Τα χτυπήματα στο κεφάλι διπλασιάζουν τον κίνδυνο άνοιας

Τα χτυπήματα στο κεφάλι διπλασιάζουν τον κίνδυνο άνοιας Facebook Twitter
0

Τα χτυπήματα στο κεφάλι, ακόμη και χωρίς να επιφέρουν απώλεια των αισθήσεων, μπορεί να προκαλέσουν αλλοιώσεις στον εγκέφαλο, με συνέπεια να επιφέρουν ή να επιταχύνουν την έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών και την άνοια, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Η άνοια έρχεται έτσι να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των πιθανών επιπλοκών έπειτα από μια διάσειση, όπως δείχνει η τετραετής μελέτη που έγινε σε σχεδόν 358.000 βετεράνους των ΗΠΑ με μέση ηλικία 49 ετών, από τους οποίους το 54% είχαν υποστεί τραύματα στο κεφάλι τους είτε στη στρατιωτική είτε στην πολιτική ζωή τους.

Σύμφωνα με την έρευνα, ο κίνδυνος κατοπινής άνοιας είναι υπερδιπλάσιος μετά από ένα τραύμα στο κεφάλι.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια ψυχιατρικής και επιδημιολογίας Ντέμπορα Μπαρνς του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό νευρολογίας "JAMA Neurology", βρήκαν ότι μια διάσειση χωρίς απώλεια συνείδησης αυξάνει κατά μέσο όρο 2,4 φορές την πιθανότητα άνοιας στο μέλλον.

Ο κίνδυνος άνοιας είναι ελαφρώς μεγαλύτερος (κατά 2,5 φορές) αν η διάσειση έχει συνοδευθεί από απώλεια συνείδησης και κατά σχεδόν τέσσερις φορές στις περιπτώσεις των πιο σοβαρών τραυματισμών στο κεφάλι.

«Υπάρχει κάτι στα τραύματα του κεφαλιού που μπορεί να επιταχύνει την ανάπτυξη νευροεκφυλιστικών συνθηκών» δήλωσε η καθηγήτρια νευρολογίας και ψυχιατρικής Κριστίν Γιάφε, αν και είπε ότι δεν είναι σαφής η αιτία γι' αυτό, συνεπώς το θέμα χρειάζεται περαιτέρω μελέτη.

Τον προηγούμενο μήνα, άλλοι ερευνητές είχαν συνδέσει τη διάσειση με αυξημένο κίνδυνο για εκδήλωση νόσου Πάρκινσον.

Πηγή: ΑΠΕ- ΜΠΕ

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ομορφιά ως καθρέφτης της εποχής

Living / Η ομορφιά ως καθρέφτης της εποχής

Ζούμε στην εποχή του φυσικού μακιγιάζ, του συνδυασμού αρωμάτων και της σύνθετης ρουτίνας περιποίησης. Από την υπερβολή των ’80s μέχρι το σήμερα, η ομορφιά αποτυπώνει την κοινωνική εξέλιξη και τη μοναδικότητα κάθε γυναίκας.
ΕΦΗ ΑΝΕΣΤΗ
«Είμαι τυφλός και μπορώ να μένω μόνος, μην ξαφνιάζεστε!»

Ζούμε, ρε! / «Είμαι τυφλός και μπορώ να μένω μόνος, μην ξαφνιάζεστε!»

Μπορούν τα τυφλά άτομα να ζήσουν μόνα; Χρειάζονται τα σπίτια τους κάποια ειδική προσαρμογή; Τι είναι η εκπαίδευση στις καθημερινές δεξιότητες; Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν για το θέμα με την εκπαιδεύτρια κινητικότητας και προσανατολισμού και ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Σκύλοι βοηθοί Ελλάδας», Πέννυ Στούμπου.
THE LIFO TEAM
Millennials και Gen Zers αναζητούν το ιδανικό workplace το 2025

Living / Το ιδανικό εργασιακό περιβάλλον του 2025: Τι ψάχνουν οι Millennials και οι GenZers;

Οι διαφορετικές γενιές που κυκλοφορούν τα τελευταία χρόνια στην αγορά εργασίας περιγράφουν τις συνθήκες που θα τους έκαναν να νιώθουν τη δουλειά τους περισσότερο σαν το σπίτι τους.
ΠΕΝΝΥ ΜΑΣΤΟΡΑΚΟΥ
Γιατί συχνά νιώθουμε μεγαλύτερη νοσταλγία για τις δυσκολίες παρά για τις χαρές;

Living / Γιατί συχνά νιώθουμε μεγαλύτερη νοσταλγία για τις δυσκολίες παρά για τις χαρές;

Οι άνθρωποι έχουν την τάση να βλέπουν «με ροζ γυαλιά» ακόμα και τις πιο αντίξοες περιόδους της ζωής τους, ακόμα κι αν πρόκειται για συνθήκες οικονομικής ύφεσης, πανδημίας ή πολέμου.
THE LIFO TEAM
O «ξαφνικός θάνατος» της εξ αποστάσεως εργασίας

Living / O «ξαφνικός θάνατος» της εξ αποστάσεως εργασίας

Στον απόηχο της πανδημίας, οι πολιτικές «εργασίας από το σπίτι» έμοιαζαν να δείχνουν τον δρόμο για τον χώρο εργασίας του μέλλοντος, αλλά πλέον οι αποκλειστικά remote θέσεις είναι είδος προς εξαφάνιση.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗΣ
«Προτιμώ να δώσω τον σκύλο, παρά να είναι μαζί σου»: Όταν χωρίζεις (και) από το κατοικίδιό σου

Living / «Προτιμώ να δώσω τον σκύλο, παρά να είναι μαζί σου»: Όταν χωρίζεις (και) από το κατοικίδιό σου

Ποιο είναι το νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με τα ζώα συντροφιάς; Ιστορίες –με αίσιο και μη τέλος– για ανθρώπους που χώρισαν εκτός από τους συντρόφους τους και από το κατοικίδιό τους.
ΤΑΤΙΑΝΑ ΤΖΙΝΙΩΛΗ
ΕΠΕΞ CHECK «Ο τρόπος που βλέπω το ντύσιμο καθορίστηκε απ’ τον αυτισμό μου»

Living / «Δεν ήμουν το παράξενο παπί, απλώς δεν ήμουν ποτέ πάπια»: Όταν μια γυναίκα της μόδας διαγνώστηκε με αυτισμό στα 50

Για τη Ζ. τα ρούχα δεν είναι απλώς αισθητική επιλογή – είναι μια γλώσσα. Η διάγνωση της νευροδιαφορετικότητάς της την έκανε να ξαναδεί τη ζωή της, την αφοσίωσή της στα υλικά και την υφή τους μέσα από αυτό το πρίσμα.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