Η Ελένη από το «Κωσταλέξι» γίνεται παράσταση

ΔΕΥΤΕΡΑΗ Ελένη από το «Κωσταλέξι» γίνεται παράσταση Facebook Twitter
Η παράσταση, με ερευνητική διάθεση, προσπαθεί να ανακαλύψει την πραγματική Ελένη Καρυώτη, ξεπερνώντας την εικόνα της και τις ιστορίες της εποχής. Φωτ.: Πάτροκλος Σκαφίδας
0

ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΔΕΝ υπήρχε καμία προστασία των θυμάτων, μια εποχή που δεν είναι μακρινή, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων γεμίζουν με τη φωτογραφία της Ελένης Καρυώτη, της Ελένης από το Κωσταλέξι, μιας γυναίκας που έπασχε από ψυχική νόσο και βρέθηκε έγκλειστη στο υπόγειο του σπιτιού της οικογένειας σε άθλια, σχεδόν ζωώδη κατάσταση.

Η Ελένη ζούσε εκεί για 29 χρόνια και το 1978, όταν η ιστορία της αποκαλύφθηκε, ήταν 47 ετών. 

Το Κωσταλέξι ή Κωσταλέξης, το μικρό πεδινό χωριό της Στερεάς Ελλάδας στους βορειοανατολικούς πρόποδες της Οίτης, σε απόσταση 10 χλμ. από τη Λαμία, γίνεται δημοσιογραφικό «αξιοθέατο». Ακόμα και σήμερα, αν γκουγκλάρει κάποιος τη λέξη Κωσταλέξι η υπόθεση της Ελένης βγαίνει πρώτη και το όνομα του χωριού είναι πια συνώνυμο του εγκλεισμού και της κατ' οίκον φυλάκισης.

Στο υπόγειο του σπιτιού η Ελένη, γυμνή, σκεπασμένη με μια τρύπια λινάτσα, βρόμικη και σε ημιάγρια κατάσταση, δίπλα σε τσουβάλια στάρι και σανό, γρυλίζει έντρομη και μιλά ακαταλαβίστικα όταν την πλησιάζουν οι αστυνομικοί. Με εισαγγελική εντολή οδηγείται στο νοσοκομείο της Λαμίας. Είναι ανίκανη να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση και λέει ότι είναι 18 ετών. Μεταφέρεται στην Αθήνα.

Εκείνο τον Νοέμβριο του 1978, ένα ανώνυμο τηλεφώνημα οδηγεί την αστυνομία στο σπίτι της οικογένειας Καρυώτη. Στο υπόγειο του σπιτιού η Ελένη, γυμνή, σκεπασμένη με μια τρύπια λινάτσα, βρόμικη και σε ημιάγρια κατάσταση, δίπλα σε τσουβάλια στάρι και σανό, γρυλίζει έντρομη και μιλά ακαταλαβίστικα όταν την πλησιάζουν οι αστυνομικοί. Με εισαγγελική εντολή οδηγείται στο νοσοκομείο της Λαμίας. Είναι ανίκανη να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση και λέει ότι είναι 18 ετών. Μεταφέρεται στην Αθήνα.

Κωσταλέξι Facebook Twitter
Δημοσιεύουν ακόμα και συνεντεύξεις της. Συνεντεύξεις ενός ανθρώπου που δεν μιλά.

Η υπόθεση είναι πρωτοφανής και οι εφημερίδες βρίσκουν την αγαπημένη τους ιστορία για το επόμενο διάστημα. Τα τρία αδέρφια της Ελένης, Ευθύμης, Μαρία και  Ολυμπία Καρυώτη, τρεις άνθρωποι αμόρφωτοι, εντελώς ακατάλληλοι να βοηθήσουν την αδελφή τους, κατηγορούνται για αρπαγή, σκοπούμενη βαριά σωματική κάκωση και έκθεση σε κίνδυνο σε βαθμό κακουργήματος.

Δεν καταλαβαίνουν καλά-καλά τις λέξεις, είναι και οι ίδιοι εντελώς αναλφάβητοι, ανίκανοι να παράσχουν τη στοιχειώδη βοήθεια που χρειαζόταν η Ελένη. Για την αδελφή τους η καλύτερη λύση ήταν να την κρατήσουν στο σπίτι, κάτι που δεν πίστευαν μόνο εκείνοι αλλά και ολόκληρο το χωριό. Ούτε λόγος τότε να παρέμβουν οι θεσμικοί φορείς, άλλες δυο άγνωστες λέξεις.

