10 νοτιοκορεατικές ταινίες που αξίζει να δεις, με αφορμή τον οσκαρικό θρίαμβο των «Παρασίτων»

10 νοτιοκορεατικές ταινίες που αξίζει να δεις, με αφορμή τον οσκαρικό θρίαμβο των «Παρασίτων» Facebook Twitter
Η ταινία «Παράσιτα» δεν είναι μόνο η πρώτη νοτιοκορεατική ταινία που παίρνει το σχετικό βραβείο, αλλά και η πρώτη ξενόγλωσση ταινία που το καταφέρνει.
5

Τα «Παράσιτα», το ισχυρό αουτσάιντερ της οσκαρικής απονομής, έκαναν τελικά την (όχι και τόσο μεγάλη) έκπληξη και έφυγαν με τέσσερα βραβεία στις αποσκευές τους, ανάμεσά τους και το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Γιατί δεν είναι μόνο η πρώτη νοτιοκορεατική ταινία που παίρνει το σχετικό βραβείο, αλλά και η πρώτη ξενόγλωσση ταινία που το καταφέρνει – λόγω αμερικανικής συμπαραγωγής αλλά και του γεγονότος ότι οι μόνες λέξεις που ακούγονται είναι στην αγγλική, δεν υπολογίζουμε το The Artist ως τέτοια.


Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για μια μεγάλη νίκη που επικυρώνει εμφατικά την καθιέρωση μιας εθνικής κινηματογραφίας, η οποία ξεκίνησε να απασχολεί έντονα τη σινεφίλ κοινότητα στις αρχές του αιώνα, για να καταλήξει μία από τις σημαίνουσες της σύγχρονης εποχής.

Με αφορμή τον προχθεσινό οσκαρικό θρίαμβο των «Παρασίτων», λοιπόν, ακολουθούν δέκα νοτιοκορεατικές ταινίες που επιβεβαιώνουν την άνοιξη του νοτιοκορεατικού σινεμά και αξίζει να ανακαλύψετε ή να ξαναδείτε.

Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για μια μεγάλη νίκη που επικυρώνει εμφατικά την καθιέρωση μιας εθνικής κινηματογραφίας, η οποία ξεκίνησε να απασχολεί έντονα τη σινεφίλ κοινότητα στις αρχές του αιώνα, για να καταλήξει μία από τις σημαίνουσες της σύγχρονης εποχής.

Memories of Murder (2003)

του Μπονγκ Τζουν Χο

10 νοτιοκορεατικές ταινίες που αξίζει να δεις, με αφορμή τον οσκαρικό θρίαμβο των «Παρασίτων» Facebook Twitter

Ξεκινάμε με τον φετινό θριαμβευτή των Όσκαρ στην ταινία που τον έκανε ευρύτερα γνωστό στη διεθνή σινεφίλ κοινότητα. Παντρεύοντας αστυνομικό μυστήριο και υπαρξιστική αγωνία, όπου το εμμονικό (και ατελέσφορο) κυνήγι ενός σίριαλ κίλερ μέσα στα χρόνια επηρεάζει προσωπικά τους κεντρικούς ήρωες, το «Memories of Murder» μοιράζεται κοινό DNA με το «Seven» του Ντέιβιντ Φίντσερ και προοικονομεί το «Zodiac» του τελευταίου, μοιράζεται επίσης κοινές ανησυχίες περί θεϊκής εγκατάλειψης και παραμένει, για τον υπογράφοντα, η κορυφαία του σκηνοθέτη του.

Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας και... Άνοιξη (2003)

του Κιμ Κι Ντουκ

10 νοτιοκορεατικές ταινίες που αξίζει να δεις, με αφορμή τον οσκαρικό θρίαμβο των «Παρασίτων» Facebook Twitter

Με αφετηρία της δράσης έναν πλωτό βουδιστικό ναό, ο Κιμ Κι Ντουκ πραγματοποιεί τη λυρική του κατάθεση στο σινεμά της ποίησης, στοχαζόμενος πάνω στην κυκλική πορεία της ζωής και της (παν)ανθρώπινης ιστορίας –με μικρό αλλά και με κεφαλαίο–σε ένα λιτό φιλμ, απαλλαγμένο παντελώς από προκλήσεις προσανατολισμένες να ξεκινήσουν φεστιβαλικό σαματά, οι οποίες συνήθως μαστίζουν το σινεμά του σκηνοθέτη. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, κάνει εξαιρετικό double bill με τον ντισνεϊκό «Μπάμπι».

