Η Αχτσιόγλου, ο κακόμοιρος σεξιστής πολιτικός συντάκτης και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ

Η Αχτσιόγλου, ο κακόμοιρος σεξιστής πολιτικός συντάκτης και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ Facebook Twitter
Δυστυχώς, ο τεθλασμένος πολιτικός πολιτισμός των τελευταίων ετών δεν θα επιτρέψει εύκολα στην κυρία Αχτσιόγλου να «ακουστεί», χωρίς πάνω στη φωνή της να «πατάει» η γλώσσα του σεξισμού, κάποτε και της χυδαιότητας. Φωτ.: SOOC
0

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2018: Μέλη του ΠΑΜΕ σπάνε την τζαμαρία του κτιρίου του υπουργείου Εργασίας και μπουκάρουν στο γραφείο της τότε υπουργού Έφης Αχτσιόγλου για να διαμαρτυρηθούν για τις αλλαγές στο νομοσχέδιο για τις απεργίες. Λίγη ώρα μετά, κάνουν τον γύρο των media εικόνες της Αχτσιόγλου να στέκει ψύχραιμη, χωρίς να πισωπατάει, απέναντι στα εν εξάλλω μέλη του ΠΑΜΕ. Γράφονται διάφορα τότε, αλλά η δύναμη των φωτογραφιών είναι σαφώς μεγαλύτερη. Οι ψύχραιμοι βλέπουν την ποιότητα στις αντιδράσεις, οι «στρατοί» βλέπουν το «κοριτσάκι».

Λίγους μήνες νωρίτερα, κάπου στο Μαρούσι, έξω από τα γραφεία πολύ γνωστής εταιρείας, θαμώνες παρακείμενης καφετέριας βλέπουν έντρομους κουστουμάτους να εξέρχονται από την έξοδο κίνδυνου. Η (τότε) υπουργός πραγματοποιούσε μία από τις γνωστές –στους ανθρώπους του υπουργείου– εφόδους της για λίγο ξαφνικό έλεγχο στα ωράρια, στις συνθήκες εργασίας και ασφάλισης των εργαζομένων της συγκεκριμένης επιχείρησης. Ο κόσμος συνεχίζει να πίνει τον καφέ του, παρακολουθώντας με κέφι το αλλοπρόσαλλο θέαμα, ωστόσο μουρμουρίζει ότι η Αχτσιόγλου κάνει τη δουλειά της, αν και χωρίς τυμπανοκρουσίες και 5 κάμερες από δίπλα να τη βοηθούν επικοινωνιακά.

Ποιο από τα δύο σκηνικά είναι ευρέως γνωστό; Μα, φυσικά το πρώτο. Υπάρχουν φωτογραφίες και «θόρυβος» που μπορεί να μεταβολιστεί. Και μετά, η Αχτσιόγλου είναι από τους –φαινομενικά– πιο εύκολους στόχους σεξιστικών επιθέσεων. Πότε είναι «κουρασμένη και χλωμή», πότε τα μπράτσα της δεν είναι όσο σέξι θα τα ήθελε ο εκάστοτε αρθρογράφος, έχει αναλογίες «μοντέλου» και «ενδιαφέρουσες» στιλιστικές επιλογές, όπως ξελιγωμένα γραφόταν χθες σε πανομοιότυπα άρθρα γνώμης. Ακόμα και το μήνυμα για την υποψηφιότητά της θεωρήθηκε «κατεβασμένο» και υποτονικό, όπως της χρεώθηκε, και μάλιστα (και) από γυναίκες του πολιτικού ρεπορτάζ.

Είτε αναδειχθεί στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είτε όχι θα έχει να αντιμετωπίσει ότι είναι σύζυγος κάποιου, «πολιτικό παιδί» κάποιου άλλου, ευνοούμενη κάποιου δείνα και πάει λέγοντας, γιατί αυτός είναι ο τρόπος της πατριαρχίας, όταν ως σύστημα διοίκησης βρίσκεται σε διατεταγμένη αποστολή, να απαλείφει μία γυναικεία δύναμη από το (όποιο) «κατάστημα».

