Μία κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες;
Εκτελέσεις αμάχων από Ρώσους κατακτητές στη Novofontanka (περιοχή Mykolaiv) τον Ιούνιο του 2022
Tatiana Kozak24.06.2022
Τον Μάρτιο, τα ουκρανικά στρατεύματα κατόρθωσαν να ανακαταλάβουν μέρος της περιφέρειας του Mykolaiv και να σταματήσουν εκεί τη ρωσική επίθεση. Στη συνέχεια, έγινε γνωστό ότι οι Ρώσοι είχαν διαπράξει εγκλήματα πολέμου στα κατεχόμενα χωριά. 'Ενα από αυτά ήταν η δολοφονία κατοίκων της Νοβοφοντάκα και της Χερσώνας. Τα πτώματά τους βρέθηκαν στον ίδιο τάφο μετά την εκκένωση του χωριού.
Σύμφωνα με αναφορές των μυστικών υπηρεσιών, μονάδες της 49ης Στρατιάς της Νότιας Στρατιωτικής Περιφέρειας των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων είχαν σταθμεύσει στο χωριό, σημειώνει η εφημερίδα [Δίκτυο -σ.σ.].
Οι πόρτες μιας παλιάς καλύβας στα περίχωρα του χωριού Νοβοφοντάκα στην περιοχή Mykolayiv δεν είναι πλέον κλειδωμένες. Εδώ και αρκετούς μήνες παραμένει άδεια, καθώς ο 45χρονος Σεργκέι Κουτσερέσκο, ο ιδιοκτήτης του, σκοτώθηκε από Ρώσους στρατιώτες. Αυτό συνέβη στις αρχές Μαρτίου, όταν τα ρωσικά στρατεύματα κατέλαβαν τα δυτικά τμήματα της περιφέρειας Mykolayiv, προελαύνοντας μέχρι το Voznesensk. Η επίθεση προερχόταν από την Κριμαία μέσω της περιφέρειας της Χερσώνας.
Μια ρωσική φάλαγγα εισήλθε στη Νοβοφοντάνκα στις 6 Μαρτίου.
- Οκτώ Ρώσοι αλεξιπτωτιστές που αιματοκύλισαν βάναυσα τη Μπούτσα βρήκαν μέσω του τηλεφώνου του έναν κάτοικο της περιοχής που επέζησε από μαζικούς πυροβολισμούς
Λίγες ημέρες νωρίτερα, οι χωρικοί είχαν παρακολουθήσει τα ρωσικά στρατεύματα να καταλαμβάνουν τα γειτονικά χωριά.
"Από το υπόγειο [μας έβγαλαν] υπό την απειλή πολυβόλων", θυμάται η Ευγενία. Δείχνει ένα μέρος κάπου στην άκρη του δρόμου, ήδη κατάφυτο από πυκνό γρασίδι.
"Εκεί ξεφόρτωσαν πατάτες, κρεμμύδια, και τους ανανάδες μας, τις σοκολάτες, ό,τι είχε κλαπεί στο μαγαζί..."
"Και την επόμενη μέρα", συνεχίζει η Ευγενία, μας είπαν: "χρειαζόμαστε νερό, δώστε μας νερό". Και τότε τους είπα: "Γιατί έχετε βυτιοφόρο και όχι νερό"; Ήταν τόσο αναιδείς. "Πήραν νερό από έναν γείτονα, ήρθαν να το αγοράσουν. Τα πράγματά τους έμειναν εκεί. Η μητέρα μου τα πήρε όλα μετά... Τα περισσότερα ήταν εκεί πέρα, στο λόφο. Υπήρχαν και ποτά εκεί, ό,τι ήθελες. Υπήρχε άφθονη βότκα".
"Και πάντα ρωτούσαν, "πως και έχετε τηλεόραση plasma στο σπίτι σας; "Αυτό το μέρος είναι της συμφοράς, αλλά έχετε τηλεόραση plasma στο σπίτι; Και υπάρχει και ηλεκτρική σκούπα, και μοτοσικλέτα - έχετε τα πάντα" - Η Ευγενία μιμείται τους σαστισμένους Ρώσους.
