Γιατί το Ισραήλ δεν θέλει να επιστραφούν οι όμηροι

Γιατί το Ισραήλ δεν θέλει να επιστραφούν οι όμηροι Facebook Twitter
Το «Bring them home!» συνιστά έκκληση για εκεχειρία. Αλλιώς, γίνεται κενό, γενοκτονικό και προσβλητικό για τους ίδιους τους ομήρους. Φωτ.: Alexi Rosenfeld/Getty Images/Ideal Image
0


ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΠΩΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ
 εβδομάδες η «κοινή γνώμη» έχει αρχίσει ν’ αλλάζει όσον αφορά τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη. Πρώτα, οι κινητοποιήσεις των φοιτητών σε παγκόσμιο επίπεδο και οι (ρητές ή μη) δηλώσεις υποστήριξης από ηθοποιούς και μουσικούς σε διάφορες εκδηλώσεις (Eurovision, Κάννες). Μετά, το ένταλμα σύλληψης για τον Νετανιάχου από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης και η αναγνώριση της Παλαιστίνης από την Ισπανία, την Ιρλανδία, τη Νορβηγία και τη Σλοβενία. Τέλος, το μαζικό internet trend «all eyes on Rafah», το οποίο αναδημοσιεύτηκε πάνω από 50 εκατομμύρια φορές. Όλα αυτά, μαζί με τις εικόνες από την κτηνωδία που διαπράττει ο ισραηλινός στρατός, έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα όπου όλο και περισσότεροι παίρνουν ξεκάθαρη θέση ενάντια στο Ισραήλ.

Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση, τα επιχειρήματα των φιλο-ισραηλινών έχουν αρχίσει να χωλαίνουν. Από την αρχική επιμονή ότι το Ισραήλ πρέπει να «τιμωρήσει» τη Χαμάς στην ξεχειλωμένη έννοια του δικαιώματος του Ισραήλ να «αυτοαμυνθεί» και στη χρήση του «αντισημιτισμού» ως πασπαρτού, κάθε πιθανή γραμμή υποστήριξης του Ισραήλ έχει ξεμπροστιαστεί ως κενή. Μόνο μία πιθανή επιχειρηματολογία υπέρ του κράτους έχει καταφέρει να σταθεί και πια εμφανίζεται ολοένα και πιο συχνά στη φιλο-ισραηλινή ρητορική: το γεγονός ότι ο πόλεμος είναι αναγκαίος ή δίκαιος επειδή η Χαμάς κρατά ακόμα τους ομήρους που απήγαγε στις 7 Οκτωβρίου¹. 

Μου εμφανίζονται reels στο Instagram με τα πρόσωπα των ομήρων, τις οικογένειές τους, αυτούς που έχουν σκοτωθεί. Συναντώ sponsored ποστ στο Facebook, τα οποία επαναλαμβάνουν: «Bring them home!». Διαβάζω, παράλληλα, κάποια άρθρα τα οποία υποστηρίζουν ότι ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί η εκεχειρία είναι η επιστροφή των ομήρων.

Οι όμηροι και οι οικογένειές τους ασκούν έντονη κριτική στη στάση του Ισραήλ, αποκαλούν τους κυβερνώντες «δολοφόνους» και απαιτούν άμεση εκεχειρία. Το να κοινοποιεί κανείς την εικόνα τους για να δικαιολογήσει το Ισραήλ δεν είναι μόνο παραπλανητικό, είναι βαθιά υποκριτικό. Το «Bring them home!» συνιστά έκκληση για εκεχειρία. Αλλιώς, γίνεται κενό, γενοκτονικό και προσβλητικό για τους ίδιους τους ομήρους. 

