Danser encore ! Ο ύμνος της άνοιξης
No Culture. No Future.
HK, ο τραγουδιστής του "Danser encore", του ύμνου που συσπειρώνει τους "μη απαραίτητους"
Γνωστός για το τραγούδι του On lâche rien (Δεν παραχωρούμε τίποτα) που ακούστηκε σε όλες τις διαδηλώσεις, ο τραγουδιστής της μπάντας HK et Les Saltimbanks, Kaddour Hadadi -άκα HK, είναι επίσης ο δημιουργός του τραγουδιού Danser encore (Συνεχίζουμε να χορεύουμε), του ύμνου των οπαδών του ανοίγματος των πολιτιστικών χώρων.
Laure GIUILY
World Today News, 30 Μαρτίου 2021
"Μη απαραίτητος". Η μικρή αυτή φράση κάθισε στο λαιμό του Kaddour Hadadi και έγινε αφορμή να γράψει το τραγούδι Danser encore που έχει συγκεντρώσει ήδη πάνω από 1,9 views στο YouTube. Ο 44χρονος τραγουδιστής, που είναι περισσότερο γνωστός με τα αρχικά HK, θυμάται πολύ καλά τη νύχτα που το συνέθεσε. "'Τη στιγμή που ανακοίνωναν το δεύτερο lockdown, έκανα πρόβες για μία παράσταση στην Αβινιόν μαζί με φίλους, η οποία ακυρώθηκε επειδή δεν μας θεωρούσαν "απαραίτητους".
'Ενα κείμενο που γράφτηκε σαν κραυγή μέσα από την καρδιά απέναντι στην περιφρόνηση που δεχόταν ο πολιτιστικός χώρος. "Πιστεύουμε, αντίθετα, πως όλοι μας είμαστε απαραίτητοι. Είναι τρομερό αυτό το μήνυμα που μας απευθύνεται, σαν να έπρεπε στη Γαλλία μόνο να δουλεύουμε και να καταναλώνουμε. Και είναι λάθος να λέμε ότι δεν γίνεται αλλιώς: υπάρχουν ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Ισπανία ή η Γερμανία", που για κάποιο διάστημα έπραξαν αλλιώς."
Το Danser encore, που κυκλοφόρησε στις 18 Δεκεμβρίου 2020, έγινε ο ύμνος που συσπειρώνει όλους όσοι ζητούν την επαναφορά των πολιτιστικών δραστηριοτήτων. "Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο για να συνεχίζουμε να ζούμε παρά την πανδημία. Είμαστε κοινωνικά όντα, και έχουμε ανάγκη να συναντιόμαστε, να χορεύουμε, να τραγουδάμε", συνεχίζει ο Kaddour Hadadi, ο οποίος πιστεύει ότι η γενικευμένη κατάθλιψη δεν είναι λιγότερη σοβαρή απ' ό, τι η πανδημία. Για τον HK, δεν έχει κανένα νόημα να γιατρεύουμε το σώμα παραμελώντας την ψυχή".
Αλλά ο τραγουδιστής δεν μπορούσε να διανοηθεί μία τέτοια επιτυχία. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, το τραγούδι κατέκτησε τον κόσμο που διαμαρτυρόταν κατά των υγειονομικών περιοριστικών μέτρων, μέσα από οργανωμένες δράσεις, στο Σανμπερύ, στη Μασσαλία, στο Κλερμόν-Φεράν, ή στο Σαιν-Μπριέκ. Το χιτ της πανδημίας ακούστηκε στις κινητοποιήσεις των καλλιτεχνών που καταλαμβάνουν ένα μέρος των δημοσίων θεάτρων εδώ και μερικές εβδομάδες. Στις 12 Μαρτίου, το τραγούδι παίχτηκε μπροστά από το Θέατρο του Βορρά που βρίσκεται υπό κατάληψη στη Λιλ.
Πρόκειται για "συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας", όπου δεν τηρούνται πάντοτε οι αποστάσεις, ούτε και φοριούνται οι μάσκες. Η εμφάνιση του συγκροτήματος στο Vans en Ardèche στις 20 Μαρτίου, όπου συγκεντρώθηκαν 2000 άτομα στην πλατεία της αγορά, χωρίς μάσκες, δεν πέρασε απαρατήρητη. Ωστόσο, δεν διαπιστώνεται σε καμία από τις συγκεντρώσεις αυτές μία ένδειξη δημιουργίας κάποιου cluster.
'Οπως και να 'χει, για μία ακόμη φορά, ο HK έχει μία έτοιμη απάντηση σχετικά με την παρατήρηση αυτή. "Δεν είναι τίποτα, αν το συγκρίνουμε με τον κόσμο που στοιβάζεται κάθε μέρα στα μέσα μεταφοράς", λέει ακόμα σοκαρισμένος από μία διαδρομή που έκανε σε ώρα αιχμής στη γραμμή 13 του μετρό.
Η νέα αναπάντεχη επιτυχία του θυμίζει το άλλο του τραγούδι On lâche rien (Δεν παραχωρούμε τίποτα), που έγινε ο ύμνος που συνόδευσε όλα τα γεγονότα, από τη μεταρρύθμιση των συντάξεων μέχρι τα κίτρινα γιλέκα και το νόμο για τη συνολική ασφάλεια. Η αφορμή εδώ υπήρξε επίσης πολιτική. "Τότε που ο Σαρκοζί ήταν πρόεδρος, είπε κάτι σχετικά με μία απεργία: "Τώρα, όταν γίνεται μία απεργία στη Γαλλία, κανείς δεν το παρατηρεί". Μία δήλωση που του πλήγωσε τη ψυχή: "Προέρχομαι από το Ρουμπαί, μία παλιά εργατική πόλη. Είδα αυτήν την ανθηρή πόλη να βυθίζεται", καθώς έκλειναν τα εργοστάσια.
"'Εγινε περίπου το ίδιο, είχα γράψει το τραγούδι με τη μία αντιδρώντας σ' αυτήν τη δήλωση", θυμάται ο Kaddour Hadadi, ο οποίος αναφέρει ως μάντρα του το σύνθημα του Μάη του '68: "Η δράση δεν πρέπει να είναι αντίδραση, αλλά δημιουργία."
