«Πώς πέρασες;» ‒ Χάλια, και μ’ αρέσει να το λέω

«Πώς πέρασες;» ‒ Χάλια, και μ’ αρέσει να το λέω Facebook Twitter
Τι πιο φυσικό απ’ το να πεις «χάλια» ή «επέζησα ευτυχώς», όταν σε ρωτάνε πώς τα πέρασες στην καραντίνα;
0



ΘΕΛΩ ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ επιθετικής ευαλωτότητας. Εννοώ, ένα διάστημα που είσαι ευάλωτος και όχι απλώς το παραδέχεσαι και δεν το κρύβεις αλλά το τρίβεις και στα μούτρα του άλλου. Ίσως και να αντλείς κάποια χαρά απ’ όλο αυτό; Δεν εννοώ την αυτολύπηση ή τη ναρκισσιστική αφήγηση των βασάνων. Αναφέρομαι σε αυτό που δεν υποκρίνεσαι ότι «όλα καλά, πάντα καλά».

Ας το παραδεχτούμε: φέτος το καλοκαίρι θα είμαστε σε διαδικασία ίασης. Θα αναρρώνουμε από κάτι φρικτό. Μπορεί να απολαμβάνουμε κάπου το ποτό μας, αλλά μαζοχιστικά θα μας έρχεται στον νου η εντελώς περίεργη ζωή που ζήσαμε πριν από λίγους μήνες, όταν στέλναμε μήνυμα για να βγούμε, ενώ ταυτόχρονα το κινητό μάς έβγαζε ως είδηση την καμπάνια «Αll you want is Greece».

Ναι, σίγουρα ήμουν απ’ αυτούς τους εκνευριστικούς ανθρώπους που έκαναν πράγματα μες στο lockdown. Δεν τα διέλυσα όλα για να πάω να βρω την ευτυχία στο τσάι μάτσα λάτε ούτε πήρα τα βουνά ώστε να συναντήσω εκεί τον νέο εαυτό μου ως yogi πάνω σε βράχια. Αλλά έχω περάσει και καλύτερα κι αυτή η ξαφνική αφαίρεση προοπτικής δεν μου άρεσε.

Έτσι, όταν βρήκα στο σινεμά γνωστή μου που είχα να δω δεν ξέρω κι εγώ πόσο καιρό (δεν είμαι σίγουρη ότι έχω υγιή αίσθηση του πόσος καιρός έχει περάσει από τι πλέον), δεν ντράπηκα να της πω «χάλια» όταν με ρώτησε «πώς ήταν η καραντίνα σου;». Ξέρω ότι μια ερώτηση δεν υποδηλώνει πως ο άλλος όντως νοιάζεται και ξέρω ότι υπάρχει αυτή η συμφωνία να είμαστε ευγενικοί, γιατί «όλοι περνάνε κάτι», αλλά, με τον κάπως βαλκανικό τρόπο σκέψης μου, έχω τις επιφυλάξεις μου για την αξία τού να κρύβεις τα συναισθήματα σου και να μην είσαι εκδηλωτικός/-ή.

Το σώμα θυμάται. Η επούλωση των τραυμάτων θέλει καιρό και προϋποθέτει το άγγιγμα των πληγών, την αναγνώρισή τους. Δεν βιάζομαι. Είμαι ήδη υπερβολικά περήφανη που κατάφερα να βγάλω της κορωνοπιτζάμες μου.

Θα μπορούσα να είχα ξοδέψει λίγη παραπάνω ενέργεια για να βρω κάτι ευγενικό να πω, όμως γιατί; Δεν περάσαμε όλοι ένα διάστημα κρατικού ελέγχου, πένθους και διάχυτου φόβου θανάτου; Τι πιο φυσικό απ’ το να πεις «χάλια» ή «επέζησα ευτυχώς», όταν σε ρωτάνε πώς τα πέρασες; Τίποτα μέσα μου δεν με έπειθε να ψυχαναγκαστώ να πω κάτι ωραίο. Σίγουρα, έχω πολλές όμορφες σκέψεις, αλλά όλες στρέφονται στο τώρα και στο μέλλον κι αυτό είναι μια χαρά.

