Νίκος Σαραντάκος: Η Πρωτοχρονιά μου στη Συρία

Νίκος Σαραντάκος: Η Πρωτοχρονιά μου στη Συρία Facebook Twitter
Η πρώτη διανυκτέρευση έγινε σε μια πόλη που δεν υπάρχει πια: στην Παλμύρα -απ' όπου και η φωτογραφία.
0

Πρωτοχρονιάτικα ποτέ δεν ταξιδεύω. Παρόλο που τον περισσότερο καιρό ζω στο εξωτερικό, τις διακοπές των Χριστουγέννων φροντίζω να τις περνάω στην Ελλάδα. Κι έτσι, καθώς οι μέρες αυτές είναι μοναδική ευκαιρία να ξαναδώ συγγενείς, φίλους και γνωστούς, να παρακολουθήσω κάποια παράσταση ή άλλη εκδήλωση και να ταχτοποιήσω εκκρεμότητες, προτιμώ να τις περνάω στην Αθήνα. Κι έπειτα, «Χριστούγεννα στο σπίτι σου και Πάσχα όπου θέλεις», λέει η παροιμία.


Ωστόσο, μερικές χρονιές, ενδίδοντας στις παραινέσεις παλιών φίλων, ταξίδεψα με μεγάλη παρέα, οικογενειακώς, στο ενδιάμεσο Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, σε χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Το τελευταίο από τα ταξίδια αυτά, τα Χριστούγεννα του 2007, το κάναμε σε μια χώρα που δεν υπάρχει πια: στη Συρία.

Το 2011 ξεκίνησε ο εμφύλιος στη Συρία, και η χώρα δεν είναι πια η ίδια -η Συρία που γνώρισα ίσως δεν υπάρχει πια, αλλά το χειρότερο είναι πως πολλά από τα αρχαία της Παλμύρας που μάς μάγεψαν σίγουρα δεν υπάρχουν πια -τα κατέστρεψαν οι φανατικοί του Ισλαμικού Κράτους, σφάζοντας και τον 82χρονο αρχαιολόγο που τα φρόντιζε.


Παραλίγο να μην πάμε. Τη μέρα πριν από την αναχώρηση, η μεγάλη μου η κόρη ανέβασε ψηλό πυρετό· ωστόσο, με τη μαγική δύναμη που έχουν τα παιδιά να γιατρεύονται, μέσα στη νύχτα έγινε καλά κι έτσι αξημέρωτα, και ξάγρυπνοι, παρουσιαστήκαμε στο αεροδρόμιο.

Μετά την προσγείωση στη Δαμασκό, μας έβαλαν στο πούλμαν και διασχίσαμε την έρημο. Η πρώτη διανυκτέρευση έγινε σε μια πόλη που δεν υπάρχει πια: στην Παλμύρα -απ' όπου και η φωτογραφία. Μετά επιστρέψαμε στη Δαμασκό για 3-4 μέρες. Πάντα μου αρέσουν τα ταξίδια, αλλά η Συρία μού άρεσε εξαιρετικά: ιστορία, ελληνικό ενδιαφέρον, άνθρωποι ευγενικοί και καλλιεργημένοι. Βέβαια, η αστυνομική παρουσία ήταν έντονη.

Αυτά, το 2007. Το 2011 ξεκίνησε ο εμφύλιος στη Συρία, και η χώρα δεν είναι πια η ίδια -η Συρία που γνώρισα ίσως δεν υπάρχει πια, αλλά το χειρότερο είναι πως πολλά από τα αρχαία της Παλμύρας που μάς μάγεψαν σίγουρα δεν υπάρχουν πια -τα κατέστρεψαν οι φανατικοί του Ισλαμικού Κράτους, σφάζοντας και τον 82χρονο αρχαιολόγο που τα φρόντιζε.
Δεν νομίζω πως θα ξαναπάω στη Συρία.

Νίκος Σαραντάκος: Η Πρωτοχρονιά μου στη Συρία Facebook Twitter
Νίκος Σαραντάκος: Η Πρωτοχρονιά μου στη Συρία Facebook Twitter

____________

Ο Νίκος Σαραντάκος είναι συγγραφέας, λογοτέχνης και μεταφραστής

Ταξίδια
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στις Ροβιές κάθε μέρα τελειώνει με ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα

Γειτονιές της Ελλάδας / Στις Ροβιές κάθε μέρα τελειώνει με ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα

Ο Άκης Φράγκος κατάφερε να κάνει το πάθος του επάγγελμα και να ζει από τις καταδύσεις, έχοντας γεννηθεί, μεγαλώσει και συνεχίζοντας να μένει στο ίδιο χωριό της Βόρειας Εύβοιας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ρούλα Αντωνίου άφησε τις πόλεις για την Καλλονή, ένα μικρό χωριό στα Τζουμέρκα, εκεί που η ψυχή ανασαίνει ελεύθερα.

