Η «Νύχτα της Κουκουβάγιας» του Γιώργου Διαλεγμένου ξανά στο θέατρο μετά από 20 χρόνια

Η Νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου μετά από 20 χρόνια ξανά στο θέατρο Facebook Twitter
Θεοδώρα Τζήμου, Η Νύχτα της Κουκουβάγιας. Φωτο: Θωμάς Μπλέτσιας
0

Το σπουδαίο έργο «Η Νύχτα της Κουκουβάγιας» του Γιώργου Διαλεγμένου, ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες δραματουργούς, ανεβαίνει από τις 26 Μαρτίου στο θέατρο Κάμιρος, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Αγαρτζίδη & Δέσποινας Αναστάσογλου, από την ομάδα Elephas tiliensis. Μια παράσταση-αλληγορία για τη ζωή και τον θάνατο, σκληρή και σαρκαστική, για την αναπόφευκτη στιγμή που κάθε άνθρωπος αντικρίζει το σκοτάδι του παρελθόντος του· για την κάθαρση που το σκοτάδι φέρνει στο παρόν του.

«Η "Νύχτα της Κουκουβάγιας" του Γιώργου Διαλεγμένου είναι ένα υπέροχο δείγμα θεατρικής γραφής, ένα από τα καλύτερα δείγματα της ελληνικής και παγκόσμιας δραματολογίας. Θα θέλαμε και δημοσίως να ευχαριστήσουμε τον κύριο Διαλεγμένο που μας εμπιστεύτηκε το έργο του, είναι μεγάλη μας τιμή.

20 χρόνια μετά την εμβληματική παράσταση του Λευτέρη Βογιατζή, ερχόμαστε να αφουγκραστούμε την παράδοση αυτών των σπουδαίων δημιουργών. Αν θα καταφέρουμε να αναμετρηθούμε με το ύψος των περιστάσεων, δεν το γνωρίζουμε. Είμαστε όμως ευγνώμονες για τους ανθρώπους που συνεργαζόμαστε και μοιραζόμαστε αυτήν την εμπειρία. Η καθεμία και ο καθένας έρχονται να εργαστούν με ό,τι καλύτερο έχουν.

Άλλες συνεργασίες είναι καινούριες, άλλες πιο πρόσφατες, αλλά μας κάνει να αναρωτιόμαστε πώς από τη ζοφερή πραγματικότητα που βιώσαμε και βιώνουμε μπορεί να προκύπτει αυτός ο ψυχικός πλούτος που διαθέτουν και προσφέρουν οι άνθρωποι. Από πού αντλείται αυτή η δύναμη;

Η παράσταση καλεί τους θεατές να αναλογιστούν τον εαυτό τους στην κρίσιμη στιγμή, στο κρίσιμο Τώρα, να ορίσουν τον τρόπο που στέκονται απέναντι στο διαφορετικό, στο «μη κανονικό», στη δική τους «Πελαγία», σε αυτό που παρεκκλίνει από τις καθημερινές συμβάσεις που αφαιρούν, μέρα τη μέρα, τη σάρκα και το αίμα της ζωής τους.

Η "Νύχτα της Κουκουβάγιας" ίσως να απαντάει εν μέρει σε αυτό το ερώτημα διά του αντιθέτου. Τι γίνεται όταν στραγγίζουμε τη ζωτική δύναμη προκειμένου να επιβιώσουμε και να κανονικοποιηθούμε; Η κουκουβάγια βλέπει στο σκοτάδι, όπως ο Διαλεγμένος είδε και κατέγραψε τα σκοτάδια των ημερών μας» λέει ο ένας εκ των σκηνοθετών της παράστασης Δημήτρης Αγαρτζίδης.

Στο έργο, ο Ίων εργάζεται στο τμήμα απολεσθέντων οστών ενός νεκροτομείου. Εκατοντάδες ονόματα και κόκαλα ανθρώπων που έχουμε πια ξεχάσει, σαν να μην υπήρξαν, περνούν καθημερινά μπροστά απ' τα μάτια του. Σήμερα είναι η δική του στιγμή.

Ένα επαγγελματικό τηλεφώνημα θα είναι η αφορμή για να περάσει κι αυτός στον Κάτω Κόσμο. Εκεί τον περιμένει η Πελαγία, πρώην ερωμένη του, η οποία αυτοκτόνησε εξαιτίας του. Η Πελαγία λατρεύει τις κουκουβάγιες. Ως άλλη Λόρα του «Γυάλινου Κόσμου» συλλέγει οτιδήποτε έχει σχέση με αυτές. Όταν έρχεται η ώρα της κατάβασης του πρώην εραστή της στον Κάτω Κόσμο, ακόμα και στο βαθύτερο σκοτάδι, το μυθικό νυχτοπούλι θα δει τα πάντα. Τώρα ο Ίων πρέπει να αντιμετωπίσει το παρελθόν του.