A Tale of Two Sisters (2003)

του Κιμ Τζι Γουν

10 νοτιοκορεατικές ταινίες που αξίζει να δεις, με αφορμή τον οσκαρικό θρίαμβο των «Παρασίτων» Facebook Twitter

Δεξιοτέχνης, αν και συχνά ασυγκράτητος και αμετροεπής, ο Κιμ Τζι Γουν έδωσε τα διαπιστευτήρια του στο διεθνές κοινό με αυτή εδώ την ατμοσφαιρική ιστορία φαντασμάτων που ξεκινά περπατώντας σε γνώριμα λημέρια για τους φαν του είδους, για να φλερτάρει στη συνέχεια με κάτι πιο υπερβατικό και να καταλήξει να αποκαλύπτει τα μυστικά της, ή τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος τους, σε μια τρίτη πράξη που παραπέμπει στο φιλμικό ανάλογο μιας μπάμπουσκας.

Oldboy (2003)

του Παρκ Τσαν Γουκ

10 νοτιοκορεατικές ταινίες που αξίζει να δεις, με αφορμή τον οσκαρικό θρίαμβο των «Παρασίτων» Facebook Twitter

Δεν θα μπορούσε να λείπει από τη λίστα ο δημοφιλέστερος νοτιοκορεατικός τίτλος, τουλάχιστον μέχρι να έρθουν τα φετινά «Παράσιτα». Ασφαλώς δυτικότροπο στην κατασκευή του –έτσι εξηγείται και μέρος της γοητείας του στο δυτικό κοινό– το αιματοβαμμένο «Oldboy» εκκινεί από μια ιστορία εκδίκησης, για να εξερευνήσει αρχετυπικά μοτίβα που θα συναντούσες στα γραπτά του Ευριπίδη και του Σοφοκλή. Καθάρια τραγωδία, λοιπόν, εύλογα αγαπητή (και) στο ελληνικό κοινό, το βαλσάκι από το σάουντρακ της, δε, είναι από τις μελωδίες που έντυσαν μουσικά αμέτρητες νύχτες.

Μια Γλυκόπικρη Ζωή (2005)

του Κιμ Τζι Γουν

10 νοτιοκορεατικές ταινίες που αξίζει να δεις, με αφορμή τον οσκαρικό θρίαμβο των «Παρασίτων» Facebook Twitter

Πλασαρισμένη ως φιλμικό αδερφάκι της τριλογίας εκδίκησης του Παρκ Τσαν Γουκ, η στυλιζαρισμένη δημιουργία του Κιμ Τζι Γουν έχει έναν εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό, λειτουργώντας ταυτόχρονα ως φόρος τιμής αλλά και ως αποδόμηση του macho σινεμά δράσης, το οποίο αναδεικνύεται σε αποκύημα μιας αρσενικής φαντασίωσης – μία ανάγνωση στην οποία συνηγορεί και το κλείσιμο του ματιού στο φινάλε.

Ποίηση (2009)

του Λι Σανγκ Ντονγκ

10 νοτιοκορεατικές ταινίες που αξίζει να δεις, με αφορμή τον οσκαρικό θρίαμβο των «Παρασίτων» Facebook Twitter

Το απαισιόδοξο όραμα του Λι Σανγκ Ντονγκ γνωρίζει μια πρώτη κορύφωσή του με αυτό το βραδυφλεγές, πλην συναρπαστικό με τον τρόπο του φιλμικό «ποίημα», όπου η βία παρουσιάζεται σαν ένα εγγενές ανθρώπινο στοιχείο που αντιμάχεται τη Φύση και η ποίηση σαν ένα ρομαντικό απομεινάρι μιας άλλης εποχής που, για τον σκηνοθέτη, αναπόφευκτα θα χαθεί στον αμοραλισμό της νέας τάξης πραγμάτων.

Mother (2009)

του Μπονγκ Τζουν Χο

10 νοτιοκορεατικές ταινίες που αξίζει να δεις, με αφορμή τον οσκαρικό θρίαμβο των «Παρασίτων» Facebook Twitter

Στην άλλη μεγάλη στιγμή της φιλμογραφίας του Μπονγκ Τζουν Χο μια μάνα με μητρικά χαρακτηριστικά διεθνώς αναγνωρίσιμα πασχίζει να αποδείξει την αθωότητα του υιού της σε ένα φιλμ που ξεκινά χιτσκοκικά για να αποκαλύψει σταδιακά μια σπαρακτική ιστορία ενοχής, μια μπαλάντα για ένα εσωτερικό δικαίωμα στη λήθη, καταδικασμένο να μείνει ανικανοποίητο στο διηνεκές. Η τελευταία σκηνή κλείνει την ιστορία κυκλικά και μεριμνά ώστε κάθε φορά που θα σκέφτεσαι τη φαινομενικά αμήχανη αρχική, να σου σηκώνεται η τρίχα.