Όλα αυτά γεννούν το εύλογο ερώτημα: αφού η Χαμάς θέλει ειρήνη, ώστε να σταματήσει η γενοκτονία, γιατί δεν δέχεται να επιστρέψει τους ομήρους; Η απάντηση είναι αρκετά απλή. Η Χαμάς έχει προτείνει αρκετές φορές να τους επιστρέψει. Στις αρχές Φλεβάρη πρότεινε εκεχειρία στο Ισραήλ, με όρους που περιλάμβαναν την απελευθέρωση των ομήρων. Το Ισραήλ αρνήθηκε, καθώς ο Νετανιάχου υποστήριξε πως ο στόχος ήταν «η ολοκληρωτική νίκη στη Γάζα»².

Ύστερα, στις αρχές Μαΐου, η Χαμάς συμφώνησε στην εκεχειρία που πρότειναν η Αίγυπτος, το Κατάρ και οι ΗΠΑ, και η οποία περιλάμβανε, ξανά, την επιστροφή των ομήρων. Για ακόμα μία φορά, το Ισραήλ αρνήθηκε. Αντί να δεχτεί την εκεχειρία, εισέβαλε στη Ράφα. Η ίδια κατάσταση επαναλαμβάνεται τις πρώτες μέρες του Ιουνίου: οι ΗΠΑ προτείνουν την απελευθέρωση των ομήρων και την οριστική παύση του πυρός, η Χαμάς δέχεται, όμως το Ισραήλ αρνείται να δώσει τέλος στον πόλεμο. 

Γιατί το Ισραήλ δεν θέλει να επιστραφούν οι όμηροι Facebook Twitter
Από την αρχική επιμονή ότι το Ισραήλ πρέπει να «τιμωρήσει» τη Χαμάς στην ξεχειλωμένη έννοια του δικαιώματος του Ισραήλ να «αυτοαμυνθεί» και στη χρήση του «αντισημιτισμού» ως πασπαρτού, κάθε πιθανή γραμμή υποστήριξης του Ισραήλ έχει ξεμπροστιαστεί ως κενή. Φωτ.: Artur Widak/NurPhoto via Getty Images/Ideal Image

Όπως μπορεί κανείς να φανταστεί, οι οικογένειες των ομήρων έχουν αντιδράσει έντονα σ’ αυτές τις επιλογές. Στις 21 Απριλίου, τη νύχτα πριν από το Εβραϊκό Πάσχα, οι οικογένειες διαδήλωσαν έξω απ’ το σπίτι του Νετανιάχου. «Ο Νετανιάχου μας έκανε σκλάβους της Χαμάς», είπαν σε μια κοινή τους δήλωση, υποστηρίζοντας ότι «ο πρωθυπουργός, που χρηματοδοτούσε την τρομοκρατική οργάνωση για χρόνια, προετοίμασε το έδαφος για την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου και είναι υπεύθυνος για την απαγωγή και τον θάνατο των αγαπημένων μας³». 

Στις αρχές Ιουνίου, ο υπουργός Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ έτρεξε για ν’ αποφύγει την Ilana Gritsevski, μια όμηρο που απελευθερώθηκε και ήρθε στη Βουλή με σκοπό να τον ρωτήσει για τη μοίρα των άλλων ομήρων (συμπεριλαμβανομένου του άντρα της). Ενώ ο Ben Gvir επρόκειτο να μιλήσει με δημοσιογράφους, έστριψε σ’ έναν διάδρομο με το που είδε την Gritsevski. Εκείνη του φώναξε: «Γιατί τρέχεις; Ντροπή σου! Εγώ καθόμουν σ’ ένα τούνελ κι εσύ δεν μου μιλάς; Δολοφόνε! Είσαι ένοχος! Οι όμηροι… Έχεις αίμα στα χέρια σου⁴». Την ίδια μέρα, ο Ben Gvir ζήτησε να κλιμακωθεί ο πόλεμος, δηλώνοντας πως «ήρθε η ώρα να καεί ολόκληρος ο Λίβανος⁵». Η αλήθεια, συνεπώς, είναι πως το Ισραήλ δεν επιθυμεί την απελευθέρωση των ομήρων. Απεναντίας, προτιμά να μείνουν στην κατοχή της Χαμάς ώστε να έχει μια αφορμή για να συνεχίσει τον πόλεμο.