«Η "Νύχτα της Κουκουβάγιας" είναι ένας αρκετά φοβιστικός κι εξίσου διασκεδαστικός εφιάλτης, που ξετυλίγεται όσο διαρκεί ο επιθανάτιος ρόγχος ενός ηλικιωμένου, καθώς επισκέπτεται ξανά πρόσωπα και γεγονότα της ζωής του που του γεννάνε ντροπή και τύψεις. Είναι ένας ρευστός, άχρονος κόσμος γεμάτος ζώα, έντομα και, κυρίως, πουλιά, μια περίεργη, σχεδόν παγανιστική τελετή περάσματος στον "άλλο" κόσμο, που σε καλεί να αντιμετωπίσεις τον τρόμο του θανάτου και να αναλογιστείς τις τελευταίες στιγμές των ανθρώπων που έχεις αποχαιρετίσει.

Η νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου μετά από 20 χρόνια ξανά στο θέατρο Facebook Twitter
Μαρία Γκιώνη, Η Νύχτα της Κουκουβάγιας. Φωτο: Θωμάς Μπλέτσιας

Είναι, ακόμα, μια απολαυστική νοσταλγική περιήγηση στην Αθήνα και τον Πειραιά των μέσων του 20ού αιώνα: με αξιοσημείωτης ακρίβειας πραγματολογικές λεπτομέρειες σκιαγραφούνται η ατμόσφαιρα, τα πρόσωπα αλλά και το πολιτικό κλίμα της εποχής.

Τέλος, είναι ένας κόσμος γραμμένος σε μια "λαχταριστή" γλώσσα, το γνωστό ιδίωμα του συγγραφέα, ένα σπάνιο μείγμα νατουραλιστικής γραφής και εξπρεσιονιστικού παραληρήματος.

Στον κόσμο του Διαλεγμένου, τα πρόσωπα είναι ο τρόπος που μιλάνε, κι αυτό δεν σημαίνει μόνο τις λέξεις και τις φράσεις που αρθρώνουν, αλλά και τις φράσεις που αφήνουν μετέωρες, όπως και τις λέξεις που μένουν μόνο στο μυαλό τους χωρίς να γίνουν τελικά ήχος» λέει ο Έκτορας Λυγίζος, που πρωταγωνιστεί στην παράσταση.

Όσο ο θάνατος κυριαρχεί στη σκέψη των ανθρώπων, συνειδητά και ασυνείδητα, έρωτες, γάμοι, γλέντια, φαγοπότια, μνήμες, μουσικές, οικεία πρόσωπα, όλος ο κόσμος των ζωντανών τους φέρνει αντιμέτωπους με τους συμβιβασμούς που έκαναν προκειμένου να επιβιώσουν. Άξιζε η ζωή που ζήσαμε;

Η Νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου μετά από 20 χρόνια ξανά στο θέατρο Facebook Twitter
Έκτορας Λυγίζος, Η Νύχτα της Κουκουβάγιας. Φωτο: Θωμάς Μπλέτσιας

Η «Νύχτα της Κουκουβάγιας» των Elephas tiliensis εστιάζει στην παύση μέσα στον χρόνο, στη στιγμή που ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με τις επιλογές και τις ενοχές του, στη στιγμή που αναστοχάζεται για να επουλώσει το τραύμα του παρελθόντος, διεκδικώντας ένα ζωντανό παρόν.

«Νομίζω ότι αυτό που πραγματικά με ιντριγκάρει στο έργο του Διαλεγμένου, στη "Νύχτα της Κουκουβάγιας", είναι αυτός ο τόπος στον οποίο βρίσκεται ο ήρωάς του, ο Ίωνας, ο τόπος που δεν έχει χρόνο. Εκεί που το πριν, το μετά και το τώρα είναι ένα, εκεί που ο ήρωας συναντιέται και συναντάει ολόκληρη την ύπαρξή του. Αυτός ο χώρος, μπορώ να πω, γιατί μόνο να τον φανταστώ μπορώ, έχει μεγάλο ενδιαφέρον για έναν ηθοποιό, το να προσπαθεί δηλαδή να βρεθεί σε αυτήν τη συνθήκη ή να φανταστεί αυτήν τη συνθήκη» λέει η Θεοδώρα Τζήμου που πρωταγωνιστεί στην παράσταση.

