''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι''

''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter
0
''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter
Για μένα είναι μια ισχυρή ιστορία γιατί περιγράφει έναν άντρα σε ένα περιβάλλον πολύ σκληρό και βάναυσο, όπου οι προσδοκίες του τον οδηγούν σε μια κατεύθυνση που είναι εξευτελιστική

Το πιο πρόσφατο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που έγινε το Νοέμβριο του 2014, φαίνεται ήδη σαν μια μακρινή ανάμνηση. Το θυμάμαι ως παιδί και έφηβη για την μαγική ατμόσφαιρα που δημιουργούσε πάντα στη γενέτειρά μου φέρνοντας μας σε επαφή με τους νέους σκηνοθέτες, εξερευνώντας avant garde και ανεξάρτητες ταινίες - πριν ακόμα καλά καλά να ξέρω τι σημαίνει η ορολογία. Τώρα που δεν μένω στη Θεσσαλονίκη, εξακολουθώ να μιλάω με υπερηφάνεια γι' αυτό ως παράδειγμα ενός πολύ καλού φεστιβάλ.

  

Η παραγωγός Mimmi Spång και ο σκηνοθέτης Jens Östberg που επισκέφτηκαν το φεστιβάλ το Νοέμβρη με την Σουηδική ταινία 'Flygparken', επίσημη επιλογή του διαγωνιστικού τμήματος (όπου ο Sverrir Gudnason, ο ήρωας της ταινίας κέρδισε το βραβείο της καλύτερης ανδρικής ερμηνείας στο φεστιβάλ), μας περιγράφουν παρακάτω ανάμεσα σε άλλα, πως έζησαν οι ίδιοι την ατμόσφαιρα του φεστιβάλ.

Τα βραβεία δεν αλλάζουν ξαφνικά την ποιότητα της ταινίας. Είναι η γνώμη μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, καθώς με έναν άλλο συνδυασμό κριτών, τα βραβεία δίνονται διαφορετικά. Έτσι, είναι αρκετά τυχαία, υποκειμενικά και ανακριβή. Αλλά η αναγνώρηση της ταινίας σου, εξακολουθεί να είναι ένα ωραίο συναίσθημα.

Αλήθεια, πώς ξεκινήσατε να κάνετε ταινίες;

Mimmi: Ασχολούμαι με την παραγωγή ταινιών εδώ και 10 χρόνια τώρα και μου αρέσει να ανακαλύπτω νέα ταλέντα στο χώρο του κινηματογράφου. Η εταιρεία μας 'Garagefilm' μαζί με τον συνάδελφό μου Rebecka Lafrenz λειτουργεί από το 2007. Είναι δύσκολο να έχεις μια ανεξάρτητη εταιρεία, αλλά είναι επίσης το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις αν θέλεις να κάνεις ταινίες 'τις ιστορίες' που θεωρείς εσύ σημαντικές.

Jens: Έχοντας περάσει το τέλος της εφηβείας μου ΄βυθισμένος' στο μπαλέτο και τον σύγχρονο χορό βρέθηκα στον κινηματογράφο αρκετά αργά.  Θυμάμαι που είδα το Reservoir Dogs και ήμουν ξετρελαμένος. Από κει και πέρα, νομίζω ότι είναι δίκαιο να πούμε ότι ήθελα να κάνω τις δικές μου ταινίες. Πέρασα από το χορό στο θέατρο και την τέχνη της performance, άρχισα να γράφω για το θέατρο, και σύντομα αποφάσισα να μάθω να γράφω σενάρια - ως επί το πλείστον με την ανάγνωση των σεναρίων από τις ταινίες που θαύμαζα. Σε εκείνο το χρονικό σημείο, ήξερα ότι δεν επρόκειτο να παραιτηθώ. Ήταν ένα αρκετά μακρύ ταξίδι, το 'Flygparken' είναι το πέμπτο σενάριο μεγάλου μήκους που έχω γράψει... Με τον κινηματογράφο, νιώθω αυτή την αίσθηση ικανοποίησης που έρχεται με τη συμπλήρωση ενός μακρινού και αβέβαιου ταξιδιού.

