ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Το σεξ και οι μοναχικοί άντρες

Το σεξ και οι μοναχικοί άντρες Facebook Twitter
Ο Τζων είναι ένας συνηθισμένος άντρας και η ιστορία του περιλαμβάνει αγώνα για επιβίωση, βία, έγκλημα και απρόσμενες εξελίξεις. Είναι μια ιστορία εκπληκτική, ανθρώπινη και βαθιά συγκινητική.
0

Το σεξ και οι μοναχικοί άντρες Facebook Twitter

Οι παραστάσεις τους μοιάζουν με ένα αποκαλυπτικό κοινωνικό ρεπορτάζ. Οι DV8 ενφιαφέρονται σε κάθε δουλειά τους για τα κοινωνικά, τα πολιτικά και τα προσωπικά ζητήματα. Οι DV8 έρχονται στη Στέγη από τις 12 μέχρι τις 18 Οκτωβρίου για να παρουσιάσουν το John το νέο τους έργο που εισβάλλει στα άδυτα του ανδρικού ψυχισμού. Απαγορεύουν να διαρρεύσει οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με την πλοκή της ιστορίας. Με την ποιητικότητα και τον ωμό ρεαλισμό που χαρακτηρίζει τη δουλειά τους το John βασίζεται σε συνεντεύξεις 50 αντρών. Ο χορογράφος της ομάδας Λόυντ Νιούσον τούς ζήτησε να απαντήσουν με ειλικρίνεια σε ερωτήσεις για την αγάπη, τον έρωτα και το σεξ. Ο Τζων είναι ένας συνηθισμένος άντρας και η ιστορία του περιλαμβάνει αγώνα για επιβίωση, βία, έγκλημα και απρόσμενες εξελίξεις. Είναι μια ιστορία εκπληκτική, ανθρώπινη και βαθιά συγκινητική.

 

Με την ποιητικότητα και τον ωμό ρεαλισμό που χαρακτηρίζει τη δουλειά τους το John βασίζεται σε συνεντεύξεις 50 αντρών. Ο χορογράφος της ομάδας Λόυντ Νιούσον τούς ζήτησε να απαντήσουν με ειλικρίνεια σε ερωτήσεις για την αγάπη, τον έρωτα και το σεξ

Οι DV8 διακρίνονται για τη βαθιά ειλικρίνεια με την οποία μεταφέρουν στην παράσταση κάθε πτυχή του θέματος, ακόμα και την πιο δυσάρεστη, την παντελή έλλειψη πολιτικής ορθότητας και υποκριτικού καθωσπρεπισμού και τη βαθιά επίγνωση του ότι όσο πιο ειλικρινά παραδεχτούμε τα λάθη μας, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχουμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο. Η δραματουργία τους είναι ένας εκρηκτικός συνδυασμός από «ωμούς» διαλόγους, «ντοκυμανταιρίστικο» κείμενο, κίνηση γεμάτη ένταση και λυρικές χορογραφικές εξάρσεις. 

John

Αυτό που κάνει τη δουλειά των DV8 να ξεχωρίζει – ήδη από την ίδρυση της ομάδας, το 1986– είναι η ενασχόλησή τους με σοβαρά κοινωνικοπολιτικά θέματα, η εις βάθος διερεύνησή τους και η αποκαλυπτική παρουσίασή τους στη σκηνή. Διακρίνονται επίσης για τη βαθιά ειλικρίνεια με την οποία μεταφέρουν στην παράσταση κάθε πτυχή του θέματος, ακόμα και την πιο δυσάρεστη, την παντελή έλλειψη πολιτικής ορθότητας και υποκριτικού καθωσπρεπισμού και τη βαθιά επίγνωση του ότι όσο πιο ειλικρινά παραδεχτούμε τα λάθη μας, τόσο πιο πολλές πιθανότητες έχουμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο.

Can We Talk About This?

 

Ο Λόυντ Νιούσον είναι ένας από τους καλλιτέχνες με τη μεγαλύτερη επίδραση στις νεότερες γενιές χορογράφων και σκηνοθετών. Γεννήθηκε στην Αυστραλία, σπούδασε ψυχολογία στη Μελβούρνη και γνώρισε το σύγχρονο χορό κατά τη διάρκεια των σπουδών του. Η εμμονή του με το χορό είχε ως αποτέλεσμα μια υποτροφία για σπουδές στο London Contemporary Dance School. Προτού ιδρύσει την ομάδα DV8 Physical Theatre, χόρεψε με πολλές ομάδες, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται οι: Modern Dance Ensemble, Impulse Dance Theatre/New Zealand Ballet Company, One Extra Dance Theatre και Extemporary Dance Theatre.

 


The Cost of Living

Οι DV8 είναι μια πρωτοποριακή ομάδα καλλιτεχνών που, σύμφωνα με τους ίδιους, δεν φοβούται να ξεβολέψουν τους θεατές με τις παραστάσεις τους, οι οποίες εκκινούν από κοινωνικοπολιτικά θέματα. Τα φιλόδοξα έργα τους παράγονται μέσα από το πάθος, την αφοσίωση, την επώδυνη προσπάθεια και την εμμονή στη λεπτομέρεια. Από την ίδρυσή τους μέχρι σήμερα έχουν παρουσιάσει 18 παραστάσεις που αποθεώθηκαν από κοινό και κριτικούς.

