Live

Powerboy: Stand up tragedy

Powerboy: Stand up tragedy Facebook Twitter
0
Powerboy: Stand up tragedy Facebook Twitter
Έμπνευση παίρνω από τις εικαστικές και αισθητικές εμμονές μου, από εικόνες, ήχους, κείμενα, υφές, οσμές, κινήσεις, σχέσεις, καταστάσεις. Πάνω απ' όλα, από τους συνειρμούς και τις πιθανές διασυνδέσεις όλων αυτών... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Ο Άρης Σκλάβος έχει ασχοληθεί με διάφορα είδη θεάτρου, τον χορό και την περφόρμανς και δημιουργεί χρησιμοποιώντας μια ποικιλία από μέσα. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και τα θέματά του τα αντλεί σε μεγάλο βαθμό από την πραγματικότητα. «Έμπνευση παίρνω από τις εικαστικές και αισθητικές εμμονές μου, από εικόνες, ήχους, κείμενα, υφές, οσμές, κινήσεις, σχέσεις, καταστάσεις. Πάνω απ' όλα, από τους συνειρμούς και τις πιθανές διασυνδέσεις όλων αυτών». Στο Sound Acts θα εμφανιστεί ως Powerboy, «ένας supercharged Άρης Σκλάβος», όπως τον χαρακτηρίζει, «ουσιαστικά ταυτόσημος, αλλά στο πιο extreme. Ο ίδιος πυρήνας, απαλλαγμένος από κοινωνικό conditioning, φορτισμένος με πολύ περισσότερα volts, μεγεθυμένος, αιχμηρός και πολύ πιο έντονος». Ο Άρης πιστεύει ότι η τέχνη σε βάζει σε καταστάσεις, σου δημιουργεί εμπειρίες, είναι ένα μέσο για να βιώσεις καταστάσεις διαφορετικές από την καθημερινή ρουτίνα, τον καθημερινό ρυθμό. «Όσο σπάει αυτή η μονοτονία, αρχίζουν να σπάνε και διάφορα που μπλοκάρουν τη σκέψη και το μυαλό σου, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές διαφόρων προβληματικών συμπεριφορών. Προοπτικές υπάρχουν, αρκεί να δουλεύεις πάνω σε αυτό που αγαπάς, σε αυτό που σε αφορά αληθινά. Όταν δουλεύεις με αυτό τον τρόπο, το κοινό ανταποκρίνεται και οι ευκαιρίες έρχονται. Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι ακόμα ζοφερά, αλλά αυτό κάνει τις όποιες ακτίνες φωτός να φαίνονται ακόμα πιο καθαρές».


— Τι σου δίνει ελπίδα;

«Από τη μια οι τέχνες, οι αισθητικές απολαύσεις που σου προσφέρουν και η πληθώρα των μέσων που υπάρχει σήμερα. Ακόμα περισσότερο, η δυνατότητα που υπάρχει να μοιραστούν οι πληροφορίες, οι νέες τεχνολογίες. Πρόκειται για μια συγκυρία που δίνει απίστευτες προοπτικές, τις οποίες θα είμαστε το λιγότερο ανόητοι αν δεν εκμεταλλευτούμε. Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι. Πέρα από αυτά, ελπίδα μου δίνουν οι προσωπικές μου σχέσεις, η αγάπη των φίλων μου. Ο πιο μεγάλος μου φόβος είναι μην απομακρυνθώ από τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μου, φίλους και οικογένεια. Η μοναξιά είναι χειρότερη και απ' την αρρώστια. Η εξορία και η απομόνωση είναι οι χειρότερες ποινές, χειρότερες και από τον θάνατο».

Στοχοποιώ τις δυσλειτουργίες της ελληνικής οικογένειας μέσα από ακραία παραδείγματα που καταλήγουν στον θάνατο των ίδιων των μελών της οικογένειας, ερμηνεύοντάς τες ως την κύρια πηγή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία σήμερα.


