Holding Liat: Το ηθικό δίλημμα ενός Ισραηλινού πατέρα

Holding Liat Facebook Twitter
Η Λίατ αφέθηκε ελεύθερη μετά από δύο μήνες – ήταν μία από τις τυχερές. Στη φωτογραφία με τον πατέρα της Γιεχούντα Μπεϊνίν.
0


Η ΛΙΑΤ ΜΠΕÏΝΙΝ 
ήταν μία από τους 250 ομήρους της αιματηρής εισβολής της Χαμάς σε ισραηλινά εδάφη την 7η Οκτωβρίου του 2023. Μητέρα τριών παιδιών, η 49χρονη δασκάλα, μέλος ενός κιμπούτς, όπως και ο σύζυγός της, Αβίβ Ατζίλι, έμεινε αιχμάλωτη επί δύο μήνες στη Γάζα και στο μεταξύ ο πατέρας της καθώς και η αδελφή και ο μεγαλύτερος γιος της ταξίδεψαν ως τις ΗΠΑ για να εντείνουν τις προσπάθειές τους να την απελευθερώσουν, συναντώντας ευήκοα ώτα και στις δυο παρατάξεις του αμερικανικού πολιτικού συστήματος. Σε σκηνοθεσία Μπράντον Κρέιμερ και παραγωγή Ντάρεν Αρονόφσκι, το Holding Liat επικεντρώνεται στην ιδιαίτερη περίπτωση του πατέρα. Ο Γιεχούντα είναι παλιός σοσιαλιστής, ιδεολογία που δεν εγκατέλειψε ούτε μετά τη διαμονή του στις ΗΠΑ, και χαρακτηριστικά έχει αυτοκόλλητο του Μπέρνι Σάντερς στο αυτοκίνητό του. Δεν έχει χειρότερο από τον Μπενιαμίν Νετανιάχου και τους εξτρεμιστές σιωνιστές· αισθάνεται, και το εκφράζει ανοιχτά μπροστά στο συνεργείο που ακολουθεί κάθε του κίνηση και καταγράφει τις τηλεφωνικές συνομιλίες του με αξιωματούχους, αλλά και τις ιδιωτικές του κουβέντες με τη σύζυγο, τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και τους καλούς του φίλους, πως η ηγεσία του Ισραήλ καπηλεύεται μια τραγική στιγμή και επιδίδεται συνεχώς σε λάθος κινήσεις, αυτές που οδήγησαν στην καθολικά καταδικαστέα πρόταση του Τραμπ για μετατροπή της Γάζας σε μεσογειακή Ριβιέρα, προς ενθουσιασμό του «Μπίμπι».

Η στάση του απέναντι στους συγκαταβατικούς γερουσιαστές εγείρει ένα βαθύ δίλημμα: πώς είναι δυνατό να ζητιανεύει βοήθεια, ενώ δεν πιστεύει εντελώς ό,τι λέει. Οι σύμβουλοι δεν παραλείπουν να του υπενθυμίσουν πως οποιαδήποτε παρέκκλιση προς τα πολιτικά αποξενώνει ακόμη και τους συμπαθούντες Αμερικανούς βουλευτές και θα πρέπει να απομονώσει τον ανθρώπινο παράγοντα, προσωποποιώντας απολύτως την έκκληση, αντί να ξεκινά διάλογο και διαφωνίες, με στόχο τον δικό του πρωθυπουργό και τη γραμμή που ακολουθεί. Οι συνομιλητές του, απλά, κοιτάζουν αλλού και χάνονται από τις ιδεολογικές περιπλοκές. Ψάχνουν συγκίνηση νηπιακού επιπέδου.

Η γενική πόλωση που επικρατεί, μαζί με τη σύγχυση για τη σωστή πλευρά της αλήθειας, μεταφέρεται στους εμπλεκόμενους και το Holding Liat προσφέρει μια οπτική αποχρώσεων σε μια χαίνουσα πληγή που άνοιξε διάπλατα με έναν εντυπωσιακά φονικό, παρατεταμένο και φαινομενικά αδιέξοδο τρόπο.

Η κάμερα του Κρέιμερ δεν αφήνει από τα μάτια της τον Γιεχούντα και στο πρόσωπό του είναι ανάγλυφα superimposed η αγωνία ενός πατέρα που πασχίζει να λάβει λιγοστές και μπερδεμένες πληροφορίες για την κόρη και τον γαμπρό του με την αηδία που νιώθει για τη συγκεκριμένη στρατηγική της άσκησης πίεσης, ένα μονοδιάστατο, χάρτινο πατριδοκεντρικό concept που τον απωθεί, φέρνοντάς τον εμφανώς σε δύσκολη προσωπική θέση. Η γενική πόλωση που επικρατεί, μαζί με τη σύγχυση για τη σωστή πλευρά της αλήθειας, μεταφέρεται στους εμπλεκόμενους και το Holding Liat προσφέρει μια οπτική αποχρώσεων σε μια χαίνουσα πληγή που άνοιξε διάπλατα με έναν εντυπωσιακά φονικό, παρατεταμένο και φαινομενικά αδιέξοδο τρόπο.

