Ο Εριμπόν έχει καλές απαντήσεις…

Ο Εριμπόν εχει καλές απαντήσεις… Facebook Twitter
Η αριστερά κάθε έκφρασης έχει αλλοιώσει την ταυτότητά της, είναι αλήθεια πως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Και παρότι οι καιροί μας έχουν περισσότερο από ποτέ ανάγκη από εναλλακτικές προτάσεις στα συντηρητικά κόμματα, η αριστερά δεν τα καταφέρνει.
0

ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ περίοδο με περιοδείες πολιτικών αρχηγών στην επαρχία, debate μεταξύ εκπροσώπων των κομμάτων, υποσχέσεις και εξαγγελίες, χωρίς ωστόσο να έχουν προκηρυχθεί επίσημα οι εκλογές και να έχει οριστεί ο χρόνος τους.

Όμως, αυτό είναι το μικρότερο πολιτικό κακό. Το μεγαλύτερο είναι ο δημόσιος λόγος που εκπέμπεται από σχεδόν όλα τα κόμματα. Ένας πολιτικός χυλός, ένας ιδεολογικός αχταρμάς, αντιφατικός, ανούσιος, ξεπερασμένος, συχνά μακριά από τις σύγχρονες ανάγκες.

Όσο και αν ηχεί παράδοξο, η ΝΔ είναι το μοναδικό κόμμα που γνωρίζει τι ακριβώς λέει, σε ποιους απευθύνεται, τι σκοπεύει να πάρει από αυτές τις εκλογές, με δυο λόγια έχει έναν σαφή ιδεολογικό προσανατολισμό και πρόσημο.

Το κυβερνητικό κόμμα δεν κάνει κάτι περισσότερο από το αυτονόητο, που το συνοδεύει από την ίδρυσή του, και βασίζεται στο πανίσχυρο τρίπτυχο «πατρίς - θρησκεία - οικογένεια», το οποίο δείχνει να αποτελεί μια διαχρονική αξία σχεδόν παντού στη δεξιά και ακροδεξιά της Ευρώπης.

Ένα πολυδιασπασμένο σκηνικό με βασικό φορέα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο, όπως και το ΠΑΣΟΚ, έχει χάσει τη σαφήνεια της πολιτικής του ταυτότητας, μετεωρίζεται, αντιφάσκει και, το σημαντικότερο, προσπαθεί συχνά να προσεταιριστεί πολιτικές και πρακτικές της συντηρητικής παράταξης. 

Το ιδεολόγημα βασίζεται κυρίως στην ευταξία, στις παραδόσεις, στον αποκλεισμό και στη μη αποδοχή οποιουδήποτε διαφορετικού και ξένου στοιχείου, στην Εκκλησία και στον στρατό, που ο μέσος Έλληνας θεωρεί από τους σημαντικότερους θεσμούς.

Η ΝΔ έχει χτίσει γύρω απ’ όλα αυτά το πολιτικό της αφήγημα, το οποίο ανανεώνει με ακροδεξιές και γραφικές πινελιές (Καρατζαφέρης) για να προσελκύσει ψήφους από έναν χώρο που λίγα χρόνια πριν έδειξε μεγάλη δυναμική. Kαι η εσπευσμένη διάταξη για τον αποκλεισμό του κόμματος Κασιδιάρη από τις εκλογές αυτό προσδοκά.

Και επειδή όλα αυτά δεν είναι αρκετά για να φέρουν τις ψήφους που χρειάζεται για την αυτοδυναμία, η ΝΔ έχει κερδίσει εδώ και τέσσερα χρόνια ένα πολιτικό bonus που της χάρισε ο ΣΥΡΙΖΑ και τα χρόνια διακυβέρνησής του.

Χιλιάδες ψηφοφόροι που δεν προέρχονταν από τον συντηρητικό χώρο, ούτε είχαν σχέση και επαφή με αυτόν, από απέχθεια προς τον ΣΥΡΙΖΑ στηρίζουν τη ΝΔ. Γι’ αυτούς αρκεί να μην επανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, μια πολιτική στάση που στηρίζεται στην άρνηση και στις νωπές μνήμες. Το έχουν ονομάσει και αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και παρά τα χρόνια που πέρασαν, παραμένει ισχυρό και πολιτικά ακμαίο.

