Ισραήλ - Παλαιστίνη: Το χθες και η επόμενη μέρα

Ισραήλ - Παλαιστίνη: Το χθες και η επόμενη μέρα Facebook Twitter
Οι πρώτες εκτιμήσεις αναφορικά με τον λόγο για τον οποίο οργανώθηκε μια τόσο μεγάλη επίθεση εναντίον του Ισραήλ αναφέρουν ως πιθανότερο τη διακοπή της προσέγγισής του με τον αραβικό κόσμο και ειδικά με τη Σαουδική Αραβία, η οποία, αν ολοκληρωνόταν, θα λειτουργούσε εναντίον της Χαμάς. Φωτ.: Getty Images
0

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ στη στρατιωτική του υπεροχή μαζί με την οικονομική του ανάπτυξη, στην οποία συνεισέφεραν και εργατικά χέρια Παλαιστινίων από τα κατεχόμενα εδάφη, φαίνεται πως το είχε οδηγήσει σε κάποιου είδους εφησυχασμό, ο οποίος το εμπόδισε να αξιολογήσει ορθά την κατάσταση που επικρατούσε στη Γάζα και –κυρίως– τις επιχειρησιακές ικανότητες της Χαμάς και την υποστήριξη που είχε. 

Έτσι, το σχετικά καθησυχασμένο Ισραήλ, που απολάμβανε την οικονομική και τεχνολογική του ανάπτυξη, το περασμένο Σάββατο είδε τους πολεμιστές της παραστρατιωτικής ισλαμιστικής οργάνωσης Χαμάς να εισβάλλουν από τα σύνορα της Γάζας, σκοτώνοντας όχι μόνο στρατιωτικούς αλλά και αμάχους και παίρνοντας ομήρους ακόμα και μικρά παιδιά, όπως έγινε γνωστό από τα βίντεο που οι ίδιοι έδωσαν στη δημοσιότητα.

Σε μια επίδειξη βίας, η Χαμάς διοχέτευσε επίσης βίντεο με κακοποιημένες γυναίκες τις οποίες είχε απαγάγει, με πτώματα και βαριά τραυματισμένους ομήρους τους οποίους περιέφεραν στη Γάζα και έφτυναν οργισμένοι Παλαιστίνιοι.

Παρά τις συγκρούσεις και τον διχασμό των Παλαιστινίων όλα τα προηγούμενα χρόνια, η τελευταία επίθεση όχι μόνο δεν τους δίχασε αλλά φαίνεται να τους ενώνει. Ακόμα και η μετριοπαθής ηγεσία της Φατάχ δεν αντιτάχθηκε στην επίθεση εναντίον του Ισραήλ, αλλά υποστήριξε ότι είναι δικαίωμα των Παλαιστινίων να αντιστέκονται με όλα τα μέσα στις δυνάμεις κατοχής.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πρόκληση τρόμου ήταν μέρος της ψυχολογικής επιχείρησης και ότι χρησιμοποιήθηκαν και τα επικοινωνιακά μέσα για αυτό, παρότι οι αντιδράσεις των Παλαιστινίων στη Γάζα ήταν αυθόρμητες, λόγω της οργής που κυριαρχεί και βράζει. Το σοκ που προκλήθηκε και ο ψυχολογικός αντίκτυπος που είχε στους Ισραηλινούς παρομοιάζεται από τους ίδιους με εκείνο της 11ης Σεπτεμβρίου.

Οι στόχοι της Χαμάς

Ισραήλ - Παλαιστίνη: Το χθες και η επόμενη μέρα Facebook Twitter
Κατεστραμμένα αυτοκίνητα μετά την επίθεση που σκότωσε περισσότερους από 260 ανθρώπους κατά τη διάρκεια του μουσικού φεστιβάλ Supernova. Φωτ.: EPA/ATEF SAFADI

Οι πρώτες εκτιμήσεις αναφορικά με τον λόγο για τον οποίο οργανώθηκε μια τόσο μεγάλη επίθεση εναντίον του Ισραήλ αναφέρουν ως πιθανότερο τη διακοπή της προσέγγισής του με τον αραβικό κόσμο και ειδικά με τη Σαουδική Αραβία, η οποία, αν ολοκληρωνόταν, θα λειτουργούσε εναντίον της Χαμάς.