Από τους πρώτους που έφτασαν, σύμφωνα με τη γυναίκα, ήταν οι μονάδες εφοδιασμού. "Επειδή υπήρχαν ένα σωρό αυτοκίνητα - όλα φορτηγά και μόνο μερικά τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού", εξηγεί. Δύο από αυτούς επέδειξαν ρωσικά διαβατήρια - δεν μπορούσε να θυμηθεί τα επώνυμά τους. Αποδείχθηκε ότι ήταν από την Κριμαία- από τη Σεβαστούπολη και τη Συμφερούπολη. Ο στρατός εξήγησε στους ντόπιους ότι "τους έστειλαν εδώ για να καταλάβουν το έδαφος". Κάποιοι δικαιολογήθηκαν λέγοντας ότι δεν είχαν ρίξει ποτέ ξανά με πολυβόλο. Υπήρχαν και άλλοι που ήρθαν με αυτοκίνητα - σκληροτράχηλοι άνδρες με μαύρες στολές και κράνη. Έβαλαν τους χωρικούς σε μια σειρά για να ελέγξουν τα έγγραφα και τις άδειες.
"Ήταν τρομακτικό, φυσικά", αναστενάζει η Ευγενία. - Πήγαν στο σπίτι ενός γείτονα και έσφαξαν ένα πρόβατο. Στοπ! "Τι πάει να πει να μην το σφάξω"; Ξυπνάς το πρωί, κοιτάς και είναι ήδη στην αυλή. Σφάζουν ένα κοτόπουλο και μετά τους φτιάχνεις σούπα. Ή πρέπει να τους δώσεις κάτι. Είναι θρασείς, πολύ θρασείς". Δεν έγιναν μάχες στο χωριό, αλλά ο ήχος των βομβαρδισμών ακουγόταν συνεχώς. Οι Ρώσοι φοβόντουσαν και ρωτούσαν συνεχώς τι έλεγαν στις ειδήσεις, "πότε αυτό θα τελειώσει;" Η Ευγενία τους απάντησε σαρκαστικά: "Δεν μεταδίδουν τίποτα, οι ειδήσεις θα λένε να γυρίσετε όλοι εσείς οι Ρώσοι στα σπίτια σας."
Θυμάται το πρωί που τα ουκρανικά στρατεύματα επιτέθηκαν στους Ρώσους. "Ήρθαν για νερό. Βγαίνω και λέω: "Τα παιδιά μου φοβούνται, εσείς ήσασταν αυτοί που ανατινάξατε το κτήριο". Αυτοί: "Όχι, δεν ήμασταν εμείς... 200 από εμάς χάθηκαν, τους πήραν μακριά τα ελικόπτερά τους". 'Οσο συζητούσαμε δεν προσέξαμε πώς καταλήγουμε στο σπίτι του Σεργκέι. Η Ευγενία φωνάζει την αδελφή του Τατιάνα, αλλά και τον σύζυγός της που βγαίνει να μας συναντήσει μαζί με την 'Αλλα, την πρώην γειτόνισσά του, που τώρα ζει στο Kostychi. Η γυναίκα έχει έρθει για να βοηθήσει στην κηδεία του Σεργκέι, η οποία, όπως αποδεικνύεται, είναι προγραμματισμένη για την επόμενη μέρα.
Το σπίτι του Σεργκέι Κουτσερέσκο ήταν παλιό και ξεχαρβαλωμένο - κατοικούσαν ακόμα εκεί και οι γονείς του, οι οποίοι έχουν πεθάνει πριν από καιρό. Ο ιδιοκτήτης δεν το ανακατασκεύασε. Πίσω από το σπίτι υπήρχε ένα υπόστεγο όπου αποθηκεύονταν τα σκεύη της κουζίνας, τα οικιακά είδη και τα σιτηρά. Κάηκε από τους Ρώσους. Σύμφωνα με τον σύζυγο της Τατιάνα, υπάρχει επίσης μια μοτοσικλέτα που καταστράφηκε, αλλά βρίσκεται σε ένα άλλο υπόστεγο κλειδωμένη.
- Είμαστε τυχεροί που δεν μας άγγιξαν", λέει η Ευγενία κοιτάζοντας όλα αυτά.
- Περπατούσαμε υπό την απειλή όπλου κάθε μέρα.
Στο Kostychi, λέει η 'Αλλα, γίνονταν κι εκεί επιδρομές. Σύμφωνα με την ίδια, πήγαιναν κυρίως σε σπίτια πλούσιων ανθρώπων, σε ενοικιαστές από τους οποίους είχαν κάτι να πάρουν. Ή είχαν πληροφορίες.
