Αυτό δεν είναι ακριβώς ένα κείμενο για την πανεπιστημιακή αστυνομία

ΠΕΜΠΤΗ Αυτό δεν είναι ακριβώς ένα κείμενο για την πανεπιστημιακή αστυνομία Facebook Twitter
Η επιλογή να διαθέσει κανείς πόρους στην πανεπιστημιακή αστυνομία έχει κι αυτή το κόστος ευκαιρίας της: χρήματα επενδύονται σε αυτήν και όχι αλλού...
0

Ή μάλλον είναι, υπό την έννοια ότι η επιλογή να επενδύσεις πόρους κάπου συγκεκριμένα και όχι αλλού φανερώνει μια ιεράρχηση προτεραιοτήτων. Η εκπαίδευση στη χώρα μας διαθέτει έναν καθόλου αξιοζήλευτο προϋπολογισμό, διαχρονικά. Αυτό δεν είναι κάποιο φυσικό φαινόμενο, αλλά πολιτική απόφαση. Η επιλογή, λοιπόν, να διαθέσει κανείς πόρους στην πανεπιστημιακή αστυνομία έχει κι αυτή το κόστος ευκαιρίας της: χρήματα επενδύονται σε αυτήν και όχι αλλού. 

Τα πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν είναι απλώς εκπαιδευτήρια-προθάλαμος για κάποιο επάγγελμα. Παράγουν και νέα γνώση. Είναι ιδρύματα ερευνητικά. Και η γνώση αυτή είναι πολύτιμη, είτε το αντιλαμβανόμαστε άμεσα π.χ. με την ανάπτυξη ενός εμβολίου για ένα θανατηφόρο νόσημα, είτε σε βάθος χρόνου π.χ. με την τροφοδότηση της κοινωνίας με ιδέες, νοήματα, τέχνη και τεχνολογίες.

Παρά τη σαγήνη της γκρίνιας και τη στρατηγική υποτίμηση του δημόσιου πανεπιστημίου τα πράγματα λειτουργούν, κυρίως χάρη στην εργατικότητα και το ήθος ανθρώπων εντός του πανεπιστημίου.

Στη χώρα μας οι καθηγητές/καθηγήτριες αμείβονται χειρότερα από ομολόγους τους στο εξωτερικό, παρόλο που συχνά είναι καλύτεροι ως ερευνητές, δάσκαλοι και καθοδηγητές για τους φοιτητές τους. Οι ερευνητές μας είναι συχνά μελαγχολικοί και με υπερκόπωση, αφού παράγουν έρευνα σε μια χώρα που δεν τη χρηματοδοτεί καλά, οπότε πρέπει είτε να πηγαινοέρχονται διαρκώς στο εξωτερικό, προκειμένου να λαμβάνουν χρηματοδοτήσεις, είτε να κάνουν παράλληλα κι άλλες δουλειές που ενδεχομένως δεν έχουν σχέση με το ερευνητικό τους αντικείμενο.

Τα ερευνητικά προγράμματα «τρέχουν» με γραφειοκρατικές δυσκολίες που πολλές φορές απορροφούν πιο πολύ χρόνο από την ίδια την ερευνητική εργασία και οι εγκαταστάσεις είναι για κλάματα. Βιβλιοθήκες που υπολειτουργούν. Περιορισμένη βιβλιογραφία. Παλιές εκδόσεις. Τεράστιες ελλείψεις στα στοιχειώδη της έρευνας, π.χ. στα διαθέσιμα διεθνή περιοδικά. Λίγη ή προβληματική διοικητική υποστήριξη.

Παρ’ όλα αυτά, το πανεπιστήμιο λειτουργεί. Παράγεται γνώση και μεταδίδεται στις νέες γενιές. Γίνεται η δουλειά με κάποιον τρόπο. Παρά τη σαγήνη της γκρίνιας και τη στρατηγική υποτίμηση του δημόσιου πανεπιστημίου τα πράγματα λειτουργούν, κυρίως χάρη στην εργατικότητα και το ήθος ανθρώπων εντός του πανεπιστημίου.

Συχνά η ελληνική κοινωνία παραπονιέται για την έλλειψη διανοητικής ηγεσίας ή για τις μέτριες πνευματικές επιδόσεις, και καλά κάνει. Όμως το πρόβλημα της έλλειψης πνεύματος ενδεχομένως να έχει, σ’ έναν βαθμό, υλική βάση. Οι οικονομικές συνθήκες καθορίζουν το αποτέλεσμα. Μερικές φορές το κακό αποτέλεσμα είναι απλώς το φτωχό αποτέλεσμα, αυτό στο οποίο δεν επενδύθηκαν πολλά χρήματα.

