ιταλό θεωρητικό Franco “Bifo” Berardi, πριν πέντε χρόνια η Ευρώπη μπήκε σε μία βαθιά κρίση που υποδηλώνει ότι συμβαίνει κάτι ακόμη βαθύτερο, μία κρίση κοινωνικής φαντασίας, όπου το οικονομικό δόγμα έχει καταλάβει τον δημόσιο διάλογο. Αυτό το φαινόμενο σηματοδότησε και την εξέγερση των λαών της Ευρώπης: οι καταλήψεις σε πλατείες της Μαδρίτης, της Αθήνας, της Ρώμης κλπ. Η φυσική παρουσία σε δημόσιους χώρους επιβεβαιώνει κάτι απεριόριστο και μη μετρήσιμο στο παγκόσμιο σύστημα.
Αυτή τη στιγμή τα πράγματα έχουν κάνει τον κύκλο τους και διαφαίνεται ότι το οικονομικό δόγμα χρησιμοποιείται για να επιβάλλει καθεστωτική αλλαγή. Τους τελευταίους μήνες, ο δημόσιος διάλογος σχετικά με το τι έχει θεσπιστεί στο όνομα της Ευρώπης έχει φουντώσει.
Το ζωντανό αυτό γεγονός ζητά από τους καλλιτέχνες να ανταποκριθούν με την πράξη, την ιδέα ή τη μορφή μιας ερωτικής επιστολής. Του τώρα. Μπορεί η δράση αυτή να τερματίζει τον διάλογο εντελώς. Μπορεί να είναι μία πράξη που προσεγγίζει μία άλλη, μία διπλή ανάγνωση.
Στο αντίβαρο της κρίσης της κοινωνικής φαντασίας, του οικονομικού δογματισμού και της νεοφιλελεύθερης τυραννίας είναι η φαντασία, η ενσυναίσθηση, ο αισθησιασμός, η παρουσία, το να είμαστε μαζί, η εμπειρία του να βλέπεις κάτι με τα ίδια σου τα μάτια, τα ζωντανά μανιφέστο, οι ιστορίες, οι φιλικές κινήσεις, η συνεργασία, η αλληλεγγύη, η ανυπακοή, οι σαχλαμάρες, το να κάνεις δώρα, τηλεφωνήματα από και προς το πουθενά, το παραλήρημα, η σκληρή αγάπη, οι αποπλανήσεις, μηνύματα στο κενό, λατρεία, ουτοπίες, μετα -ουτοπίες, τραγούδια από το περιθώριο, ο ορισμός του τώρα.
Ιnfo:
Το Love Letters to a (Post-)Europe θα παρουσιαστεί στο BiosmainΠαρασκευή 2 & Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015 στο Biosmain – Πειραιώς 84. Ώρα έναρξης: 20.30.
σχόλια