To Eξπρές των Ζωντανών Νεκρών (2016)

του Γιον Σανγκ Χο

10 νοτιοκορεατικές ταινίες που αξίζει να δεις, με αφορμή τον οσκαρικό θρίαμβο των «Παρασίτων» Facebook Twitter

Με τις προσθήκες στον μετα-αποκαλυπτικό κινηματογραφικό κανόνα να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο τα τελευταία χρόνια και τα ζόμπι να γίνονται mainstream λόγω του «Walking Dead», ετούτο εδώ το χορταστικό b-movie ξεχωρίζει όχι τόσο για το concept του –ξέσπασμα επιδημίας ζόμπι σε ένα τρένο εν κινήσει–, όσο για την ασταμάτητη ενέργειά του και την τόλμη του (ή την θρασύτητα του) να ανεβάζει διαρκώς τα στοιχήματα για τους ήρωες, αδιαφορώντας αν φλερτάρει με τη γραφικότητα, την οποία ευτυχώς προσεγγίζει μόνο στο φινάλε, λόγω υπερχειλίζοντος μελοδραματισμού.

The Wailing (2016)

του Να Χονγκ Τζιν

10 νοτιοκορεατικές ταινίες που αξίζει να δεις, με αφορμή τον οσκαρικό θρίαμβο των «Παρασίτων» Facebook Twitter

Ο θρήνος του τίτλου προέρχεται από το ανθρώπινο γένος, το οποίο θρηνεί για τις συνέπειες της κυριαρχίας του Κακού στον κόσμο όπου περιφέρεται και βασανίζεται, αδυνατώντας να κατανοήσει «τίς πταίει». Το μηδενιστικό φιλμ του Να Χονγκ Τζιν είναι χαρακτηριστικά ανοικονόμητο, με τις διαρκείς αυξομειώσεις στην ένταση να το καθιστούν σε σημεία μια σχεδόν εξαντλητική εμπειρία. Από την άλλη, όμως, το παράλληλο μοντάζ της σκηνής του εξορκισμού, καθώς και το τελευταίο του τέταρτο είναι δείγματα σπουδαίου, καθηλωτικού σινεμά και το καθιστούν από μόνα τους αξέχαστο.

Το Παιχνίδι με τη Φωτιά (2018)

του Λι Σανγκ Ντονγκ

10 νοτιοκορεατικές ταινίες που αξίζει να δεις, με αφορμή τον οσκαρικό θρίαμβο των «Παρασίτων» Facebook Twitter

Παρακολουθώντας το ταξικά φορτισμένο φιλμ του Λι Σανγκ Ντονγκ –πιθανότατα το καλύτερο του– συνειδητοποιείς όσο περνά η ώρα ότι το μυστήριο λίγη σημασία έχει, καθώς εκείνο που μέλλει τον σκηνοθέτη είναι να στήσει δοκίμιο για την αλήθεια, τη διαφεύγουσα φύση της και την ανθρώπινη λαχτάρα να συλληφθεί αυτή με κάποιο τρόπο, έστω κι αν το κόστος είναι να γίνει η ανθρώπινη φύση παρανάλωμα. Η σκηνή όπου ακούγεται το Generique του Mάιλς Ντέιβις είναι από εκείνα τα ανεκτίμητα κινηματογραφικά στιγμιότυπα που έρχονται από το πουθενά και τα κρατάς ως φυλαχτό.

Οθόνες
5

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τα «Παράσιτα» πρέπει να πάρουν (τουλάχιστον) το Όσκαρ σχεδιασμού παραγωγής μόνο γι’ αυτό το σπίτι

Design / Τα «Παράσιτα» πρέπει να πάρουν (τουλάχιστον) το Όσκαρ σχεδιασμού παραγωγής μόνο γι’ αυτό το σπίτι

Η εντυπωσιακή κατοικία στην καρδιά της ταινίας δεν αποτελεί απλά το ιδανικό σκηνικό για την λειτουργία των χαρακτήρων αλλά είναι αυτή που καθοδηγεί την πλοκή σε εντελώς απρόσμενα μέρη

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Στα εννιά μου προσπαθούσα να καταλάβω τι σχέση είχε το λεωφορείο με την Μπλανς Ντιμπουά» / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Μυθολογίες / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Η κινηματογραφική λίστα του Έλληνα συγγραφέα είναι συγκινησιακά φορτισμένη και γεμάτη παιδικές αναμνήσεις όπως και τα βιβλία του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Μυθολογίες / «Μου αρέσουν οι ιστορίες εκδίκησης στο σινεμά»: Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Από το φιλιππινέζικο σινεμά και τον Ζακ Τατί, μέχρι μια ταινία με μαχητές kung-fu που εξεγείρονται ενάντια στη γραφειοκρατία -και μία που τον ώθησε να ζητήσει από τη Marthe Keller να τον κάνει φίλο στο Facebook- η λίστα του φωτογράφου είναι γεμάτη εκπλήξεις.
ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