Ευφροσύνη Δοξιάδη
Ο συνήγορος του μαρμάρου
Το μάρμαρο είναι ένα ζωντανό υλικό
Το μάρμαρο χρειάζεται να αναπνέει κάτω από την χρωστική
'Αλλα χάθηκαν,
άλλα διατηρούνται καλύτερα έως σήμερα
Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά.
Το πάνω μέρος της ανθεμωτής επιτύμβιας στήλης του Διογένη, γιου του Απολλωνίδη από την Πύρρα της Λέσβου.
Η λεπτή εργασία του ανθεμίου εξαίρεται χάρη στην πολύ καλή διατήρηση των χρωμάτων. Πρώτο μισό 4ου αι πΧ.
Από την Ηετιώνεια (Καστράκι Δραπετσώνας).
Το γαλάζιο πιθανόν να είναι αζουρίτης με ζεστό κερί μέλισσας πάνω σε πελεκημένη επιφάνεια μαρμάρου, τεχνική που χρησιμοποιείται για να επιτευχθεί πλακάτο χρώμα ως φόντο στα διακοσμητικά.
Ρηχό ανάγλυφο, γεμισμένο με μείγμα κεριού και μαστίχας Χίου, από τέμπλο 6ου αιώνα στην Παναγία Επισκοπή, Σαντορίνη
Ταναγραία
Πως ήσαν άραγε χρωματισμένα;
Σίγουρα όχι έτσι!
"Οι πολύχρωμοι Θεοί"
Η επικρατούσα θεωρία του ζεύγους Brinkmann
Μια πρόταση δική μας
Αυτό μας οδηγεί σε μια σύγκριση με τα ισπανικά θρησκευτικά αγάλματα του 17ου αιώνα, όπου η ρεαλιστική αναπαράσταση ήταν το ζητούμενο.
… Και στη σύγχρονη εποχή
Ζωγραφική με διαφάνεια σε άσπρο φόντο
Πρόταση Ευφροσύνης Δοξιάδη
Χρωματισμένα από την Jane Morris Pack
2022
Τα κεραμικά κεφάλια-βάζα είναι του σπουδαίου Παριανού κεραμίστα και αγαπητού φίλου της Ευφροσύνης Δοξιάδη, Στέλιου Γκίκα.
Η συνταγή του Κώστα Πλακωτάρη για το σαπoυνοποιημένο κερί, το λεγόμενο "Καρχηδονικό" (cera Punica). Το ΓΑΛΑΚΤΩΜΑ ΚΕΡΙΟΥ ΜΕΛΙΣΣΑΣ είναι η καλύτερη συνταγή και το αποτέλεσμα, το γαλάκτωμα που χρωματίζει άψογα το άσπρο μάρμαρο, διαρκεί πάνω απο τριάντα χρόνια κλεισμένο σε μπουκάλι με καλό βούλωμα.
Αριστερά, το άρθρο των New York Times που παρουσιάζει τη θεωρία των δύο γερμανών αρχαιολόγων, με αφορμή την έκθεση στο MET των τεχνικολόρ ομοιωμάτων τους (ανάλογα εκθέματα είχαν παρουσιαστεί δύο φορές τουλάχιστον και στο μουσείο της Ακρόπολης). Δεξία, ο αντίλογος που αρχίζει και βρίσκει όλο και περισσότερο έδαφος.
