ΓΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ η ρομαντική ταινία είχε σχεδόν εξαφανιστεί από τις κινηματογραφικές αίθουσες και οι μεγάλοι σταρ δεν την προτιμούσαν ή, πιο σωστά, τα στούντιο δεν ήθελαν να πληρώσουν τους σταρ για να πρωταγωνιστήσουν σε μια τέτοια. Στο πλαίσιο της βιομηχανίας, οι executives συνειδητοποίησαν ότι μια τέτοια ταινία μπορεί μεν να φέρει έσοδα, αλλά ποτέ δεν θα κάνει τα θεόρατα ανοίγματα τριημέρου των franchise φαντασίας και δράσης, που σπάνε ρεκόρ και μεταφράζονται σε παχυλά bonus για τους ίδιους.
Πολιτισμικά, μεσολάβησε το 9gag και η κουλτούρα των memes. Η «εξυπνάδα» άφησε τα εναλλακτικά λημέρια της και βγήκε στη δημοσιά, έγινε mainstream σε βαθμό ψυχαναγκασμού. Έτσι, συνέχισαν να γυρίζονται ταινίες με ρομαντικά στοιχεία, μα τα τελευταία έπρεπε να υπονομευτούν οπωσδήποτε με μια εξυπνακίστικη ατάκα, ένα μεταμοντέρνο γκαγκ, ένα αστείο που δεν κομιζόταν εντός δράματος για να διασκεδάσει την ερωτική αμηχανία των χαρακτήρων, όπως στα σενάρια του μετρ Ρίτσαρντ Κέρτις, αλλά βρισκόταν εκεί για να προλάβει την ενδεχόμενη αμηχανία του θεατή, που θα έβρισκε «cringe» τη ρομαντική εγγύτητα στην οθόνη και κατ’ επέκταση την ταινία «meh» και παρωχημένη.
Λιγότερο «com» και περισσότερο «rom», το «Idea of You» δεν ανήκει στις ρομαντζάδες που αντιλαμβάνονται το ερωτικό παιχνίδι ως ένα διαλογικό μπρα ντε φερ μεταξύ των ερωτευμένων, προορισμένο να σταματήσει όταν τα αντιπαρατιθέμενα μέλη συνειδητοποιήσουν ότι μόνο η ευτυχής λύση των εχθροπραξιών θα φέρει την (αμοιβαία) νίκη.
Όμως, κάποιοι θεατές στα πρώτα και στα δεύτερα -άντα τους μεγάλωσαν με ρομαντικές ταινίες (κυρίως) των ‘90s και των μισών ‘00s – στο δεύτερο μισό της δεκαετίας αρχίζει να διογκώνεται το φαρσικό στοιχείο. Με ταινίες που δεν ντρέπονταν για τη ρομαντική φύση τους. Αντίστοιχα, όλο αυτό το διάστημα θεατές νεότερης ηλικίας ανακάλυπταν αυτές τις ταινίες στις streaming πλατφόρμες και γοητεύονταν από την ακαταμάχητη αφέλειά τους, από την επιμέλεια στην κατασκευή και, φυσικά, από τους σταρ.
Για να μιλήσουμε με οικονομικούς όρους και να ευχαριστήσουμε τους αγαπημένους μας, φιλότεχνους executives, η ρομαντική λειψυδρία στην αγορά γέννησε ζήτηση για ελαφριά, ανόθευτη ρομαντζάδα και έτσι ήρθε και η προσφορά για να την καλύψει.
Το «Idea of You» είναι μέρος αυτή της επιστροφής σε κινηματογραφικές εποχές προ κυνισμού και απο-ρομαντικοποίησης. Όπως οι περισσότερες ταινίες του είδους, ξεκινά με ένα meet cute, δηλαδή μια χαριτωμένη απρόσμενη συνάντηση, μια παρεξήγηση που θα φέρει κοντά τους εραστές. Εδώ μια σαραντάρα γκαλερίστα, που συνοδεύει την κόρη της στην Coachella, μπερδεύει το τρέιλερ ενός διάσημου μέλους boy band με… τουαλέτα κι έτσι τον γνωρίζει. Εκείνος στα 24 του την ερωτεύεται και τη διεκδικεί και κάπως έτσι ένας έρωτας ανθίζει.
