Στους Ονειροπόλους των Εν δυνάμει και του Μίκαελ Κλίεν

Στους Ονειροπόλους των Εν δυνάμει και του Μίκαελ Κλίεν Facebook Twitter
Φωτ.: Mike Rafail
0

Ο ονειροπόλος, σύμφωνα με τα λεξικά, είναι αυτός που έχει την τάση να ονειρεύεται, να κάνει ωραία σχέδια για το μέλλον που ίσως δεν είναι πολύ ρεαλιστικά ή γενικότερα να μην έχει μεγάλη επαφή με την πραγματικότητα. Η ονειροπόληση είναι κάτι ντεμοντέ στην εποχή μας, οι ονειρικές καταστάσεις είναι σχεδόν ανέφικτες, αλλά μπορεί τουλάχιστον να κάνουμε ένα διάλειμμα για να μπούμε σε ένα κόσμο με ονειροπόλους.

Αυτό παρουσιάζει η ομάδα «Εν Δυνάμει» στον Χώρο Β της Πειραιώς 260 (7-9 Ιουνίου) σε συνεργασία με τον διεθνώς αναγνωρισμένο Βιεννέζο χορογράφο Μίκαελ Κλίεν.

Μπαίνοντας στο χώρο, σε ένα έντονο ηχητικό περιβάλλον, άλλοτε στρεσογόνο κι άλλοτε καθησυχαστικό, στο ημίφως της αίθουσας που έχει διαμορφωθεί σε σύγχρονο ball room, μια ομάδα από περίπου 40 ανθρώπους με φαινομενικά μεικτές ικανότητες κινούνται στον χώρο σε προσωπικές πορείες που οι ίδιοι δημιουργούν. Κινούνται αργά ή έντονα, απορροφημένοι από την ίδια την κίνηση και τη διαδρομή τους γύρω μας. Εμείς ανιχνεύουμε τον χώρο περπατώντας ολόγυρα και διασταυρωνόμαστε φευγαλέα μαζί τους.  

Η κοινωνική χορογραφία στην οποία ειδικεύεται ο Κλίεν και αποτελεί ένα αναδυόμενο διακαλλιτεχνικό πεδίο που διερευνά την εμπειρία της κοινωνικοποίησης αναδεικνύοντας μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία πιθανές πραγματικότητες, ικανές να προτείνουν νέους τρόπους συνύπαρξης μας ζορίζει πολύ.

Είναι «Οι ονειροπόλοι» που υπάρχουν σε ένα κόσμο που ζουν άνθρωποι με και χωρίς αναπηρία, και που δημιουργούν ένα σύμπαν που προσκαλεί τη συνύπαρξη της λογικής και του ονείρου.

Στους Ονειροπόλους των Εν δυνάμει και του Μίκαελ Κλίεν Facebook Twitter
Φωτ.: Michael Klien

Στον χώρο, το κοινό αντιμετωπίζει τη δράση με λίγη αμηχανία, άλλοτε παρατηρώντας, άλλοτε καθισμένο γύρω από το κέντρο της αίθουσας, άλλοτε βυθισμένο στις σκέψεις του. Είναι μια άβολη σε κάποιες στιγμές κατάσταση, αλλά αυτό θέλει να πετύχει ο Κλίεν, να μας κάνει να αψηφήσουμε τα στενά όρια της προσωπικής μας ταυτότητας, κι αν μπορέσουμε να ανακαλύψουμε νέα πεδία σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων για μια συμβίωση επί ίσοις όροις.

Είναι εφικτό ο σύγχρονος θεατής να χαλαρώσει, να αφεθεί, να συμμετάσχει, να χορέψει, να συμπεριληφθεί στο θέαμα; Είναι δύσκολο, μας φέρνει στη θέση των ανθρώπων με άλλες δεξιότητες από τις δικές μας που αγωνίζονται πολλές φορές χωρίς αποτέλεσμα να συμπεριληφθούν στον κόσμο μας και ο Κλίεν κάνει αυτή την αντιστροφή. Πώς τους πλησιάζεις; Πώς χορεύεις μαζί τους; Η εμπειρία της κοινωνικοποίησης θα πετύχει; 

Με λίγα λόγια, η κοινωνική χορογραφία στην οποία ειδικεύεται ο Κλίεν και αποτελεί ένα αναδυόμενο διακαλλιτεχνικό πεδίο που διερευνά την εμπειρία της κοινωνικοποίησης, αναδεικνύοντας μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία πιθανές πραγματικότητες, ικανές να προτείνουν νέους τρόπους συνύπαρξης, μας ζορίζει πολύ.