   

Πείτε μας λίγα λόγια για την ταινία σας, γιατί θέλατε να γυρίσετε την συγκεκριμένη ιστορία;

Mimmi: Για μένα είναι μια ισχυρή ιστορία γιατί περιγράφει έναν άντρα σε ένα περιβάλλον πολύ σκληρό και βάναυσο, όπου οι προσδοκίες του τον οδηγούν σε μια κατεύθυνση που είναι εξευτελιστική. Αλλά είναι επίσης μια ταινία για την κοινωνική κληρονομιά, όταν προσπαθούμε να κάνουμε το σωστό, αλλά καταλήγουμε σε λανθασμένες αποφάσεις. Η Rebecka και εγώ πιστεύουμε ότι το θέμα είναι ενδιαφέρον και ότι με την προσέγγιση του Jens η ιστορία της ταινίας είναι συναρπαστική.

Jens: Η εμπειρία του να μεγαλώνεις σε μια μικρή σουηδική πόλη,  όπου για ένα μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης ο αθλητισμός είναι ουσιαστικά ο μόνος τρόπος για να αναγνωριστείς, είναι κοντά στη δική μου ιστορία. Για μένα, αυτό είναι ένα περιβάλλον που ωθεί την απόγνωση και τη βία. Θυμάμαι σκηνές μικροεγκλημάτων που συχνά κλιμακώνονταν σε πανικό, αναγκάζοντας τους ανθρώπους να ενεργούν απρόβλεπτα.

''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter

Ποια είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τις λέξεις 'Φεστιβάλ Κινηματογράφου';

Mimmi: Ότι πρόκειται να συναντήσω πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους και να δω ταινίες που δεν γνωρίζω. Λατρεύω τα φεστιβάλ! Είναι καλός τρόπος να συνδεθείς με παραγωγούς, με χρηματοδότες και εταιρείες πωλήσεων από άλλες χώρες και αυτό είναι επίσης πολύ σημαντικό για εμάς τους παραγωγούς να συναντηθούμε, να συζητήσουμε και να διευρύνουμε τον τρόπο σκέψης μας.

Jens: Είναι ένας τρόπος για να αποκομίσεις ό, τι έχεις σπείρει, καλό ή όχι τόσο, ένας τρόπος να χαλαρώσεις λίγο περιμένοντας τις αντιδράσεις για την ταινία σου, και να γιορτάσεις μετά από τόσα χρόνια σκληρής δουλειάς.

Η ταινία ήταν στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ. Πώς αισθάνεστε για τα βραβεία γενικώς;

Mimmi: Είναι πάντα πολύ κολακευτικό να καλείσαι σε έναν διαγωνισμό. Αλλά εκτός από αυτό που έχει αρκετά μεγάλο αντίκτυπο, το γεγονός βοηθάει φυσικά τον σκηνοθέτη και την εταιρεία παραγωγής. Είναι επίσης μια επιβεβαίωση για εμάς ότι έχουμε φτιάξει μια ιστορία που πραγματικά σημαίνει κάτι για το κοινό εκτός της Σουηδίας. Είναι, επίσης, ένα από τα πράγματα που έχει σημασία για τους χρηματοδότες, δηλαδή μπορούν να δουν ότι κάνουμε ταινίες που έχουν καλλιτεχνική βάση.

