O δημιουργός του πρωτοποριακού animation «The Ox» που προβάλλεται απόψε στη Στέγη, μιλά στο LIFO.gr

O δημιουργός του πρωτοποριακού animation «The Ox» που προβάλλεται απόψε στη Στέγη, μιλά στο LIFO.gr Facebook Twitter
Το «The Ox» είναι ένα πειραματικό animation χωρίς λόγια, που διαδραματίζεται σε ένα φανταστικό τόπο.
0

Το «The Ox» («Το βόδι»), η πρώτη μεγάλου μήκους δημιουργία του Γιώργου Νικόπουλου, η οποία συγχρόνως είναι και η πρώτη ταινία animation που συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τον περασμένο Νοέμβριο, θα προβληθεί απόψε το βράδυ στο Animasyros στη Στέγη.

Συνδυάζοντας την τεχνική stop-motion με τον σύγχρονο χορό, το θέατρο σκιών και τη ζωντανή κινηματογράφηση, ο Γιώργος Νικόπουλος έχτισε μια μοντέρνα πολιτική αλληγορία που εμπνέεται από τον αρχαίο μύθο του βασιλιά Μίδα ενώ ταυτόχρονα αντανακλά τη σημερινή παγκόσμια πολιτικοοικονομική κρίση.

Πρόκειται για ένα πειραματικό animation χωρίς λόγια, που διαδραματίζεται σε ένα φανταστικό τόπο. Οι ηλικιωμένοι κάτοικοί του, υποδουλωμένοι όλη τους τη ζωή στην εξουσία, πασχίζουν να μετατρέψουν τη γη τους σε «χρυσό βασίλειο» ρίχνοντας ένα λίπασμα χρυσού στα σπαρτά ενώ η σωτηρία τους θα έρθει από ένα γενναίο κορίτσι.

Συνδυάζοντας την τεχνική stop-motion με τον σύγχρονο χορό, το θέατρο σκιών και τη ζωντανή κινηματογράφηση, ο Γιώργος Νικόπουλος έχτισε μια μοντέρνα πολιτική αλληγορία που εμπνέεται από τον αρχαίο μύθο του βασιλιά Μίδα ενώ ταυτόχρονα αντανακλά τη σημερινή παγκόσμια πολιτικοοικονομική κρίση.

Ο σκηνοθέτης Γιώργος Νικόπουλος μεγάλωσε σε μια οικογένεια μουσικών. Σπούδασε στην Κέρκυρα, στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο στο τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας, όπου και αντιλήφθηκε την ισχυρή έλξη που του προκαλούσε το animation και οι παραστατικές τέχνες. Όταν τελείωσε τη σχολή του πέρασε τρία χρόνια δίπλα στον Δήμο Αβδελιώδη, με τον οποίον συνεργάζεται ακόμα μέχρι και σήμερα, μαθαίνοντας θέατρο. Αυτό τον καιρό βρίσκεται και πάλι, με την ιδιότητα του υποψηφίου διδάκτορα, στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, με μια διατριβή που έχει σαν θέμα τη συγγένεια του Animation με το Θέατρο Σκιών σαν πρόγονή του τέχνη.

O δημιουργός του πρωτοποριακού animation «The Ox» που προβάλλεται απόψε στη Στέγη, μιλά στο LIFO.gr Facebook Twitter
Το «The Ox» είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Γιώργου Νικόπουλου.

Αυτό μοιάζει να είναι ακριβώς ο πυρήνας της ταινίας του. «Και βέβαια η σχέση που έχει η διατριβή μου με αυτήν την ταινία είναι πολύ στενή», λέει ο Νικόπουλος και συνεχίζει: «Μέσα στη διαδικασία της έρευνάς μου στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, μεταξύ μελέτης αναγνωσμάτων, παραστάσεων και ταινιών είχα την τύχη να βρεθώ με μια ομάδα θεάτρου σκιών που δραστηριοποιείται στην Κέρκυρα, τους "Κουμ Κου Αρτ", των οποίων βέβαια ακόμα είμαι μέλος, και έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να ασχοληθώ πολύ με τη σωματικότητα των παικτών πίσω από τον μπερντέ και το κατά πόσο αυτή αλλάζει αναλόγως τον χαρακτήρα που ο παίκτης υποδύεται.