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στα Τζουμέρκα η ψυχή ανασαίνει ελεύθερα»

Μέλος μιας κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης που δραστηριοποιείται στη φιλοξενία, την εστίαση, τη μελισσοκομία και την αγροτική παραγωγή, η Ρούλα Αντωνίου υποστηρίζει πως η ζωή στο χωριό μπορεί να είναι εξίσου γεμάτη, όπως και στην πόλη, αλλά με περισσότερο νόημα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Στο Μπουράνο μασουλώντας μπουσολάι

Nothing Days / Δαντέλες, μπισκότα, ανεξέλεγκτος τουρισμός: Μια βόλτα στο πολύχρωμο Μπουράνο

Το νησί της Βενετίας, που κάποτε ήταν ένα ψαροχώρι και κέντρο της τοπικής δαντελοποιίας, βρίσκεται στο έλεος του υπερτουρισμού, κινδυνεύοντας να χάσει τον χαρακτήρα και τους κατοίκους του.  
M. HULOT
Χίβα: Αναζητώντας τους Δρόμους του Μεταξιού

Ταξίδια / Ένα ταξίδι στο Ουζμπεκιστάν των παλατιών και των ερειπωμένων προμαχώνων

Οι έμποροι τρώνε γίδα βραστή για πρωινό, οι γυναίκες μοιάζουν με μικρά ουράνια τόξα, ενώ τιρκουάζ τρούλοι υψώνονται προς τον ουρανό. Εκεί, απ' όπου κάποτε περνούσε ο Δρόμος του Μεταξιού, η ζωή κυλάει ήσυχα.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ
Ταξίδι στην Οξφόρδη, στην πόλη που έχει μόνο νέους

Ταξίδια / Ένα τριήμερο στην Οξφόρδη των βιβλιοθηκών και του φοιτητόκοσμου

Μια ξενάγηση στην παλαιότερη πανεπιστημιούπολη της Αγγλίας, εκεί όπου ο Τόλκιν έγραψε τον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» αλλά και στις τοποθεσίες όπου γυρίστηκαν οι ταινίες του Χάρι Πότερ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Η Ζίτσα είναι το τέλειο μέρος για να χτίσεις μια γεμάτη ζωή»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η Ζίτσα είναι το τέλειο μέρος για να χτίσεις μια γεμάτη ζωή»

Ο Κώστας δεν έφυγε ποτέ από τη Ζίτσα, ενώ η Άννα άφησε τη δικηγορία και τη Νέα Υόρκη για να ζήσουν μαζί εκεί, να δουλεύουν τον φούρνο του χωριού, να κάνουν workshops και να φιλοξενούν συναυλίες στη φάρμα τους.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο Πέτρος Κέλλας βρήκε τον παράδεισό του στο Περιβόλι Γρεβενών

Γειτονιές της Ελλάδας / Ο Πέτρος βρήκε τον παράδεισό του σε ένα από τα μεγαλύτερα Βλαχοχώρια

Μαζί με τη σύζυγό του μετακόμισαν στην καρδιά της Βάλια Κάλντα, στο Περιβόλι Γρεβενών, που τον χειμώνα μετρά μόλις δέκα μόνιμους κατοίκους – και δεν το μετανιώνουν.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Μπουλούκι, ένα περιοδεύον εργαστήριο για τις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης, βάζει το δικό του -σημαντικό- λιθαράκι στη διατήρηση της μνήμης και της ζωής στην ορεινή Ήπειρο

Γειτονιές της Ελλάδας / Δύο νέοι αρχιτέκτονες ανακατασκεύασαν τη στέγη ενός σχολείου στα Τζουμέρκα

Το Μπουλούκι, ένα περιοδεύον εργαστήριο για τις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης, βάζει το δικό του -σημαντικό- λιθαράκι στη διατήρηση της μνήμης και της ζωής στην ορεινή Ήπειρο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