TO BLOG ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΑΒΕΡΗ
Facebook Twitter

Matéo Maximoff, Ρομά συγγραφέας, φωτογράφος, κινηματογραφιστής

Matéo Maximoff
Ρομά συγγραφέας, φωτογράφος, κινηματογραφιστής



"Οι Ρομά, όποιοι κι αν είναι, είναι δικαιολογημένα καχύποπτοι απέναντι στους φωτογράφους. Αλλά καθώς είμαι ένας από αυτούς και μιλάω τη γλώσσα τους, με δέχονται και ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκα την κατάσταση. Για παράδειγμα, δεν έχω φωτογραφίσει ποτέ μια κηδεία επειδή γνωρίζω άριστα τα έθιμά μας. Από την άλλη πλευρά, τι μεγάλη χαρά να φωτογραφίζω γάμους!"
Matéo Maximoff, Les Gens du voyage,1995


 

Matéo Maximoff Facebook Twitter
Ο Matéo Maximoff, συγγραφέας δώδεκα μυθιστορημάτων και μερικών ποιητικών συλλογών. © Matéo Maximoff

 

Συνέντευξη με την Evelyne Pommer, υπεύθυνη της Médiathèque Matéo Maximoff
 

Nathalie Galesne
Babelmed -
31.10.2015
 

Η Médiathèque Matéo Maximoff, η οποία βρίσκεται στο τέλος ενός όμορφου δρόμου στο 19ο διαμέρισμα του Παρισιού, κοντά στο κανάλι de l'Ourcq, είναι ένα ευχάριστο μέρος. Η Evelyne Pommerat μας καλωσορίζει με εξαιρετική δεκτικότητα και προσοχή. Τα τελευταία είκοσι χρόνια, η έμπειρη αυτή αρχειοθέτρια ξεναγεί τους επισκέπτες - φοιτητές, ερευνητές, συλλόγους - μέσα από πέντε χιλιάδες έργα και ένα οπτικοακουστικό αρχείο αφιερωμένο στους Τσιγγάνους και τους "ταξιδευτές" (gens du voyage). Ο χώρος αυτός, που δημιουργήθηκε το 1949, είναι ένα αποθετήριο μνήμης αλλά και ένα ανοιχτό παράθυρο στο παρόν με ένα ζωντανό πολιτιστικό πρόγραμμα σχεδιασμένο από την "οικοδέσποινα".
 

Μπορούμε να μιλάμε για τσιγγάνικη κουλτούρα, και αν ναι, πώς πρέπει να την ορίσουμε;

Κατά τη γνώμη μου, όταν αντιμετωπίζουμε ένα τέτοιο ερώτημα, υπάρχουν τουλάχιστον δύο παγίδες που πρέπει να προσέξουμε. Από τη μία, πρέπει να αποφύγεις να ορίσεις συνολικά και περιοριστικά μια υποτίθεται ακίνητη τσιγγάνικη κουλτούρα, οπότε θα πρέπει μάλλον να μιλάς για τσιγγάνικες κουλτούρες στον πληθυντικό αριθμό, για κουλτούρες Roma, Manouche, Gitano, συμπεριλαμβάνοντας όλες τις αποχρώσεις με όλους τους υπότιτλους που χρειάζονται. Από την άλλη πλευρά, η συζήτηση στην οποία δεν σκοπεύω να εισέλθω αφορά την ανίχνευση ενός είδους αυθεντικότητας, αναζητώντας, δηλαδή, ποια πολιτιστικά χαρακτηριστικά είναι αμιγώς "τσιγγάνικα" και ποια άλλα, αντίθετα, έχουν αλλοιωθεί από δάνεια ή από οποιαδήποτε συγχώνευση με τους τοπικούς πολιτισμούς. Εγώ, προσωπικά, προτιμώ να ενδιαφέρομαι για τους ζωντανούς πολιτισμούς του σήμερα και να δίνω το λόγο στους φορείς που τους κάνουν να ζουν και να εξελίσσονται.