»Αντιλήφθηκα λοιπόν πως η ενέργεια δεν έχει μονόδρομη ροή αλλά αμφίδρομη, από τον παίκτη στη φιγούρα αλλά και πίσω, από τη φιγούρα στον παίκτη. Έτσι, καθώς η βασική αρχή των δύο τεχνών Θεάτρου Σκιών και Animation είναι η ίδια και αυτή είναι η εμψύχωση, η μέθοδος που συνθέτω και προτείνω με αυτό το έργο έχει να κάνει με την "επανεμψύχωση" των χαρακτήρων του έργου καθώς αυτοί αναπαρίστανται από ανθρώπους.

Αυτοί οι πέντε άνθρωποι που παίξανε στην ταινία περάσανε μια χρονοβόρα διαδικασία κατά τη διάρκεια της οποίας αποβάλανε την καθομιλουμένη της σωματικής τους έκφρασης και υπακούσανε σε νέους κανόνες, ένα κράμα των αρχών της κινησιολογίας και της εκφραστικότητας του θεάτρου σκιών και των βασικών αρχών του μεγάλου Walt Disney, οι οποίοι κανόνες σε μια συγκεκριμένη νέα σύνθεση αποτελούν και το κυριότερο μέρος της πρωτοτυπίας της διδακτορικής μου διατριβής».

O δημιουργός του πρωτοποριακού animation «The Ox» που προβάλλεται απόψε στη Στέγη, μιλά στο LIFO.gr Facebook Twitter
Αυτοί οι πέντε άνθρωποι που παίξανε στην ταινία περάσανε μια χρονοβόρα διαδικασία κατά τη διάρκεια της οποίας αποβάλανε την καθομιλουμένη της σωματικής τους έκφρασης και υπακούσανε σε νέους κανόνες.

  

Τα γυρίσματα του «The Ox» έγιναν εξ' ολοκλήρου στην Κέρκυρα, στο στούντιο χορού και παραστατικών τεχνών της Μαίρης και Ευαγγελίας Ράντου, στο Garage Performing Arts Center. «Εκεί γίνανε και οι πρόβες βέβαια με τους πέντε performers από την αρχή της εργασίας μας. Τα γυρίσματα διήρκεσαν όλες και όλες τρεις ημέρες την αρχή του έτους 2016. Ήμασταν μια πολύ δυνατή ομάδα φίλων και συνεργατών που καταφέραμε κάτι πολύ δύσκολο για την απειρία μας. Θυμάμαι όμως τον χρόνο αυτό στο Garage σαν να κράτησε πολύ παραπάνω. Κάθε λεπτό είχε μέσα του συμπυκνωμένο αποτέλεσμα πολλών ετών προσπάθειας για πολλούς ανθρώπους εκεί μέσα.

»Αφού πρώτα εργαστήκαμε σκληρά με τους πέντε πρωταγωνιστές δημιουργώντας αυτήν τη νέα σωματική γλώσσα, η μέθοδος που ακολουθήθηκε ήταν η κινηματογράφηση όλων των σκηνών με την τεχνική του green screen, ώστε το υλικό μετά να είναι απολύτως διαθέσιμο για να μπει σε επεξεργασία επανασύνθεσης με τα περιβάλλοντα που επίσης κινηματογραφήθηκαν σε μακέτα, σε ένα μικρό σπιτικό στούντιο», λέει ο σκηνοθέτης.

Πόσο δύσκολο είναι όμως να κάνει κάποιος animation; «Για μένα στο animation το δυσκολότερο κομμάτι είναι η χρήση της αφηγηματικής του γλώσσας και η προσπάθειά μου το δημιούργημα να ορίζεται από διακριτικά χαρακτηριστικά της καταγωγής του. Είναι μια τέχνη στην οποία ο δημιουργός οφείλει να δημιουργήσει εκ νέου μια γλώσσα καθώς οι χαρακτήρες είναι δημιουργήματα της φαντασίας εκ του μηδενός, άρα και ο τρόπος που αυτοί εκφράζονται γεννάται επίσης εκ του μηδενός. Αντιλαμβάνεστε πως υπάρχει μια σειρά άπειρων επιλογών σε σχέση με το πώς θα αφηγηθεί κανείς την ιστορία του στο animation με αυτά τα δημιουργήματα που γεννάει.

