Adiós Lucio!
"Τι ωραία που είναι να απαλλοτριώνεις, όχι για δικό σου όφελος, αλλά για να χρηματοδοτείς μία απεργία, να στήνεις τυπογραφεία, να κατασκευάζεις πλαστά έγγαφα... Τι ευχαρίστηση, τι υπερηφάνεια όταν δίνεις χαρτιά σε κάποιον που θα μπορεί έτσι να διαφύγει από μία δικτατορία και να ξαναβρεί την ελευθερία του."
Πλακάς την ημέρα, παραχαράκτης τη νύχτα.
Η περιπετειώδης, αδάμαστη ζωή του βάσκου αναρχικού αγωνιστή Lucio Urtubia που πέθανε στο Παρίσι στις 18 Ιουλίου
Πέθανε ο "καλός ληστής" Lucio Urtubia
Antton Rouget
Mediapart, 20 Ιουλίου 2020
Ο Lucio Urtubia, ένας από τους μεγαλύτερους πλαστογράφους του 20ού αιώνα, πέθανε στις 18 Ιουλίου στο Παρίσι σε ηλικία 89 ετών.
Το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ Lucio Urtubia Anarquista y Albañil (Lucio Urtubia Αναρχικός και Οικοδόμος - 2008) των βάσκων σκηνοθετών José María Goenaga και Aitor Arregi διαφύλαξε τη μνήμη και την δράση του Lucio Urtubia.
'Εχοντας διαφύγει από τον φρανκισμό, ο αναρχικός αυτός αγωνιστής, που δούλευε σαν κτίστης τη μέρα, είχε αφιερώσει τις νύχτες και τα σαββατοκύριακά του στην κατασκευή πλαστών χαρτιών και τραπεζικών εγγράφων για να βοηθήσει τους καταπιεσμένους λαούς.
Το 1954, είχε αποδράσει από την Ισπανία του Φράνκο, όπου είχε καταδικαστεί σε καταναγκαστικά έργα. Ο Lucio Urtubia, γεννημένος στη Ναβάρρα σε μια φτωχή οικογένεια, είχε ειδικευτεί στην κατασκευή εγγράφων κάθε είδους -δελτία ταυτότητας, επιταγές, ή ακόμη και χαρτονομίσματα- για να βοηθήσει πολλά επαναστατικά κινήματα, χωρίς να αποκομίσει ποτέ το παραμικρό προσωπικό κέρδος. Η παγκόσμια φήμη που είχε αποκτήσει του προσέδωσε τους χαρακτηρισμούς του "καλού ληστή" ή του "Βάσκου Ζορό". Ντοκιμαντερίστες, βιογράφοι και κομικάδες έχουν αναπαραστήσει τους αγώνες αυτού του "σύγχρονου Ρομπέν των Δασών".
Πλακάς στο επάγγελμα, ο Lucio Urtubia, ο οποίος πάντα ήθελε να συνεχίζει να εργάζεται, αφιερωνόταν τα βράδια και τα σαββατοκύριακα στις παράνομες αποστολές του. Σύντροφος του "Quico Sabaté", του αναρχικού αγωνιστή που δολοφονήθηκε το 1960, και συνοδοιπόρος των αντιαποικιοκρατικών κινημάτων εθνικής απελευθέρωσης, γνώρισε επίσης από κοντά τον Eldridge Cleaver, ηγέτη των Μαύρων Πανθήρων, τον Albert Camus, ακόμη και τον Henri Cartier Bresson.
Το 1962, ο Ερνέστο Γκεβάρα έρχεται να τον συναντήσει σε ένα σαλόνι του αεροδρομίου του Orly. Ο Lucio έχει ένα σχέδιο να προτείνει σ' αυτόν που τότε ήταν Υπουργός Βιομηχανίας στην Κούβα: ο παραχαράκτης θέλει "να πλημμυρίσει τον κόσμο με χιλιάδες ψεύτικα δολάρια για να χρηματοδοτήσει την επανάσταση και να καταστρέψει την Αμερική". Ο Τσε επιστρέφει στην Αβάνα με δείγματα πλαστών χαρτονομισμάτων, αλλά τελικά εγκαταλείπει το σχέδιο.
Οκτώ χρόνια αργότερα, ο Lucio Urtubia συλλαμβάνεται ενώ έχει μόλις πραγματοποιήσει το μεγαλύτερο κατόρθωμά του: την αναπαραγωγή χιλιάδων προεκτυπωμένων επιταγών (traveller's) της First National City Bank. Η λεία υπολογίστηκε σε περίπου 20 εκατομμύρια δολάρια.
Στο διάστημα της εξάμηνης παραμονής του στη φυλακή, ο Lucio Urtubia αρχίζει διαπραγματεύσεις μέσω του δικηγόρου του Roland Dumas με την αμερικανική τράπεζα. Στο τέλος επέρχεται συμφωνία, με αντάλλαγμα την απόσυρση της μήνυσης. "Τους έδωσα τις μήτρες και το λόγο μου ότι δεν θα αντιγράψω τις επιταγές τους ξανά. Αλλά απαίτησα και ένα χρηματικό ποσό για το κίνημα", εξήγησε αρκετά χρόνια αργότερα.
Οι παράνομες δραστηριότητές του θα τον οδηγήσουν και άλλες φορές στη φυλακή. Το 1974, ο Lucio Urtubia κατογορήθηκε μαζί με τη σύζυγό του Anne Granier για συνενοχή στην απαγωγή του Balthazar Suarez, εκπροσώπου της Τράπεζας του Μπιλμπάο στο Παρίσι. Συνελήφθη και παρέμεινε λίγους μήνες στη φυλακή της Santé πριν αθωωθεί το 1981. Το 1976, ο Urtubia βρίσκεται επίσης υπό κατ 'οίκον περιορισμό για πέντε ημέρες στο Belle-Ile-en-Mer, μαζί με άλλους αναρχικούς και Βάσκους αυτονομιστές, επ' αφορμή της επίσημης επίσκεψης του βασιλιά της Ισπανίας Juan Carlos στη Γαλλία.
Από τον χρόνο που πέρασε στις φυλακές, ο αγωνιστής διατηρούσε μία βαθιά απέχθεια απέναντι σε κάθε σύστημα εγκλεισμού. Παρά το βάρος των χρόνων, ο Lucio Urtubia συνέχισε να βοηθάει, μέχρι τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, πολλές οικογένειες κρατουμένων μέσω του Κέντρου "Louise Michel" που είχε ιδρύσει στο Παρίσι το 1997.
Η αγωνιστική στράτευση του Lucio Urtubio απηχεί τη δράση ενός άλλου μεγάλου πλαστογράφου του 20ου αιώνα, του Adolfo Kaminsky [το Αλμανάκ θα επανέλθει σύντομα σε αυτήν τη μεγάλη αγωνιστική μορφή -σ.σ.]. 'Εχοντας προσχωρήσει στην Αντίσταση στην ηλικία των δεκαεπτά, ο Kaminsky, που είχε πάθος με τη χημεία, δούλεψε για την εβραϊκή αντίσταση, τις μυστικές υπηρεσίες του γαλλικού στρατού μέχρι το 1945, προτού αρχίσει να κατασκευάζει πλαστά έγγραφα για τους εξεγερμένους αλγερινούς, τους επαναστάτες της νότιας Αμερικής, τα απελευθερωτικά κινήματα του Τρίτου Κόσμου, καθώς και για όσους αγωνίζονταν κατά των δικτατοριών της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ελλάδας.
Antton Rouget
