Η τυραννία των «manels»: Ανδρικά πάνελ και έμφυλη ανισορροπία στη δημόσια σφαίρα

manel Facebook Twitter
Παρότι υπάρχει αριθμητική υπεροχή των γυναικών στον γενικό πληθυσμό και ο αριθμός αυτών που εισέρχονται στον χώρο της έρευνας η δημόσια σφαίρα ανδροκρατείται και η γυναικεία παρουσία παραμένει υποεκπροσωπούμενη και περιθωριακή.
0

Η ΛΕΞΗ «MANEL» ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΓΛΙΚΟΣ νεολογισμός που προέκυψε ως συνδυασμός των λέξεων «male» και «panel». Ο όρος χρησιμοποιείται προκειμένου να περιγράψει τη σε βάρος των γυναικών έμφυλη ανισορροπία στη σύνθεση των δημόσιων συζητήσεων, επιτροπών και στρογγυλών τραπεζών, στιγματίζοντας την κυριαρχία της ανδρικής παρουσίας σε όλα αυτά τα fora.

Παρότι υπάρχει αριθμητική υπεροχή των γυναικών στον γενικό πληθυσμό και ο αριθμός αυτών που εισέρχονται στον χώρο της έρευνας, όπως και σε αρκετούς επαγγελματικούς τομείς (υγεία, παιδεία κ.λπ.) είναι ανοδικός, η δημόσια σφαίρα ανδροκρατείται και η γυναικεία παρουσία παραμένει υποεκπροσωπούμενη και περιθωριακή.

Με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις (Σκανδιναβικές Χώρες), το πρόβλημα θεωρείται διεθνές: από τα επιστημονικά συνέδρια μέχρι τα τηλεοπτικά talk shows και από τις πρωτοβουλίες που έχουν μια κοινωνική αποστολή μέχρι θεσμούς που χρηματοδοτούνται με δημόσιο χρήμα, είναι όχι σπάνια η πρακτική να μη δίνεται βήμα σε γυναίκες, ακόμα κι αν υπάρχει αναγνωρισμένη επαγγελματική εμπειρία, δαημοσύνη και τεχνογνωσία εκ μέρους τους.

Και ενώ σε επίπεδο Ε.Ε. και αναπτυγμένων δημοκρατιών γίνονται προσπάθειες να γεφυρωθεί το έμφυλο χάσμα, στην Ελλάδα τα πράγματα παραμένουν καθηλωμένα, αν δεν κινούνται κιόλας σε μια αντίθετη τροχιά.

Έχει επισημανθεί το γεγονός πως ακόμη κι όταν το επίδικο αφορά γυναικεία ζητήματα, η διαχείρισή του ανατίθεται σε άνδρες. Από την επιτροπή του αμερικανικού κογκρέσου το 1991 που εξέτασε την καταγγελία της Αφροαμερικανίδας νομικού Anita Hill για σεξουαλική παρενόχλησή της από τον δικαστή Clarence Thomas μέχρι την επιτροπή Tραμπ για τις αμβλώσεις που συγκροτήθηκε το 2017, είναι πλήθος τα έμφυλα ζητήματα από τη διαχείριση των οποίων απουσιάζει η γυναικεία συμμετοχή.

Πρόκειται για ένα γεγονός που σχετίζεται με την έκβασή τους: εν προκειμένω, η Hill κατηγορήθηκε για ψευδή κατάθεση και απολύθηκε από το πανεπιστήμιο στο οποίο εργαζόταν, ενώ το μανιπουλάρισμα του διορισμού δικαστών από τον Τραμπ οδήγησε στην κατάργηση του συνταγματικού δικαιώματος στην άμβλωση.

Κάνοντας λόγο για τα male-only/all-male panels (manel), είναι προφανές ότι το ζήτημα δεν είναι απλώς αριθμητικό και δεν εξαντλείται στην εύλογη κριτική όσον αφορά την έλλειψη ισορροπίας των φύλων σε δημόσια γεγονότα και όργανα λήψης αποφάσεων. Υπάρχει επιπλέον μια σημαντική συμβολική διάσταση που σχετίζεται με το ίδιο το υπόβαθρο της πολιτικής εμπιστοσύνης και της νομιμοποίησης των πολιτικών αποφάσεων.

Η ισότιμη συμμετοχή γυναικών και η ύπαρξη πλουραλισμού στις συνθέσεις επιτροπών και στα fora που συζητούν και διαχειρίζονται έμφυλα και άλλα ευαίσθητα κοινωνικά και πολιτισμικά ζητήματα μπορούν να επηρεάσουν θετικά τη γνώμη των πολιτών. Με άλλα λόγια, όσο πιο συμπεριληπτικά είναι τα σχετικά fora/επιτροπές που χειρίζονται έμφυλα ζητήματα, τόσο αυξάνονται η επιδοκιμασία και η συναίνεση των πολιτών σε αποφάσεις που λαμβάνονται σε σχέση με τα συγκεκριμένα ζητήματα.