Ο Μπράντον Κρέιμερ, σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ.
Ο Μπράντον Κρέιμερ, σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ. 

Το ντοκιμαντέρ κέρδισε το ίδιο ακριβώς βραβείο που έναν χρόνο πριν είχε αποσπάσει, πάντα στην Berlinale, το No other country, νικητής του φετινού Όσκαρ Tαινίας Tεκμηρίωσης. Από διαφορετικές αφετηρίες αμφότερα προτείνουν τον μέσο δρόμο, ενώ ο συνήθως πολιτικά υποψιασμένος θεατής αυτού του είδους ταινιών έχει συγκεκριμένη πολιτική θέση και δύσκολα θα παρεκκλίνει από αυτήν. Στο Holding Liat, ένας σοσιαλιστής, εν προκειμένω ο Γιεχούντα,  αναγκάζεται να φωνάξει το αυτονόητο, πως μια κεντρώα συμβιβαστική μεταστροφή είναι η μοναδική λύση στο χρόνιο πρόβλημά του, αφού η κατάσταση έχει πλέον φτάσει στα άκρα. Ένας πρωθυπουργός προσπαθεί να μπαλώσει την ολιγωρία ενός συστήματος άμυνας που υπερηφανευόταν για την αποτελεσματικότητά του με εκδικητικό ανένδοτο για να πείσει βασικά την Αμερική πως θα τα καταφέρει με κάθε κόστος. Και μια γυναίκα, ανάμεσα σε τόσους άλλους, περιμένει να βγει από την ομηρία, για να συνεχίσει τη ζωή της.

Holding Liat Facebook Twitter
Στο Holding Liat, ένας σοσιαλιστής, εν προκειμένω ο Γιεχούντα,  αναγκάζεται να φωνάξει το αυτονόητο, πως μια κεντρώα συμβιβαστική μεταστροφή είναι η μοναδική λύση στο χρόνιο πρόβλημά του, αφού η κατάσταση έχει πλέον φτάσει στα άκρα.

Η Λίατ αφέθηκε ελεύθερη μετά από δύο μήνες – ήταν μία από τις τυχερές. Όπως δήλωσε αργότερα, κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της, κι ενώ αισθανόταν απόλυτα εξαρτώμενη από τους δεσμοφύλακές της, φέρθηκε φιλικά για να «κερδίσει τη συμπάθειά τους», όπως παραδέχθηκε, για να επιβιώσει. Άνοιξε ειλικρινείς κουβέντες και κατάλαβε πως ήθελαν να τους βλέπουν ως ανθρώπους και όχι ως εχθρικές μονάδες δολοφόνων, όπως κι εκείνη επιθυμούσε να την υπολογίζουν ως άνθρωπο και όχι ως ανώνυμο αναλώσιμο αντίπαλο. Όσο η Λίατ ακόνιζε την ενσυναίσθηση με τις φιλειρηνικές της απόψεις για να μείνει ζωντανή, ο teenager γιος της ζητούσε αίμα, συντασσόμενος με τη γραμμή Νετανιάχου, η αδελφή της παρακολουθούσε με εμφανή αμηχανία, αντιδρώντας, αντί να παίρνει πρωτοβουλίες, και ο πατέρας της ντίλαρε όπως μπορούσε τους σπόνσορές του, παίζοντας έναν διπλωματικό ρόλο που ποτέ δεν φαντάστηκε πως θα αναλάμβανε.

Χίλιοι διακόσιοι Ισραηλινοί σκοτώθηκαν στη φρίκη της 7ης Οκτωβρίου. Σαράντα εννιά χιλιάδες Παλαιστίνιοι νεκροί, κυρίως πολίτες, ήταν η απάντηση του Ισραήλ.

Ο Αβίβ, ο οποίος τραυματίστηκε στο κιμπούτζ Ελ Νορ κατά τη σύλληψή του, επέστρεψε στη χώρα του μέσα σε φέρετρο.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LIFO

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Σουδάν: Συνεχίζονται πάνω από έναν χρόνο οι βίαιες συγκρούσεις

Διεθνή / «Έπρεπε να μείνουμε κρυμμένοι, χωρίς νερό ή φαγητό και υπό συνεχή απειλή»

Ένα μέλος του προσωπικού των Γιατρών Χωρίς Σύνορα μοιράζεται την πραγματικότητα της ζωής στην El Geneina του Σουδάν, την πραγματικότητα ενός πολίτη που έχει παγιδευτεί στη σκληρή σύγκρουση.
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