Ο Ben Gvir αποφεύγει την απελευθερωμένη Ισραηλινή όμηρο Ilana Gritsevski

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, υπάρχει κάτι φοβερά αντιφατικό όταν οι φιλο-ισραηλινοί χρησιμοποιούν την εικόνα των ομήρων για να δικαιολογήσουν τη γενοκτονία των Παλαιστινίων. Οι όμηροι και οι οικογένειές τους ασκούν έντονη κριτική στη στάση του Ισραήλ, αποκαλούν τους κυβερνώντες «δολοφόνους» και απαιτούν άμεση εκεχειρία. Το να κοινοποιεί κανείς την εικόνα τους για να δικαιολογήσει το Ισραήλ δεν είναι μόνο παραπλανητικό, είναι βαθιά υποκριτικό. Το «Bring them home!» συνιστά έκκληση για εκεχειρία. Αλλιώς, γίνεται κενό, γενοκτονικό και προσβλητικό για τους ίδιους τους ομήρους. 

Οι λόγοι για τους οποίους ο Νετανιάχου δεν επιθυμεί την απελευθέρωση των ομήρων και τη λήξη του πολέμου είναι πολλοί. Από τη μια, τα πιο «ακροδεξιά» στοιχεία της κυβέρνησής του –όπως ο Ben Gvir και ο υπουργός οικονομικών Bezalel Smotrich– απειλούν ότι θα φύγουν απ’ την κυβέρνηση αν ο πόλεμος λήξει. Σ’ αυτή την περίπτωση, η κυβέρνηση συνεργασίας θα καταρρεύσει και ο πρωθυπουργός θα χάσει την ηγεσία. Μπροστά στο ενδεχόμενο νέων εκλογών, ο Νετανιάχου προτιμά την παραμονή των ομήρων στα χέρια της Χαμάς. Την ίδια στιγμή, ο πόλεμος στη Γάζα είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Bibi αποφεύγει τη δίκη του. Το 2020 ο πρωθυπουργός κατηγορήθηκε για απάτη και διαφθορά. Η δίκη του δεν έχει ολοκληρωθεί, αλλά, τους τελευταίους μήνες, έχει σταματήσει να προχωρά λόγω της «συνθήκης έκτακτης ανάγκης» που έφερε ο πόλεμος⁶. Το τέλος του πολέμου θα σήμαινε την ολοκλήρωση της δίκης και την πιθανή καταδίκη του πρωθυπουργού. 

Φυσικά, το πρόβλημα δεν είναι απλώς ο Νετανιάχου. Το κράτος του Ισραήλ, ως θεσμική οντότητα με περιφράξεις, checkpoint και εποικισμούς, βασίζεται στην καταπάτηση των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων. Ακολουθεί μια στρατηγική εκτοπισμού των Αράβων και απαλλοτρίωσης της γης τους, μια στρατηγική η οποία περνά μέσα από την εθνοκάθαρση και τους διωγμούς και καταλήγει στον ολοκληρωτικό αφανισμό της Παλαιστίνης, έτσι ώστε, «απ’ το ποτάμι ως τη θάλασσα», να υπάρχει μόνο το Ισραήλ. Τα λόγια του Smotrich είναι ενδεικτικά: «Θα καταστρέψουμε τη Δυτική Όχθη, όπως ακριβώς καταστρέψαμε τη Γάζα⁷». Η παραμονή των ομήρων στα χέρια της Χαμάς συνιστά μια μικρή λεπτομέρεια σ’ αυτό το γενοκτονικό σχέδιο του Ισραήλ.