— Ποια είναι η επείγουσα αλλαγή που πρέπει να γίνει στην ελληνική κοινωνία αυτήν τη στιγμή;

«Αγάπη, αποδοχή, συνειδητοποίηση ότι όλοι είμαστε ένα, έμπρακτα. Για όλες τις κοινωνίες είναι, θεωρώ, όχι απλώς επείγουσα ανάγκη αλλά διαχρονική». Στο Sound Acts θα παρουσιάσει μια περφόρμανς με τίτλο «Πράξη Σπουδαία & [.]». «Πρόκειται για λογοπαίγνιο πάνω στον ορισμό της τραγωδίας του Αριστοτέλη» εξηγεί. «Αρχικά, την είχα παρουσιάσει τον Οκτώβριο του 2013 στην Biennale της Αθήνας, έπειτα από πρόσκληση των ΦΥΤΑ, στο πολυήμερο happening "ΦΥΤΑ Bianella - 20 Χρόνια Φύκος". Πρόκειται για ένα ηχητικό "stand up tragedy" με θέμα τον θάνατο στην ελληνική οικογένεια και το πώς μας επηρεάζει μέχρι σήμερα, με παραδείγματα από την αρχαία τραγωδία. Είναι δοσμένο μέσα από δικά μου τραγούδια "σκληρής" ηλεκτρονικής μουσικής και απευθύνομαι για την κάθε τραγωδία στο κοινό απευθείας, ζώντας παράλληλα την προσωπική μου φαντασίωση να είμαι frontman σε ένα πρότζεκτ industrial μουσικής, επηρεασμένος βαθύτατα και από την αισθητική του black metal (στο οποίο βρίσκω και πολλά κοινά στοιχεία με την κλασική τραγωδία). Στοχοποιώ τις δυσλειτουργίες της ελληνικής οικογένειας μέσα από ακραία παραδείγματα που καταλήγουν στον θάνατο των ίδιων των μελών της οικογένειας, ερμηνεύοντάς τες ως την κύρια πηγή των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία σήμερα».


— Γιατί να έρθουμε να σε δούμε;

«Γιατί δεν θα δείτε πουθενά αλλού την ουσία κλασικών τραγωδιών με τέτοιον τρόπο. Γιατί θα χορέψετε με σκληρό θεατρολογικό industrial. Και για την πιθανότητα να ψηλαφίσουμε την αριστοτελική κάθαρση μέσα στην έκσταση».

Powerboy: Stand up tragedy Facebook Twitter
Προοπτικές υπάρχουν, αρκεί να δουλεύεις πάνω σε αυτό που αγαπάς, σε αυτό που σε αφορά αληθινά. Όταν δουλεύεις με αυτό τον τρόπο, το κοινό ανταποκρίνεται και οι ευκαιρίες έρχονται.... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
Powerboy: Stand up tragedy Facebook Twitter
Είναι δοσμένο μέσα από δικά μου τραγούδια "σκληρής" ηλεκτρονικής μουσικής και απευθύνομαι για την κάθε τραγωδία στο κοινό απευθείας, ζώντας παράλληλα την προσωπική μου φαντασίωση να είμαι frontman σε ένα πρότζεκτ industrial μουσικής, επηρεασμένος βαθύτατα και από την αισθητική του black metal... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
Powerboy: Stand up tragedy Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
Powerboy: Stand up tragedy Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
Powerboy: Stand up tragedy Facebook Twitter
Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Info:

O Powerboy εμφανίζεται στο Sound Acts (Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α, Κυψέλη / Athens Museum of Queer Arts, Εριγόνης 3, 2ος όροφος, Κάτω Πετράλωνα) το Σάββατο 7 Μαΐου. Το φεστιβάλ διαρκεί από τις 5 ως τις 8/5. Το πρόγραμμα υπάρχει στο www.soundacts.com/programme.html. Με ελεύθερη είσοδο.
http://journeytosainthood.tumblr.com

 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση της LIFO.

 

0

Live

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ρομέο Καστελούτσι: «Όπου παρεμβάλλεται το κράτος, δεν υπάρχει χώρος για τον έρωτα. Ο έρωτας είναι εναντίον του κράτους και το κράτος εναντίον του έρωτα».