 

Το τρέιλερ της ταινίας που ήταν η πρώτη που συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, τον περασμένο Νοέμβριο

»Αυτός ο νέος τρόπος επικοινωνίας, η νέα αφήγηση λοιπόν που δημιουργείται μέσα σε κάθε ταινία animation μπορεί να ενέχει στοιχεία κάθε λογής, σύγχρονα, ρεαλιστικά, συμβολικά, παραδοσιακά, αφαιρετικά, αφηρημένα. Έτσι η μεγαλύτερή μου δυσκολία είναι η προσπάθειά να δίνω στο έργο μου τόσα και τέτοια στοιχεία που να φανερώνουν μεν την καταγωγή του (την ελληνική του ρίζα, τη σχέση του με το αρχαίο θέατρο και τον συμβολισμό που είναι εγκατεστημένος με διάφορες μορφές στην καλλιτεχνική μας παράδοση) αλλά να κάνει χρήση μιας διεθνούς γλώσσας, να μπορεί να γίνεται αντιληπτό από έναν Ιάπωνα, από έναν Αμερικάνο, έναν Αφρικανό».

Μια από τις αγαπημένες ταινίες animation του Νικόπουλου είναι «Ο Κιρικού και η Μάγισσα» του Μισέλ Οσελό. «Πρόκειται για μια ταινία που είδα τα πρώτα έτη στη σχολή μου και που βέβαια μου έχει αφήσει ένα πολύ έντονο στίγμα τόσο αισθητικό όσο και νοηματικό. Το απόσταγμα λοιπόν αυτού του έργου μέσα μου δείχνει τον μικρότερο σε μέγεθος και ηλικία κάτοικο του υπόδουλου χωριού να βγαίνει αποφασιστικά και αυτόνομα ακόμα από την κοιλιά της μάνας του, έτοιμος να αντισταθεί με όλη του τη δύναμη στην εξουσία, στη Μάγισσα που έχει καταραστεί το χωριό του. Η ομοιότητα με το "The Ox" είναι μεγάλη!».

O δημιουργός του πρωτοποριακού animation «The Ox» που προβάλλεται απόψε στη Στέγη, μιλά στο LIFO.gr Facebook Twitter
O δημιουργός του πρωτοποριακού animation «The Ox» που προβάλλεται απόψε στη Στέγη, μιλά στο LIFO.gr Facebook Twitter
O δημιουργός του πρωτοποριακού animation «The Ox» που προβάλλεται απόψε στη Στέγη, μιλά στο LIFO.gr Facebook Twitter
O δημιουργός του πρωτοποριακού animation «The Ox» που προβάλλεται απόψε στη Στέγη, μιλά στο LIFO.gr Facebook Twitter
O δημιουργός του πρωτοποριακού animation «The Ox» που προβάλλεται απόψε στη Στέγη, μιλά στο LIFO.gr Facebook Twitter

Info

Πέμπτη 4/1, 21:00-22:30 | Μεγάλου Μήκους Ταινία

The Ox (Το Βόδι) | Γιώργος Νικόπουλος (Mixed Techniques, 67', 2017, Ελλάδα)

Θα προλογίσει ο σκηνοθέτης Γιώργος Νικόπουλος.

Μετά το τέλος της προβολής θα ακολουθήσει συζήτηση με τον σκηνοθέτη.

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Κεντρική Σκηνή.

Είσοδος ελεύθερη, με σειρά προτεραιότητας.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Φαντασία: η αξεπέραστη ταινία του Γουόλτ Ντίσνεϊ που άλλαξε την ιστορία του animation

Οθόνες / Φαντασία: η αξεπέραστη ταινία του Γουόλτ Ντίσνεϊ που άλλαξε την ιστορία του animation

Σαν σήμερα πεθαίνει το 1966 ο Γουόλτ Ντίσνεϊ, ο αμερικανός καρτουνίστας, δημιουργός του Μίκυ Μάους και του Ντόναλντ Ντακ. Αυτή είναι η ιστορία της πιο σημαντικής ταινίας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το Τάο του «BoJack Horseman», του πιο «καλογραμμένου» ήρωα της σύγχρονης τηλεόρασης

TV & Media / Το Τάο του «BoJack Horseman», του πιο «καλογραμμένου» ήρωα της σύγχρονης τηλεόρασης

«Προσποιήσου απλά ότι είσαι ευτυχισμένος και σταδιακά μπορεί να ξεχάσεις ότι προσποιείσαι»... Ψήγματα μετα-υπαρξιακής κοσμοθεωρίας σε ένα πολυσύνθετο animation για ενήλικες
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

Μουσική / Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

«Μη σταματάτε. Έχουμε αφθονία. Έχουμε λύσεις. Μπορούμε να αρχίσουμε πάλι από την αρχή»: Η Björk παρουσιάζει την προσωπική της ουτοπία με το πρότζεκτ «Cornucopia» και μιλάει μπροστά στην κάμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. 
THE LIFO TEAM
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Δανέζη