1. Αυτήν τη στιγμή, και μετά τη διάσωση τεσσάρων Ισραηλινών στις 8/6, η Χαμάς κρατά 120 ομήρους. Το Ισραήλ, από την άλλη, κρατά 3.615 ομήρους, «διοικητικούς κρατούμενους» που φυλακίζονται «προληπτικά», χωρίς να τους έχει αποδοθεί καμία κατηγορία. Δείτε: The Israeli Information Center for Human Rights in the οccupied territories, Statistics on administrative detention in the οccupied territories.
2. Lyse Doucet,
Gaza ceasefire: Israel's PM Benjamin Netanyahu rejects Hamas's proposed terms, BCC, 08/02/2024.
3. Eve Young,
«This night we are all hostages», The Jerusalem Post.
4. 
Itamar Ben-Gvir runs away from released Israeli hostage in Knesset, Middle East Monitor, 04/06/2024.
5. 
Ισραηλινός υπουργός Εθνικής Ασφάλειας / «Ήρθε η ώρα να καεί ολόκληρος ο Λίβανος», Tvxs Newsroom, 04/06/2024. 
6. Uri Misgav,
For Netanyahu, the Gaza war is the gift that keeps on giving, Haaretz, 07/03/2024.
7. 
Υπουργός Οικονομικών του Ισραήλ / «Θα καταστρέψουμε τη Δυτική Όχθη όπως τη Γάζα», Tvxs Newsroom, 30/05/24. 


 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Ιλισός, η πέτρινη γέφυρα και τα αντιπλημμυρικά έργα

Ρεπορτάζ / Ο Ιλισός, η πέτρινη γέφυρα που θα γκρεμιστεί και τα αντιπλημμυρικά έργα

Μεταξύ Καλλιθέας και Μοσχάτου ξεκινούν από την Περιφέρεια Αττικής έργα αντιπλημμυρικής προστασίας σε ένα τμήμα του Ιλισού. Εξαιτίας των παρεμβάσεων, που είναι πράγματι αναγκαίες, θα γκρεμιστεί στη λεωφόρο Ποσειδώνος μια πέτρινη πεντάτοξη γέφυρα, η μοναδική στην Αττική.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Πώς η Μελόνι αγάπησε τον Γκράμσι

Οπτική Γωνία / Πώς η Μελόνι αγάπησε τον Γκράμσι

Όπως και άλλοι επιφανείς εκπρόσωποι της σύγχρονης ακροδεξιάς, η Ιταλίδα πρωθυπουργός έχει στραφεί στις ιδέες του κομμουνιστή φιλόσοφου περί «πολιτισμικής ηγεμονίας» για την οικοδόμηση μιας δεξιάς κυριαρχίας στον χώρο του πολιτισμού.
THE LIFO TEAM
Συρία: Οι ΗΠΑ προσπαθούν να συμφιλιώσουν ομάδες Κούρδων καθώς η Τουρκία συγκεντρώνει στρατό στο Κομπάνι

Ανάλυση / Συρία: Οι ΗΠΑ προσπαθούν να συμφιλιώσουν ομάδες Κούρδων καθώς η Τουρκία συγκεντρώνει στρατό στο Κομπάνι

Αφίχθη στη Συρία ο υπεύθυνος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τη βορειοανατολική Συρία, Σκοτ Μπολτζ - Οι Κούρδοι της Συρίας νιώθουν ότι η δέσμευση της Ουάσιγκτον απέναντί ​​τους εξασθενεί γρήγορα
ΠΕΤΡΟΣ ΚΡΑΝΙΑΣ
Δρούζοι: Η μουσουλμανική μειονότητα στη διελκυστίνδα Ισραήλ - Συρίας