Αυτό είναι το σαφές πολιτικό στίγμα της ΝΔ και, όπως έδειξαν πρόσφατα οκτώ δημοσκοπήσεις, είναι επιθυμητό από μεγάλες πληθυσμιακές ομάδας. Και στις οκτώ μετρήσεις του ΣΥΡΙΖΑ με έναν μέσο όρο 6,5 μονάδων. Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα και από τα αριστερά της ΝΔ υπάρχουν ο ΣΥΡΙΖΑ, που αδυνατεί να καρπωθεί το μεγάλο μέρος της κυβερνητικής φθοράς, το ΠΑΣΟΚ, του οποίου το εκλογικό ταβάνι είναι γύρω στις 10 μονάδες, το ΚΚΕ, που αρκείται στο 5%, και το απροσδιόριστης ιδεολογικής αναφοράς κόμμα Βαρουφάκη. Ένα πολυδιασπασμένο σκηνικό με βασικό φορέα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο, όπως και το ΠΑΣΟΚ, έχει χάσει τη σαφήνεια της πολιτικής του ταυτότητας, μετεωρίζεται, αντιφάσκει και, το σημαντικότερο, προσπαθεί συχνά να προσεταιριστεί πολιτικές και πρακτικές της συντηρητικής παράταξης.

Όμως ακριβώς αυτό είναι και το πρόβλημά τους. Όσοι αναζητούν τις αιτίες της κακοδαιμονίας τους, μπορούν να διαβάσουν τον Ντιντιέ Εριμπόν, έχει καλές απαντήσεις που αναφέρονται στη Γαλλία, αλλά θα μπορούσαν να αφορούν και τη δική μας χώρα.

Σε μία από αυτές λέει πως «ξεκίνησε μια βαθιά μετάλλαξη της σοσιαλιστικής αριστεράς που μεγάλωνε χρόνο με τον χρόνο. Με έναν ύποπτο ενθουσιασμό, η αριστερά άρχισε να τίθεται υπό την επιρροή νεοσυντηρητικών διανοουμένων οι οποίοι με το πρόσχημα της ανανέωσης της αριστερής σκέψης βάλθηκαν να διαγράψουν καθετί αριστερό από την αριστερά. Δεν γινόταν πλέον λόγος για εκμετάλλευση και αντίσταση αλλά για “αναγκαίο εκσυγχρονισμό” και “κοινωνική επανίδρυση”. Δεν γινόταν πλέον λόγος για ταξικές σχέσεις αλλά για “συνύπαρξη”»*.

Η αριστερά κάθε έκφρασης έχει αλλοιώσει την ταυτότητά της, είναι αλήθεια πως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη. Και παρότι οι καιροί μας έχουν περισσότερο από ποτέ ανάγκη από εναλλακτικές προτάσεις στα συντηρητικά κόμματα, η αριστερά δεν τα καταφέρνει.

Και πάλι ο Εριμπόν έχει μια καλή απάντηση γι’ αυτό: «Τα κόμματα της αριστεράς άρχισαν πλέον να σκέφτονται στη γλώσσα της εξουσίας και όχι στη γλώσσα των εξουσιαζόμενων. Άρχισαν να εκφράζονται αναλόγως, να μιλούν δηλαδή στο όνομα της εξουσίας (ως κομμάτι της) και όχι πλέον στο όνομα των εξουσιαζόμενων (ως κομμάτι τους), να βλέπουν τον κόσμο από τη σκοπιά της εξουσίας και να βλέπουν τη σκοπιά των εξουσιαζόμενων με απέχθεια».

*Ντιντιέ Εριμπόν, Επιστροφή στη Ρενς, εκδόσεις Νήσος

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Οι προκλήσεις του πολιτικού κέντρου και η διεκδίκηση των μετριοπαθών εκλογέων

Βασιλική Γεωργιάδου / Οι προκλήσεις του πολιτικού κέντρου και η διεκδίκηση των μετριοπαθών εκλογέων

Χαρακτηριστικό της εποχής που διανύουμε είναι το γεγονός ότι οι μετριοπαθείς εκλογείς απλώνονται σε ένα μεγαλύτερο εύρος πάνω στον άξονα αριστεράς - δεξιάς.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ
Explainer: Γιατί πολλοί επιμένουν ότι η τροπολογία για τον Κασιδιάρη είναι πονοκέφαλος για τη Δημοκρατία;

