Τηλεόραση «εποχής» 

Τηλεόραση «εποχής»  Facebook Twitter
Χθες έκαναν πρεμιέρα οι «Πανθέοι» (ΣΚΑΪ), μισό αιώνα σχεδόν μετά την πρώτη μεταφορά στην τηλεόραση του ομώνυμου μυθιστορήματος του Τάσου Αθανασιάδη.
0

ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΛΟΓΙΚΑ να διανύει κάποιου είδους ακμή ή αναγέννηση η εγχώρια παραγωγή τηλεοπτικής μυθοπλασίας αν κρίνει κανείς από τον αριθμό των σειρών (καμιά τριανταριά) που έχουν προγραμματιστεί για τη φετινή σεζόν, κάποιες από τις οποίες ήδη έχουν ξεκινήσει να προβάλλονται. Και όπως παρατηρείται τα τελευταία χρόνια, αυτές που κουβαλάνε το μεγαλύτερο ειδικό βάρος και το περισσότερο πρεστίζ από τις νέες και «πολυαναμενόμενες» παραγωγές είναι οι σειρές «εποχής» – πρόσφατης και στερεοτυπικά αναγνωρίσιμης εποχής, κατά κανόνα.   

Όπως η «Παραλία» (ΕΡΤ) που έχει ξεκινήσει ήδη με επιτυχία και διαδραματίζεται στα Μάταλα το 1969 όταν η παραλία με τις εντυπωσιακές σπηλιές, υπήρξε σύμφωνα με τον θρύλο, μια «Μέκκα της διεθνούς των χίπηδων» και επικεντρώνεται στο απαγορευμένο (και πότε δεν είναι σε ελληνική σειρά;) ειδύλλιο της Ελληνίδας Υπατίας (ένα τυχαίο ελληνικό όνομα) και του Ξένου χίπη Χάρι.

Όπως η «Ηλέκτρα» (ΕΡΤ επίσης) που «μας μεταφέρει στη δεκαετία του ’70 για να μας περιγράψει την ιστορία μιας γυναίκας καταπιεσμένης από τις συμβάσεις της εποχής και τον καθωσπρεπισμό μιας μικρής κοινωνίας ενός νησιού».

Όπως οι «Ψυχοκόρες» (ANT1+) «που είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα και αληθινές μαρτυρίες της δεκαετίας του 1950» ή όπως το «Προξενιό της Ιουλίας» (ALPHA) που εκτυλίσσεται στα τέλη της ίδιας δεκαετίας. 

Και μόνο από τη σύνοψη αλλά και από τον τίτλο ακόμα, είναι σα να μπορείς να τις «δεις» κάποιες από αυτές τις σειρές, που μοιάζουν να λειτουργούν σα νοσταλγικές καρτ ποστάλ από ένα φαντασιακό παρελθόν, σαν ένα συλλογικό όνειρο γεμάτο από καμπάνες (και γαμήλιες αλλά κυρίως παντελόνια «καμπάνες»), αφάνες, κοστούμια που κραυγάζουν την «εποχή» τους και φιλτραρισμένα, ειδυλλιακά σκηνικά.

Χθες επίσης έκαναν πρεμιέρα οι «Πανθέοι» (ΣΚΑΪ), μισό αιώνα σχεδόν μετά την πρώτη μεταφορά στην τηλεόραση του ομώνυμου μυθιστορήματος του Τάσου Αθανασιάδη που διαδραματίζεται λίγο πριν και κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Ήμουνα πολύ μικρός, αλλά ακόμα αντηχούν στ’ αυτιά μου τα ονόματα των δύο «παράνομων» εραστών: Μάρμω και Κίτσος. 

Και μόνο από τη σύνοψη αλλά και από τον τίτλο ακόμα, είναι σα να μπορείς να τις «δεις» κάποιες από αυτές τις σειρές, που μοιάζουν να λειτουργούν σα νοσταλγικές καρτ ποστάλ από ένα φαντασιακό παρελθόν, σαν ένα συλλογικό όνειρο γεμάτο από καμπάνες (και γαμήλιες αλλά κυρίως παντελόνια «καμπάνες»), αφάνες, κοστούμια που κραυγάζουν την «εποχή» τους και φιλτραρισμένα, ειδυλλιακά σκηνικά. Η Ελλάδα του χθες και του προχθές ως αυτοκρατορία των κλισέ και ως υποβλητικό ντεκόρ λουστραρισμένου δράματος.  

