Η ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ να ανακάμψει σε αυτές τις ευρωεκλογές -παρότι οι αντικειμενικές συνθήκες ήταν εξαιρετικά ευνοϊκές- και η αδυναμία του Νίκου Ανδρουλάκη να ωφεληθεί από την πτώση της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ, προκάλεσαν την αμφισβήτηση της ηγεσίας του, όπως ήταν αναμενόμενο. Ίσως οι δραματικοί τόνοι και η επιθετικότητα που εκδηλώθηκε να ξάφνιασαν, αλλά τίποτα άλλο από όσα συνέβησαν, δεν ήταν πραγματική έκπληξη.
Κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ αγωνιούν πραγματικά για το μέλλον του κόμματος τους και θεωρούν πως τώρα υπάρχει άλλη μία -λιγότερο ευνοϊκή και ίσως τελευταία- ευκαιρία για την μεγάλη επιστροφή, στις εθνικές εκλογές του 2027, η οποία όμως δεν πρέπει με τίποτα να χαθεί. Για τον λόγο αυτό, εάν ο Ανδρουλάκης δεν μπορεί, ας αναλάβει κάποιος άλλος με καλύτερες πιθανότητες. Αν υπάρχει. Αυτό είναι το σκεπτικό των λίγων ρομαντικών που δεν έχουν άλλα κίνητρα. Μερικοί ωστόσο, ανυπομονούν να γίνουν απλώς «χαλίφης στη θέση του χαλίφη» και με ορισμένους από αυτούς το πράγμα έχει γίνει πολύ πιο περίπλοκο, καθώς εκ των πραγμάτων εξυπηρετούν και άλλους σκοπούς από εκείνους που φαίνεται να επιδιώκουν.
Παρά την οργή της Χαριλάου Τρικούπη πάντως και τον αναμφισβήτητο έλεγχο του κομματικού μηχανισμού από τον Νίκο Ανδρουλάκη, ο Χάρης Δούκας εμφανίζεται ως φαβορί για τη διαδοχή του.
Η αποτυχία του Ανδρουλάκη, ως ευκαιρία των άλλων
Ο Νίκος Ανδρουλάκης βλέπει τώρα τη δική του χαμένη ευκαιρία στις ευρωεκλογές να προσφέρεται ως ευκαιρία των εσωκομματικών του αντιπάλων για να διεκδικήσουν τη θέση του, κάποιοι σαν έτοιμοι από καιρό. Ο ίδιος βιώνει ως προδοσία την κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά τις ευρωεκλογές, παρότι υπήρχαν προεργασίες στις οποίες συμμετείχαν και πρώην συνεργάτες του και μάλλον δεν δικαιολογείται η έκπληξη για πράγματα που σε μεγάλο βαθμό γνώριζε και έπρεπε να τα περιμένει. Άλλωστε, το ίδιο αίσθημα προδοσίας νιώθουν και αρκετοί πρώην σύμμαχοι που τώρα βρίσκονται απέναντι του. Εδώ καιρό υπήρχαν πολλές διαμαρτυρίες για τον μικρό κύκλο εμπίστων με τον οποίο διοικούσε το κόμμα και τον αποκλεισμό πολλών άλλων.
