Ανταπόκριση από τη Βενετία: Suspiria. Οι μάγισσες επέστρεψαν με άγριες διαθέσεις

Ανταπόκριση από τη Βενετία: Suspiria. Οι μάγισσες επέστρεψαν με άγριες διαθέσεις Facebook Twitter
O Γκουαντανίνο ενορχηστρώνει μια μικρή πόλη γυναικών, βασιζόμενος στο φεμινιστικό σύνθημα εκείνης της εποχής, tremate, tremate, le streghe son tornate, που σημαίνει, τρέμετε, τρέμετε, οι μάγισσες επέστρεψαν, με ενέργεια, κλιμάκωση και συνεχείς αναφορές στην Τέχνη και τη ψυχανάλυση. Φωτο: Courtesy of Amazon Studio
0

Στην ερώτηση αν άξιζε ο κόπος να ξαναγυριστεί η cult επίθεση στις αισθήσεις που επιχείρησε με κινηματογραφική αυθάδεια και μπαρόκ οίστρο ο Ντάριο Αρτζέντο το 1977, η απάντηση δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε απλή. Το Suspiria του 2018 είναι από εκείνες τις ταινίες που χρειάζεται χρόνο για να αφομοιωθεί, αλλά και να γίνει κατανοητή.

 

Τοποθετώντας τη δράση και πάλι στο 1977, στο διχασμένο Βερολίνο, χωρίς ωστόσο την παραμυθένια έντονη χρωματική παλέτα του Αρτζέντο, σκάβει στην ψυχαναλυτική σημασία της άφιξης της νεαρής Σούζι Μπάνιον, από τα κατάβαθα μιας κοινότητας Άμις, στην Ακαδημία Χορού Μάρκος. Παρακάμπτοντας υπεκφυγές και περιττά μυστήρια, μαθαίνουμε από την αρχή πως η σχολή είναι βιτρίνα για ένα άντρο μαγισσών, με τη Μάρκος να προεδρεύει εν τη απουσία της, και την Μαντάμ Μπλαν να ηγείται ως δασκάλα με εκτόπισμα και αυστηρότητα.

 

Η Suspiria του Γκουαντανίνο προσκαλεί για αναγνώσεις και αναλύσεις, και προσφέρει μια βραδυφλεγή αναζήτηση της έννοιας και της σημασίας της ψευδαίσθησης, ως ψέμα που πλασάρεται με τη μορφή της αλήθειας, σε διαφορετικά επίπεδα.

 

Η Μπλαν εντυπωσιάζεται από τα προσόντα, το ένστικτο και τη θέληση της Σούζαν, και δράττεται της ευκαιρίας να τη χρησιμοποιήσει σε ρόλο πρίμας, αφού η προηγούμενη έπαθε νευρικό κλονισμό και ανακοίνωσε δραματικά την παραίτηση, και μια άλλη κοπέλα, η Πατρίσια Χίνγκλ, μοιάζει να τα έχει χαμένα, όπως εκμυστηρεύεται στον ψυχίατρο Τζόζεφ Κλέμπερερ, και βλέπει παντού απειλητικές Μητέρες Μάγισσες, πολύ κακό και σίγουρο θάνατο στη σχολή που την έχει τρελάνει.

 

Μέσα στον σκοτεινό γυναικωνίτη, με φόντο το ακόμη πιο μουντό Βερολίνο, ο Γκουαντανίνο δεν αποφεύγει το παρελθόν που δεν απασχόλησε καθόλου τον Αρτζέντο. Ο Κλέμπερερ γεφυρώνει το ταραγμένο παρόν της τρομοκρατίας των ομάδων της Μπάαντερ Μάϊνχοφ που θεριεύει έξω από τα παράθυρα της Ακαδημίας, με τη βαριά ναζιστική σκιά της πόλης. Έχει χάσει τον έρωτα της ζωής του, την Άνκε, το 1943, και μέσα στο μυαλό του, ζει με την ελπίδα να ξαναγυρίσει κάποια στιγμή, σαν από θαύμα.

Οι πολιτικοί παραλληλισμοί δεν ενσωματώνονται οργανικά στο φιλμ, όσο κι αν ο Κλέμπερερ (να το πούμε, γιατί είναι  κοινό μυστικό, η Τίλντα Σουίντον τον υποδύεται, κάτω από βαρύ μακιγιάζ και το εξωφρενικό ψευδώνυμο Λουτς Έμπερσντορφ) διεισδύει στο χώρο, από επαγγελματικό ενδιαφέρον και προσωπική ανησυχία.

 

Ανταπόκριση από τη Βενετία: Suspiria. Οι μάγισσες επέστρεψαν με άγριες διαθέσεις Facebook Twitter
Η Ντακότα Τζόνσον αποδεικνύεται ανατρεπτική. Φωτο: Courtesy of Amazon Studio

 

Εκτός από αυτόν, δεν υπάρχει δείγμα άνδρα στο Suspiria. Οι αστυνομικοί που πιέζονται, γιατί έχουν και πιο σοβαρές δουλειές τη δεδομένη στιγμή, για να εντοπίσουν τις εξαφανισμένες χορεύτριες, είναι άχρηστοι, αποσβολωμένοι, για πλάκα μαγεμένοι, και εντέλει ρεζίληδες στα χέρια των μαγισσών, που περιεργάζονται τα γεννητικά τους όργανα με τα φονικά τους αγκίστρια και γελάνε δυνατά με την ανημπόρια των “οργάνων".

