Θέατρο Πέρα από τα Όρια

Θέατρο Πέρα από τα Όρια Facebook Twitter
O Χορός του Θανάτου
0

» Η Σάρλοτ Ράμπλινγκ στον Χορό του Θανάτου του Στρίντμπεργκ (φετινή παράσταση του Théâtre de la Madeleine σε σκηνοθεσία του γερμανού σκηνοθέτη Χανς Πέτερ Κλόος) γέμισε το Παλλάς το περασμένο σαββατοκύριακο. Τρίτη χρονιά που η Αττική Πολιτιστική Εταιρεία διοργανώνει το μικρό, ποιοτικό Φεστιβάλ Πέρα από το Όρια (σε συνεργασία με την Ελληνική Θεαμάτων), και η ανταπόκριση του αθηναϊκού κοινού δείχνει ότι πολλοί είναι αυτοί που ενδιαφέρονται για προσεκτικά επιλεγμένες θεατρικές προτάσεις, παραστάσεις που για κάποιο λόγο (ή ιδιαίτερο στοιχείο τους) συζητήθηκαν - δείγματα δουλειάς αναγνωρισμένων σκηνοθετών, καταξιωμένων ηθοποιών αλλά και νέων, πολλά υποσχόμενων δημιουργών.

» Σήμερα και αύριο στο Θέατρο Χορν ο Μπρους Μάγερς, ηθοποιός του Πίτερ Μπρουκ από τη δεκαετία του '70, θα ερμηνεύσει τον Μεγάλο Ιεροεξεταστή, το κεφάλαιο από το μυθιστόρημα-ποταμό του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι Αδελφοί Καραμάζοφ. Μαζί με τις παραστάσεις Τιέρνο Μποκάρ και Ο θάνατος του Κρίσνα (από τη Μαχαμπαράτα) ο μονόλογος του Μεγάλου Ιεροεξεταστή συμπληρώνει ένα είδος τριλογίας με την οποία ο Μπρουκ εξετάζει το ρόλο της θρησκείας και δη όταν αυτή συνδέεται με φαινόμενα θρησκευτικού ολοκληρωτισμού. «Το ερώτημα είναι πώς γίνεται αυτό το πράγμα, που προέρχεται από αυτό το θρυλικό πρόσωπο, τον Χριστό, να μεταβάλλεται με τέτοιο τρόπο ώστε η Εκκλησία Του να οδηγεί στην πυρά ανθρώπους. Είναι ένα σημαντικό ερώτημα, στο οποίο πρέπει να ξαναγυρνάμε, εμείς που τόσο εύκολα αποκαλούμε «τέρατα» τους πιστούς του Ισλάμ» έχει σχολιάσει σε συνέντευξή του ο Μπρουκ. Τη διασκευή του κειμένου υπογράφει η Μαρί-Ελέν Ετιέν και τους φωτισμούς ο Φιλίπ Βιαλάτ.

» Στις 21 και 22 Μαΐου στο Παλλάς θα παρουσιαστεί η πρώτη αραβική παραγωγή της Royal Shakspeare Company, μια διασκευή του σαιξπηρικού Ριχάρδου Γ' τοποθετήμενη στο περιβάλλον μιας σύγχρονης ισλαμικής χώρας. Με υπότιτλο Μια αραβική τραγωδία, ο ανερχόμενος Άγγλος αλλά με καταγωγή από το Κουβέιτ Σουλεϊμάν Αλ Μπασάμ συγκεντρώνει μα ομάδα αράβων και βρετανών ηθοποιών για να διερευνήσει το μηχανισμό εξουσίας που ανεβάζει και κατεβάζει ηγέτες, συχνά μέσω μιας σειράς φόνων και αιματηρών συγκρούσεων, με μια διαδικασία δηλαδή που είναι κοινή και γνωστή από την Ιστορία τόσο στον δυτικό όσο και στον αραβικό κόσμο.
Η άμεση συσχέτιση του σαιξπηρικού έργου με τα γεγονότα της τελευταίας δεκαετίας στον Κόλπο και τις γύρω χώρες, και η προσπάθεια του ο Αλ Μπασάμ να δείξει πώς το Κοράνι παρερμηνεύεται για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της πολιτικής εξουσίας, είναι που δίνουν στην παράσταση πρόσθετο ενδιαφέρον.