Πως μπορεί τότε να οργανωθεί το πολιτιστικό πρόγραμμα της Médiathèque Matéo Maximoff;

Προσπαθώ να αποφεύγω την πεπατημένη προωθώντας πρωτότυπες ιδέες ή πρωτοβουλίες που τυχαίνουν λιγότερης προβολής. Για παράδειγμα, αφήνω λίγο απ' έξω τη μουσική, η οποία έχει ήδη μεγάλο ακροατήριο. Δοκιμάζω επίσης προτάσεις που έχουν νόημα, και μου αρέσει να συνεργάζομαι με ανθρώπους, καλλιτέχνες, κινηματογραφιστές, συγγραφείς κ.λπ. που είναι σοβαροί και που συγκρούονται με τις προκατασκευασμένες ιδέες. Το πρόγραμμα είναι πραγματικά ανοιχτό σε όλες τις γλώσσες, σε κάθε μορφή έκφρασης. Προσπαθώ, τέλος, να δημιουργήσω ένα κλίμα διαλόγου και ανθρώπινης ζεστασιάς μεταξύ όσων συμμετέχουν σε αυτές τις συναντήσεις.

Υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά στις διάφορες ομάδες Manouches, Roma, Sinti, Gypsies...;

Μπορούμε να βρούμε κοινά χαρακτηριστικά τουλάχιστον για τη γλώσσα. Από την Ισπανία μέχρι τη Ρουμανία, διαμέσου της Αλσατίας ή ακόμη και της Αμερικής, υπάρχουν κοινές λέξεις, ιδιωματισμοί που σχετίζονται με τη Ρομανί γλώσσα. Θα ήταν πραγματικά παράλειψη να αγνοήσουμε τη σημασία των κοινωνικών δικτύων που συνδέουν τους νέους Ρομά σε κάθε γωνιά του κόσμου και σε κάθε περιοχή μεταξύ τους. Η πρακτική της Ρομανί, πέρα από τη διατήρησή της, μπορεί να οδηγήσει στην εδραίωση μιας κοινής γλώσσας. Γινόμαστε μάρτυρες μιας πολύ γόνιμης διεθνοποίησης της Ρομανί που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες κοινωνικές χρήσεις.

Είναι αυτοί οι νέοι οι αγγελιοφόροι ενός πολιτιστικού σχεδίου;

Σίγουρα, ενός πολιτιστικού και πολιτικού σχεδίου, που σχετίζεται άμεσα με την ιστορία τους. Το 2014, χιλιάδες νέοι Ρομά που ήρθαν από όλο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν στην Κρακοβία για να τιμήσουν τη γενοκτονία των Τσιγγάνων στο Άουσβιτς.

Ήταν μια αξιοσημείωτη εκδήλωση, στην οποία οι νέοι αυτοί εξέφρασαν δυνατά την επιθυμία τους να εγκαταλείψουν τις διαστάσεις της θυματοποίησης στις οποίες οι Ρομά πολύ συχνά εγκλωβίζονται. Ενίσχυσαν τους μεταξύ τους δεσμούς δίνοντας το ίδιο μήνυμα: να είναι οι Ρομά φορείς της δικής τους μοίρας και της μνήμης τους. Στο Παρίσι, ο σύλλογος Voix des Roms τιμά εδώ και μερικά χρόνια την 16η Μαΐου 1944, ημερομηνία της εξέγερσης των Τσιγγάνων κρατουμένων στο στρατόπεδο του Άουσβιτς. Αποτελεί έναν τρόπο να τονιστεί η σημασία των αντιστάσεων τόσο του χθες όσο και του σήμερα. Η "Διεθνής Ημέρα της Αντίστασης των Ρομά" γιορτάζεται επίσης σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις.

Γιατί αυτή η βιβλιοθήκη πολυμέσων ονομάζεται Matéo Maximoff;

Ο Matéo Maximoff ήταν συγγραφέας και καλλιτέχνης. Είναι ένας από τους ιδρυτές της ένωσης και του περιοδικού Etudes Tsiganes. Τον διέκρινε μια τεράστια περιέργεια και ένα απίστευτο άνοιγμα προς τους άλλους, καθώς και ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους νέους. Αυτή την περιέργεια θέλω να καλλιεργήσω εδώ, αναπτύσσοντας ένα ενδιαφέρον για όλους τους κλάδους και τις πολλαπλές πτυχές. Υπάρχει τεράστιο δυναμικό.

Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του (ο Maximoff γεννήθηκε στη Βαρκελώνη στις 17 Ιανουαρίου 1917), το έργο του θα επανεκδοθεί και το κανάλι Arte θα του αφιερώσει ένα επεισόδιο της σειράς "Οι ξεχασμένοι της ιστορίας" που έκανε ο Jacques Malaterre. Και σίγουρα στη βιβλιοθήκη πολυμέσων που φέρει το όνομά του θα οργανώσουμε ένα πολιτιστικό πρόγραμμα αντάξιο της μνήμης του, ελπίζοντας ότι αυτή η επέτειος θα έχει απήχηση τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.


Matéo Maximoff Facebook Twitter
"Απαγορεύεται η στάθμευση στους νομάδες και τα τροχόσπιτα". Ευαγγελική συνδιάσκεψη κοντά στο Clermont-Ferrand (1965). © Matéo Maximoff


Matéo Maximoff Facebook Twitter
"Η σκηνή του πατέρα μου, στην οποία γεννήθηκα, ήταν παρόμοια με αυτές που φαίνονται στις φωτογραφίες. Στο κέντρο ο πατέρας μου Lolia στα αριστερά η γιαγιά μου Lutka, Alexandra Maximoff (το γένος Ivanoff). Η μητέρα της ήταν Εβραία. Απέκτησε 14 παιδιά, από τα οποία μόνο έξι ζούσαν όταν πέθανε στο Montreuil sous Bois, σε ηλικία 92 ετών".


Matéo Maximoff Facebook Twitter
"Αριστερά είναι ο πατέρας μου, o Lolia. Δύο χρόνια αργότερα, στην Ισπανία, θα παντρευόταν τη μητέρα μου, Pavlena (Elisa Renard). Στην αγκαλιά του πατέρα μου, ο μικρότερος αδελφός του Kolia. Ο πατέρας μου ήταν ο μεγαλύτερος γιος και ο Kolia το δέκατο τέταρτο παιδί της γιαγιάς μου".


Matéo Maximoff Facebook Twitter
"Αριστερά η Iponka Koudakoff και δεξιά η Tinka Maximoff, η θεία μου. 'Ηταν και οι δύο οι καλύτερες τραγουδίστριες. Μετά το θάνατο της μητέρας μου, όταν ήμουν οκτώ ετών, έζησα στη σκηνή της γιαγιάς μου και κάθε βράδυ η Tinka με νανούριζε για να κοιμηθώ. Τραγουδούσε χτενίζοντας τα μαλλιά της. Αργότερα, όταν ήμουν κρατούμενος στα στρατόπεδα, της ζήτησα να μου τραγουδήσει αυτά τα παλιά τραγούδια για να τα καταγράψω. Δυστυχώς, τα έχασα όταν δραπέτευσα από τα στρατόπεδα κατά τη διάρκεια της συμμαχικής απόβασης το 1944".


Matéo Maximoff Facebook Twitter
Ευαγγελική συνδιάσκεψη στο Ploudalmezeau (1978). © Matéo Maximoff


Matéo Maximoff Facebook Twitter
Mondazevan (1967). © Matéo Maximoff


Matéo Maximoff Facebook Twitter
La Gueriniere (1965). © Matéo Maximoff


Matéo Maximoff Facebook Twitter
Μία νύφη (Bagnolet, 1967), και δύο νεαρά αγόρια με ροκαμπίλι στυλ (Montreuil-sous-Bois, 1967). © Matéo Maximoff


Matéo Maximoff Facebook Twitter
Montreuil-sous-Bois (1966). © Matéo Maximoff


Matéo Maximoff Facebook Twitter
Βάπτιση στο Ploudalmezeau (1978). © Matéo Maximoff


Matéo Maximoff Facebook Twitter
© Bela Bernand


Matéo Maximoff Facebook Twitter
Αριστ., μία κοπέλα στο Noisy-le-Sec (1965), και δεξ., η Raida, αδερφή του Matéo στο Montreuil (1966). © Matéo Maximoff