689 cover
Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Ακόμα ξαφνιάζομαι όταν βλέπω κόσμο στον δρόμο. Δεν λέω, μου αρέσει να ’χει κόσμο στον δρόμο, απλώς γίνεται να μην περνάνε όλοι τόσο κοντά μου; Ακόμα νιώθω περίεργα που δεν μπορώ να αγγίξω, να μυρίσω, να αγκαλιάσω και να φιλήσω τους άλλους αυθόρμητα. Δεν μπορώ να βρω αυτό το κουμπί που θα με κάνει να συμπεριφέρομαι σαν να μην τρέχει τίποτα και βαριέμαι να υποκριθώ το αντίθετο. Το σώμα θυμάται. Η επούλωση των τραυμάτων θέλει καιρό και προϋποθέτει το άγγιγμα των πληγών, την αναγνώρισή τους. Δεν βιάζομαι. Είμαι ήδη υπερβολικά περήφανη που κατάφερα να βγάλω της κορωνοπιτζάμες μου.

Φυσικά, υπάρχουν διάφοροι τρόποι να δει κανείς το οτιδήποτε. Τόσοι γκουρού κηρύττουν την πλήρη ψυχική απονεύρωση, ώστε να μη σε αγγίζει τίποτα από δω και πέρα. Εμένα μου φαίνεται πιο σωστό να αφεθούμε να μας αγγίξει το κακό. Έτσι, μπορούμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα και για άλλες κρίσεις, τις περιβαλλοντικές, που έρχονται άμεσα, και γι’ αυτές που ήδη βιώνουμε με την προκλητική ανισότητα.

Όταν ένας φίλος μου μού είπε ότι δεν θέλει να πετάξει τη μάσκα, δεν παραξενεύτηκα. Είναι στην ίδια λογική της ευαλωτότητας που δεν επιθυμεί να μείνει κρυφή αλλά ξεδιπλώνεται απροκάλυπτα. Το πρόσωπο καλύπτεται όχι μόνο για να μην κολλήσει αλλά και επειδή απεύχεται την ανέλεγκτη αλληλεπίδραση. Και είναι λογικό να μην μπορούμε ξαφνικά να χειριστούμε τα πλήθη μετά από έναν χειμώνα κλεισούρας και στερήσεων. Αναμενόμενο είναι να επιδιώκουμε τη σιγανή και σίγουρη θεραπεία των αισθήσεων μέσα από μια ισορροπημένη εναλλαγή αλληλεπίδρασης/μοναχικότητας.

Το ίδιο λογικό είναι, νομίζω, τα ΚΤΕΛ, τα αεροδρόμια και οι σταθμοί των τρένων να μοιάζουν με τοπία ψυχεδελικά, πύλες για κάτι βαθύτερο και υπαρξιακό, η ακριβής φύση του οποίου μάς διαφεύγει κάπως μετά από έναν παρατεταμένο εγκλεισμό. Και, νομίζω, το ίδιο ανένοχα μπορεί κανείς να πει ότι θέλει λίγες σιωπηλές στιγμές ειλικρινούς συμφιλίωσης με όσα έχουν συμβεί. Ένα διάλειμμα απ’ την απαίτηση να κάνουμε τη ζωή μας διαρκώς ωδή στην καλοπέραση. Δεν είμαστε πάντα καλά. Ίσως γι’ αυτό η ευγενική, υποτίθεται, φράση «Καλά; Πάντα καλά» ανέκαθεν με έκανε να ασφυκτιώ.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι όμορφοι συριακοί Ιβίσκοι

Αστικό πράσινο / Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι συριακοί ιβίσκοι

Εκατοντάδες δέντρα της Αθήνας πεθαίνουν. Είναι συριακοί ιβίσκοι που ξεραίνονται ο ένας μετά τον άλλο, από μια ασθένεια που πρώτη φορά επελαύνει στο αστικό πράσινο. Η LiFO έμαθε ποια είναι η μυστηριώδης ασθένεια που αποδεκατίζει τους ιβίσκους και ρώτησε τον δήμο τι κάνει γι' αυτό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ο γρίφος της εξωτερικής πολιτικής της Κίνας και το ρίσκο του Σι

