Δεν είναι ευρέως γνωστό το γεγονός ότι ο μεγάλος σκηνοθέτης Αλφρεντ Χίτσκοκ συμμετείχε σκηνοθετικά σε μια ταινία για τα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου. Η ταινία δεν προβλήθηκε ποτέ.
Οι καμεραμέν της British Army Film Unit, οι οποίοι κινηματογράφησαν την απελευθέρωση του στρατοπέδου Μπέργκεν-Μπέλσεν, επί σειρά ετών περιέγραφαν, ως αστείο, την αντίδραση του μετρ του τρόμου όταν είδε το ντοκιμαντέρ.
Έπαθε σοκ και δεν πάτησε στα Pinewood Studios για μια εβδομάδα, συγκλονισμένος από τις εικόνες. Ο Χίτσκοκ είχε «στρατολογηθεί» για να πάρει μέρος στο ντοκιμαντέρ από τον φίλο και προστάτη του Σίντνεϊ Μπερνστάιν.
Το 1945 Αμερικανοί και Βρετανοί ήθελαν να βγει γρήγορα στην αγορά μια τέτοια ταινία, σχετικά με τις γερμανικές θηριωδίες, ώστε οι Γερμανοί πολίτες να αναλάβουν την ευθύνη τους για τις αγριότητες που συνέβαιναν εκεί.
Η ταινία πήρε πολύ περισσότερο χρόνο από αυτόν που είχε αρχικά προβλεφθεί και στα τέλη του 1945 η ανάγκη αυτή άρχισε να φθίνει. Αποφάσισαν ότι η παγκόσμια επίδειξη της ενοχής των Γερμανών δε θα βοηθούσε στην μεταπολεμική ανοικοδόμηση.
Οι πέντε από τις έξι μπομπίνες της ταινίας κατατέθηκαν στο Αυτοκρατορικό Πολεμικό Μουσείο και το έργο είχε εντελώς ξεχαστεί . Στη δεκαετία του 80 το υλικό ανακαλύφθηκε σε ένα σκουριασμένο κουτί από έναν Αμερικανό ερευνητή.
Η ελλειπής έκδοση προβλήθηκε το 1984 στο φεστιβάλ του Βερολίνου και στη συνέχεια μεταδόθηκε, το 1985, από το αμερικανικό PBS με τίτλο «Memory of the Camps», αλλά σε κακή ποιότητα και με τη μια μπομπίνα να λείπει. Η αρχική αφήγηση έγινε από τον Τρέβορ Χάουαρντ.
Σήμερα, το Αυτοκρατορικό Πολεμικό Μουσείο αποκατέστησε με τη χρήση ψηφιακής τεχνολογίας το ντοκιμαντέρ και συνέδεσε το υπάρχον υλικό με την έκτη χαμένη μπομπίνα.
Βεβαίως, εβδομήντα σχεδόν χρόνια μετά, κανείς δεν ξέρει πόσο μεγάλη ήταν η συμβολή του Χίτσκοκ στην ταινία, ενώ η ανακοίνωση της προβολής του ντοκιμαντέρ μέσα στο 2014, έχει πυροδοτήσει έναν κύκλο συζητήσεων ανάμεσα στους θαυμαστές και τους μελετητές του έργου του σχετικά με το πόσο αυτό το ντοκιμαντέρ επηρέασε το έργο του συνολικά.
σχόλια