Θέατρο / Ρομέο Καστελούτσι: «Πάντα κάποιος πολεμά τον έρωτα. Και οι εραστές είναι πάντα τα θύματα»

Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης, λίγο πριν επιστρέψει στην Αθήνα και στη Στέγη για να παρουσιάσει τη «Βερενίκη» του, μας μίλησε για τον έρωτα, τη γλώσσα και τη μοναξιά, την πολιτική και την ανυπέρβλητη Ιζαμπέλ Ιπέρ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της συστημικής ιστορίας

Θέατρο / How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της Iστορίας

Σκηνοθετημένη από έναν νέο δημιουργό, η παράσταση που βασίζεται στο τελευταίο κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη επιχειρεί έναν διάλογο με μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αγορίτσα Οικονόμου

Αγορίτσα Οικονόμου / «Πέφτω να κοιμηθώ και σκέφτομαι ότι κάτι έχω κάνει καλά»

Βρέθηκε να κυνηγάει το όνειρο της υποκριτικής, χωρίς να γνωρίζει τον τρόπο, αλλά με τη βεβαιότητα ότι δεν ήθελε ποτέ να μείνει με την απορία «γιατί δεν το έκανα;». Μέσα από σκληρή δουλειά και πολλούς μικρούς ρόλους, κατάφερε να βρει τον δρόμο της στην τέχνη, στον οποίο προχωρά και αισθάνεται τυχερή. Η Αγορίτσα Οικονόμου είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ 

Θέατρο / «Αν κλάψω με ένα έργο, είμαι σε καλό δρόμο»

Ο Χρήστος Θεοδωρίδης, που έχει σκηνοθετήσει με επιτυχία δύο έργα φέτος, του Βιριπάγιεφ και της Αναγνωστάκη, εξηγεί γιατί τον ενδιαφέρουν τα κείμενα που μιλάνε στον άνθρωπο σήμερα, ακόμα κι αν σε αυτά ακούγονται ακραίες απόψεις που ενοχλούν και τον ίδιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Να είσαι γκέι στη Νέα Υόρκη

Θέατρο / «Η Κληρονομιά μας»: Τι αποκομίσαμε από την εξάωρη παράσταση στο Εθνικό

«Μία ποπ queer saga, παραδομένη πότε στη μέθη των κοκτέιλ Μανχάταν και πότε στο πένθος μιας αλησμόνητης συλλογικής απώλειας» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το πολυβραβευμένο έργο του Μάθιου Λόπεζ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Γιάννη Μόσχο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Θέατρο / «Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή, ούτε αιρετική»

Μετά την Ορέστεια του Στρίντμπεργκ και τις πρόβες για το έργο του Βασίλη Βηλαρά, η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για προσδοκίες και αποφάσεις, για επιτυχίες και απορρίψεις, για το «σύστημα» μέσα στο οποίο δουλεύει και για όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Με Μαρμαρινό, Κουρεντζή, Ράσσε, Mouawad και Ζυλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Πολιτισμός / Μαρμαρινός, Κουρεντζής, Ράσε, Mouawad και Ζιλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Καλλιτέχνες με ιστορικό ίχνος στην Επίδαυρο θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους δίπλα σε ξένους και άλλους Έλληνες δημιουργούς, ενώ στις 19 Ιουλίου θα ακούσουμε την ορχήστρα Utopia υπό τη διεύθυνση του Θ. Κουρεντζή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει τον εαυτό του;      

Θέατρο / Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει επιτυχημένα τον εαυτό του;      

«Αν θες να αναμετρηθείς με κάτι, αν θες να πας στην ουσία, πρέπει να πονέσεις» – Κριτική για την πολυσυζητημένη παράσταση «Merde!» των Βασίλη Μαγουλιώτη και Γιώργου Κουτλή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ο Γιάννος Περλέγκας βρίσκει τη χαρά της δημιουργίας στη φλόγα για συνύπαρξη

Θέατρο / «Έχω νιώσει ακατάλληλος και παρωχημένος δεινόσαυρος μέσα στο θεατρικό τοπίο που αλλάζει»

