Mouna και Mohammed al-Kurd
Δύο δίδυμα αδέρφια από την Ανατολική Ιερουσαλήμ στο επίκεντρο του νέου Παλαιστινιακού κύματος
Μετά τις εξώσεις που υπέστησαν οι κάτοικοι της συνοικίας Sheikh Jarrah τον περασμένο Μάη, οι Παλαιστίνιοι κάτοικοι της Silwan, μιας συνοικίας που βρίσκεται κοντά στην Espanade των Τζαμιών, βρίσκονται αντιμέτωποι με μία απόφαση της ισραηλινής δικαιοσύνης που τους επιβάλλει να κατεδαφίσουν οι ίδιοι τα σπίτια τους εντός 21 ημερών ή να πληρώσουν 28.000 $ στο κράτος για κάθε σπίτι που θα γκρεμίσει. Η συντριπτική πλειοψηφία των παλαιστινιακών οικογενειών που πλήττονται από αυτήν την απόφαση, αναγκάζονται έτσι να κατεδαφίσουν οι ίδιοι τα σπίτια τους, επειδή δεν έχουν τα οικονομικά μέσα για τη δεύτερη εκδοχή.
Σύμφωνα με την L'Humanité, οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής σκοπεύουν να κατεδαφίσουν πολύ σύντομα 88 κτίρια που κατοικούνται από 114 οικογένειες, και έτσι, να ανακτήσουν το 70% της γης της Silwan, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα βιβλικό πάρκο στον τόπο όπου βρίσκονταν, υποτίθεται, οι κήποι του Βασιλιά Δαβίδ. Αυτός είναι ο λόγος που οι κάτοικοι της περιοχής έλαβαν μια ειδοποίηση κατεδάφισης, όπως αναφέρει ο Fakhri Abu Diab στη συνέντευξή του στο RFI: "Δεν την έριξαν ούτε καν στο γραμματοκιβώτιο. Έσπασαν το τζάμι της πόρτας για να την πετάξουν μέσα. Εδώ, ολόκληρη η γειτονιά απειλείται με κατεδάφιση. [...] Ο δήμος ισχυρίζεται ότι αυτά τα σπίτια χτίστηκαν χωρίς άδεια. Αλλά η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα από αυτά τα σπίτια χτίστηκαν πολύ πριν από την ισραηλινή κατοχή. Δεν χρειαζόμασταν άδεια τότε. "
Ella Dall’erta
Révolution Permanente, 11.06.2021
Jean-Pierre Filiu
Blog "Un si proche Orient, Le Monde, 13 Ιουνίου 2021
Η Mouna και ο Mohammed al-Kurd, δίδυμα αδέρφια από την Ανατολική Ιερουσαλήμ, έγιναν, μέσα από την έντονη παρουσία τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα νέα σύμβολα του παλαιστινιακού αγώνα ενάντια στην αποστέρηση.
Ο Μάης του 2021 ίσως φανεί στους ιστορικούς του μέλλοντος ένα σημείο καμπής στη μακρά πάλη του παλαιστινιακού λαού για το δικαίωμά του στην αυτοδιάθεση. Όπως υπογραμμίζει ο ανταποκριτής της Monde στην Ιερουσαλήμ, "μια νίκη για τον φτωχό, μια υπενθύμιση στην Ιστορία ή μια τέλεια καταιγίδα: ο καθένας μπορεί να ονομάσει τα γεγονότα του Μαΐου όπως θέλει, αλλά κάτι καινούργιο έχει πραγματικά συνταράξει την Παλαιστίνη". Οι ταραχές στην Esplanade των Τζαμιών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ οδήγησαν στη συνέχεια στη σύγκρουση του Ισραήλ με την Χαμάς γύρω από τη Γάζα, αλλά και στις πιο αιματηρές διαδηλώσεις στη Δυτική Όχθη μετά τη δεύτερη Ιντιφάντα, και σε μια γενική απεργία στο ίδιο το Ισραήλ από ένα μέρος των Παλαιστινίων με ισραηλινή υπηκοότητα. Αυτή η αλληλουχία αντιπαραθέσεων πυροδοτήθηκε από την συνεχιζόμενη κινητοποίηση των Παλαιστινίων κατοίκων της συνοικίας Sheikh Jarrah στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, με τα δίδυμα αδέρφια Mouna και Mohammed al-Kurd να πρωτοστατούν σ’ αυτήν.