To Be Straight With You

 

Πέρα από τις σκηνικές τους παραστάσεις, οι DV8 έχουν κάνει την παραγωγή τεσσάρων ταινιών για την τηλεόραση, για τις οποίες συνεργάστηκαν με σημαντικούς κινηματογραφιστές, όπως o Βρετανός David Hinton και η Ολλανδή Clara van Gool. Οι ταινίες βασίζονται στις ομώνυμες παραστάσεις. Την τελευταία τους ταινία, το αριστουργηματικόThe Cost of Living (2005) σκηνοθέτησε ο ίδιος ο Νιούσον. Και οι τέσσερις ταινίες των DV8 είχαν προβληθεί στο VideoDance Festival (2000-2007) στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη.

 


Enter Achilles

  

Η ονομασία της ομάδας, DV8, παραπέμπει στο ρήμα deviate, που σημαίνει «ξεστρατίζω», αλλά και «αφήνω τη βασική πλοκή για να βρω παράπλευρες ιστορίες».

Strange Fish

Dead Dreams of Monochrome Men

 

 

0

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν

Θέατρο / Πού οφείλεται τόση δίψα για το θέατρο;

Το θέατρο εξακολουθεί να προκαλεί debates και ζωηρές συζητήσεις, παρά τις κρίσεις και τις οικονομικές περικοπές που έχει υποστεί, και φέτος ανεβαίνουν στην Αθήνα παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ανδρέας Κωνσταντίνου

Θέατρο / Ανδρέας Κωνσταντίνου: «Δεν μ' ενδιαφέρει τι υποστηρίζεις στο facebook, αλλά το πώς μιλάς σε έναν σερβιτόρο»

Ο ηθοποιός που έχει υποδυθεί τους πιο ετερόκλητους ήρωες και θα πρωταγωνιστήσει στην τηλεοπτική μεταφορά της «Μεγάλης Χίμαιρας» αισθάνεται ότι επιλέγει την τηλεόραση για να ικανοποιήσει την επιθυμία του για κάτι πιο «χειροποίητο» στο θέατρο.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Ο Στρίντμπεργκ και η «Ορέστεια» προσγειώνονται στον κόσμο της Λένας Κιτσοπούλου

Θέατρο / Η Μαντώ, ο Αισχύλος και ο Στρίντμπεργκ προσγειώνονται στον κόσμο της Κιτσοπούλου

Στην πρόβα του νέου της έργου όλοι αναποδογυρίζουν, συντρίβονται, μοντάρονται, αλλάζουν μορφές και λένε λόγια άλλων και τραγούδια της καψούρας. Ποιος θα επικρατήσει στο τέλος;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Οι Αθηναίοι / «Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Η ηθοποιός Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου θυμάται τα χρόνια του Θεάτρου Τέχνης, το πείραμα και τις επιτυχίες του Χυτηρίου, περιγράφει τι σημαίνει γι' αυτή το θεατρικό σανίδι και συλλογίζεται πάνω στο πέρασμα του χρόνου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θωμάς Μοσχόπουλος

Θέατρο / «Άρχισα να βρίσκω αληθινή χαρά σε πράγματα για τα οποία πριν γκρίνιαζα»

Έπειτα από μια δύσκολη περίοδο, ο Θωμάς Μοσχόπουλος ανεβάζει τον δικό του «Γκοντό». Έχει επιλέξει μόνο νέους ηθοποιούς για το έργο, θέλει να διερευνήσει την επίδρασή του στους εφήβους, πραγματοποιώντας ανοιχτές πρόβες. Στο μεταξύ, κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με την Αργυρώ Μποζώνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Θέατρο / Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Ένα συναρπαστικό υβρίδιο θεάτρου, συναυλίας, πολιτικοκοινωνικού μανιφέστου και rave party, βασισμένο στο έργο του επικηρυγμένου στη Ρωσία δραματουργού Ιβάν Βιριπάγιεφ, ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή και αποπειράται να δώσει απάντηση σε αυτό το υπαρξιακό ερώτημα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

The Review / Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου Γιώργος Βουδικλάρης μιλούν για την παράσταση «Ο Χορός των εραστών» της Στέγης, τα υπαρξιακά ερωτήματα που θέτει το κείμενο του Τιάγκο Ροντρίγκες και τη χαρά τού να ανακαλύπτεις το next best thing στην τέχνη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το «Κυανιούχο Κάλιο» είναι μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων 

Θέατρο / «Κυανιούχο Κάλιο»: Μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Όχι μόνο σε ανελεύθερα ή σκοταδιστικά καθεστώτα, αλλά και στον δημοκρατικό κόσμο, η συζήτηση για το δικαίωμα της γυναίκας σε ασφαλή και αξιοπρεπή ιατρική διακοπή κύησης παραμένει τρομακτικά επίκαιρη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

Θέατρο / Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

«Εκείνο που με σπρώχνει να δημιουργώ θεατρικούς χαρακτήρες είναι ο έρωτας», έλεγε ο Ουίλιαμς, που πίστευε ότι ο πόθος «είναι κάτι που κατακλύζει πολύ μεγαλύτερο χώρο από αυτόν που μπορεί να καλύψει ένας άνθρωπος». Σε αυτόν τον πόθο έχει συνοψίσει τη φυγή και την ποίηση, τον χρόνο, τη ζωή και τον θάνατο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