Αυτή η υπό προϋποθέσεις θετική επίδραση έχει ιδιαίτερη σημασία ιδίως όταν πρόκειται για τη διαχείριση δύσκολων ζητημάτων, ο συμπεριληπτικός, βάσει φύλου χειρισμός των οποίων θα μπορούσε να αλλάξει την αντίληψη ότι οι αποφάσεις που έχουν δρομολογηθεί είναι βλαπτικές για τα συμφέροντα των γυναικών ή άλλων υποεκπροσωπούμενων κοινωνικών ομάδων (Α. Clayton, D. O’Brien, J. Piscopo 2019).

Παρότι η συμπερίληψη γυναικών και υποεκπροσωπούμενων ομάδων παράγει νομιμοποίηση και επιπλέον συμβάλλει στην οργανωτική επιτυχία μεγάλων events που κατορθώνουν έτσι να προσελκύουν περισσότερους σπόνσορες και να έχουν μεγαλύτερη ορατότητα (βλ. σχετικά περιοδικό «Nature», 10/9/2019), το φαινόμενο των έμφυλων διακρίσεων παραμένει μια εξακολουθητική κατάσταση. Πρόκειται για ένα δυσάρεστο κατάλοιπο που φανερώνει τις πολιτισμικές ρίζες και το βαθύ δομικό υπόβαθρο επιλογών οι οποίες στηρίζονται στην έμφυλη ανισορροπία.

Και ενώ σε επίπεδο Ε.Ε. και αναπτυγμένων δημοκρατιών γίνονται προσπάθειες να γεφυρωθεί το έμφυλο χάσμα, στην Ελλάδα τα πράγματα παραμένουν καθηλωμένα, αν δεν κινούνται κιόλας σε μια αντίθετη τροχιά.

Να σημειωθεί ότι πλέον η κατάσταση αυτή δεν φαίνεται να έχει κάποια ιδιαίτερη πολιτική και ιδεολογική χροιά: δηλαδή αν στο παρελθόν ήταν περισσότερο μια πρακτική συντηρητικών φορέων, τα ανδρικής σύνθεσης πάνελ εντοπίζονται πια σε διαφορετικές περιοχές του ιδεολογικο-πολιτικού άξονα. Είναι ενδιαφέρον ότι επειδή υπάρχει μια κοινή πρακτική υποεκπροσώπησης των γυναικών από περιβάλλοντα που ανήκουν σε διαφορετικούς χώρους δεν υπάρχει στοιχειώδης συστολή όσον αφορά τη συντήρηση, διάχυση και διεύρυνση του έμφυλου χάσματος.

Από τη δημόσια τηλεόραση μέχρι τα ιδιωτικά media και από καθιερωμένες μέχρι εναλλακτικές πρωτοβουλίες, τα ανδρικά πάνελ και κάθε είδους συνθέσεις που αναπαράγουν έμφυλες ανισορροπίες τείνουν να θεωρούνται μια κανονικότητα, ενώ πλέον δεν σχολιάζονται καν ούτε ακραίες εκφράσεις γυναικείας υποεκπροσώπησης.

Το επιχείρημα ότι αυτό συμβαίνει διότι οι γυναίκες δεν είναι διαθέσιμες να μετάσχουν είναι σαθρό και περισσότερο αποκαλύπτει την έλλειψη διάθεσης των οργανωτών να κινηθούν πέραν μιας δοκιμασμένης confort zone. Παράλληλα υποκρύπτει υποτίμηση όσον αφορά την εμπειρογνωσία των γυναικών, όπως και όταν γυναίκες καλούνται να μιλήσουν αποκλειστικά για να εκπροσωπήσουν το φύλο τους και όχι ως εμπειρογνώμονες στον τομέα τους.

Στην Ελλάδα δεν ήμασταν ποτέ μπροστά στο πεδίο της έμφυλης και κοινωνικο-πολιτισμικής ποικιλομορφίας· ωστόσο από τη δεκαετία του 1980 και μετά έγιναν ορισμένα θετικά βήματα. Η παρατηρούμενη πλέον στασιμότητα ή και οπισθοχώρηση πρέπει να προβληματίσει αλλά και να μεταστραφεί προς μια κατεύθυνση αλλαγής νοοτροπίας που όχι μόνο θα διορθώσει κοινωνικές ανισορροπίες αλλά θα συμβάλει και στη δημιουργία θετικών προτύπων για τις έμφυλες ταυτότητες συνολικά.