Η Mouna και ο Mohammed al-Kurd, 23 ετών σήμερα, γεννήθηκαν στη συνοικία Sheikh Jarrah, στο ανατολικό τμήμα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, που καταλήφθηκε και προσαρτήθηκε από το Ισραήλ το 1967. Ήταν ακόμη παιδιά όταν οι αρχές κατοχής αποφάσισαν να διαθέσουν τη μισή οικογενειακή τους κατοικία σε εποίκους, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν μόνιμα εκεί από το 2009. Ο Mohammed al-Kurd έχει καταγγείλει έκτοτε την αναγκαστική καθημερινή συμβίωση με αυτούς τους καταληψίες “με την προφορά του Μπρούκλιν”: “ δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να κάθονται σπίτι μας, βασανίζοντάς μας, παρενοχλώντας μας, για να μας εξαναγκάσουν να εγκαταλείψουμε το δεύτερο μισό του σπιτιού μας, αλλά και να ωθήσουν τους γείτονές μας να αφήσουν τα σπίτια τους και έτσι να εξαλειφθεί η παρουσία των Παλαιστινίων στην Ιερουσαλήμ”. Αυτό είναι πράγματι το πολιτικό και δημογραφικό διακύβευμα για τους 350.000 Παλαιστινίους που ζουν στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, και το οποίο προσδίδει στην αναμέτρηση του Sheikh Jarrah την εμβληματική της διάσταση.
Τον περασμένο Μάρτιο, οι απειλές έξωσης που δέχονταν οι Παλαιστίνιοι κάτοικοι της γειτονιάς αυτής έπεισαν την Mouna και τον Mohammed al-Kurd να ξεκινήσουν την καμπάνια "Save Sheikh Jarrah" στα social media. Η ανταπόκριση υπήρξε σύντομα εξαιρετικά μεγάλη, καθώς ο λογαριασμός Instagram της Mouna έφτασε τους 1,4 εκατομμύρια συνδρομητές, διπλάσιους από του δίδυμου αδελφού της. Ο Mohammed al-Kurd αφιερώνει την πρώτη του συλλογή ποιημάτων στην γιαγιά του Rifqa που χάθηκε πρόσφατα, η οποία είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει το σπίτι της στη Χάιφα το 1948 για να εγκατασταθεί τελικά, μετά από χρόνια περιπλάνησης, στο Sheikh Jarrah. Η αδερφή του μιλάει στο όνομα των γυναικών της γειτονιά της, μεταφέροντας τη "βαθιά αγωνία τους για τις εξώσεις από τα σπίτια τους που απειλούνται ανά πάσα στιγμή". Η σύλληψη των διδύμων στις 6 Ιουνίου προκαλεί μεγάλη αίσθηση, ακόμα κι αν διαρκεί μόνο μερικές ώρες. Με του που αφήνεται ελεύθερη, η Mouna al-Kurd κατήγγειλε "τις τακτικές εκφοβισμού της κατοχής" και υπενθύμισε την αποφασιστικότητα των κατοίκων της γειτονιάς "να μην φύγουν". Αυτό το μήνυμα έχει ιδιαίτερη απήχηση πλέον και σε κύκλους της Αμερικής, οι οποίοι ταυτίζουν τώρα τον παλαιστινιακό αγώνα με τον αγώνα για τα πολιτικά δικαιώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η ανάδειξη της Mouna και του Mohammed al-Kurd σε εμβληματικές φιγούρες του παλαιστινιακού αγώνα αντανακλά τη διεθνή αύρα που είχε αποκτήσει η Ahed Tamimi, 16 ετών τότε, όταν είχε αντιταχθεί, το 2017 στη Δυτική Όχθη, στην εισβολή δύο Ισραηλινών στρατιωτών στο σπίτι της. 