Οργή για Δούκα και πρώην συνεργάτες
Τη μεγαλύτερη απογοήτευση και οργή αυτή τη στιγμή ο Νίκος Ανδρουλάκης την έχει κυρίως για τον Χάρη Δούκα, τον οποίο θεωρεί ότι ανέδειξε και υποστήριξε και τώρα αυτός «του την έφερε», όπως λένε οι συνεργάτες του. Λιγότερη ενόχληση έχει για τον Μανώλη Χριστοδουλάκη, του οποίου τις φιλοδοξίες ήξερε και τον έβλεπε πάντα ως εσωκομματικό αντίπαλο που αναζητά την κατάλληλη ευκαιρία, ενώ καθόλου ενοχλημένος δεν μοιάζει να είναι με τον Παύλο Γερουλάνο που κινείται θεσμικά.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης μπορεί να φέρεται σαν να του έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι, αλλά τα σενάρια για τον Χάρη Δούκα, είχαν κυκλοφορήσει από πολύ νωρίς, για την ακρίβεια από το βράδυ της νίκης στις δημοτικές εκλογές. Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε σπεύσει τότε να κάνει δηλώσεις πριν από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, κίνηση που θεωρήθηκε άκομψη και σχολιάστηκε ως απόπειρα οικειοποίησης της εκλογικής επιτυχίας του Δούκα. Αυτό είχε ενοχλήσει τότε τον Ανδρουλάκη, αλλά το ερμήνευσε ως μία μεμονωμένη ενέργεια του ΓΑΠ φροντίζοντας να του μεταφερθεί η δυσαρέσκεια του. Έμεινε μάλιστα ικανοποιημένος και με την πεποίθηση ότι ο πρώην πρωθυπουργός έλαβε το μήνυμα του και «θα μαζευτεί», όπως έλεγαν άτομα του κύκλου του. Στην πραγματικότητα ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έδωσε καμία σημασία στις παρατηρήσεις και αδιαφόρησε απολύτως.
Η ύπαρξη διαύλων μεταξύ Γιώργου Παπανδρέου και Αλέξη Τσίπρα ήταν επίσης γνωστή στον Νίκο Ανδρουλάκη, αλλά δεν την αξιολογούσε ως κάτι στο οποίο έπρεπε να δώσει σημασία. Ο Γιώργος Παπανδρέου, στις συζητήσεις με τον δικό του κύκλο, δεν έκρυβε ότι θεωρούσε τον Χάρη Δούκα ως το ιδανικό πρόσωπο για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και αυτό ήταν επίσης γνωστό (αλλά πάντα αδιάφορο) στο γραφείο του προέδρου, στην Χαριλάου Τρικούπη.
Λίγο μετά την εκλογή του Χάρη Δούκα, τα σενάρια για το ρόλο που θα μπορούσε να παίξει στο ΠΑΣΟΚ και την συσπείρωση της κεντροαριστεράς, διακινούνταν με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα. Οι εμπνευστές τους θεωρούσαν και θεωρούν ότι η εκλογή του στο Δήμο της Αθήνας, παρά το όχι υψηλό ποσοστό που πήρε στον πρώτο γύρο (και αρκετές χιλιάδες λιγότερους ψηφοφόρους από όσους είχε την προηγούμενη φορά ο Παύλος Γερουλάνος), απέδειξε ότι είναι ένα πρόσωπο το οποίο μπορούν να εμπιστευτούν τόσο οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, όσο και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ.
Εκείνη την περίοδο υπήρξαν πρόσωπα που έσπευσαν να ρωτήσουν τον Νίκο Ανδρουλάκη αν ήταν βέβαιος πως ο Χάρης Δούκας δεν θα ενέδιδε στις προτάσεις όσων του έλεγαν να μην αρκεστεί στο Δήμο και να βάλει πλώρη για την ηγεσία της κεντροαριστεράς. Ο Ανδρουλάκης απαντούσε σταθερά ότι όλα αυτά τα σενάρια ήταν ανοησίες και δήλωνε ότι δεν είχε καμία αμφιβολία ότι ο Δούκας του ήταν πιστός και θα παρέμενε πιστός σε αυτόν. Ακόμα και όταν εκείνος πήρε στο επιτελείο του άτομα που καταφέρονταν με βαρείς χαρακτηρισμούς κατά του Ανδρουλάκη, αυτό καλόπιστα αποδόθηκε σε άγνοια. Η στελέχωση στρατηγικών θέσεων του Δήμου με πρόσωπα που σχετίζονταν με τον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρήθηκε ως το αντάλλαγμα που έπρεπε να δοθεί για την στήριξη που έλαβε στον δεύτερο γύρο, αλλά και για το άνοιγμα στην αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Το περιβάλλον του Χάρη Δούκα, απαντούσε τότε ότι τοποθέτησε τους καταλληλότερους από τους διαθέσιμους, καθώς στο ΠΑΣΟΚ δεν υπήρχαν πολλά τέτοια στελέχη σαν αυτά που χρειαζόταν.