Διεθνή / Ο γρίφος της εξωτερικής πολιτικής της Κίνας και το ρίσκο του Σι Τζινπίνγκ

Η Κίνα επιδιώκει ταυτόχρονα τη μακροπρόθεσμη ανατροπή της διεθνούς τάξης και τη βραχυπρόθεσμη διατήρησή της. Ο Σι είναι πρόθυμος να ανεχθεί έναν κόσμο που φλέγεται, με την ελπίδα ότι η Κίνα δεν θα καεί.
LIFO NEWSROOM
«Η ζωή στην Ευρώπη εξαρτάται από τους ψηφοφόρους στη Βόρεια Καρολίνα και την Αριζόνα»

Διεθνή / «Η ζωή στην Ευρώπη εξαρτάται από τους ψηφοφόρους στη Βόρεια Καρολίνα και την Αριζόνα»

Ο παγκοσμίου φήμης ιστορικός Πίτερ Φράνκοπαν και ο επικεφαλής διπλωματικός ανταποκριτής και βετεράνος των «New York Times» Στίβεν Ερλάνγκερ σχολιάζουν τη σημερινή εκλογική μάχη στις ΗΠΑ και τη σημασία της για τον υπόλοιπο κόσμο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η αμερικάνικη μάχη, ο τραμπικός λαός και τα βαθιά διλήμματα

Οπτική Γωνία / Η αμερικανική μάχη, ο τραμπικός λαός και τα βαθιά διλήμματα

Τα διλήμματα που εμμένουν και θα έχουν καταλυτικό ρόλο είτε υπερισχύσει ο Τραμπ είτε η Χάρις αφορούν πια την ίδια τη συνθήκη της λεγόμενης «φιλελεύθερης δημοκρατίας» στην αμερικανική της εκδοχή.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Γιατί μια νίκη του Τραμπ θα είναι καταστροφική;

Οπτική Γωνία / Γιατί μια νίκη του Τραμπ θα είναι καταστροφική

Τα ρατσιστικά και σεξιστικά σχόλια, τα φαινόμενα αυτολογοκρισίας και το κλίμα που επικρατεί. Μιλά στη LiFO η Νένη Πανουργιά, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Οι παράνομες πισίνες των Κυκλάδων και το λιγοστό νερό που έχει απομείνει

Ρεπορτάζ / Οι παράνομες πισίνες των Κυκλάδων και το λιγοστό νερό που έχει απομείνει

Οι πισίνες, παράταιρες με το κυκλαδικό τοπίο και αρκετές από αυτές παράνομες, προκαλούν πια αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες, που τις βλέπουν να γεμίζουν ενώ η παρατεταμένη λειψυδρία φέρνει στις βρύσες τους βιομηχανικό, πανάκριβο νερό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ο Ζίζεκ στα 75: «Είναι ηλίθιο και ταπεινωτικό να είσαι γέρος»

Οπτική Γωνία / Ο Ζίζεκ στα 75: «Μην κοιτάς βαθιά μέσα σου, θα ανακαλύψεις μόνο σκατά»

«Είναι ηλίθιο και ταπεινωτικό να είσαι γέρος» δηλώνει σε συνέντευξή του στον Telegraph ο διάσημος Σλοβένος φιλόσοφος, ο οποίος πιστεύει επίσης ότι είμαστε πλέον πολύ κοντά σε ένα είδος «ήπιου φασισμού», όπως γράφει στο νέο βιβλίο του.
THE LIFO TEAM
Γιατί να μη λιντσάρουμε τους ανήλικους δράστες;

Explainer / Το ποινικό δίκαιο ανηλίκων και η δίψα του κοινού για λιντσάρισμα

Τις τελευταίες εβδομάδες, μετά την υπόθεση ξυλοδαρμού μιας ανήλικης στη Γλυφάδα, η συζήτηση για τη βία μεταξύ ανηλίκων έχει αναζωπυρωθεί, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση εξήγγειλε κάποια μέτρα για την αντιμετώπιση του ζητήματος.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