Στους Ονειροπόλους των Εν δυνάμει και του Μίκαελ Κλίεν Facebook Twitter
Φωτ.: Mike Rafail

Ενώ ανθρώπινα συμπλέγματα, αυτοσχεδιαστικά ντουέτα και σόλο εκτυλίσσονται σε κάθε μεριά γύρω μας, η ικανότητά μας να πάρουμε μέρος σε αυτό που συμβαίνει μπροστά μας απομειώνεται. Νιώθουμε και λίγο απογοητευμένοι, κουρασμένοι από τον εαυτό μας, τα λόγια μας περί συμπερίληψης δεν εφαρμόζονται εύκολα, όλα είναι δύσκολα ή μας λείπει το θάρρος. Είναι πιο δύσκολο από όσο το φανταστήκαμε. 

Το κέντρο της αίθουσας φωτίζεται από ένα στεφάνι με θερμό κίτρινο φως. «Οι Ονειροπόλοι δημιουργούν την προϋπόθεση για μια δημοκρατία ψυχών. Σε όλη τη διάρκεια του έργου, οι μοναδικές αντιληπτικές ικανότητες του καθενός φανερώνονται και υφαίνονται σε μια συλλογική μήτρα κίνησης και συσχετισμού. Για μια φευγαλέα στιγμή, δημιουργούμε μια διευρυμένη αίσθηση της ανθρωπότητας (“ένας μόνος του είναι ανόητος, οι δύο αποτελούν μια νέα ανθρωπότητα”, όπως το θέτει ο Ρόμπερτ Μούζιλ) που μεταμορφώνει τις προκαθορισμένες ιδέες μας για την κοινωνία σε ένα ζωντανό μεγαλοπρεπές ερωτηματικό» λέει ο Κλίεν.

Στους Ονειροπόλους των Εν δυνάμει και του Μίκαελ Κλίεν Facebook Twitter
Φωτ.: Mike Rafail

Είμαστε έτοιμοι για μια άφοβη, θαρραλέα συνάντηση με ανθρώπους που έχουν άλλη από εμάς εμφάνιση, που αντιλαμβάνονται και σκέφτονται διαφορετικά;

Είναι μια δοκιμασία, στην οποία αξίζει να βάλει κάποιος τον εαυτό του, όσο αμήχανα και αν νιώσει. Πάντως εγώ δεν τα κατάφερα, έμεινα μόνο σε μια άκρη σαν παρατηρητής. Ίσως την επόμενη φορά.

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει τον εαυτό του;      

Θέατρο / Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει επιτυχημένα τον εαυτό του;      

«Αν θες να αναμετρηθείς με κάτι, αν θες να πας στην ουσία, πρέπει να πονέσεις» – Κριτική για την πολυσυζητημένη παράσταση «Merde!» των Βασίλη Μαγουλιώτη και Γιώργου Κουτλή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ο Γιάννος Περλέγκας βρίσκει τη χαρά της δημιουργίας στη φλόγα για συνύπαρξη

Θέατρο / «Έχω νιώσει ακατάλληλος και παρωχημένος δεινόσαυρος μέσα στο θεατρικό τοπίο που αλλάζει»

Με αφορμή το έργο του Μπέρνχαρντ «Η δύναμη της συνήθειας», ο Γιάννος Περλέγκας μιλά με ταπεινότητα και πάθος για το θέατρο, με το οποίο συνεχίζει να παλεύει και που διαρκώς τον νικά. Αυτό, όμως, είναι που τον κρατά ζωντανό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άρης Χριστοφέλλης

Όπερα / «Ακόμα και όσοι θαυμάζουν σχεδόν ειδωλολατρικά την Κάλλας, λίγα γνωρίζουν για την τέχνη της»

Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, επιστημονικός σύμβουλος του ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας», εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η θρυλική σοπράνο παραμένει μια ανυπέρβλητη καλλιτέχνιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Αργυρώ Χιώτη: Ένα «αουτσάιντερ» στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου

Θέατρο / Αργυρώ Χιώτη: Ένα «αουτσάιντερ» στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου

Ποια είναι τα προσωπικά της στοιχήματα και ποιες είναι οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια του Εθνικού - η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει αυτή τη θέση από το 1994.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Κληρονομιά μας, ένα πανόραμα της και της ιστορίας των γκέι ανδρών

Θέατρο / «Η κληρονομιά μας»: Η ιστορία της gay κοινότητας γίνεται ένα συγκινητικό θεατρικό έργο

Ο Γιάννης Μόσχος σκηνοθετεί το έργο του Αμερικανού συγγραφέα Μάθιου Λόπεζ, ένα έργο με αφετηρία την γκέι ζωή που αφορά την αγάπη και την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, είτε ομόφυλες είτε ετερόφυλες, τα όνειρα, τους φόβους και τα ματαιωμένα σχέδια. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια απρόβλεπτη συζήτηση για τη σεξουαλικότητα με τη Γαλήνη Χατζηπασχάλη