Δεν ήταν όμως, μόνο ο Νίκος Ανδρουλάκης που δήλωνε ότι ο Χάρης Δούκας δεν θα τον αμφισβητούσε ποτέ. Το ίδιο κατηγορηματικά το δήλωνε και ο Χάρης Δούκας, διαψεύδοντας με απόλυτο τρόπο τα σχετικά σενάρια που κυκλοφορούσαν. Τελικά, χρειάστηκε να περάσουν μόλις έξι μήνες από την ορκωμοσία του ως δήμαρχος Αθηναίων για να επιβεβαιωθούν τα σενάρια που διαψεύδονταν από όλους.
Αλλάξαν οι συνθήκες λέει ο Δούκας
Αν οι φιλοδοξίες του Δούκα, που εκδηλώθηκαν τώρα, υπήρχαν από την αρχή ή ενέδωσε στην πορεία, δεν είναι γνωστό. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι δεν είχε καθόλου τέτοιες βλέψεις όταν μπήκε στην εκλογική μάχη για τον Δήμο, αλλά ούτε και μετά την εκλογή του. Είναι οι συνθήκες που άλλαξαν λέει και αισθάνεται πως αυτές τον αναγκάζουν να βγει μπροστά, μετά το αρνητικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Επίσης, αρνείται ότι είναι ένα πολιτικό στέλεχος που ανέδειξε ο Νίκος Ανδρουλάκης, καθώς είναι στο ΠΑΣΟΚ από πολύ νεαρή ηλικία. Άλλωστε είναι γιος παλιού συνδικαλιστή του ΠΑΣΟΚ-στελέχους των κυβερνήσεων του και θεωρεί ότι έχει ήδη ένα σημαντικό έργο να επιδείξει απέναντι σε όσους του ασκούν κριτική ότι δεν έχει κάνει τίποτα ουσιαστικό ως δήμαρχος μέχρι τώρα.
Παρά την οργή της Χαριλάου Τρικούπη πάντως και τον αναμφισβήτητο έλεγχο του κομματικού μηχανισμού από τον Νίκο Ανδρουλάκη, ο Χάρης Δούκας εμφανίζεται ως φαβορί για τη διαδοχή του. Δεν έχει δηλώσει δημόσια ακόμα και ρητά την υποψηφιότητα του, ούτε η διαδικασία εκλογής έχει καθοριστεί, αλλά ως τώρα θεωρείται εξαιρετικά πιθανή η επικράτηση του και εργάζεται ήδη για αυτήν ο δικός του μηχανισμός που έχει δημιουργήσει.
Ο ρόλος του Χρήστου Πρωτόπαπα
«Στρατηγός» του Χάρη Δούκα είναι ο Χρήστος Πρωτόπαππας, ένα παλιό πρώην κυβερνητικό στέλεχος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που γνωρίζει πολύ καλά την κομματική ίντριγκα. Μπορεί να μην φαίνεται πολύ δημόσια, αλλά λέγεται πως έχει ιδιαίτερα ενεργό ρόλο στο παρασκήνιο. Στο ΠΑΣΟΚ εδώ και μήνες θεωρείται περίπου ως ο εξ απορρήτων του, αλλά τα καθήκοντα του δεν περιορίζονται στην κομματική και πολιτική δουλειά. «Με μέντορα τον έμπειρο Χρήστο Πρωτόπαπα ο Δούκας μυείται στα μυστικά της εξουσίας με ταχύρυθμα σεμινάρια» σχολιάζει πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ. Μια φωτογραφία που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ΜΜΕ και δείχνει τους δύο τους να τρώνε συνομιλώντας μαζί με γνωστό εκδότη σε εστιατόριο του Ψυχικού, φανερώνει τον ευρύτερο ρόλο που έχει αναλάβει.