Δεν είναι καινούργια όλα αυτά για την Ελλάδα της ατέλειωτης βασιβουζούκικης φωνασκίας, της πολιτικής γκριμάτσας και της τεχνητής έντασης των πρωινάδικων. Και ειδικά στη σύγχρονη πολιτική ιστορία, η γυναικεία ποιότητα στην πολιτική ποτέ δεν έγινε σεβαστή αυτόματα και αυτονόητα, ειδικά αν η ομιλούσα κεφαλή δεν ήταν γκριζαρισμένη από τον χρόνο, κάπως ατημέλητη και απεκδυμένη από κάθε φυσική χάρη που συνήθως προσδίδουν τα νιάτα και οι νορμάλ τόνοι. Και, δυστυχώς, ο τεθλασμένος πολιτικός πολιτισμός των τελευταίων ετών δεν θα επιτρέψει εύκολα στην κυρία Αχτσιόγλου να «ακουστεί», χωρίς πάνω στη φωνή της να «πατάει» η γλώσσα του σεξισμού, κάποτε και της χυδαιότητας.  

Είτε αναδειχθεί στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είτε όχι θα έχει να αντιμετωπίσει ότι είναι σύζυγος κάποιου, «πολιτικό παιδί» κάποιου άλλου, ευνοούμενη κάποιου δείνα και πάει λέγοντας, γιατί αυτός είναι ο τρόπος της πατριαρχίας, όταν ως σύστημα διοίκησης βρίσκεται σε διατεταγμένη αποστολή, να απαλείφει μία γυναικεία δύναμη από το (όποιο) «κατάστημα».

Βέβαια, αυτά –τα εξόφθαλμα σεξιστικά, τα απροκάλυπτα χυδαία– ήταν τα αναμενόμενα και τα πολιτικά ακίνδυνα.

Τα επί της ουσίας απογοητευτικά και επικίνδυνα, γράφτηκαν και ειπώθηκαν χθες από τα γηραιά αριστερόμετρα που κόπτονται να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κόμμα της σοβαρής ρεφορμιστικής αριστεράς και ανάμεσα στις γραμμές των «σοβαρών» άρθρων τους, παρουσίαζαν την υποψήφια για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ως τρεμάμενη κόρη, η οποία απλώς ανησυχεί για την επιβίωση του πολιτικού της μαγαζιού.

Η Αχτσιόγλου, ο κακόμοιρος σεξιστής πολιτικός συντάκτης και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ Facebook Twitter
Στη σύγχρονη πολιτική ιστορία, η γυναικεία ποιότητα στην πολιτική ποτέ δεν έγινε σεβαστή αυτόματα και αυτονόητα. Φωτ.: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI

Ναι, ναι έχει πλάκα αυτή η επιχειρηματολογία που ανακατεύει λίγο κακό καπιταλισμό και λίγο αριστερόστροφο σοσιαλισμό, αλλά στο κείμενο κυρίως «φωνάζει» η αγωνία του art director να εντοπίσει τη φωτογραφία της στην οποία φαίνονται λίγα εκατοστά δέρματος παραπάνω. Αντιληπτό και σαφές το σοβαρό πριόνισμα που δεν καταδέχεται να ξεπέσει σε σεξιστικές λούπες – ας είναι καλά οι φωτογραφίες.  Έκαναν τη δουλειά τους και τα έκπτωτα τρολ και όλα καλά.