Με αφορμή το έργο του Μπέρνχαρντ «Η δύναμη της συνήθειας», ο Γιάννος Περλέγκας μιλά με ταπεινότητα και πάθος για το θέατρο, με το οποίο συνεχίζει να παλεύει και που διαρκώς τον νικά. Αυτό, όμως, είναι που τον κρατά ζωντανό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άρης Χριστοφέλλης

Όπερα / «Ακόμα και όσοι θαυμάζουν σχεδόν ειδωλολατρικά την Κάλλας, λίγα γνωρίζουν για την τέχνη της»

Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, επιστημονικός σύμβουλος του ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας», εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η θρυλική σοπράνο παραμένει μια ανυπέρβλητη καλλιτέχνιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Αργυρώ Χιώτη: Ένα «αουτσάιντερ» στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου

Θέατρο / Αργυρώ Χιώτη: Ένα «αουτσάιντερ» στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου

Ποια είναι τα προσωπικά της στοιχήματα και ποιες είναι οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια του Εθνικού - η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει αυτή τη θέση από το 1994.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Κληρονομιά μας, ένα πανόραμα της και της ιστορίας των γκέι ανδρών

Θέατρο / «Η κληρονομιά μας»: Η ιστορία της gay κοινότητας γίνεται ένα συγκινητικό θεατρικό έργο

Ο Γιάννης Μόσχος σκηνοθετεί το έργο του Αμερικανού συγγραφέα Μάθιου Λόπεζ, ένα έργο με αφετηρία την γκέι ζωή που αφορά την αγάπη και την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, είτε ομόφυλες είτε ετερόφυλες, τα όνειρα, τους φόβους και τα ματαιωμένα σχέδια. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια απρόβλεπτη συζήτηση για τη σεξουαλικότητα με τη Γαλήνη Χατζηπασχάλη

Θέατρο / Γαλήνη Χατζηπασχάλη: «Δεν μιλάμε για τα σεξουαλικά βοηθήματα κι ας πουλιούνται εκατομμύρια δονητές»

Πρωταγωνιστεί στο «Στο διπλανό δωμάτιο ή το έργο του δονητή», μια παράσταση που φωτίζει το πώς, ακόμη και σήμερα, δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε ανοιχτά για το σεξ. Με αφορμή το έργο, κάναμε μια απρόβλεπτη συζήτηση με την αγαπημένη ηθοποιό για τα ταμπού, την εμμηνόπαυση και τη γυναικεία σεξουαλική χειραφέτηση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Mάνα Κουράγιο στο Εθνικό: Πόσο «κουράγιο» πια;

Θέατρο / Mάνα Κουράγιο στο Εθνικό: Πόσο «κουράγιο» πια;

Mια επιμελής εικονογράφηση του μπρεχτικού αριστουργήματος εκτυλίσσεται ενώπιόν μας, χωρίς να δονείται από καμία εσωτερική αναγκαιότητα - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση που σκηνοθετεί ο Στάθης Λιβαθινός.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Βαρόνος “Φ”»: Ένας καταχρεωμένος «ευγενής» σε μια τρελή κωμωδία εξαπάτησης

Θέατρο / Ένας καταχρεωμένος «ευγενής» σε μια τρελή κωμωδία εξαπάτησης

Πιάνοντας το νήμα από την ιδέα μιας καυστικής κωμωδίας ηθών του 1870 που μιλά για την απάτη, η ιστορία ενός ψευτοευγενούς στην παράσταση «Βαρόνος “Φ”» φτάνει στη σύγχρονη υποκρισία και στον εαυτό που θέλουμε να δείχνουμε στην κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το ΜΑΜΙ είναι ένα ποίημα για τις ζωές των γυναικών

Θέατρο / «ΜΑΜΙ»: Εικόνες από τη ζωή μιας μητέρας

Το ποιητικό σύμπαν του 26χρονου σκηνοθέτη που μας μάγεψε με το «Goodbye Linditta», εστιάζει αυτήν τη φορά στην ιστορία μιας γυναίκας μέσα από τα μάτια ενός αγοριού που δεν θέλει να τη θεοποιήσει αλλά να την παρατηρήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