Λιγότερο «com» και περισσότερο «rom», το «Idea of You» δεν ανήκει στις ρομαντζάδες που αντιλαμβάνονται το ερωτικό παιχνίδι ως ένα διαλογικό μπρα ντε φερ μεταξύ των ερωτευμένων, προορισμένο να σταματήσει όταν τα αντιπαρατιθέμενα μέλη συνειδητοποιήσουν ότι μόνο η ευτυχής λύση των εχθροπραξιών θα φέρει την (αμοιβαία) νίκη. Αφορά έναν έρωτα αγνό και υγιή, τουλάχιστον στο βλέμμα, στο μυαλό και στην καρδιά εκείνων που τον ζουν, έναν έρωτα που θα δοκιμαστεί από εξωγενείς δυνάμεις – εδώ ο μικροαστισμός, ο φαρισαϊσμός και οι γενικότερες αντιλήψεις περί φύλου.
Αν εξαιρέσεις μια συζήτηση της ηρωίδας με τη δεκαεξάχρονη κόρη, ποτέ δεν νιώθεις ότι αυτά που ακούς από τους χαρακτήρες γράφτηκαν με το μυαλό στις αντιδράσεις των social media και σε τρέχουσες συζητήσεις και ρεύματα. Επίσης, δεν υπάρχει ίχνος ειρωνείας προς τη ρομαντική δράση και διάθεση του θεάματος. Πρόκειται για μια ατόφια ρομαντική ταινία άλλης εποχής, μόνο στη διεύθυνση φωτογραφίας μπορείς να δεις μια πιο προσγειωμένη προσέγγιση σε σχέση με τα υπέρλαμπρα κάδρα του παρελθόντος, ίσως και μια indie καλλιτεχνικότητα – το μακρύ φιλί ενός αποχαιρετισμού, όπου τα χρώματα αλλάζουν.
Τη Χάθαγουεϊ έτσι κι αλλιώς τη φαντάζεσαι να αναλαμβάνει τέτοιους ρόλους και κάθε φορά που πηγαίνουν να της μιλήσουν για τη σκηνή και να της δώσουν οδηγίες εκείνη να αρπάζει το σενάριο και να λέει «φέρ’ το μου και θα σου δείξω πώς γίνεται». Η αποκάλυψη είναι ο Nίκολας Γκάλιτζιν. Χωρίς να έχει τα μπαγκάζια και το χτισμένο star status της συμπρωταγωνίστριάς του, αλλά υποδυόμενος τον σταρ στο έργο, ο Γκάλιτζιν κατορθώνει να μη χάνεται στο κάδρο όταν το μοιράζεται με εκείνη, κυρίως χάρη σε μια ευγενέστατη φυσιογνωμία και στη μειλίχια εκφορά του λόγου.
Άλλωστε, δεν χρειάζεται ποτέ να ξεπεράσει σε ακτινοβολία τη Χάθαγουεϊ, το σενάριο αντιμετωπίζει τους χαρακτήρες πάντα ισότιμα και η σκηνοθεσία υιοθετεί το δικό τους βλέμμα και ποτέ των έξω. Όσο για το αναμενόμενα πολυσυλλεκτικό soundtrack, περιλαμβάνει από Μάγκι Ρότζερς, που μόλις κυκλοφόρησε γλυκύτατο νέο άλμπουμ, μέχρι Φιόνα Απλ. Ναι, λείπουν οι σπινθηροβόλοι διάλογοι και η πρωτοτυπία, αλλά αναπληρώνονται από τον μαγνητισμό των πρωταγωνιστών, τη χημεία μεταξύ τους και τον ανεπιτήδευτο ρομαντισμό. Κοινώς, οι φαν του είδους θα βρουν εδώ την απαραίτητη δόση τους.
Η ταινία είναι διαθέσιμη στο Amazon Prime.