Άλλοι αναλυτές στέκονται στον μεγάλο αριθμό των απαχθέντων που επιδίωξαν να πάρουν ως ομήρους και υποστηρίζουν ότι αυτό έγινε για να τους ανταλλάξει η Χαμάς με Παλαιστίνιους κρατούμενους που βρίσκονται στις φυλακές του Ισραήλ. Ορισμένοι, ωστόσο, περίμεναν κάποια επίθεση της Χαμάς ως απάντηση στην ισραηλινή στρατιωτική εισβολή που έγινε τον περασμένο Ιούλιο στην πόλη Τζενίν, στη Δυτική Όχθη, όπου σκοτώθηκαν περισσότεροι από δέκα Παλαιστίνιοι και ένας Ισραηλινός. 

Ο λόγος που εισέβαλε στη Δυτική Όχθη το Ισραήλ τον Ιούλιο είναι η εξόντωση των νέων ένοπλων ομάδων που έχουν δημιουργηθεί εκεί, οι οποίες είναι σε σύγκρουση και με τη μετριοπαθή ηγεσία της Φατάχ που κυβερνάει (αν και εκλογές στην Παλαιστίνη έχουν να γίνουν από το 2006).

Κάποιοι Άραβες αναλυτές εκτιμούσαν εδώ και καιρό –ίσως όχι χωρίς πληροφόρηση– ότι η εισβολή δυνάμεων του Ισραήλ στην Τζενίν τον Ιούλιο μπορεί να προκαλούσε ακόμα και μια νέα ιντιφάντα, μια τρίτη μεγάλη παλαιστινιακή εξέγερση.

Οι στόχοι της Χαμάς ωστόσο μπορεί να είναι όλοι οι παραπάνω, μαζί με το διαρκές αίτημα που για τη Χαμάς είναι η καταστροφή του Ισραήλ και όχι μόνο η δημιουργία παλαιστινιακού κράτους σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, όπως ζητούσε ο Γιάσερ Αραφάτ και ζητά και σήμερα ο διάδοχός του, ο οποίος όμως έχει σχεδόν περιοριστεί στη Ραμάλα, αφού κινδυνεύει να χάσει τον έλεγχο και της Δυτικής Όχθης, με τη δημιουργία των νέων ένοπλων ισλαμιστικών ομάδων που εμφανίστηκαν τελευταία και επεκτείνουν την επιρροή τους. 

Δυτική όχθη και Γάζα

Ισραήλ - Παλαιστίνη: Το χθες και η επόμενη μέρα Facebook Twitter
Εναέρια εικόνα της περιοχής Jabalia μετά τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς. Φωτ.: Stringer/Anadolu via Getty Images

Στη Ραμάλα, την έδρα της Δυτικής Όχθης και της «επίσημης» Παλαιστίνης, κυριαρχεί ακόμα ο 88χρονος Μαχμούντ Αμπάς, με διαρκώς μειούμενη επιρροή και ισχύ. Από τότε που διαδέχθηκε τον Αραφάτ στην ηγεσία της Φατάχ και της Παλαιστίνης, η τελευταία βαθμιαία συρρικνώνεται και η πρώτη έχασε το μεγαλύτερο μέρος της επιρροής της.  

Μετά την αποχώρηση των δυνάμεων του Ισραήλ από τη Γάζα το 2005, η σύγκρουση της Φατάχ με τη Χαμάς κλιμακώθηκε. Η οργάνωση των σκληρών ισλαμιστών, όμως, κέρδισε τη Γάζα και εκδίωξε από τα εδάφη της τη Φατάχ. 

Η επικράτηση της Χαμάς στη Γάζα είχε ως συνέπεια το Ισραήλ να επιβάλει ακόμα σκληρότερο αποκλεισμό, αλλά κανείς δεν πρέπει να παραβλέπει ότι η Γάζα είναι αποκλεισμένη όχι μόνο από το Ισραήλ αλλά και από την Αίγυπτο. Παρ’ όλα αυτά, μετά την αποχώρηση των στρατιωτικών δυνάμεων κατοχής του Ισραήλ από τη Γάζα το 2005, δεν επιχειρήθηκε ξανά να εισχωρήσουν στο εσωτερικό της. 