Τουλάχιστον η «Μάγισσα» (ΑΝΤ1), η πιο ακριβή και η πιο πολυαναμενόμενη από τις νέες σειρές, είναι τοποθετημένη τόσο παλιά (Μάνη, 1817), στην προϊστορία του νέου ελληνικού κράτους, ώστε έχει κανείς πραγματική περιέργεια να δει τους τρόπους αναπαράστασης μιας εποχής που είναι τυλιγμένη στον μύθο και στην αχλή ενός αλλόκοτου και ως εκ τούτου σαγηνευτικού φολκλόρ.

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μελία Κράιλινγκ: «Δεν έχω δει ανθρώπους να δουλεύουν πιο σκληρά από τους Έλληνες ηθοποιούς»

Οθόνες / Μελία Κράιλινγκ: «Δεν έχω δει ανθρώπους να δουλεύουν πιο σκληρά από τους Έλληνες ηθοποιούς»

Για τους «Πανθέους», την απεργία των ηθοποιών, το Λος Άντζελες, το «Emily in Paris» και για πολλά ακόμη μίλησε στη LIFO η Μελία Κράιλινγκ, μια μέρα του καύσωνα σε έναν δροσερό κήπο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το θέμα με τον Καζαντζίδη

Daily / Το θέμα με τον Καζαντζίδη

Έχει προ πολλού περάσει στην περιοχή των συμβόλων, πάνω στα οποία προβάλλονται αμφίσημα και αντιφατικά πράγματα, σαν αυτά που εξέφραζε κατά καιρούς και ο ίδιος. Μουσικά όμως, είναι αδύνατον να τον αρνηθείς, όσο κι αν θα το ήθελες ίσως.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Daily / «Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Από τους Steely Dan, τους Toto και τον Kenny Loggins μέχρι τον Questlove, τον Thundercat και τον Mac De Marco, τo ντοκιμαντέρ του HBO συνδέει τις κουκίδες ενός φαινομένου που αποτελεί λιγότερο ένα μουσικό είδος και περισσότερο μια αίσθηση, μια ιδέα, ένα vibe.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το αιώνιο μεγαλείο του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Daily / Το αιώνιο μεγαλείο του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Στο νέο ντοκιμαντέρ του σπουδαίου Αμερικανού κινηματογραφιστή Κεν Μπερνς ξετυλίγεται η ζωή και το έργο του ανθρώπου που εκτός από το μεγαλειώδες εικαστικό έργο του, πρόλαβε πριν από μισή χιλιετία να αντιληφθεί, να ανακαλύψει, να εφεύρει ή να προβλέψει τα πάντα σχεδόν, από τη βαρύτητα μέχρι τον κινηματογράφο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Beatles ’64: Πριν από εξήντα χρόνια, κάτι μαγικό κι ανεπανάληπτο

Daily / Beatles ’64: Πριν από εξήντα χρόνια, κάτι μαγικό κι ανεπανάληπτο

Βασισμένο σ’ ένα εκπληκτικό πρωτότυπο υλικό, αυτό το εξαίρετο ντοκιμαντέρ του Disney+ σε παραγωγή του Μάρτιν Σκορσέζε μάς μεταφέρει με μοναδικό τρόπο σ’ αυτό που βίωσαν τα μέλη του θρυλικού συγκροτήματος όταν πάτησαν για πρώτη φορά το πόδι τους σε μια Αμερική που έμοιαζε να τους έχει απόλυτη ανάγκη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η «παλιά, ωραία Αθήνα» της νεανικής ασφυξίας  

Daily / Η «παλιά, ωραία Αθήνα» της νεανικής ασφυξίας  

Περί της νοσταλγίας για «τα παλιά», με αφορμή τον θάνατο του ηθοποιού Θάνου Παπαδόπουλου που έπαιξε σε εκατοντάδες ταινίες αλλά θα μείνει αξέχαστος για την εμφάνισή του ως διαπομπευόμενος «τεντιμπόις» στην ταινία «Νόμος 4000».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Από πού έρχεται και πού πάει η κριτική κινηματογράφου;

Daily / Από πού έρχεται και πού πάει η κριτική κινηματογράφου;

Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται το πρώτο μεγάλο συνέδριο για την κινηματογραφική κριτική στην Ελλάδα, που θα διεξαχθεί από την Πέμπτη ως και το Σάββατο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