Μάλιστα, στη δίκη που ακολούθησε, με εξαίρεση τον εισαγγελέα που κατέστησε υπόδικο όλο το χωριό, το δικαστήριο αποφάσισε την αθώωση των τριών. Λίγο νωρίτερα, όταν έγινε η προσαγωγή τους στη Λαμία, το συγκεντρωμένο πλήθος απείλησε να τους λιντσάρει. Από την κοινωνία της σιωπής φτάνουμε ακαριαία στην κοινωνία της αυτοδικίας. 

Η ιστορία της Ελένης, η οποία δείχνει σημάδια βελτίωσης με την περίθαλψη που της παρέχεται στην Αθήνα, παίρνει μυθιστορηματική τροπή. Στις φωτογραφίες της εποχής τη δείχνουν να «διαβάζει» το «ειδύλλιό της», το πρωτοσέλιδο «Ελένη, αυτός είναι ο έρωτάς σου» και οι τίτλοι «Η δυστυχισμένη Ελένη ξαναγίνεται άνθρωπος – αρχίζει να μιλά και να θυμάται αμυδρά» κάνουν τις εφημερίδες να πουλάνε σαν τρελές.  

Κωσταλέξι Facebook Twitter
Η Ελένη που χάνει τα λογικά της εξαιτίας του έρωτα είναι μια συγκινητική ιστορία που δημοσιεύεται σε συνέχειες. 

Αποκαλύπτεται ο υποτιθέμενος έρωτάς της την περίοδο του εμφυλίου με έναν ΕΛΑΣίτη, ή σε άλλη εκδοχή με τον κομμουνιστή δάσκαλο του χωριού. Το σπίτι είναι φιλοβασιλικό και ο πατέρας της αποφασίζει να την τιμωρήσει φυλακίζοντάς τη στο υπόγειο.

Η τραγική ιστορία αγάπης που έρχεται στο φως μετατρέπει το ρεπορτάζ σε δραματικό ρομάντζο, το Κωσταλέξι, που έχει γίνει τόπος κατασκήνωσης για τους ρεπόρτερ και τα τηλεοπτικά συνεργεία, σε τουριστική ατραξιόν και «τόπο μαρτυρίου». Η Ελένη που χάνει τα λογικά της εξαιτίας του έρωτα είναι μια συγκινητική ιστορία που δημοσιεύεται σε συνέχειες. 

Το βέβαιο είναι ότι η Ελένη πάσχει από ψυχική ασθένεια. Οι εφημερίδες την αποδίδουν στον πολυετή εγκλεισμό. Δημοσιεύουν ακόμα και συνεντεύξεις της. Συνεντεύξεις ενός ανθρώπου που δεν μιλά.

Κάποια στιγμή το «πάρτι» τελειώνει. Οι συγγενείς της Ελένης, που και εκείνοι ζούσαν σε κακές συνθήκες υγιεινής, μην έχοντας ιδέα για το πώς να διαχειριστούν την υπόθεση της αδελφής τους, οι οποίοι δεν ήταν τέρατα αλλά άνθρωποι αμόρφωτοι που δεν ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν, την ξαναπήραν πίσω στο χωριό. Μένει ξανά με την οικογένειά της μέχρι το 1998.

Μια μέρα τα αδέρφια της ήταν σε αγροτικές δουλειές. Όταν επέστρεψαν δεν τη βρήκαν στο σπίτι. Η Ελένη είχε εξαφανιστεί για πάντα χωρίς να αφήσει ίχνος πίσω της. Ακόμα και σήμερα κάποιοι πιστεύουν ότι έπεσε σε ένα από τα βαθιά φαράγγια που υπάρχουν στην περιοχή. Φυσικά, τότε δεν έγινε κανένας θόρυβος στα ΜΜΕ, απλώς υπήρχαν σενάρια ότι κλείστηκε σε μοναστήρι. Όταν εξαφανίστηκε, η Ελένη ήταν 68 ετών. Το τέλος της στα μάτια μας φαντάζει τόσο δραματικό όσο και η ζωή της.

Η αποκάλυψη μιας άλλης αλήθειας

Κωσταλέξι Facebook Twitter
Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις που έγιναν, η Ελένη Καρυώτη στη δεκαετία του ’40 εμφανίζει τα πρώτα συμπτώματα ψυχικής ασθένειας.

Χρόνια αργότερα, η τηλεοπτική εκπομπή «Μηχανή του Χρόνου» μετά από έρευνες έδωσε μια εντελώς διαφορετική διάσταση στα γεγονότα. Πολλά από τα αποκαλυπτικά γεγονότα που ξέραμε ήταν απλώς προϊόντα της ζωηρής φαντασίας των δραστήριων ρεπόρτερ της εποχής, που τράβαγαν κάθε είδηση για το θέμα «από τα μαλλιά».

Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις που έγιναν, η Ελένη Καρυώτη στη δεκαετία του ’40 εμφανίζει τα πρώτα συμπτώματα ψυχικής ασθένειας. Ο πατέρας της την πηγαίνει σε έναν παθολόγο, μη γνωρίζοντας τι έχει, και εκείνος τον παραπέμπει σε ψυχίατρο. Καταλήγουν στο Δαφνί και η νεαρή γυναίκα εισάγεται στην πτέρυγα των ψυχωσικών.

Μπορούμε σήμερα να καταλάβουμε τις συνθήκες που επικρατούσαν σε μια Ελλάδα που δεν γνώριζε τι σημαίνει ψυχική υγεία, με την Ελένη να είναι απλώς η «τρελή του χωριού» και να μην έχει ούτε φαρμακευτική, ούτε νοσηλευτική υποστήριξη και με την οικογένειά της να μένει σε ένα χωριό ώρες μακριά από την Αθήνα. Οι συνθήκες εγκλεισμού, όπως αποκαλύφθηκε και στην υπόθεση της Λέρου, ήταν παρόμοιες με τις συνθήκες στις οποίες ζούσε στο χωριό η Ελένη.

Ο πατέρας της αποφασίζει να μην την αφήσει στο ψυχιατρείο και να την πάρει μαζί του. Η οικογένεια απομονώνεται από όλους, κουβαλώντας το στίγμα της «τρέλας», τα αδέλφια μένουν ανύπαντρα, ενώ όταν οι γονείς πεθαίνουν αφήνουν ευχή και κατάρα στα παιδιά τους να μην εγκαταλείψουν τη μικρή τους αδελφή.

Ένα άτομο με τόσο βαριά ψυχική νόσο δεν θα μπορούσε να έχει καμιά ελπίδα σε αυτό το περιβάλλον.

Κωσταλέξι Facebook Twitter
Η Άλκηστις Νικολαΐδη που πρωταγωνιστεί στην παράσταση. Φωτ.: Πάτροκλος Σκαφίδας

Η πραγματική ιστορία αυτής της γυναίκας, που οι ίδιοι οι γονείς και τα αδέλφια της την κράτησαν έγκλειστη για σχεδόν τρεις δεκαετίες σε ένα χωριό της Στερεάς Ελλάδας, αποτελεί την έμπνευση για την παράσταση «Κωσταλέξι» από την 812:Coal Theatre Company, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μωραΐτη, που θα ανέβει για 17 παραστάσεις στο θέατρο Θησείον από την Παρασκευή 28 Απριλίου.

Μέσα από την ιστορία της Ελένης η παράσταση εξετάζει την κατάσταση ενός ολόκληρου χωριού που ξέρει, βλέπει και δεν μιλάει. Το «τι θα πει ο κόσμος», βαθιά ριζωμένο στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, για ακόμα μία φορά υπερισχύει. 

Η παράσταση, με ερευνητική διάθεση, προσπαθεί να ανακαλύψει την πραγματική Ελένη Καρυώτη, ξεπερνώντας την εικόνα της και τις ιστορίες της εποχής. Την Ελένη ως άνθρωπο πέρα από την αρρώστια και την οικογενειακή παθογένεια. Εξετάζει το θέμα των ψυχικά νοσούντων στην ελληνική επαρχία, το φαινόμενο των «τρελών του χωριού», προσπαθώντας να θέσει ερωτήματα τόσο για την κατάσταση της ψυχικής υγείας στη χώρα μας όσο και για τη συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στους πάσχοντες.

Πώς η σκληρότητα της ανθρώπινης φύσης έρχεται να συνθλίψει ό,τι δεν είναι συνηθισμένο ή καθημερινό; Τελικά ο άνθρωπος είναι το πιο σκληρό ζώο, καθώς τα ένστικτά του, παρ’ όλη την εκπαίδευση και τον πολιτισμό, εξακολουθούν να τον ελέγχουν.

Δείτε εδώ πληροφορίες για την παράσταση

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρομέο Καστελούτσι: «Όπου παρεμβάλλεται το κράτος, δεν υπάρχει χώρος για τον έρωτα. Ο έρωτας είναι εναντίον του κράτους και το κράτος εναντίον του έρωτα».