Jens: Τα βραβεία δεν αλλάζουν ξαφνικά την ποιότητα της ταινίας. Είναι η γνώμη μιας μικρής ομάδας ανθρώπων, καθώς με έναν άλλο συνδυασμό κριτών, τα βραβεία δίνονται διαφορετικά. Έτσι, είναι αρκετά τυχαία, υποκειμενικά και ανακριβή. Αλλά η αναγνώρηση της ταινίας σου, εξακολουθεί να είναι ένα ωραίο συναίσθημα. Κατά κάποιο τρόπο βέβαια, ένα βραβείο μπορεί να παίξει μεγάλο ρόλο στον προσδιορισμό της συνέχειας σου στο χώρο - αλλά ποτέ δεν θα πρέπει να καθορίζει τις καλλιτεχνικές επιλογές του σκηνοθέτη, και νομίζω ότι είναι σοφό να μην το βλέπουμε σαν κάποιου είδους 'απόδειξης' της 'αριστείας' τους.

''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter

Πώς σας φάνηκε η ατμόσφαιρα στην Θεσσαλονίκη;

Mimmi: Ήταν φανταστική!

Jens: Είναι μια όμορφη πόλη, που ελπίζω να επιστρέψω σύντομα. Είχαμε τόσο λίγο χρόνο για να δούμε την πόλη, αυτή τη φορά, αλλά από αυτό που είδαμε ένιωσα πραγματικά κάτι ζωντανό και ακμαίο, φιλικό και περίεργο. Όλοι γνωρίζουμε για την κρίση και τις δυσκολίες της, αλλά εγώ πήρα πραγματικά μια μεγάλη δόση ζωτικότητας και ελπίδας.

Αυτό που ξεχώρισε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ήταν το κοινό και το πόσο ενδιαφέρονται για τον κινηματογράφο. Οι αίθουσες προβολών ήταν γεμάτες και μετά από τις προβολές κάναν πολλές έξυπνες ερωτήσεις.

Πώς θα συγκρίνατε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με άλλα φεστιβάλ κινηματογράφου;

Mimmi: Πρέπει να πω ότι η Θεσσαλονίκη είναι ένα από τα κορυφαίες φεστιβαλικές εμπειρίες μου! Το φεστιβάλ φροντίζει τους καλεσμένους του και όλοι μας φέρθηκαν υπέροχα.
Δεν θέλω να το συγκρίνω με συγκεκριμένα άλλα φεστιβάλ, αλλά μπορώ να πω ότι οι άνθρωποι που δουλεύουν στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης ήταν πολύ φιλικοί, μας φρόντισαν πολύ καλά και ήταν εξαιρετικά οργανωμένοι. Η τοποθεσία ήταν επίσης πολύ καλή μια και τα πάντα συγκεντρώνονται στο ίδιο τμήμα της πόλης, το οποίο μου αρέσει πολύ σαν ιδέα. Ήταν όπως είπα πριν, μία από τα κορυφαίες εμπειρίες μου!

Jens: Ήταν μεγαλύτερο από ό, τι αναμενόταν, με ένα πολύ εντυπωσιακό line-up ταινιών. Νιώσαμε πολύ καλή υποδοχή και μεγάλη φροντίδα. Και τα πάρτυ τη νύχτα στο κέντρο του φεστιβάλ ήταν πολύ ωραία! Συνολικά είχαμε μια τέλεια εμπειρία. Αλλά ξέρετε, ως χορογράφος έχω πραγματικά μικρή εμπειρία με κινηματογραφικά φεστιβάλ. Έχω πάει σε μερικά, και μεταξύ αυτών, η συνολική ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης είναι γενναιόδωρη, περίεργη, και 'έξυπνη'. Μεταξύ τη μακρά παράδοση του φεστιβάλ, η εξαιρετική τοποθεσία της Θεσσαλονίκης, και το μεγάλο κοινό, όλα σου δίνουν την εντύπωση ότι το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης θα έχει ένα πολύ λαμπρό μέλλον.