Εάν η ελληνική κοινωνία θεωρεί ότι έχει ανάγκη μια ζωηρή ακαδημαϊκή κοινότητα, ανοιχτή προς τον κόσμο, πρέπει να επαναξιολογήσει τις προτεραιότητές της όχι στα λόγια, αλλά εκεί που μετράει: στα χρήματα. Εάν θεωρούμε ότι μια ζωντανή ακαδημαϊκή κοινότητα είναι κάτι που αξίζει, χρειάζονται χρήματα γι’ αυτό. Όχι λέξεις, λεφτά. 

Αυτήν τη στιγμή παράγεται γνώση στη χώρα και παρέχονται μαθήματα που δεν έχουν να ζηλέψουν από τα αντίστοιχα μαθήματα αλλού. Όμως δεν χρειάζεται τα πάντα να γίνονται με τον δύσκολο τρόπο. Χρειαζόμαστε ξεκούραστους, καλά αμειβόμενους διδάσκοντες και ερευνητές. Βιβλιοθήκες με προσωπικό και βιβλιογραφία, διευρυμένο ωράριο και θέσεις για τους κατοίκους της πόλης που θέλουν να ζεσταθούν, να αφεθούν σε κάποιο βιβλίο, να χαζέψουν στο ίντερνετ ή απλώς να πιουν έναν καφέ κάπου όμορφα. Χρειαζόμαστε εστίες, αμφιθέατρα και εργαστήρια.

Καθώς η Ευρώπη βρίσκεται πάλι σε κρίσιμο σταυροδρόμι (δηλαδή λίγο στα χαμένα), το εξωστρεφές δημόσιο πανεπιστήμιο είναι ένα σημείο ικανό να δημιουργήσει μια αίσθηση κοινότητας γύρω από το κοινό πάθος για γνώση. Η νέα γενιά που κατοικεί στην ευρωπαϊκή ήπειρο μπορεί να δεθεί με μια δέσμη αξιών που δεν είναι καθόλου δεδομένες πια.

Πριν αρχίσει κανείς να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα ως broken ενήλικας χρειάζεται τουλάχιστον να φανταστεί ως φοιτητής/φοιτήτρια έναν κόσμο ενωμένο, με αξίες και οράματα, να ζήσει σε ένα διεθνοποιημένο περιβάλλον που ενθαρρύνει όσους/-ες έχουν περιέργεια και την τάση να υποκύπτουν στη σαγήνη της μάθησης, να ξεφοβηθεί το άγνωστο.

Όλα αυτά χρειάζονται χρήματα. Όπως χρήματα χρειάζεται και η αστυνομική επιτήρηση και η καταστολή. Ακολουθώντας το νήμα των χρημάτων, φτάνει κανείς και στην καρδιά του πράγματος, στις προτεραιότητες, στο τι θεωρεί κανείς σημαντικό, επείγον και άξιο επιδίωξης.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Οι παράνομες πισίνες των Κυκλάδων και το λιγοστό νερό που έχει απομείνει

Ρεπορτάζ / Οι παράνομες πισίνες των Κυκλάδων και το λιγοστό νερό που έχει απομείνει

Οι πισίνες, παράταιρες με το κυκλαδικό τοπίο και αρκετές από αυτές παράνομες, προκαλούν πια αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες, που τις βλέπουν να γεμίζουν ενώ η παρατεταμένη λειψυδρία φέρνει στις βρύσες τους βιομηχανικό, πανάκριβο νερό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ο Ζίζεκ στα 75: «Είναι ηλίθιο και ταπεινωτικό να είσαι γέρος»

Οπτική Γωνία / Ο Ζίζεκ στα 75: «Μην κοιτάς βαθιά μέσα σου, θα ανακαλύψεις μόνο σκατά»

«Είναι ηλίθιο και ταπεινωτικό να είσαι γέρος» δηλώνει σε συνέντευξή του στον Telegraph ο διάσημος Σλοβένος φιλόσοφος, ο οποίος πιστεύει επίσης ότι είμαστε πλέον πολύ κοντά σε ένα είδος «ήπιου φασισμού», όπως γράφει στο νέο βιβλίο του.
THE LIFO TEAM
Γιατί να μη λιντσάρουμε τους ανήλικους δράστες;

