Το ρέμα της Πικροδάφνης
Φωτ. Σπ. Στάβερης
Το Ρέμα της Πικροδάφνης είναι το τελευταίο ρέμα της νότιας Αττικής που διατηρείται σε φυσική μορφή και πηγάζει από τη δυτική πλευρά του Υμηττού, καταλήγοντας στη θάλασσα, στα σύνορα Παλαιού Φαλήρου και Καλαμακίου. Η υδρολογική λεκάνη στην οποία διαμορφώνεται ο ρους του έχει συνολική έκταση 22,4 χλμ² και μέσο υψόμετρο 260 μ, το οποίο και διασφαλίζει τη ροή των υδάτων έως το επίπεδο της θάλασσας. Περίπου 3 χλμ, από το συνολικό μήκος του ρέματος είναι εγκιβωτισμένα σε τσιμεντένια αναχώματα. Είναι ένα από τα λίγα ρέματα που περνούν μέσα από τον αστικό ιστό της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας και έχει διατηρήσει στο μεγαλύτερο μέρος του μήκους του τον αρχικό του ρου και βλάστηση. Έχει χαρακτηριστεί "ιδιαιτέρου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος" με το ΦΕΚ 281Δ/1993.
Το ρέμα της Πικροδάφνης έχει μήκος περίπου 9,3 χιλιόμετρα και είναι το τρίτο μακρύτερο ποτάμι του λεκανοπεδίου Αττικής μετά τον Κηφισό και τον Ιλισό. Πηγάζει στις δυτικές πλαγιές του Υμηττού, στο Βύρωνα, και στην συνέχεια κατηφορίζει διασχίζοντας την Ηλιούπολη. Στην Ηλιούπολη οι όχθες του ποταμού έχουν διατηρηθεί, σχηματίζοντας ένα πάρκο, με το ποτάμι να ρέει σε πέτρινη κοίτη. Στη συνέχεια το ρέμα εισέρχεται στον Άγιο Δημήτριο, όπου είναι πιο εγκαταλελειμένο και ρέει ανάμεσα σε πολυκατοικίες και άλλα κτίρια, ενώ τμήμα της όχθης έχει μπαζωθεί. Στη συνέχεια το ρέμα σχηματίζει το σύνορο ανάμεσα σε Παλαιό Φάληρο και Άλιμο. Το ρέμα εκβάλλει στο Σαρωνικό, σε ένα μικρό δέλτα στην ακτή Εδέμ στο Άλιμο, κοντά στη μαρίνα.
Το ρέμα σε πολλά σημεία έχει υποβαθμιστεί, με σκουπίδια και μπάζα στις όχθες, ενώ μπορεί μέσα στο ποτάμι να καταλήγουν και λύματα από σπίτια τα οποία δεν έχουν συνδεθεί με το δίκτυο αποχέτευσης μέσω παρόνομων συνδέσεων με αγωγούς ομβρίων υδάτων. [Wikipedia]
