Στη φυλακή ο βραβευμένος (από τους Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα) τούρκος δημοσιογράφος Can Dündar
Κατηγορείται μαζί με τον Erdem Gül, υπεύθυνο του γραφείου της Cumhuriyet στην 'Αγκυρα, για "κατασκοπεία", επειδή αποκάλυψε αποστολές όπλων της τουρκικής MIT προς τους τζιχαντιστές
*****
"Η Ευρώπη δίνει 3 δισ. ευρώ στην Τουρκία για το προσφυγικό"
Δύο δημοσιογράφοι διώκονται στην Τουρκία εξ' αιτίας αποκαλύψεων για αποστολές όπλων προς τους σύριους αντάρτες.
Από την Marie Jégo (ανταποκρίτρια της Le Monde στην Ισταμπούλ).
"(...) 'Ολα ξεκίνησαν στις 29 Μαϊου του 2015 όταν η Cumhuriyet, μία έγκριτη εφημερίδα της κοσμικής αντιπολίτευσης, δημοσίευσε κάποια ντοκουμέντα που έφεραν την κυβέρνηση σε πολύ δύσκολη θέση. Η τούρκικη χωροφυλακή είχε σταματήσει δυό φορές μέσα στον Ιανουάριο του 2014 - την 1η και την 19η του μήνα, κοντά στα σύνορα με τη Συρία, φορτηγά φορτωμένα με όπλα που προορίζονταν για σύριες ομάδες ανταρτών. Τα κονβόϊ συνοδεύονταν κάθε φορά από εκπροσώπους των υπηρεσιών ασφαλείας (ΜΙΤ).
'Οταν ζητήθηκε η έρευνα του περιεχομένου των φορτηγών, οι χωροφύλακες παραλίγο να πιαστούν στα χέρια με τους πράκτορες της ΜΙΤ. Μετά από διάφορα επεισόδια, 19 χωροφύλακες κατηγορήθηκαν για "κατασκοπεία", ενώ 5 εισαγγελείς συνελήφθησαν για υπερβάλλοντα ζήλο. Επειδή αποκάλυψαν "κρατικά μυστικά" και αμαύρωσαν την εικόνα της κυβέρνησης υπονοώντας τη συνενοχή της με τους τρομοκράτες, αντιμετωπίζουν ποινές φυλάκισης από 10 εώς 20 χρόνια.
Μερικούς μήνες αργότερα, η Cumhuriyet αποφάσισε να αποκαλύψει όλη την υπόθεση. Οι φωτογραφίες και τα ερασιτεχνικά βίντεο που τράβηξαν αυτόπτες μάρτυρες τη στιγμή της έρευνας των φορτηγών εμφανίστηκαν στο σάιτ της και στις σελίδας της εφημερίδας. Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύτηκε τότε, 1000 βλήματα όλμων, 80.000 πυρομαχικά για όπλα μικρού και μεγάλου βεληνεκούς, καθώς και εκατοντάδες εκτοξευτές χειροβομβίδων ανακαλύφθηκαν στην αυτοκινητοπομπή. Όπως δήλωσε η εφημερίδα, τα όπλα αυτά ήταν ρωσικής κατασκευής και προέρχονταν από το πρώην σοβιετικό μπλοκ. Η κυβέρνηση, ενώ υποστήριζε στην αρχή ότι τα φορτηγά μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια, αναγκάστηκε να αποδεχτεί το γεγονός.
Στις 2 Ιουνίου, η τιμωρία έπεφτε με τη μορφή μιας μήνυσης που κατέθεσε προσωπικά ο Κος Erdogan στην Εισαγγελία της 'Αγκυρας κατά του Can Dündar. "Το άτομο που δημοσίευσε την υποτιθέμενη αυτή αποκλειστικότητα θα πρέπει να πληρώσει το βαρύ τίμημα", δήλωνε ο τούρκος πρόεδρος λίγες μέρες αργότερα σε μια συνέντευξη στο κανάλι TRT (...)"
"(Η δίκη) είναι ένα τιμητικό μετάλλιο για τον Erdem και για μένα. Δεν μπορεί κανείς να υπερασπιστεί το εθνικό συμφέρον όταν ψεύδεται. Εμείς, οι δημοσιογράφοι, δεν είμαστε κρατικοί υπάλληλοι. Ο ρόλος μας είναι να αποκαλύπτουμε τα ψέματα του κράτους. Οι πληροφορίες μας είναι σωστές. Δεν είμαι ούτε κατάσκοπος, ούτε προδότης, ούτε μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης. 'Ενας κατάσκοπος δεν δημοσιοποιεί τις πληροφορίες που λαμβάνει. Ο κος Erdogan είπε χθες "Τι σημασία έχει αν τα φορτηγά μετέφεραν όπλα". Επομένως ομολόγησε και επιβεβαίωσε την πληροφορία μας. Κι εγώ λέω τότε "Τι σημασία έχει αν δημοσιεύσαμε αυτήν την πληροφορία".
Can Dündar
Η δημοσιογράφος Serena Shim σκοτώθηκε στην Τουρκία : τα υποκριτικά δυτικά ΜΜΕ παραμένουν σιωπηλά.