Explainer / Το ποινικό δίκαιο ανηλίκων και η δίψα του κοινού για λιντσάρισμα

Τις τελευταίες εβδομάδες, μετά την υπόθεση ξυλοδαρμού μιας ανήλικης στη Γλυφάδα, η συζήτηση για τη βία μεταξύ ανηλίκων έχει αναζωπυρωθεί, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση εξήγγειλε κάποια μέτρα για την αντιμετώπιση του ζητήματος.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ

Βασιλική Σιούτη / Η Τουρκία απαιτεί, ο Σαμαράς πιέζει, η αντιπολίτευση κρατά χαμηλούς τόνους

Η κυβέρνηση επιθυμεί την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά δέχεται πιέσεις από την Άγκυρα, η οποία εγείρει διαρκώς νέες αξιώσεις, και από τους πρώην πρωθυπουργούς Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή, που εκφράζουν επιφυλάξεις. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ηοw much is too much?

Οπτική Γωνία / Πόσες λεπτομέρειες αρκούν όταν μιλάμε για σεξουαλική κακοποίηση;

Πώς «καταναλώνουμε» τη σεξουαλική βία σε μια εποχή που ο οποιοσδήποτε μπορεί να μεταδώσει ζωντανά έναν βιασμό από ένα κινητό ή να τον κάνει upload στο youporn, και που το πορνό είναι παντού και πιο βίαιο από ποτέ;
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΡΙΒΟΛΗ
Γιατί οι αμερικανικές εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες των τελευταίων ετών;

Διεθνή / Γιατί οι αμερικανικές εκλογές είναι οι πιο κρίσιμες των τελευταίων ετών;

Τι θα σημάνει μια πιθανή νίκη του Τραμπ; Πώς το αποτέλεσμα θα επηρεάσει την Ελλάδα και τις σχέσεις μας με την Τουρκία; Μιλά στη LIFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Οι Αθηναίοι / Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Η συνιδρύτρια και διευθύντρια της Black Light και συνδημιουργός της σειράς podcast της LiFO «Ζούμε ρε» δραστηριοποιείται ώστε οι ΑμεΑ να διαθέτουν ίσες ευκαιρίες και απεριόριστη πρόσβαση, δίχως στιγματισμούς και διακρίσεις. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μόνη πλέον λύση η δημιουργία ενός διεθνικού ομοσπονδιακού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων»

Διεθνή / «Μόνη πλέον λύση η δημιουργία ενός διεθνικού ομοσπονδιακού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων»

Από τις πιο έγκυρες πηγές αναφορικά με τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Πέτρος Παπακωνσταντίνου σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στην ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από την άσκηση επιρροής στην επιθετική εξαγορά

Οπτική Γωνία / Από την άσκηση επιρροής στην επιθετική εξαγορά

Όταν πρόσωπα διεκδικούν την προσωπική τους λάμψη στη show biz, στις επιχειρήσεις και στην πολιτική (πηδώντας εύκολα από το ένα στο άλλο), η πολιτική βυθίζεται περισσότερο στην ανυποληψία και την ασημαντότητα.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Το νέο δίπολο στη Βουλή και η ιδιαίτερη κατάσταση του ακέφαλου ΣΥΡΙΖΑ

Βασιλική Σιούτη / Το νέο δίπολο στη Βουλή και η ιδιαίτερη κατάσταση του ακέφαλου ΣΥΡΙΖΑ

Η πολιτική των «ήρεμων νερών» με την Τουρκία ταράζει τα νερά στη ΝΔ και ο Γιώργος Γεραπετρίτης δρα πυροσβεστικά στη φωτιά που άναψαν το ειδικό χωροταξικό του Θόδωρου Σκυλακάκη και η διάταξη για τις βραχονησίδες. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο παλιός Τσίπρας είναι ακόμα εδώ, χωρίς αυτοκριτική, αλλά πιο δεξιά

Βασιλική Σιούτη / Ο παλιός Τσίπρας είναι ακόμα εδώ, χωρίς αυτοκριτική, αλλά πιο δεξιά

Ένας Τσίπρας από τα παλιά εμφανίστηκε στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά χθες, στην εκδήλωση του ινστιτούτου του, με λίγο χαμηλότερους τόνους και αγωνία να ξαναγράψει την ιστορία του και να υπενθυμίσει ότι είναι εδώ.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