Θέατρο / Γαλήνη Χατζηπασχάλη: «Δεν μιλάμε για τα σεξουαλικά βοηθήματα κι ας πουλιούνται εκατομμύρια δονητές»

Πρωταγωνιστεί στο «Στο διπλανό δωμάτιο ή το έργο του δονητή», μια παράσταση που φωτίζει το πώς, ακόμη και σήμερα, δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε ανοιχτά για το σεξ. Με αφορμή το έργο, κάναμε μια απρόβλεπτη συζήτηση με την αγαπημένη ηθοποιό για τα ταμπού, την εμμηνόπαυση και τη γυναικεία σεξουαλική χειραφέτηση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Mάνα Κουράγιο στο Εθνικό: Πόσο «κουράγιο» πια;

Θέατρο / Mάνα Κουράγιο στο Εθνικό: Πόσο «κουράγιο» πια;

Mια επιμελής εικονογράφηση του μπρεχτικού αριστουργήματος εκτυλίσσεται ενώπιόν μας, χωρίς να δονείται από καμία εσωτερική αναγκαιότητα - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση που σκηνοθετεί ο Στάθης Λιβαθινός.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Βαρόνος “Φ”»: Ένας καταχρεωμένος «ευγενής» σε μια τρελή κωμωδία εξαπάτησης

Θέατρο / Ένας καταχρεωμένος «ευγενής» σε μια τρελή κωμωδία εξαπάτησης

Πιάνοντας το νήμα από την ιδέα μιας καυστικής κωμωδίας ηθών του 1870 που μιλά για την απάτη, η ιστορία ενός ψευτοευγενούς στην παράσταση «Βαρόνος “Φ”» φτάνει στη σύγχρονη υποκρισία και στον εαυτό που θέλουμε να δείχνουμε στην κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το ΜΑΜΙ είναι ένα ποίημα για τις ζωές των γυναικών

Θέατρο / «ΜΑΜΙ»: Εικόνες από τη ζωή μιας μητέρας

Το ποιητικό σύμπαν του 26χρονου σκηνοθέτη που μας μάγεψε με το «Goodbye Linditta», εστιάζει αυτήν τη φορά στην ιστορία μιας γυναίκας μέσα από τα μάτια ενός αγοριού που δεν θέλει να τη θεοποιήσει αλλά να την παρατηρήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Τομά Ζολί στην Αθήνα: Ποιος είναι ο προκλητικός, ανατρεπτικός τελετάρχης των Ολυμπιακών Αγώνων

Θέατρο / O Τομά Ζολί στην Αθήνα: Ποιος είναι ο προκλητικός, ανατρεπτικός τελετάρχης των Ολυμπιακών Αγώνων

Ο πολυσυζητημένος σκηνοθέτης της τελετής έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού, που έγινε διάσημος για τις φιλόδοξες, μεγαλειώδεις παραστάσεις του, πιστεύει απόλυτα στη μαγική δύναμη του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Αντικείμενα»: Μια παράσταση για τη υπόθεση των αδερφών Παπέν

Θέατρο / Μια παράσταση για τις εξουσιαστικές σχέσεις και ένα φρικτό έγκλημα

Στην παράσταση «Αντικείμενα», ο Γιάννης Αποσκίτης, ο Γιώργος Κατσής και ο Πάνος Παπαδόπουλος αφηγούνται με ένα δικό τους πρωτότυπο έργο μια ιστορία που κρύβεται στην υπόθεση των αδερφών Παπέν, αλλά δεν έχει ακόμα γραφτεί.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Σπύρος A. Ευαγγελάτος: Μια μεγάλη διαδρομή

Πέθανε Σαν Σήμερα / Σπύρος A. Ευαγγελάτος: Μια μεγάλη διαδρομή στο ελληνικό θέατρο

Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης κυκλοφόρησε έναν τόμο 535 σελίδων, αφιερωμένο στον σπουδαίο σκηνοθέτη, φιλόλογο, συγγραφέα και ακαδημαϊκό που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Merde!»: Μια παράσταση για τα κωμικοτραγικά παρασκήνια του θεάτρου

Θέατρο / «Merde!»: Μια παράσταση για τα κωμικοτραγικά παρασκήνια του θεάτρου

Ο Βασίλης Μαγουλιώτης και ο Γιώργος Κουτλής συνσκηνοθετούν τον Νίκο Καραθάνο και την ομάδα των «Παιχτών» σε ένα νέο έργο με έναν αδηφάγο παραγωγό, έναν «ποιοτικό» σκηνοθέτη, έναν «εμπορικό» ηθοποιό, και τον γολγοθά της προετοιμασίας μιας παράστασης που πρέπει να αφορά τους πάντες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