Παράσιτα

Παράσιτα Facebook Twitter
1

H Πινκ αγαπάει τη Ρόλλυ και η Ρόλλυ αγαπάει την Πινκ. Είναι αδελφές, που μοιράζονται το ίδιο τραυματικό παρελθόν και το ίδιο ζοφερό παρόν: κακοποίηση, φτώχεια, φυλακή, ναρκωτικά. Η μία θέλει να ξεφύγει. Η άλλη δεν την αφήνει, την χρειάζεται κοντά της.

Το έργο Παράσιτα γράφτηκε από τη Βίβιεν Φράντσμαν ύστερα από παραγγελία της θεατρικής εταιρείας Clean Break, που ιδρύθηκε το 1979 από δύο φυλακισμένες γυναίκες, που πίστευαν ότι το θέατρο είναι το κατάλληλο μέσο για να φέρει τις κρυφές ιστορίες των φυλακισμένων γυναικών μπροστά στο ευρύ κοινό. Τρεις και πλέον δεκαετίες αργότερα, η αμιγώς γυναικεία εταιρεία παραμένει πιστή στις αρχές της, παραγγέλνοντας σε γυναίκες θεατρικές συγγραφείς έργα γύρω από το σύνθετο θέμα "γυναίκες και παραβατικότητα" και αποκαλύπτοντας τις επιπτώσεις ενός ελλειματικού συστήματος ποινικής δικαιοσύνης στις ζωές των ανθρώπων. Είναι ένα θέατρο που θέτει δύσκολα ερωτήματα για τις γυναίκες μέσα στην κοινωνία και εργάζεται για θετικές αλλαγές στη ζωή τους.

Θέατρο
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Νεφέλη Θεοδότου είναι ο λόγος που όλο το ελληνικό TikTok χόρευε Φουρέιρα το 2024

Portraits 2025 / Η Νεφέλη Θεοδότου είναι ο λόγος που όλο το ελληνικό TikTok χόρευε Φουρέιρα το 2024

Η χορογράφος και στενή συνεργάτιδα της Ελένης Φουρέιρα, αφού έφτιαξε την πιο viral χορογραφία της χρονιάς για το «Αριστούργημα», αποφάσισε να δοκιμαστεί και στη συναυλία της Άννας Βίσση στο Καλλιμάρμαρο. Και ναι, πήγε καλά αυτό.
ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ
Άκης Δήμου

Θέατρο / «Ζούμε σε καιρούς φλυαρίας· έχουμε ανάγκη τη σιωπή του θεάτρου»

Άφησε τη δικηγορία για το θέατρο, δεν εγκατέλειψε ποτέ τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα. Ο ιδιαίτερα παραγωγικός συγγραφέας Άκης Δήμου μιλά για τη Λούλα Αναγνωστάκη που τον ενέπνευσε, και για μια πόλη όπου η ζωή τελειώνει στην προκυμαία, δίχως να βρίσκει διαφυγή στο λιμάνι της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Θέατρο / Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Ο νεαρός σκηνοθέτης Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος ανεβάζει στην Πειραματική του Εθνικού το «ΜΑ ΓΚΡΑΝ'ΜΑ», μια ευαίσθητη σκηνική σύνθεση, αφιερωμένη στη σιωπηλή ηρωίδα της οικογενειακής ιστορίας μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Ματαρόα στον ορίζοντα»: Φέρνοντας ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Θέατρο / «Ματαρόα στον ορίζοντα»: Ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Στην πολυεπίπεδη νέα παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, λόγος, μουσική και σκηνική δράση συνυπάρχουν ισάξια και συνεισφέρουν από κοινού στην αφήγηση των επίδοξων ταξιδιωτών ενός ουτοπικού πλοίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το video art στο ελληνικό θέατρο

Θέατρο / Video art στο ελληνικό θέατρο: Έχει αντικαταστήσει τη σκηνογραφία;

Λειτουργεί το βίντεο ανταγωνιστικά με τη σκηνογραφία και τη σκηνική δράση ή αποτελεί προέκταση του εθισμού μας στην οθόνη των κινητών μας; Οι γιγαντοοθόνες είναι θεμιτές στην Επίδαυρο ή καταργούν τον λόγο και τον ηθοποιό; Πώς φτάσαμε από τη video art στα stage LED screens; Τρεις video artists, τρεις σκηνοθέτες και ένας σκηνογράφος καταθέτουν τις εμπειρίες τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κωνσταντίνος Ρήγος

Οι Αθηναίοι / «Έχω αισθανθεί να απειλούμαι τη μέρα, όχι δουλεύοντας τη νύχτα»