Ανάλυση / Δρούζοι: Η μουσουλμανική μειονότητα διχάζεται μεταξύ Ισραήλ και Συρίας

Η μειονότητα των Δρούζων γύρω από τα υψώματα του Γκολάν δεν έχει αποφασίσει αν θέλει να παραμείνει στη Συρία - Η εκστρατεία προσεταιρισμού από το Ισραήλ, η προσπάθεια πειθούς του Τζολάνι και οι μπερδεμένοι Δρούζοι
LIFO NEWSROOM
Τα UFO δεν εμφανίζονται ένα τυχαίο βράδυ Τρίτης την ώρα που βγάζουμε τα σκουπίδια

Tech & Science / Τα UFO δεν εμφανίζονται ένα τυχαίο βράδυ Τρίτης την ώρα που βγάζουμε τα σκουπίδια

Πανικό έχουν προκαλέσει στις ΗΠΑ τα μυστηριώδη drones πάνω από τον ουρανό του Νιου Τζέρσεϊ, αλλά στο αιώνιο κυνήγι για τον εντοπισμό αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενων αντικειμένων, η ανθρώπινη μαρτυρία είναι συνήθως ο πιο αδύναμος κρίκος.
THE LIFO TEAM
Πέγκυ Αντωνάκου: Στην Google θα ξεκλειδώσουμε ερωτήσεις και αναζητήσεις που δεν ξέραμε καν ότι μπορούσαμε να απαντήσουμε

Good Business Directory Vol.5 / «Στην Google θα ξεκλειδώσουμε αναζητήσεις που δεν ξέραμε καν ότι μπορούσαμε να απαντήσουμε»

Η γενική διευθύντρια της Google για τη ΝΑ Ευρώπη, Πέγκυ Αντωνάκου, περιγράφει πώς η τεχνολογία και η τεχνητή νοημοσύνη θα αλλάξουν τη ζωή μας τα επόμενα χρόνια.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι ο ράπερ Noizy που τραγούδησε στις φιέστες του Έντι Ράμα στην Ελλάδα

Ρεπορτάζ / Noizy: Ο υπόδικος τράπερ φίλος του Έντι Ράμα

Δύο μήνες πριν εμφανιστεί στη Θεσσαλονίκη για να τραγουδήσει στην εθνικιστική φιέστα του Αλβανού πρωθυπουργού, οι αρχές του Κοσόβου καταζητούσαν τον Noizy, ύστερα από καταγγελία γνωστού TikΤoker, με τον οποίο είχε beef, για άγριο ξυλοδαρμό και βιασμό. 
ΜΑΡΙΟΣ ΑΫΦΑΝΤΗΣ
Πώς θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τις εξελίξεις στη Συρία;

Διεθνή / Πώς θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τις εξελίξεις στη Συρία;

Οι σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας και η νέα εποχή στη Συρία: Ο Ιωάννης Γρηγοριάδης, αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, κάτοχος έδρας Jean Monnet στις Ευρωπαϊκές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο Μπίλκεντ στην Τουρκία και ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Άλις Μονρό δεν μίλησε;

Οπτική Γωνία / Γιατί η Άλις Μονρό κάλυψε τον παιδόφιλο άντρα της και την κακοποίηση της κόρης της;

Ο δεύτερος σύζυγος της πρόσφατα αποθανούσας, βραβευμένης με Νόμπελ Καναδής συγγραφέως ήταν παιδόφιλος και είχε κακοποιήσει σεξουαλικά τη μικρότερη κόρη της. Γιατί εκείνη παρέμεινε σιωπηλή;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Πλαστική ρύπανση: Κανένας περιορισμός, απογοητευτική η εφαρμογή του νόμου

Περιβάλλον / Πλαστική ρύπανση: Κανένας περιορισμός, απογοητευτική η εφαρμογή του νόμου

Γιατί δεν περιορίζεται η πλαστική ρύπανση στην Ελλάδα; Μια αποκαλυπτική έκθεση του WWF η οποία δίνει απαντήσεις για τις αλλαγές που δεν έγιναν στην καθημερινότητά μας, τις ευθύνες της πολιτείας αλλά και τη συμπεριφορά των πολιτών.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