Μυθολογίες / «Ήτανε πέναλτι, κύριε Πάνο;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Δανέζη

Από μια εισπρακτική αποτυχία και απαγορευμένη ταινία του 1932, μέχρι την ωμή βία της Pieta (που δεν ξέρει γιατί την έχει δει επανειλημμένα) και την cult σουρεαλιστική ματιά του Τσιώλη, η σκηνοθέτρια μας χαρίζει μια σπάνια σινεφίλ λίστα που συνδυάζει θράσος και ανθρωπισμό.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε το δρόμο για τα Όσκαρ 

Daily / Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε τον δρόμο για τα Όσκαρ

Υποψήφια για το βραβείο καλύτερης ταινίας ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους είναι αυτή η εκπληκτική ταινία που εκθέτει με αποκαλυπτικό τρόπο τη μεταχείριση της αφρόκρεμας της τζαζ μουσικής ως «βιτρίνας» για την καθαίρεση και τη δολοφονία του ηγέτη της ανεξαρτησίας του Κογκό, Πατρίς Λουμούμπα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
125 λεπτά με την Πόπη Διαμαντάκου/ Πόπη Διαμαντάκου: «Δεν με αγγίζουν οι επιθέσεις, δεν κάνω δημόσιες σχέσεις, δεν γλείφω»

Media / «Δεν υπάρχει τηλεκριτική σήμερα, όλα είναι δημόσιες σχέσεις»

Η γνωστή τηλεκριτικός Πόπη Διαμαντάκου μιλά στη LiFO για τη μακρά επαγγελματική της διαδρομή, την τηλεόραση του χθες και του σήμερα και απαντά για πρώτη φορά στα επικριτικά σχόλια που προκαλούν κατά καιρούς τα κείμενα της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Οθόνες / «Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Μια μεγάλη κουβέντα με τον σκηνοθέτη και μουσικό Γιάννη Βεσλεμέ που κυκλοφορεί ταυτόχρονα το νέο του άλμπουμ και η ρετροφουτουριστική του ταινία «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο». (SPOILER ALERT)
M. HULOT
Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Capétte

Μυθολογίες / «Όταν είδα το "Climax", δεν μπορούσα να συνέλθω για ώρες»: Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Capétte

Τι συνδέει τον Αρονόφσκι με τον Αλμοδόβαρ και τον Λάνθιμο με τον Βούλγαρη; Ο μουσικός Capétte φτιάχνει τη δική του αγαπημένη κινηματογραφική δεκάδα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
the last showgirl

Οθόνες / Πρεμιέρα προσεχώς: 10 ταινίες που θα ξεχωρίσουν το επόμενο δίμηνο

Η επιστροφή του Βάλτερ Σάλες, ένας στοχαστικός Κώστας Γαβράς, τα φαντάσματα του Γιώργου Ζώη, ο Ντίλαν κατά τον Τιμοτέ Σαλαμέ, το βάπτισμα της Πάμελα Άντερσον στην υποκριτική, ένα χαμηλόφωνο διαμάντι από την Ινδία και η μεγαλόπνοη αλληγορία του Μπρέιντι Κόρμπετ είναι μερικές από τις ταινίες που θα μας απασχολήσουν τον χειμώνα του 2025.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Pulp Fiction / Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Πέθανε στα 99 της χρόνια η Βρετανή ενδυματολόγος που έντυσε χιλιάδες πρωταγωνιστές και κομπάρσους, πάντα με το βλέμμα στραμμένο στην αναπαραγωγή της αυθεντικότητας και στην αντίληψη της δραματικότητας του σεναρίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε δια παντός την πραγματικότητα

Απώλειες / Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε διά παντός την πραγματικότητα

Το όνομα του Ντέιβιντ Λιντς (1946-2025) έγινε επιθετικός προσδιορισμός και οι ταινίες του μας προσκάλεσαν να βλέπουμε και να αισθανόμαστε αλλιώς τον κόσμο: με τα μάτια μιας απόκοσμης ψευδαίσθησης και την ψυχή της υπέροχης εμμονής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Μυθολογίες / «Μετά το “Blues Brothers” φορούσα μαύρα γυαλιά στην τάξη»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Έχοντας συμπεριλάβει στη λίστα του από τους αδελφούς Μαρξ μέχρι μια ταινία με τον Θανάση Βέγγο, o συγγραφέας πιστεύει πως το τραγικό και το γελοίο συναντιούνται σε κάποιο σημείο, το οποίο δεν είναι πάντα ευδιάκριτο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