Άλλο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ αναφέρει ότι ο Χρήστος Πρωτόπαπας βρέθηκε δίπλα στον Χάρη Δούκα πριν από τις δημοτικές εκλογές, όταν του τον έστειλε ο Νίκος Ανδρουλάκης για να τον βοηθήσει. «Ο Πρωτόπαπας είναι εξαιρετικά εργατικός και ακούραστος. Λίγοι μπορούν να βγάλουν την δουλειά που βγάζει» λέει. «Ο Ανδρουλάκης του τον έστειλε για να τον βοηθήσει στις εκλογές και οι δύο τους κόλλησαν και έγιναν στενοί συνεργάτες».
ΓΑΠ υπέρ Δούκα
Τον Χάρη Δούκα εξακολουθεί να υποστηρίζει ο Γιώργος Παπανδρέου (άλλωστε ήταν ο εμπνευστής του σεναρίου που επιχειρείται να υλοποιηθεί) προς απογοήτευση άλλων φιλόδοξων στελεχών, όπως τον Μανώλη Χριστοδουλάκη που ήλπιζε στην υποστήριξή του. Το περιβάλλον του ΓΑΠ τον είχε αδειάσει άλλωστε, από τότε που συμμετείχε στην εκδήλωση Τεμπονέρα και είχε καταστεί σαφές πως έχει επιλέξει την υποστήριξη του Δούκα και όχι του Χριστοδουλάκη. Ο τελευταίος, ως πρώην γραμματέας του κόμματος, έχει φτιάξει κι αυτός το δικό του μηχανισμό, αλλά «είναι αρκετά νέος και μπορεί να περιμένει» όπως του λένε κάποιοι.
Το plan B του Αλέξη Τσίπρα
Θετικός απέναντι στον Χάρη Δούκα φέρεται να είναι και ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει συνομιλήσει μαζί του και διατηρεί επίσης ανοιχτούς διαύλους. Μετά την απογοήτευση του Τσίπρα από την εξέλιξη του Κασσελάκη, τον οποίο αρχικά υποστήριζε αλλά αργότερα προσπάθησε να απομακρύνει από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, μέσω της αποτυχημένης κίνησης με τη Γεροβασίλη, έχει προσαρμόσει τα σχέδια του και έχει βάλει σε λειτουργία το plan B.
Αφού δηλαδή δεν κατάφερε να τον πλήξει στο συνέδριο, προωθεί τώρα την σύγκλιση του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, όπου ο Κασσελάκης -αν οι δύο χώροι ενωθούν, δεν μπορεί να έχει ηγετικό ρόλο. Την ένωση των δύο κομμάτων θεωρεί, ευλόγως, ότι θα μπορούσε να πετύχει με τις λιγότερες αναταράξεις, μόνο κάποιο πρόσωπο χαμηλών τόνων που είναι αποδεκτό και στις δύο πλευρές.
Βέβαια, δεν είναι καθόλου μυστικό ότι ο Τσίπρας βλέπει τον εαυτό του στο ρόλο του ηγέτη της κεντροαριστεράς και εργάζεται συστηματικά για αυτό με τη συνδρομή εταιρειών πολιτικής επικοινωνίας. Αντιλαμβάνεται όμως, ότι κανένας αυτή τη στιγμή στο ΠΑΣΟΚ δεν θα τον δεχόταν και τον ΣΥΡΙΖΑ πλέον δεν τον ελέγχει. «Ο Τσίπρας είναι πολύ έμπειρος στο κομματικό παιχνίδι. Αντιλαμβάνεται ότι χρειάζεται να προηγηθεί μία μεταβατική διαδικασία. Πρέπει πρώτα κάποιος άλλος, που δεν αναμοχλεύει παλιά πάθη, να κάνει τη δουλειά και μετά αν όλα τα άστρα βρεθούν στη σωστή θέση, θα εμφανιστεί ο ίδιος για να διεκδικήσει αυτό για το οποίο προετοιμάζεται» αναφέρει παλιός συνεργάτης του.