- Είχαμε έναν τύπο στην ATO. [Anti-Terrorist Operation Zone: η περιοχή που ορίζεται από την ουκρανική κυβέρνηση ως κατεχόμενη -σ.σ.] . Όταν εμφανίστηκαν στη γειτονιά μας, πήραν μετά έναν άλλο δρόμο, δεν μπήκαν σε κανένα σπίτι - απλά μπήκαν στο ακριανό σπίτι. Είχαν πληροφορίες- είναι σαφές! Ο άνθρωπος έτρεξε μέχρι πιο κάτω, στο παλιό χωριό, και κρύφτηκε στις καλαμιές με έναν φίλο του. Τέλος πάντων, δραπέτευσε. Και όταν επέστρεψε στο σπίτι - δεν είχε μείνει τίποτα όρθιο.
Ο Serhiy Kuchereshko ήταν επίσης στρατιώτης της ATO: κατατάχθηκε εθελοντής τον Αύγουστο του 2014 και επέστρεψε στην πατρίδα του ενάμιση χρόνο αργότερα. Στην τελευταία του μονάδα, στη Novoselovka, αναφέρεται στα έγγραφά του ως πολυβολητής. Όταν άρχισε η εισβολή, πήγε στο γραφείο στρατολόγησης και κατάταξης, αλλά του δόθηκε αναβολή. Στις 7 Μαρτίου, οι Ρώσοι τον πήραν από το σπίτι του σε μια επιχείρηση εκκαθάρισης και τον σκότωσαν την επόμενη μέρα.
Ένα γκρίζο Lada με ένα σκουριασμένο τρέιλερ σταματά στην αυλή του νεκροτομείου στο Mykolaiv. Ο σύζυγος της Τατιάνας, Σεργκέι κι αυτός, και στη συνέχεια η ίδια η Τατιάνα - μια λιπόσαρκη γυναίκα γύρω στα πενήντα, που φοράει ένα μαύρο μαντήλι με λουλούδια πάνω από τα ακόμα πλούσια μαλλιά της, και ένα ανοιχτό γκρι μπουφάν πάνω από τα μαύρα ρούχα της - βγαίνουν από το αυτοκίνητο. Το πρόσωπό της είναι γεμάτο ρυτίδες και τα χέρια της είναι τραχιά από τη σκληρή δουλειά στα χωράφια.
- Γυναίκα, πίστεψέ με, υπάρχει χρονοδιάγραμμα. Πρώτα ο στρατός", λέει αυστηρά ο υπάλληλος του νεκροτομείου στην Τατιάνα, κοιτάζοντας έξω στην αυλή για λίγα δευτερόλεπτα. Η Τατιάνα δείχνει να αγανακτεί, αλλά μετά μαζεύεται μπροστά στους στρατιωτικούς, οι οποίοι έρχονται να πάρουν το πτώμα του συντρόφου τους.
Δεν απομακρύνεται πολύ, παρόλο που υπάρχουν άλλα δύο πτώματα που περιμένουν στη σειρά. Υπάρχει μια μυρωδιά θανάτου στην αυλή. Κατά διαστήματα η μηχανή του ψυγείου παίρνει μπρος. Ο βρυχηθμός του διακόπτεται από τον ήχο του πυροβολικού που έχει πάρει θέσεις σε κοντινή απόσταση. Ακούγεται η φωνή ενός ιερέα, ο οποίος τελεί την εξόδιο ακολουθία για ορισμένους από τους νεκρούς στο νεκροτομείο πριν μεταφερθούν στο νεκροταφείο. Η Τατιάνα και ο σύζυγός της αναλαμβάνουν όλες τις διαδικασίες για την κηδεία, επειδή ο αδελφός της ζούσε μόνος του. Ήταν γείτονες και είδαν τον Σεργκέι να τρέπεται σε φυγή.
Η φάλαγγα των Ρώσων μπήκε στο χωριό από τον πάνω δρόμο. Ο Σεργκέι ήταν ο πρώτος που έπεσε στην αντίληψή τους: ήταν στην αυλή του και έφερνε νερό. Τον πήγαν στο αυτοκίνητό του για να ελέγξουν τα χαρτιά του και εν τω μεταξύ έψαξαν το σπίτι. Του πήραν το κινητό του τηλέφωνο και έναν φακό και τον άφησαν να φύγει.