Matéo Maximoff Facebook Twitter
Montreuil-sous-Bois (1966). © Matéo Maximoff


Matéo Maximoff Facebook Twitter
Το σπιτάκι του Matéo Maximoff (πίσω από το διαφημιστικό πανό) στο Romainville, προάστιο του Παρισιού. © Michele Brabo. Και η κουζίνα-γραφείο παρέα με τη Raida και τον ανηψιό του Ryad. Αρχείο Matéo Maximoff


Matéo Maximoff Facebook Twitter
Η Tita και ο Matéo στο Saintes-Maries-de-la-mer (δεκαετία του '50). © DR


Matéo Maximoff Facebook Twitter
Η Raida, ο Robert Doisneau, η Michelle Brabo και ο Matéo Maximoff. Δεξιά, προτρέτο του Matéo Maximoff από τον Robert Doisneau.


Matéo Maximoff Facebook Twitter
"Όταν σκέφτομαι τον Matéo, μου έρχεται στο μυαλό η ίδια εικόνα. Κάθεται χάμω, σταυροπόδι σε ένα πεζοδρόμιο, στο Montreuil-sous-Bois, πιθανότατα στον ήλιο, και πληκτρολογεί σε μια γραφομηχανή. Είναι μια αξέχαστη εικόνα (πρέπει να πούμε ότι προέρχεται από τον Robert Doisneau, ο οποίος σύχναζε τότε στα κοντινά προάστια), γιατί ο άνθρωπος που κάθεται εκεί δεν επιδεικνύεται, δεν παίζει κανέναν ρόλο. Απλώς κάθεται σε ένα πεζοδρόμιο και γράφει. Η γραφομηχανή του είναι παλιά και μάλλον καταπονημένη. Το πρόσωπό του είναι σοβαρό και δείχνει συγκεντρωμένο. Δεν ποζάρει. Δεν ενδιαφέρεται για όσους περνούν από δίπλα του. Βρίσκεται στον τόπο του λαού του, δηλαδή σε έναν τόπο διέλευσης, και αφηγείται την ιστορία αυτών των ανθρώπων" (Jean-Claude Carrière, συγγραφέας και διάσημος σεναριογράφος). © Robert Doisneau για το περιοδικό Qui? Détective


Matéo Maximoff Facebook Twitter
Ο κινηματογραφιστής Tony Gatlif με τον Matéo Maximoff. "Ως κομπάρσος, ο Matéo συναναστράφηκε επιφανείς σκηνοθέτες όπως ο Anatole Litvak, η Germaine Dulac, ο Christian Jacques και ο Jean Renoir. Από τη δεκαετία του 1980 και μετά, ανέπτυξε στενή φιλία με τον σκηνοθέτη Tony Gatlif. Ο Gatlif του εμπιστεύτηκε τον πρόλογο μιας από τις πιο όμορφες ταινίες του, το "Latcho Drom", στο οποίο ο Matéo προτρέπει τους Ρομά του κόσμου να διατηρήσουν ζωντανή τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους. Τη δεκαετία του 1960, ο Matéo απέκτησε μια κάμερα 16 mm και στη συνέχεια μια super 8 και έγινε "ρεπόρτερ". Οι 70 ταινίες στο αρχείο του μαρτυρούν τα πολλά ενδιαφέροντά του: η ζωή του ανάμεσα στους Ρομά του Montreuil και της γύρω περιοχής, η περιπλάνησή του με τους Manouches, ταξιδευτές Τσιγγάνους, στις τέσσερις γωνιές της Γαλλίας, τα ταξίδια του για να συναντήσει Ρομά από όλο τον κόσμο, οι ευαγγελικές αποστολές και από τη δεκαετία του 1970 και μετά τα συνέδρια Ρομά της Διεθνούς Ένωσης Ρομανί". Αρχείο


Matéo Maximoff Facebook Twitter
Ο Matéo Maximoff διαβάζει σελίδες από το πρώτο του βιβλίο "Les Ursitory" γραμμένο το 1938. Οι Ursitory είναι οι άγγελοι των ρουμάνικων παραμυθιών. © Bela-Bernand


Matéo Maximoff Facebook Twitter
Ο Matéo Maximoff με τη super 8 κάμερά του (1985). © Michele Brabo


 

Αλμανάκ

ΘΕΜΑΤΑ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

THE GOOD LIFO ΔΗΜΟΦΙΛΗ