''Ο κινηματογράφος σε ικανοποιεί όσο κι ένα μακρινό και αβέβαιο ταξίδι'' Facebook Twitter

Πώς σας φάνηκε λοιπόν το ελληνικό κοινό;

Mimmi: Το κοινό ήταν επίσης φανταστικό και είχαν πολύ καλές ερωτήσεις. Οι αίθουσες ήταν γεμάτες και αισθανόμουν ότι το κοινό ενδιαφέρεται πολύ για τον κινηματογράφο. Ήταν εκεί επειδή αγαπούν και νοιάζονται για τις ταινίες. Οι ερωτήσεις που μας κάνανε μετά την προβολή ήταν σοβαρές και υψηλού επιπέδου, και αυτό είναι φανταστικό σαν εμπειρία, επειδή είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε ως κινηματογραφιστές: την περιέργεια!

Jens: Αυτό που ξεχώρισε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ήταν το κοινό και το πόσο ενδιαφέρονται για τον κινηματογράφο. Οι αίθουσες προβολών ήταν γεμάτες και μετά από τις προβολές κάναν πολλές έξυπνες ερωτήσεις. Και αυτό είναι ό, τι χρειάζεται ένας σκηνοθέτης - οι άνθρωποι που πραγματικά ενδιαφέρονται για την ταινία, και είναι περίεργοι για το τι προσπαθείς να επιτύχεις. Όλοι, από του ανθρώπους που πήγαν στο φεστιβάλ και είχα την ευκαιρία να μιλήσω και από τους εργαζόμενους στο φεστιβάλ, ήταν πολύ φιλικοί και έδειχναν εκτίμηση και ταυτόχρονα έκαναν πολύ έξυπνες ερωτήσεις.

Αυτή είναι η γνώμη των Σουηδών κινηματογραφιστών.

Σας εύχομαι καλή χρονιά που όπως στο σινεμά όλα μπορούν να αλλάξουν απρόβλεπτα και μαγικά! (προς το καλύτερο)

-------------------------------------------

 You can read the interview in English here.

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς η μητριά μου, η Μπάρμπρα Στρέιζαντ, με βοήθησε να κόψω το ποτό

Οθόνες / Πώς η μητριά μου, η Μπάρμπρα Στρέιζαντ, με βοήθησε να κόψω το ποτό

Σε ένα απόσπασμα από τα απομνημονεύματά του που δημοσιεύτηκε στην Wall Street Journal, ο ηθοποιός Τζος Μπρόλιν εξηγεί πώς η «ζόρικη αγάπη» της συζύγου του πατέρα του τον έκανε να κόψει οριστικά τη συνήθεια που του είχε ρημάξει τη ζωή.
THE LIFO TEAM
Μιγκέλ Γκόμες

Οθόνες / «Θέλω το σινεμά να μοιάζει με σινεμά κι όχι με κάτι που προσποιείται την πραγματική ζωή»

Ο Πορτογάλος σκηνοθέτης του «Tabu» Μιγκέλ Γκόμες επιστρέφει με το «Grand Tour» που απέσπασε το βραβείο σκηνοθεσίας στο φετινό Φεστιβάλ Καννών, μια ταινία για τη δειλία των αντρών και το πείσμα των γυναικών. Μιλά στη LiFO με αφορμή την προβολή της στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, ως ταινία έναρξης του 13ου Φεστιβάλ Πρωτοποριακού Κινηματογράφου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Η φιγούρα της Μελίνας με τρόμαζε και με έλκυε ταυτόχρονα»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ευριπίδη Σαμπάτη

Μυθολογίες / «Η φιγούρα της Μελίνας με τρόμαζε και με έλκυε ταυτόχρονα»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ευριπίδη Σαμπάτη

Ο τραγουδοποιός Ευριπίδης Σαμπάτης επιλέγει 10 ταινίες, καθεμιά απ' τις οποίες για διαφορετικούς λόγους τον ταρακούνησαν τόσο που η ζωή του δεν ήταν ποτέ πια η ίδια.
Είδαμε το «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ και είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Οθόνες / To «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Αλλά δυστυχώς δεν θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες, επειδή οι υπεύθυνοι του στούντιο θεωρούν ότι το ενήλικο σινεμά αυτού του τύπου ανήκει στις streaming πλατφόρμες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