 

Αντίθετα με το A Star is Born, που έγινε για να γίνει (η Gaga σταρ και στο σινεμά, δηλαδή), το Suspiria είναι μια εκτεταμένη, βαθύτερη, τολμηρότερη και παρά τη συμπαγή εικαστικότητά της, αρκετά πειραματική εκδοχή του πρωτότυπου: ο Γκουαντανίνο ενορχηστρώνει μια μικρή πόλη γυναικών, βασιζόμενος στο φεμινιστικό σύνθημα εκείνης της εποχής, tremate, tremate, le streghe son tornate, που σημαίνει, τρέμετε, τρέμετε, οι μάγισσες επέστρεψαν, με ενέργεια, κλιμάκωση και συνεχείς αναφορές στην Τέχνη και τη ψυχανάλυση.

 

Αποδομώντας τη λακανική θεώρηση της γυναίκας ως παράγωγο του άνδρα, ο Ιταλός συσχετίζει τον τρόμο με τη δύναμη, σε ένα ακραία ανταγωνιστικό, γυναικείο σύμπαν. Η μάγισσες είναι μια υπερβολή, χρηστική και θεαματική, και ο ερχομός του νέου αίματος, απαιτεί θυσίες και σφαγιαστική τελετουργία διαδοχής, από τη μιά μητέρα (ουσιαστικά, πρόκειται για τρεις) στην επόμενη, την πιο δυνατή και ταιριαστή για την εποχή.

 

Ανταπόκριση από τη Βενετία: Suspiria. Οι μάγισσες επέστρεψαν με άγριες διαθέσεις Facebook Twitter
H Τίλντα Σουίντον κάνει θαύματα με το βλέμμα και τις δωρικές, κοφτές της κινήσεις, υπονοώντας συνεχώς τα μελλούμενα, με τόσο ανάγλυφες εκφράσεις, που ο σκηνοθέτης της δεν χρειάζεται να κόβει συχνά από το κοντινό της πλάνο. Φωτο: Courtesy of Amazon Studio

 

Η Σούζαν, όπως όλα τα σωστά “στοιχειά”, δεν έχει επίγνωση του ρόλου ή της λειτουργίας της (θυμάστε τον Τζόνι Ντεπ στην Ένατη Πύλη;) και οδηγείται στην Ακαδημία Μάρκους γιατί έχει οράματα και ένστικτο από μικρό κορίτσι, όταν εναντιωνόταν στη δική του Μητέρα. Αποδεικνύεται ανατρεπτική, τουλάχιστον όσο ανατρεπτική μπορεί να γίνει η Ντακότα Τζόνσον με τη μόνιμα αμβλεία φυσικότητα της, και η Μπλαν βλέπει στο πρόσωπο της τη λύτρωση, και όχι μόνο, από μια μαρτυρική αγκύλωση.

 

Εδώ, η Τίλντα Σουίντον κάνει θαύματα με το βλέμμα και τις δωρικές, κοφτές της κινήσεις, υπονοώντας συνεχώς τα μελλούμενα, με τόσο ανάγλυφες εκφράσεις, που ο σκηνοθέτης της δεν χρειάζεται να κόβει συχνά από το κοντινό της πλάνο.

 

Το λουτρό αίματος δεν είναι η κατακλείδα της ταινίας, αλλά μια σκηνή εξιλέωσης που ακολουθεί, διαφωτίζει εν μέρει, και περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση, αλλά τουλάχιστον καταλήγει σε ένα ξέφωτο, αντί να πνίξει την ταινία στο οργιαστικό λουτρό αίματος- που είναι και λίγο αστείο…

 

Ανταπόκριση από τη Βενετία: Suspiria. Οι μάγισσες επέστρεψαν με άγριες διαθέσεις Facebook Twitter
Αποδομώντας τη λακανική θεώρηση της γυναίκας ως παράγωγο του άνδρα, ο Ιταλός συσχετίζει τον τρόμο με τη δύναμη, σε ένα ακραία ανταγωνιστικό, γυναικείο σύμπαν. Φωτο: Courtesy of Amazon Studio

 

Η Suspiria του Γκουαντανίνο προσκαλεί για αναγνώσεις και αναλύσεις, και προσφέρει μια βραδυφλεγή αναζήτηση της έννοιας και της σημασίας της ψευδαίσθησης, ως ψέμα που πλασάρεται με τη μορφή της αλήθειας, σε διαφορετικά επίπεδα. Τα παρακλάδια της ταινίας, δηλαδή οι εμβόλιμες υπό-πλοκές από τον εξωτερικό κόσμο, δεν ενώνονται καθαρά και δυνατά μεταξύ τους.

 

Ωστόσο, η ιστορία των μαγισσών από μόνη της συνθέτει ένα συναρπαστικό παζλ, ζωώδες και εγκεφαλικό ταυτόχρονα. Σαν εκκωφαντικός αναστεναγμός, που υπογραμμίζεται από την ενταγμένη στο πνεύμα μουσική του Τομ Γιόρκ των Radiohead, πλήρως αντιστικτική με το παλιό σκορ των Goblin, οι οποίο έδωσαν έτοιμη μουσική στον Αρτζέντο στο πρωτότυπο.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απεχοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό, την ερωτική περιπτυξη και την ερωτική πράξη καθεαυτή, τοποθετώντας τα εντός του ελληνικού τοπίου (φυσικού ή αστικού)» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο που επιμελήθηκε ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος, από τη LiFO Books.
M. HULOT
Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM
Ο Άγγελος Φραντζής θέλησε να κάνει μια αστεία ταινία 

Οθόνες / Άγγελος Φραντζής: «Mόνο αν πας στην πηγή των τραυμάτων, μπορείς να απελευθερωθείς»

Μια κουβέντα με τον ακατάτακτο σκηνοθέτη λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα της νέας του ταινίας «Ο Νόμος του Μέρφυ», μιας σουρεαλιστικής υπαρξιακής κωμωδίας που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες δουλειές του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