Το καινούργιο όμως βρίσκεται αλλού. Παρά τις συγκρούσεις και τον διχασμό των Παλαιστινίων όλα τα προηγούμενα χρόνια, η τελευταία επίθεση όχι μόνο δεν τους δίχασε αλλά φαίνεται να τους ενώνει. Ακόμα και η μετριοπαθής ηγεσία της Φατάχ δεν αντιτάχθηκε στην επίθεση εναντίον του Ισραήλ, αλλά υποστήριξε ότι είναι δικαίωμα των Παλαιστινίων να αντιστέκονται με όλα τα μέσα στις δυνάμεις κατοχής.

Το γεγονός αυτό μαζί με τις υπόλοιπες αντιδράσεις καταδεικνύει την ομόθυμη υποστήριξη των Παλαιστινίων στην επίθεση της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ και την εκρηκτική οργή που υπάρχει, όχι μόνο εντός της Γάζας πια, αλλά σε όλα τα παλαιστινιακά εδάφη.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι λύκοι της Γκράβας, το Χάρβαρντ και το λαγούμι

Οπτική Γωνία / Οι λύκοι της Γκράβας, το Χάρβαρντ και το λαγούμι

Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και βλέπει την πλάτη της Ζωής Κωνσταντοπούλου, επαναφέρει τα σενάρια συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα. Πόσο ρεαλιστικά όμως είναι όλα αυτά; 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
ΕΠΕΞ Πορνό

Οπτική Γωνία / «Δεν μου αρέσει να νιώθω ότι παίζω τον ρόλο που είδαν σε μια ταινία πορνό»

Τρεις γυναίκες μιλούν για το πώς αντιμετώπισαν το θέμα της συστηματικής παρακολούθησης πορνογραφίας από τον ή την σύντροφό τους και για τις επιπτώσεις που είχε στη σχέση τους.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Αντιμόνιο στη Χίο: Τοξική πληγή ή πηγή πλούτου;

Ρεπορτάζ / Αντιμόνιο στη Χίο: Τοξική πληγή ή πηγή πλούτου;

Η προκήρυξη διαγωνισμού για την εξόρυξη αντιμονίου στη Βόρεια Χίο έχει φέρει σε αντιπαράθεση την τοπική κοινωνία με την κυβέρνηση. Τι υποστηρίζει κάθε πλευρά και πόσο πιθανός είναι ο περιβαλλοντικός κίνδυνος;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Τις επόμενες μέρες Θα δούμε περισσότερη βία, συλλήψεις και οργή»

Ανταπόκριση από την Κωνσταντινούπολη / «Τις επόμενες μέρες θα δούμε περισσότερη βία, συλλήψεις και οργή»

Ερντογάν εναντίον Ιμάμογλου: Η αρχή ή το τέλος μιας σκληρής σύγκρουσης; O διευθυντής της Milliyet, ο ανταποκριτής της «Süddeutsche Zeitung» και πολίτες περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί στην πόλη και το χάος που απειλεί τη χώρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Eνηλικίωση, αυτή η αναπόφευκτη

Οπτική Γωνία / «Όταν, μεγάλος πια, χάνεις έναν γονιό, είσαι πολύ μεγάλος για να μεγαλώσεις»

Βγάζεις ταυτότητα στα 12, παίρνεις δίπλωμα οδήγησης μετά το λύκειο, έχεις δικαίωμα ψήφου στα 17. Όμως η αληθινή ενηλικίωση έρχεται όταν δεν είσαι πια το παιδί κάποιου.
ΛΙΝΑ ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗ
Μιχάλης Τσιντσίνης: «Σοβαρή ενημέρωση δεν σημαίνει και ξενέρωτη» Ή «Δεν λείπει η άποψη αλλά η έρευνα και η νηφάλια σκέψη»

Συνέντευξη / Μιχάλης Τσιντσίνης: «Σοβαρή ενημέρωση δεν σημαίνει και ξενέρωτη»

Ο διευθυντής σύνταξης της κυριακάτικης έκδοσης της «Καθημερινής» δίνει την πρώτη του συνέντευξη και μιλά για το μέλλον των εντύπων, την ποιοτική δημοσιογραφία, τα social media αλλά και την κριτική που έχει δεχθεί κατά καιρούς το μέσο στο οποίο εργάζεται. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