Όλες αυτές τις πληροφορίες όμως, τις έχει εδώ και καιρό και ο Στέφανος Κασσελάκης και δεν σκοπεύει καθόλου να διευκολύνει ένα τέτοιο σχέδιο που θα έχει ως αποτέλεσμα -αν πετύχει- την απομάκρυνση του. Η αλλαγή που φάνηκε στη στάση του τελευταία για το θέμα της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, έγινε μόνο για λόγους τακτικής, ώστε να στείλει το μήνυμα σε όσους την προωθούν και πιέζουν, ότι αυτός θα είναι παρών σε κάθε περίπτωση και δεν θα παραμερίσει. Μία παρόμοια στάση έχει υιοθετήσει και ο Νίκος Ανδρουλάκης τελευταία, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία και ξεχνώντας τις κατηγορίες περί εκβιαζόμενου που τον είχε στο χέρι ο Μητσοτάκης λόγω των παρακολουθήσεων, όπως έλεγε ο Κασσελάκης, ο οποίος επίσης το ψιλοανασκεύασε, λέγοντας ότι μπορεί να ήταν υπερβολικός.
Πληροφορίες που κυκλοφορούν στα πολιτικά γραφεία αυτές τις μέρες αναφέρουν ότι πολύ πρόσφατα υπήρξε προσέγγιση μέσω τρίτων μεταξύ Ανδρουλάκη και Κασσελάκη, καθώς το σχέδιο που προωθείται για την κεντροαριστερά από συγκεκριμένους κύκλους, προϋποθέτει την απόσυρση και των δύο. Όπως αναφέρει πολιτικός επιστήμονας από τον χώρο της κεντροαριστεράς «είναι προφανές ότι δεν τους υπολογίζουν για το νέο φορέα, αλλά είναι ακόμα οι «ξενοδόχοι» και έχουν κάθε συμφέρον να τα βρουν σε αυτή τη συγκυρία». Την Κυριακή το μεσημέρι πάντως τόσο το γραφείο του Κασσελάκη, όσο και το γραφείο του Ανδρουλάκη, διέψευσαν συνάντηση των διευθυντών τους, όπως έγραψαν κάποια ΜΜΕ.
Μαζί με τον Κασσελάκη σε αυτό είναι ο Νίκος Παππάς, ο οποίος είναι θετικός στη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, αλλά με τον Κασσελάκη μπροστά και όχι με τον Τσίπρα. Ο ίδιος μάλιστα, δήλωσε αυτή την εβδομάδα ότι δεν θεωρεί πρόβλημα για τη σύγκλιση τα χρέη του ΠΑΣΟΚ (όπως τα θεωρούσε) και σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές μιλάει με αρκετά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία προσπαθεί να προσεγγίσει. Την ίδια στιγμή, στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν στελέχη και βουλευτές, που δηλώνουν κατηγορηματικά πως σε περίπτωση σύγκλισης, αυτή δεν μπορεί να γίνει με στελέχη όπως ο Τσίπρας, ο Παππάς, ο Σπίρτζης, ο Ραγκούσης, ο Πολάκης, η Τζάκρη κ.α
Συμπέρασμα: Πολλοί μιλούν για την ανάγκη ενότητας και της σύγκλισης της κεντροαριστεράς, αλλά δεν εννοούν όλοι το ίδιο. Υπάρχουν πολλά σχέδια και πολλά προσωπικά συμφέροντα, τα οποία, για την ώρα δεν συγκλίνουν. Κανένα σενάριο άλλωστε δεν τους συμπεριλαμβάνει όλους. Όποιο και αν υπερισχύσει στο τέλος, κάποιοι θα μείνουν απ' έξω. Το θέμα είναι αν θα είναι οι περισσότεροι ή οι λιγότεροι όπως και ποιοι θα είναι αυτοί.