Θέατρο / Ρομέο Καστελούτσι: «Πάντα κάποιος πολεμά τον έρωτα. Και οι εραστές είναι πάντα τα θύματα»

Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης, λίγο πριν επιστρέψει στην Αθήνα και στη Στέγη για να παρουσιάσει τη «Βερενίκη» του, μας μίλησε για τον έρωτα, τη γλώσσα και τη μοναξιά, την πολιτική και την ανυπέρβλητη Ιζαμπέλ Ιπέρ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της συστημικής ιστορίας

Θέατρο / How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της Iστορίας

Σκηνοθετημένη από έναν νέο δημιουργό, η παράσταση που βασίζεται στο τελευταίο κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη επιχειρεί έναν διάλογο με μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αγορίτσα Οικονόμου

Αγορίτσα Οικονόμου / «Πέφτω να κοιμηθώ και σκέφτομαι ότι κάτι έχω κάνει καλά»

Βρέθηκε να κυνηγάει το όνειρο της υποκριτικής, χωρίς να γνωρίζει τον τρόπο, αλλά με τη βεβαιότητα ότι δεν ήθελε ποτέ να μείνει με την απορία «γιατί δεν το έκανα;». Μέσα από σκληρή δουλειά και πολλούς μικρούς ρόλους, κατάφερε να βρει τον δρόμο της στην τέχνη, στον οποίο προχωρά και αισθάνεται τυχερή. Η Αγορίτσα Οικονόμου είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ 

Θέατρο / «Αν κλάψω με ένα έργο, είμαι σε καλό δρόμο»

Ο Χρήστος Θεοδωρίδης, που έχει σκηνοθετήσει με επιτυχία δύο έργα φέτος, του Βιριπάγιεφ και της Αναγνωστάκη, εξηγεί γιατί τον ενδιαφέρουν τα κείμενα που μιλάνε στον άνθρωπο σήμερα, ακόμα κι αν σε αυτά ακούγονται ακραίες απόψεις που ενοχλούν και τον ίδιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Να είσαι γκέι στη Νέα Υόρκη

Θέατρο / «Η Κληρονομιά μας»: Τι αποκομίσαμε από την εξάωρη παράσταση στο Εθνικό

«Μία ποπ queer saga, παραδομένη πότε στη μέθη των κοκτέιλ Μανχάταν και πότε στο πένθος μιας αλησμόνητης συλλογικής απώλειας» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το πολυβραβευμένο έργο του Μάθιου Λόπεζ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Γιάννη Μόσχο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Θέατρο / «Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή, ούτε αιρετική»

Μετά την Ορέστεια του Στρίντμπεργκ και τις πρόβες για το έργο του Βασίλη Βηλαρά, η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για προσδοκίες και αποφάσεις, για επιτυχίες και απορρίψεις, για το «σύστημα» μέσα στο οποίο δουλεύει και για όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Με Μαρμαρινό, Κουρεντζή, Ράσσε, Mouawad και Ζυλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Πολιτισμός / Μαρμαρινός, Κουρεντζής, Ράσε, Mouawad και Ζιλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Καλλιτέχνες με ιστορικό ίχνος στην Επίδαυρο θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους δίπλα σε ξένους και άλλους Έλληνες δημιουργούς, ενώ στις 19 Ιουλίου θα ακούσουμε την ορχήστρα Utopia υπό τη διεύθυνση του Θ. Κουρεντζή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει τον εαυτό του;      

Θέατρο / Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει επιτυχημένα τον εαυτό του;      

«Αν θες να αναμετρηθείς με κάτι, αν θες να πας στην ουσία, πρέπει να πονέσεις» – Κριτική για την πολυσυζητημένη παράσταση «Merde!» των Βασίλη Μαγουλιώτη και Γιώργου Κουτλή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ο Γιάννος Περλέγκας βρίσκει τη χαρά της δημιουργίας στη φλόγα για συνύπαρξη

Θέατρο / «Έχω νιώσει ακατάλληλος και παρωχημένος δεινόσαυρος μέσα στο θεατρικό τοπίο που αλλάζει»

Με αφορμή το έργο του Μπέρνχαρντ «Η δύναμη της συνήθειας», ο Γιάννος Περλέγκας μιλά με ταπεινότητα και πάθος για το θέατρο, με το οποίο συνεχίζει να παλεύει και που διαρκώς τον νικά. Αυτό, όμως, είναι που τον κρατά ζωντανό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άρης Χριστοφέλλης

Όπερα / «Ακόμα και όσοι θαυμάζουν σχεδόν ειδωλολατρικά την Κάλλας, λίγα γνωρίζουν για την τέχνη της»

Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, επιστημονικός σύμβουλος του ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας», εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η θρυλική σοπράνο παραμένει μια ανυπέρβλητη καλλιτέχνιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Αργυρώ Χιώτη: Ένα «αουτσάιντερ» στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου

Θέατρο / Αργυρώ Χιώτη: Ένα «αουτσάιντερ» στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου

Ποια είναι τα προσωπικά της στοιχήματα και ποιες είναι οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια του Εθνικού - η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει αυτή τη θέση από το 1994.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