Explainer / Τελικά, η τροπολογία για τον Κασιδιάρη έχει κενά;

Πώς γίνεται ακόμα και δημοκρατικές φωνές του τόπου να πιστεύουν ότι υπάρχουν παγίδες και παράδοξα στην προσπάθεια να αποτραπεί η δημιουργία μίας Χρυσής Αυγής Νο2; Οι πραγματικοί φόβοι και μερικές χρήσιμες διευκρινίσεις νομικών κύκλων στη LIFO.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι λύκοι της Γκράβας, το Χάρβαρντ και το λαγούμι

Οπτική Γωνία / Οι λύκοι της Γκράβας, το Χάρβαρντ και το λαγούμι

Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και βλέπει την πλάτη της Ζωής Κωνσταντοπούλου, επαναφέρει τα σενάρια συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα. Πόσο ρεαλιστικά όμως είναι όλα αυτά; 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
ΕΠΕΞ Πορνό

Οπτική Γωνία / «Δεν μου αρέσει να νιώθω ότι παίζω τον ρόλο που είδαν σε μια ταινία πορνό»

Τρεις γυναίκες μιλούν για το πώς αντιμετώπισαν το θέμα της συστηματικής παρακολούθησης πορνογραφίας από τον ή την σύντροφό τους και για τις επιπτώσεις που είχε στη σχέση τους.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Αντιμόνιο στη Χίο: Τοξική πληγή ή πηγή πλούτου;

Ρεπορτάζ / Αντιμόνιο στη Χίο: Τοξική πληγή ή πηγή πλούτου;

Η προκήρυξη διαγωνισμού για την εξόρυξη αντιμονίου στη Βόρεια Χίο έχει φέρει σε αντιπαράθεση την τοπική κοινωνία με την κυβέρνηση. Τι υποστηρίζει κάθε πλευρά και πόσο πιθανός είναι ο περιβαλλοντικός κίνδυνος;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Τις επόμενες μέρες Θα δούμε περισσότερη βία, συλλήψεις και οργή»

Ανταπόκριση από την Κωνσταντινούπολη / «Τις επόμενες μέρες θα δούμε περισσότερη βία, συλλήψεις και οργή»

Ερντογάν εναντίον Ιμάμογλου: Η αρχή ή το τέλος μιας σκληρής σύγκρουσης; O διευθυντής της Milliyet, ο ανταποκριτής της «Süddeutsche Zeitung» και πολίτες περιγράφουν την κατάσταση που επικρατεί στην πόλη και το χάος που απειλεί τη χώρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Eνηλικίωση, αυτή η αναπόφευκτη

Οπτική Γωνία / «Όταν, μεγάλος πια, χάνεις έναν γονιό, είσαι πολύ μεγάλος για να μεγαλώσεις»

Βγάζεις ταυτότητα στα 12, παίρνεις δίπλωμα οδήγησης μετά το λύκειο, έχεις δικαίωμα ψήφου στα 17. Όμως η αληθινή ενηλικίωση έρχεται όταν δεν είσαι πια το παιδί κάποιου.
ΛΙΝΑ ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗ
Μιχάλης Τσιντσίνης: «Σοβαρή ενημέρωση δεν σημαίνει και ξενέρωτη» Ή «Δεν λείπει η άποψη αλλά η έρευνα και η νηφάλια σκέψη»

Συνέντευξη / Μιχάλης Τσιντσίνης: «Σοβαρή ενημέρωση δεν σημαίνει και ξενέρωτη»

Ο διευθυντής σύνταξης της κυριακάτικης έκδοσης της «Καθημερινής» δίνει την πρώτη του συνέντευξη και μιλά για το μέλλον των εντύπων, την ποιοτική δημοσιογραφία, τα social media αλλά και την κριτική που έχει δεχθεί κατά καιρούς το μέσο στο οποίο εργάζεται. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι ήθελε και τι πέτυχε με τον ανασχηματισμό ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Βασιλική Σιούτη / Τι ήθελε και τι πέτυχε με τον ανασχηματισμό ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Το Μέγαρο Μαξίμου πόνταρε στο επικοινωνιακό φρεσκάρισμα της κυβέρνησης, αλλά, αντί γι’ αυτό, βρέθηκε να αντιμετωπίζει νέες κρίσεις που προέκυψαν από τον ανασχηματισμό.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