Ο αδελφός του είχε καταφέρει να προειδοποιήσει την Τατιάνα, και εκείνη και ο σύζυγός της αποφάσισαν να κρυφτούν. "Πήρα ένα δίλιτρο μπουκάλι νερό και άρχισα να τρέχω", θυμάται η Τατιάνα. - Ήμουν τελείως εκτός εαυτού: είχα πυρετό, ήμουν μούσκεμα. Χωθήκαμε κάτω από ένα κελάρι σε μια τρύπα... Καθίσαμε εκεί, κλείσαμε το τηλέφωνο και απλά κοιτάξαμε: κατέφθαναν συνεχώς άρματα μάχης, διάφορα τεθωρακισμένα οχήματα και μεγάλα φορτηγά - KAMAZ. Έσερναν ένα κίτρινο σχολικό λεωφορείο.
Το επόμενο πρωί οι Ρώσοι πήγαν να ελέγξουν τις αυλές: έξι στρατιωτικοί, όλοι γύρω στα είκοσι, οπλισμένοι με υποπολυβόλα και με στολές με φωτεινά στίγματα. Η Τατιάνα και ο σύζυγός της είχαν ήδη πιαστεί στο σπίτι. Είπαν ψέματα ότι βρίσκονταν την προηγούμενη μέρα στα χωράφια. "Γιατί είστε δύο ενώ υπάρχουν τρία κρεβάτια; Και γιατί τέτοιος σωρός από πιάτα;" - οι Ρώσοι τους ανέκριναν, υποθέτοντας ότι υπήρχε κάποιος άλλος που κρυβόταν στο σπίτι. 'Ενας απείλησε την Τατιάνα με το όπλο του στην κουζίνα. Οι άλλοι μιλούσαν με τον σύζυγό της στο κατώφλι της πόρτας. Απαίτησαν να δουν τα τηλέφωνά τους. Δεν υπήρχαν κάρτες SIM σε αυτά - η Τατιάνα τις είχε βγάλει την προηγούμενη μέρα, πιστεύοντας ότι κανείς δεν θα ήθελε τα τηλέφωνα έτσι.
"Δεν έχουν κάρτες sim", διαπίστωσαν αμέσως οι Ρώσοι. Και απείλησαν το ζευγάρι ότι αν δεν έφερναν τις κάρτες sim, θα έπαιρναν τον σύζυγο μαζί τους. Αλλά μετά είπαν κάτι στον ασύρματο και οι Ρώσοι έφυγαν βιαστικά.
"Το βράδυ έκαναν μία νέα έφοδο και πήραν τον αδελφό μου".
Ο Σεργκέι έκοβε καυσόξυλα. Μπήκαν κατευθείαν στην αυλή από τον απάνω δρόμο, κάτω από το βουνό. Ήταν οι ίδιοι, μόνο που έμοιαζαν σαν να ήταν μεθυσμένοι ή μαστουρωμένοι...".
Τα σπίτια του ζευγαριού και του Σεργκέι ερευνήθηκαν ταυτόχρονα.
"Ανέβηκαν στη στέγη, νομίζοντας ότι ίσως κάποιος κρυβόταν επάνω... Έτρεξαν στο κελάρι. Φωνάζει ένας από αυτούς: "Από δω η είσοδος στο κελάρι!" Όπως στη Ρωσία, που σηκώνουν τη σανίδα του πατώματος, νομίζουν ότι το κελάρι είναι κάτω από το πάτωμα".
'Αρχισαν οι πυροβολισμοί. Η Τατιάνα και ο σύζυγός της έτρεξαν στην κουζίνα και έπεσαν στο πάτωμα. Γάζωναν για περίπου 20 λεπτά. Μετά από αυτό, όλα ησύχασαν - ο Σεργκέι απομακρύνθηκε.
Η Τατιάνα και ο σύζυγός της πήγαν στην αυλή του και είδαν τα ίχνη της καταστροφής: το υπόστεγο είχε πάρει φωτιά, τα πράγματα ήταν σκορπισμένα, ρούχα, κουρτίνες, η μοτοσικλέτα είχε δεχτεί σφαίρες, η πόρτα της καλύβας είχε σπάσει με κλωτσιές, και στο σπίτι τα σανίδια είχαν αφαιρεθεί και τα στρώματα βρίσκονταν στο πάτωμα.
Η Τατιάνα έμαθε τι συνέβη στον αδελφό της από έναν άλλο κρατούμενο που κατάφερε να δραπετεύσει. Αρχικά κρύφτηκε σε ένα από τα σπίτια του κάτω δρόμου. Το όνομά του ήταν Μιχαήλ - η Τατιάνα δεν μπορούσε να θυμηθεί το επώνυμό του και δεν έγραψε τα στοιχεία επικοινωνίας του. Ο άντρας είναι κάπου στα 60, όχι από εδώ γύρω, από άλλο χωριό. [...]