Στο δια ταύτα: από το μήνυμα της Αχτσιόγλου χθες ας μείνουν η διάθεση επανεκκίνησης. Το αθέατο νεύμα σε έναν ΣΥΡΙΖΑ που μιλά ελληνικά (και αγγλικά) και ίσως καταφέρει να αποτινάξει τη ρετσινιά της αγραμματοσύνης των προηγούμενων χρόνων, πάνω στην οποία πάτησε η περί αριστείας καμπάνια των αντιπάλων. Το κλείσιμο του ματιού στους ευρωπαϊκούς θεσμούς από ένα αριστερό στέλεχος που όντως διαθέτει εμπειρία σ’ αυτούς. Η σιγουριά ότι ίσως ζήσουμε αυτοδιοικητικές εκλογές με νέα δεδομένα εσωκομματικά και μη. Ο οπτισμός ότι η ανάδειξη στην ηγεσία και σε μια υγιή αντιπολίτευση θα «σπρώξει» και εκείνο το τραγικό και ανεπίλυτο της νομικής αναγνώρισης του όρου «γυναικοκτονία» και τόσων ακόμα έμφυλων ζητημάτων για τα οποία η κυρία Αχτσιόγλου είναι και ενήμερη και ευαισθητοποιημένη. Ο αποχαιρετισμός σε ένα πολύ ταραγμένο παρελθόν γεμάτο από μικροκομματικές μοχθηρίες.

Όλα τα υπόλοιπα –έτσι όπως αποτυπώθηκαν στο χθεσινό πολιτικό ρεπορτάζ μεγάλου μέρους του ελληνικού Τύπου– είναι προτάσεις διάλυσης ενός σοβαρά τραυματισμένου αριστερού κόμματος και αποδείξεις μίας δημοσιογραφικής γλώσσας που πεθαίνει, με το ένα χέρι στο πληκτρολόγιο και το άλλο στον καβάλο, προσπαθώντας να γράψει πορνογράφημα. Τι δυστυχία!

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές Κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Ρεπορτάζ / Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Μια κραυγαλέα κατάχρηση του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων στα Ακαρνανικά Όρη αμαυρώνει τον θεσμό, παρακάμπτει την περιβαλλοντική νομοθεσία και αποκαλύπτει την αδυναμία της διοίκησης να ελέγξει την επιχειρηματική δραστηριότητα που βλάπτει το περιβάλλον και την οικονομία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τελικά αν οι γκέι δεν κάνουν παιδιά θα σωθούν οι γυναίκες απ’ το trafficking; 

Οπτική Γωνία / Τελικά, αν οι γκέι δεν κάνουν παιδιά, θα σωθούν οι γυναίκες από το trafficking; 

Τι αλλάζει με την τροποποίηση Φλωρίδη για την παρένθετη κυοφορία και γιατί ο όρος «παρένθετη μητρότητα» είναι λάθος; Η νομικός Μαριάννα Βασιλείου λύνει όλες μας τις απορίες.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιώργος Φλωρίδης, υπουργός Α-δικαιοσύνης

Οπτική Γωνία / Γιώργος Φλωρίδης, υπουργός Α-δικαιοσύνης

Πολιτικός «παντός καιρού», κυνικός, αλαζόνας, οπορτουνιστής, οπισθοδρομικός με εκσυγχρονιστικό προσωπείο, γίνεται όλο και περισσότερο «βασιλικότερος του βασιλέως» μετά τη μετεγγραφή του στο κυβερνητικό στρατόπεδο, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις δηλώσεις του για τα Τέμπη, τον νέο Π.Κ. και τη χρήση της παρενθεσίας από ζευγάρια ανδρών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ghiblipocalypse»: Είναι η AI δώρο για τον εκδημοκρατισμό της τέχνης;

Οπτική Γωνία / «Ghiblipocalypse»: Είναι η AI δώρο για τον εκδημοκρατισμό της τέχνης;

Η μαζική χρήση AI για τη δημιουργία εικόνων με την αισθητική του Studio Ghibli ανοίγει ξανά τη συζήτηση για το ποια είναι τα όρια της αντιγραφής στην τέχνη. Γιορτάζουμε την προσβασιμότητα ή κηδεύουμε τη δημιουργία;
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