ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ έπρεπε να πάω σε ένα επαγγελματικό ραντεβού με έναν συνάδελφο. Ήμουν καινούργια στη δουλειά, δεν γνωριζόμασταν σχεδόν καθόλου. Είχε παρκάρει σε έναν παράδρομο δίπλα σε ένα οικόπεδο με αγριόχορτα στον Άλιμο.
Όταν άναψε τη μηχανή, μια γυναικεία φωνή άρχισε να μιλάει στα αγγλικά με καθαρή άρθρωση «Αναπτύξτε τη σχέση σας με το σύμπαν. Πιστέψτε στη δύναμή του. Κλείστε τα μάτια σας και συγκεντρωθείτε. Συντονιστείτε με τις δονήσεις του, νιώστε το έδαφος κάτω από τα πόδια σας. Οραματιστείτε. Καθαρίστε την καρδιά και το μυαλό σας και ζητήστε ξεκάθαρα αυτό που θέλετε από το σύμπαν».
Όταν φτάσαμε στο ραντεβού μας, και αφού κάτσαμε στην αίθουσα συσκέψεων, άνοιξε τον υπολογιστή του και μας ανακοίνωσε ενθουσιασμένος: «Αυτή είναι η καλύτερη παρουσίαση που θα δείτε ποτέ!».
Σήμερα η τηλεόραση προέβλεψε ανέμους ασθενείς / Έκανες αυτοσυντήρηση;
Αναρωτιέμαι πώς φτάσαμε από τα μεταφρασμένα μπεστ-σέλερ του Λέο Μπουσκάλια, που ήταν της μόδας όταν ήμασταν παιδιά, στο σήμερα: podcasts, συνέδρια αξίας 3.000 ευρώ «για να βρεις τον καλύτερο εαυτό σου», συνεδρίες life coaching, όλα για την αυτοπραγμάτωση.
Ακόμα και τα βιβλία έχουν αλλάξει. Είκοσι χρόνια μετά την «Ουράνια Προφητεία», τον «Αλχημιστή» και το σύμπαν που συνωμοτούσε για να μας δώσει αυτό που θέλουμε, τα πράγματα έχουν αγριέψει
Η βιομηχανία «αυτοβοήθειας» αξίζει 11 δισ. δολάρια μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν θα μιλήσω καν για την ποπ κουλτούρα: το timeline μου είναι γεμάτο διαφημίσεις για διαλογισμό εντέρου(!) και τσιτάτα αυτοβελτίωσης που θυμίζουν ποιήματα από παλιακά ημερολόγια τοίχου, σαν αυτά που είχαν οι παππούδες μας δίπλα στον νεροχύτη, κάθε μέρα το εορτολόγιο και ένα ποίημα. «Γίνε η αλήθεια που χρειάζεσαι. Είναι το μόνο που έχεις», «Να φεύγεις από αυτούς που δεν σου αξίζουν. Παραμέρισε τους τοξικούς ανθρώπους» ή στιχομυθίες-χαϊκού: «“Τι είναι η ψυχή σου;” φώναξε εκείνη – “Ένα τριαντάφυλλο έτοιμο να ανθίσει”, απάντησε εκείνος».
Ακόμα και τα βιβλία έχουν αλλάξει. Είκοσι χρόνια μετά την Ουράνια Προφητεία, τον Αλχημιστή και το σύμπαν που συνωμοτούσε για να μας δώσει αυτό που θέλουμε, τα πράγματα έχουν αγριέψει. Ο κεντρικός ήρωας πρέπει να κοπεί μεθοδικά με το ψαλίδι για να ξανακολλήσουμε τα κομμάτια στο τέλος με σελοτέιπ και να γιορτάσουμε τη λύτρωση. Μπορεί να μείνει νηστικός, μπορεί να εκπορνευτεί, αλλά θα ξαναβγεί στο φως καθαρός και δυνατός σαν το πούμα.
Υπάρχει, φυσικά, και η επαγγελματική επιτυχία – ήρθε η ώρα να γίνουμε εκατομμυριούχοι. Η γενική ιδέα είναι «Ποτέ μη σταματάς, ποτέ μην τα παρατάς, αν πέσεις πρέπει να σηκωθείς, μείνε πεινασμένος, μείνε ανόητος», σαν να είμαστε χάμστερ σε τροχό και πρέπει να παράγουμε ενέργεια με τα μικρά, θλιβερά μας ποδαράκια λίγο πριν πεθάνουμε από κάποια μυστηριώδη αρρώστια.
Οφείλεται η επιτυχία του κινήματος αυτοβελτίωσης στην κρίση ψυχικής υγείας που περνάει ο δυτικός κόσμος; Ίσως να φταίνε τα σόσιαλ μίντια – μπορούμε πια να συγκρίνουμε τη ζωή μας με την υποτιθέμενα τέλεια ζωή των γύρω μας. Πιθανόν φτάσαμε ως εδώ χάρη στις απίστευτα υψηλές προσδοκίες που έχουμε πλέον για τη δουλειά και τις σχέσεις;
Το πραγματικά αξιοσημείωτο, όμως, δεν είναι ότι υπάρχει ένα κοινό διψασμένο να βελτιώσει τον εαυτό του αλλά ότι πολύς κόσμος χρησιμοποιεί όλα αυτά τα εργαλεία, από journals με χρωματιστά χαρτάκια ως τα συνέδρια των 3.000 ευρώ, γιατί δεν θέλει να πάει σε κάποιον επαγγελματία ψυχικής υγείας ή, ακόμα χειρότερα, γιατί αποζητά κάτι που δεν θα τον βγάλει από το κυρίαρχο συναίσθημά του, το μούδιασμα.
Σήμερα η τηλεόραση έδειξε νοήμονες ανθρώπους / που συντηρούν στην Ελβετία, lνδούς φιλoσόφους / κρυφή η αιτία, λίγο πριν κοιμηθούν / μήπως τον άλλο μήνα, αύριο πουν / «από αύριο ορίζω τη ζωή μου» / κι έτσι τους φεύγει η αϋπνία και το χρήμα / Τι νέα, ψιψίνα;