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Tο νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το τέλος ταφής και το χάος της ανακύκλωσης

Ρεπορτάζ / Το τέλος ταφής απορριμμάτων και το χάος της ανακύκλωσης

Την κορυφή του παγόβουνου της αδιέξοδης διαχείρισης των απορριμμάτων στην Αττική  φαίνεται να αποτελεί το τέλος ταφής απορριμμάτων, τα χρήματα, δηλαδή, που είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν οι δήμοι για τις ποσότητες των σκουπιδιών που κατευθύνουν στην ταφή και δεν ανακυκλώνουν.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ο Τραμπ, ο Μασκ και η νέα, «fascism friendly» τάξη πραγμάτων

Οπτική Γωνία / Ο Τραμπ, ο Μασκ και η νέα, «fascism friendly» τάξη πραγμάτων

«Ο σύγχρονος “φιλικός στον χρήστη φασισμός” δεν έχει την απροκάλυπτη βαρβαρότητα του φασισμού του 20ού αιώνα, έχει όμως στη ρίζα του την ίδια επιλεκτική άρνηση των ατομικών ελευθεριών, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των κοινωνικών κατακτήσεων προς όφελος των προνομιούχων και των ισχυρών. Όποιος νοιάζεται πραγματικά για το μέλλον της δημοκρατίας δεν γίνεται να αγνοήσει την τρομακτική αυτή πραγματικότητα».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
φειδίας

Ρεπορτάζ / Φειδίας: Ο Κύπριος YouTuber που το διασκεδάζει στην Ευρωβουλή με τη στήριξη του Μασκ

Ο 24χρονος Φειδίας Παναγιώτου έχει πει πως ήθελε μια δουλειά όπου θα μπορούσε να διασκεδάζει και να πληρώνεται. Τελικά, εκλέχθηκε ως ανεξάρτητος στην Ευρωβουλή, ξεπερνώντας ιστορικά κόμματα, και περηφανεύεται ότι έχει «το respect του πιο ισχυρού ανθρώπου στον κόσμο».
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
H νέα εποχή Τραμπ και η ακροδεξιά των νοικοκυραίων

Lifo Videos / H νέα εποχή Τραμπ και η ακροδεξιά των νοικοκυραίων

Απειλείται η δημοκρατία από την ολιγαρχία των πλουσίων; Θα έχει συνέχεια η εκεχειρία στη Γάζα; Γιατί η ακροδεξιά μετατοπίζεται από το περιθώριο στο κέντρο της πολιτικής ζωής; Και πού βρίσκεται η αριστερά σήμερα; Ο Γιάννης Πανταζόπουλος συζητά με τον συγγραφέα και δημοσιογράφο της «Καθημερινής», Πέτρο Παπακωνσταντίνου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ και το fact-checking

Οπτική Γωνία / Πώς ο Ζούκερμπεργκ υποτάχθηκε στις διαθέσεις των Τραμπ και Μασκ

Μετά το Χ του Μασκ, μερικές ακόμα μεγάλες πλατφόρμες υιοθετούν το ανεξέλεγκτο μοντέλο της χωρίς έλεγχο διακίνησης εκατομμυρίων πληροφοριών που επηρεάζουν και καθοδηγούν πολιτικές και κοινωνικές στάσεις. Παράλληλα, δεν θα επιβάλλουν όρια στη συμπεριφορά, ακόμα κι αν προσβάλλει ή ταπεινώνει κάποιους. Πλέον η ρητορική μίσους θα επιτρέπεται.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Δέκα χρόνια από την «πρώτη φορά αριστερά»

Οπτική Γωνία / Δέκα χρόνια από την «πρώτη φορά αριστερά»

Τι άφησε πίσω της η «πρώτη φορά αριστερά»; Σχολιάζει ο καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών και διευθυντής του Εργαστηρίου Πολιτικής και Θεσμικής Θεωρίας και Ιστορίας των Ιδεών στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αριστείδης Χατζής.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στροφή προς την «αρρενωπότητα» και άλλες (ιμπεριαλιστικές) ονειρώξεις.

Οπτική Γωνία / Στροφή προς την «αρρενωπότητα» και άλλες (ιμπεριαλιστικές) ονειρώξεις

Μια νέα ιμπεριαλιστική και αποικιακή φαντασία διασχίζει τον καπιταλισμό της τεχνητής νοημοσύνης και τον συνενώνει με τα σχέδια για αναδιάταξη ισχύος των παγκόσμιων και περιφερειακών παικτών.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Όταν ο Κώστας Τασούλας στήριζε με θέρμη την ισότητα στον γάμο

Οπτική Γωνία / Όταν ο Κώστας Τασούλας στήριζε με θέρμη την ισότητα στον γάμο

Άραγε, πώς θα αιτιολογήσουν τη θετική τους ψήφο βουλευτές της ΝΔ που τάχθηκαν απέναντι στην Κατερίνα Σακελλαροπούλου εξαιτίας της στάσης της υπέρ του νόμου για τα ομόφυλα ζευγάρια; 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Κρήτη: Oι πυροβολημένες κάμερες κυκλοφορίας και τα θανατηφόρα τροχαία

Ρεπορτάζ / «Στην Κρήτη πάνω από το 15% των οδηγών δεν έχει πάει ποτέ να δώσει εξετάσεις»

Οι θλιβερές ιδιαιτερότητες της Κρήτης και το μπαλάκι των ευθυνών για μία σύλληψη που δεν έγινε στην ώρα της και στοίχισε τη ζωή στον Παναγιώτη Καρατζή: Ο άδικος θάνατος του 22χρονου στα Χανιά βγάζει για άλλη μία φορά στο φως όλα τα στραβά που συνδέονται με την οδική ασφάλεια και τα τροχαία ατυχήματα.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