Οκτάνα, Επίδαυρος, ΚΘΒΕ, Πέγκυ Ζήνα, Εθνικό, Λυρική, «Brokeback Mountain» και «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Ως χορογράφος και σκηνοθέτης, ο Κωνσταντίνος Ρήγος έχει κάνει τα πάντα. Και παρότι έχει αρκετούς haters, νιώθει ότι αυτοί που τον καταλαβαίνουν είναι πολύ περισσότεροι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Οσιέλ Γκουνεό: «Είμαι πρώτα χορευτής και μετά μαύρος»

Χορός / «Δεν βλέπω τον εαυτό μου ως έναν μαύρο χορευτή μπαλέτου αλλά ως έναν χορευτή καταρχάς»

Λίγο πριν εμφανιστεί ως Μπαζίλιο στον «Δον Κιχώτη» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ο κορυφαίος κουβανικής καταγωγής χορευτής Οσιέλ Γκουνεό –έχει λάβει πολλά βραβεία, έχει επίσης εμφανιστεί στο Θέατρο Μπολσόι της Μόσχας, στην Όπερα του Παρισιού, στο Λίνκολν Σέντερ της Νέας Υόρκης και στο Ελίζιουμ του Λονδίνου– μιλά για την προσωπική του πορεία στον χορό και τις εμπειρίες που αποκόμισε, ενώ δηλώνει λάτρης της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Οι Αθηναίοι / Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Ηθοποιός, σκηνοθέτις, ακατάτακτη και αγαπημένη του κοινού, η Σμαράγδα Καρύδη θυμάται πως ανέκαθεν ήθελε το σύμπαν, χωρίς να περιορίζεται. Στον απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας της, ως η Αθηναία της εβδομάδας, καταλήγει πως, ούτως ή άλλως, «στο τέλος ανήκεις εκεί που μπορείς να φτάσεις», ενώ δηλώνει πως πάντα θα επιλέγει συνειδητά να συντάσσεται με τη χαρά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Θέατρο / Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Πώς διαβάζουμε σήμερα τον «Γυάλινο Κόσμο» του Τενεσί Oυίλιαμς; Στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης ο Antonio Latella προσφέρει μια «άλλη» Λόρα που ορθώνει το ανάστημά της ενάντια στο κυρίαρχο αφήγημα περί επαγγελματικής ανέλιξης, πλουτισμού και γαμήλιας ευτυχίας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ

σχόλια

1 σχόλια
Μέσα από την αλληλεξάρτηση των δύο αδελφών εγείρονται στο μυαλό του θεατή πάμπολλοι προβληματισμοί. Στην πρώτη ματιά η γνωστή μάστιγα κυριαρχεί, όμως στην δεύτερη ανάγνωση σπάει το προφανές περίβλημα και μέσα από κοινωνικά αγκάθια όπως ενδοοικογενειακή βία, κακοποίηση, ψέματα, κλοπές, πορνεία, ιδρυματοποίηση, καταλήγει στα βαθιά: έλλειψη αγάπης, μοναξιά, απελπισία και απόγνωση, ανακατεμένα με στιγματισμό, ντροπή και ενοχές. Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, σκηνοθέτης της παράστασης, προσεγγίζει έξυπνα και διακριτικά τα περιγραφόμενα προβλήματα και αποδίδει αριστοτεχνικά τα δραματικά όσο και τα κωμικά στοιχεία. Γρήγορες εναλλαγές σκηνών σε συνδυασμό με τους ευσύνοπτους και κατατοπιστικούς διαλόγους ξετυλίγουν την ιστορία της ζωής των κοριτσιών χωρίς να κουράσουν. [...] Στο ρόλο της Πινκ, η Κόρα Καρβούνη διέπρεψε. Η ερμηνεία της ήταν καταπληκτική από όλες τις απόψεις.[...] Η Ιωάννα Κολλιοπούλου ανέδειξε δεξιοτεχνικά τις ψυχολογικές μεταπτώσεις εξ αιτίας της εύθραυστης και ευμετάβλητης συναισθηματικής ισορροπίας της Ρόλλυ.[...] Είναι ένα έργο σκληρό. Σκληρό γιατί είναι αληθινό. Η εικόνα που βλέπουμε επί σκηνής υπάρχει δίπλα μας, οι διάλογοι ακούγονται στην καθημερινότητά μας. Συνολικά, η επιτυχία της παράστασης βρίσκεται στο ότι όλοι οι συντελεστές της, κατόρθωσαν να απομονώσουν το βουητό της κοινωνίας, να παραμερίσουν τον ιδιότυπο "αυτισμό" μας και να ακούσουμε καθαρά αυτούς τους διαλόγους.Κατερίνα Πεσταματζόγλου(Απόσπασμα από δημοσιευμένη κριτική μου)