'Εχοντας εκτίσει πλήρως την εξάμηνη ποινή κάθειρξης που της είχε επιβληθεί, η νεαρή Tamimi, μαζί με τα δίδυμα αδέρφια Al-Kurd, ενσαρκώνει τη νέα αυτή παλαιστινιακή γενιά που γεννήθηκε την περίοδο της εντατικοποίησης του ισραηλινού εποικισμού, τον οποίο η "ειρηνευτική διαδικασία" συνόδευσε παρά εμπόδισε (το 1993, όταν υπογράφηκε η συμφωνία Ισραήλ/ ΟΑΠ, οι έποικοι ήταν 150.000 στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και 110.000 στη Δυτική Όχθη, ενώ σήμερα είναι 220.000 και 440.000 αντίστοιχα). Η ισραηλινή προπαγάνδα προσπάθησε να δυσφημίσει αυτούς τους ειρηνιστές ακτιβιστές αποκαλώντας τους "Pallywood", ως μία παλαιστινιακή εκδοχή του Bollywood, αλλά κατηγορίες σαν κι αυτές δεν έπιασαν: κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την πραγματικότητα της εισβολής της ισραηλινής βίας στην ιδιωτική ζωή των άοπλων αυτών ανθρώπων.
Η συμβολική όμως ανάδυση των διδύμων Al-Kurd, όπως χθες της Ahed Tamimi, απορρέει επίσης από την αναξιοπιστία που πλήττει το σύνολο των Παλαιστινίων ηγετών. Ο Mahmoud Abbas, 86 ετών σήμερα, έχει προσκολληθεί στην προεδρία της Παλαιστινιακής Αρχής, ερμηνεύοντας με τον δικό του τρόπο την εντολή που έλαβε το 2005 στο όνομα της Φατάχ, η οποία έχει λήξει εδώ και πάνω από μια δεκαετία, και αναβάλλοντας επ' αόριστον τις προεδρικές εκλογές που είχαν προγραμματιστεί για αυτό το καλοκαίρι. Ο Mohammed Dahlan, ο οποίος αποσκίρτησε από την Φατάχ και εξορίστηκε στο Αμπού Ντάμπι, έχει την αμέριστη χρηματική υποστήριξη των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, αλλά η ειρηνευτική τους συνθήκη τον περασμένο Σεπτέμβριο με το Ισραήλ αποδείχθηκε μόνο μια διμερής συμφωνία, χωρίς πραγματικό αντίκτυπο στο Παλαιστινιακό ζήτημα. Ο Ismaël Hanyeh, ο ηγέτης της Χαμάς για μία ολόκληρη περίοδο στη Λωρίδα της Γάζας, έχασε κάθε κύρος όταν επέλεξε, το 2019, να εγκατασταθεί στο Κατάρ. Όσο για τον Mansour Abbas, τον αρχηγό ενός ισλαμικού κόμματος που εκπροσωπείται στην Κνεσέτ, μόλις συμφώνησε να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση υπό την προεδρία ενός υπέρμαχου του ισραηλινού εποικισμού.
Υπό αυτήν την έννοια, η δημοτικότητα των διδύμων Al-Kurd καταδεικνύει τόσο την τρέχουσα ανακατάταξη της παλαιστινιακής σκηνής όσο και τη βαθιά κρίση των ηγετικών της ομάδων.
Δείτε επίσης στο Αλμανάκ:
Ημερολόγιο της Ιντιφάντα. Χάιφα. Παλαιστίνη.
Η βία στην Ιερουσαλήμ ξεκίνησε από παιδιά. Κι έπειτα οι σειρήνες άρχισαν να ουρλιάζουν.