Η παράσταση του Δημήτρη Αγαρτζίδη και της Δέσποινας Αναστάσογλου καλεί τους θεατές να αναλογιστούν τον εαυτό τους στην κρίσιμη στιγμή, στο κρίσιμο Τώρα, να ορίσουν τον τρόπο που στέκονται απέναντι στο διαφορετικό, στο «μη κανονικό», στη δική τους «Πελαγία», σε αυτό που παρεκκλίνει από τις καθημερινές συμβάσεις που αφαιρούν, μέρα τη μέρα, τη σάρκα και το αίμα της ζωής τους. Μιας ζωής στην οποία συχνά καταλήγουμε απόντες, ως άλλοι Ίωνες. Ο θάνατος εδώ δεν είναι το τέλος, όπως, κατά τον συγγραφέα, η τελική τελεία δεν δηλώνει και το οριστικό κλείσιμο του έργου.

Η Νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου μετά από 20 χρόνια ξανά στο θέατρο Facebook Twitter
Παρασκευή Δουρουκλάκη, Η Νύχτα της Κουκουβάγιας. Φωτο: Θωμάς Μπλέτσιας

«Ήταν μεγάλη απόφαση να ασχοληθούμε με τη "Νύχτα της Κουκουβάγιας" του Γιώργου Διαλεγμένου. Κυρίως επειδή η φήμη που τον συνοδεύει είναι έντονη, όπως και το ανέβασμα του Λευτέρη Βογιατζή, που ήταν και η τελευταία φορά που ανέβηκε το έργο στη σκηνή.

Αφού τα πράγματα δρομολογήθηκαν και πήραμε την άδεια του συγγραφέα, ήρθε η στιγμή να τον συναντήσουμε. Και στην πόρτα στεκόταν ένας κύριος με παιδικό βλέμμα, που ήθελε να διασφαλίσει την ακεραιότητα του έργου του, με ευγένεια και σαφήνεια.

Αυτές οι ποιότητες κυριαρχούν σε όλα τα έργα του Διαλεγμένου αλλά ιδιαιτέρως στη "Νύχτα της Κουκουβάγιας", όπως και στο "Βella Venezia". O συγγραφέας υπάρχει σε όλο το έργο με την ψυχή του. Με αυτή την έννοια είναι ένα έργο ψυχής, που μιλάει για την ψυχή. Για την ψυχή ενός ηλικιωμένου, τη στιγμή που παλεύει με τον θάνατο.

Ο θάνατός του συμβαίνει την εποχή των Αποκριών. Κωμικός και μαζί βαθιά τραγικός. Ο Διαλεγμένος αγκαλιάζει με φροντίδα την κάθοδο του ήρωά του στον κάτω κόσμο, όπως γίνεται στην Día de los Muertos. Με ένα εκπληκτικό μοντάζ συνθέτει το παρόν του θανάτου με το παρελθόν και το μέλλον, φτιάχνοντας μια άλλη διάσταση του χώρου και του χρόνου. Πρόκειται για μια συγγραφική τέταρτη διάσταση. Είμαστε ευτυχείς που πλέουμε εντός της» καταλήγει η συν-σκηνοθέτιδα του έργου Δήμητρα Αναστάσογλου.

Η Νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου μετά από 20 χρόνια ξανά στο θέατρο Facebook Twitter
Δημήτρης Αγαρτζίδης, Η Νύχτα της Κουκουβάγιας. Φωτο: Θωμάς Μπλέτσιας

«Η Νύχτα της Κουκουβάγιας» του Γιώργου Διαλεγμένου

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου

Εικαστική εγκατάσταση, κοστούμια: Λυδία Ανδριώτη

Μουσική: Κωστής Ζουλιάτης

Φωτισμοί: Ναυσικά Χριστοδουλάκου

Παίζουν: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου, Μαρία Γκιώνη, Παρασκευή Δουρουκλάκη, Έκτορας Λυγίζος, Θεοδώρα Τζήμου

Μουσικός επί σκηνής: Κωστής Ζουλιάτης

Κάμιρος

Ιθάκης 32, Κυψέλη, 2117251384, 6989945228

26/3-19/4

Κάθε Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη, 21:00

*Η παράσταση περιέχει γυμνό και είναι κατάλληλη για θεατές άνω των 15 ετών.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ηλέκτρα Ελληνικιώτη

Θέατρο / Η «Κάμιρος» της Ηλέκτρας Ελληνικιώτη δεν είναι ένας ακόμη θεατρικός χώρος στην Κυψέλη