» Μια παγκόσμια πρεμιέρα ακολουθεί στη συνέχεια. Ο Ρόμπερτ Γουίλσον, ο διάσημος σκηνοθέτης και visual artist, θα παρουσιάσει στις 28, 29, 30, 31 Μαΐου στο Παλλάς μία καινούρια παραγωγή που δουλεύει αυτή την περίοδο στην Κωνσταντινούπολη. Eδώ ο Γουίλσον ασχολείται και πάλι με την ποίηση του μυστικιστή σούφι Τζελαλαντίν Ρουμί, πατριάρχη της κοινότητας των Περιστρεφόμενων Δερβίσηδων, στην οποία βασιζόταν και η παράσταση τρισδιάστατων προβολών σε μουσική Φίλιπ Γκλας Monsters of Grace. Την ιδέα του σύνθετου θεάματος με τίτλο Rumi: In the Blink of the Eye μοιράζεται με τον Κουντσί Εργκουνέρ, Τούρκο (αλλά εγκατεστημένο στο Παρίσι) συνθέτη και μουσικολόγο που έχει ειδικευτεί στην παλαιά oθωμανική μουσική και στη μουσική από τις τελετές των Δερβίσηδων· είναι επιπλέον ένας από τους πλέον γνωστούς βιρτουόζος του νέι. Παρακολουθώντας για καιρό τις τελετές των Σούφι μαζί με τον Εργκουνέρ, προέκυψε η ιδέα μιας παράστασης που δεν επικεντρώνεται «ούτε στη θρησκευτική ούτε και στη λαϊκή διάσταση του έργου του Ρουμί» σχολιάζει ο Γουίλσον «αλλά στην προσωπική, ονειρική πλευρά της φιλοσοφίας του: στην απερίγραπτη οπτική και ποιητική εμπειρία που βιώνει κάθε άνθρωπος όταν παρακολουθεί τους δερβίσηδες και ανοιγοκλείσει για μια στιγμή τα μάτια του». Συμμετέχουν εννέα χορευτές, δύο τραγουδιστές και επτά μουσικοί παραδοσιακών οργάνων από την Κωνσταντινούπολη. Ο σχεδιασμός των φωτισμών είναι του AJ Weissbard, τα κοστούμια του Yashi Tabassoni και οι φωτογραφίες του Jo Rottger.

» Tέλος, στις 4 και 5 Ιουνίου ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ και η Φανί Αρντάν, δύο εμβληματικοί ηθοποιοί του γαλλικού σινεμά της τελευταίας τριακονταετίας, έρχονται στην Αθήνα μ' ένα θέμα που επέλεξαν ειδικά για το Φεστιβάλ Πέρα από τα Όρια. Σε πρώτη παρουσίαση θα ερμηνεύσουν μία διασκευή της αριστοφανικής Λυσιστράτης (του Λοράν Ντισπό) για δύο ηθοποιούς. Ο Ντεπαρντιέ θα ερμηνεύσει όλους τους ανδρικούς ρόλους και η Φανί Αρντάν όλους τους γυναικείους. Η σκηνοθεσία είναι του Ζαν Πολ Σκαρπίτα.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ηow to resuscitate a dinosaur/ Έι, Romeo, πώς δίνεις το φιλί της ζωής σε έναν δεινόσαυρο;

Guest Editors / «Ο Καστελούτσι σκηνοθετεί μια υπόσχεση· και κάνει τέχνη εκκλησιαστική»

«Πέρασαν μέρες από την πρώτη μου επαφή με τη Βερενίκη. Μάντρωσα ένα κοπάδι σκέψεις» – ο Κυριάκος Χαρίτος γράφει για μια από τις πολυσυζητημένες παραστάσεις της σεζόν, που ανέβηκε στη Στέγη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