Η σκηνοθέτις πήρε το ρίσκο της δημιουργίας, μέσα στην καραντίνα, ενός νέου τόπου με επίκεντρο τη θεατρική τέχνη και αφορμή τη «Γραμμή του ορίζοντος» του Χρήστου Βακαλόπουλου, και μας τον παρουσιάζει, τοποθετώντας τον στον χάρτη της σημερινής καλλιτεχνικής πραγματικότητας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Θέατρο / Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Πώς διαβάζουμε σήμερα τον «Γυάλινο Κόσμο» του Τενεσί Oυίλιαμς; Στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης ο Antonio Latella προσφέρει μια «άλλη» Λόρα που ορθώνει το ανάστημά της ενάντια στο κυρίαρχο αφήγημα περί επαγγελματικής ανέλιξης, πλουτισμού και γαμήλιας ευτυχίας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν

Θέατρο / Πού οφείλεται τόση δίψα για το θέατρο;

Το θέατρο εξακολουθεί να προκαλεί debates και ζωηρές συζητήσεις, παρά τις κρίσεις και τις οικονομικές περικοπές που έχει υποστεί, και φέτος ανεβαίνουν στην Αθήνα παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ανδρέας Κωνσταντίνου

Θέατρο / Ανδρέας Κωνσταντίνου: «Δεν μ' ενδιαφέρει τι υποστηρίζεις στο facebook, αλλά το πώς μιλάς σε έναν σερβιτόρο»

Ο ηθοποιός που έχει υποδυθεί τους πιο ετερόκλητους ήρωες και θα πρωταγωνιστήσει στην τηλεοπτική μεταφορά της «Μεγάλης Χίμαιρας» αισθάνεται ότι επιλέγει την τηλεόραση για να ικανοποιήσει την επιθυμία του για κάτι πιο «χειροποίητο» στο θέατρο.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Ο Στρίντμπεργκ και η «Ορέστεια» προσγειώνονται στον κόσμο της Λένας Κιτσοπούλου

Θέατρο / Η Μαντώ, ο Αισχύλος και ο Στρίντμπεργκ προσγειώνονται στον κόσμο της Κιτσοπούλου

Στην πρόβα του νέου της έργου όλοι αναποδογυρίζουν, συντρίβονται, μοντάρονται, αλλάζουν μορφές και λένε λόγια άλλων και τραγούδια της καψούρας. Ποιος θα επικρατήσει στο τέλος;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Οι Αθηναίοι / «Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Η ηθοποιός Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου θυμάται τα χρόνια του Θεάτρου Τέχνης, το πείραμα και τις επιτυχίες του Χυτηρίου, περιγράφει τι σημαίνει γι' αυτή το θεατρικό σανίδι και συλλογίζεται πάνω στο πέρασμα του χρόνου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θωμάς Μοσχόπουλος

Θέατρο / «Άρχισα να βρίσκω αληθινή χαρά σε πράγματα για τα οποία πριν γκρίνιαζα»

Έπειτα από μια δύσκολη περίοδο, ο Θωμάς Μοσχόπουλος ανεβάζει τον δικό του «Γκοντό». Έχει επιλέξει μόνο νέους ηθοποιούς για το έργο, θέλει να διερευνήσει την επίδρασή του στους εφήβους, πραγματοποιώντας ανοιχτές πρόβες. Στο μεταξύ, κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με την Αργυρώ Μποζώνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Θέατρο / Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Ένα συναρπαστικό υβρίδιο θεάτρου, συναυλίας, πολιτικοκοινωνικού μανιφέστου και rave party, βασισμένο στο έργο του επικηρυγμένου στη Ρωσία δραματουργού Ιβάν Βιριπάγιεφ, ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή και αποπειράται να δώσει απάντηση σε αυτό το υπαρξιακό ερώτημα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

The Review / Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου Γιώργος Βουδικλάρης μιλούν για την παράσταση «Ο Χορός των εραστών» της Στέγης, τα υπαρξιακά ερωτήματα που θέτει το κείμενο του Τιάγκο Ροντρίγκες και τη χαρά τού να ανακαλύπτεις το next best thing στην τέχνη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το «Κυανιούχο Κάλιο» είναι μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων 

Θέατρο / «Κυανιούχο Κάλιο»: Μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Όχι μόνο σε ανελεύθερα ή σκοταδιστικά καθεστώτα, αλλά και στον δημοκρατικό κόσμο, η συζήτηση για το δικαίωμα της γυναίκας σε ασφαλή και αξιοπρεπή ιατρική διακοπή κύησης παραμένει τρομακτικά επίκαιρη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

Θέατρο / Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

«Εκείνο που με σπρώχνει να δημιουργώ θεατρικούς χαρακτήρες είναι ο έρωτας», έλεγε ο Ουίλιαμς, που πίστευε ότι ο πόθος «είναι κάτι που κατακλύζει πολύ μεγαλύτερο χώρο από αυτόν που μπορεί να καλύψει ένας άνθρωπος». Σε αυτόν τον πόθο έχει συνοψίσει τη φυγή και την ποίηση, τον χρόνο, τη ζωή και τον θάνατο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