Από τον Eric Draitser.
Ο ύποπτος θάνατος της Serena Shim, μιας δημοσιογράφου γεννημένης στις ΗΠΑ, και η σιωπή των αμερικανικών ΜΜΕ σχετικά με την ιστορία της, απεικονίζουν ξεκάθαρα τα "δύο μέτρα, δύα σταθμά" που ισχύουν για τα δυτικά μέσα. Η Serena Shim, μια αμερικανίδα δημοσιογράφος 29 ετών λιβανέζικης καταγωγής, κάλυπτε τον πόλεμο στη Συρία, και ειδικότερα τη μάχη ανάμεσα στους μαχητές του ISIS και τις κουρδικές δυνάμεις κοντά στην πόλη Kobani που βρίσκεται στα τουρκο-συριακά σύνορα. Η Serena Shim επέστρεφε στο ξενοδοχείο με το νοικιασμένο της αυτοκίνητο μετά από ένα ρεπορτάζ στην τουρκική πόλη Suruk, κοντά στα συριακά σύνορα, όταν ένα μεγάλο όχημα έπεσε πάνω της, προκαλώντας το θανατό της [στις 19 Οκτ. 2014].
Ενώ οι τουρκικές αρχές αποφάνθηκαν πολύ γρήγορα πως επρόκειτο για ένα απλό δυστύχημα, πολύς κόσμος, συμπεριλαμβανομένων και των διευθυντών και στελεχών του PressTV, του ιρανικού δημοσιογραφικού πρακτορείου στο οποίο εργαζόταν η Serena Shim, εξέφρασε αμφιβολίες σχετικά με τις συνθήκες του θανάτου της, οι οποίες χαρκτηρίστηκαν ως ύποπτες. Πράγματι, οι υπόνοιες αυτές φαίνονται δικαιολογημένες, από τη στιγμή που το υποτιθέμενο δυστύχημα συνέβη μια μέρα μόνο αφότου η Serena Shim είχε εκφράσει φόβους για την ασφαλειά της, μετά από απειλές θανάτου που είχε δεχτεί από τις τουρκικές υπηρεσίες ασφαλείας (ΜΙΤ).
Σε μια συνεντευξή της στο PressTV, αμέσως μετά τις εναντίον της κατηγορίες για κατασκοπεία, η Shim δήλωνε :
"Εκπλήσσομαι πραγματικά γι' αυτήν την κατηγορία. Σκέφτηκα μάλιστα να προσεγγίσω τις τουρκικές υπηρεσίες ασφαλείας γιατί δεν έχω τίποτα να κρύψω... Είμαι λίγο ανήσυχη, επειδή ... η Τουρκία έχει καταγγελθεί από τους Ρεπόρτερ χωρίς Σύνορα ως η μεγαλύτερη φυλακή για τους δημοσιογράφους... επομένως είμαι λίγο φοβισμένη για το τι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν εναντίον μου... 'Ημασταν από τους πρώτους, αν όχι οι πρώτοι, σε μια επί τόπου έρευνα, που αποκαλύψαμε την ιστορία αυτή με τους μαχητές που περνούσαν τα σύνορα από την πλευρά της Τουρκίας. 'Εχω φωτογραφίες που τους δείχνουν μέσα σε φορτηγά του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων. 'Ηταν φανερό από τα γένεια και τα ρούχα που φορούσαν πως επρόκειτο για μαχητές που μετακινούνταν με φορτηγά που ανήκαν σε μη κυβερνητικές οργανώσεις."
Η αποκαλυπτική αυτή συνέντευξη δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, πως η Shim, αντίθετα με πολλούς δυτικούς δημοσιογράφους που κάλυπταν τον πόλεμο στη Συρία, διεξήγαγε μία σοβαρή έρευνα, που περιελάμβανε και πηγές που αφορούσαν τις διασυνδέσεις μεταξύ των τουρκικών υπηρεσιων ασφαλείας και κάποιων εξτρεμιστικών κύκλων, που σκοπό είχαν την παράνομη είσοδο στη Συρία μισθοφόρων και όπλων. Παρ' όλο που η πτυχή αυτού του πολέμου αναφέρθηκε τόσο από το Reuters, όσο κι από τους New York Times και άλλους, η Shim βρισκόταν επί τόπου, καλύπτοντας το γεγονός και συγκεντρώνοντας βίντεο και φωτογραφίες μαχητών που επέβαιναν σε φορτηγά μη κυβερνητικών οργανώσεων, κάτι που αποτελεί κατάφορη παραβίαση του διεθνούς δικαίου.
Αυτή ακριβώς η συντριπτική απόδειξη της εμπλοκής της Τουρκίας στη συριακή σύγκρουση ενέπνευσε πιθανότατα τις απειλές κατά της ζωής της, και οδήγησε κατά πάσα βεβαιότητα στη δολοφονία της. Ο τραγικός θάνατος της Shim προκάλεσε την οργή (πέρα από τη βαθιά θλίψη) της οικογένειάς της και των συναδέλφων της, οι οποίοι ζήτησαν τη διενέργεια μιας αμερόληπτης έρευνας για τις συνθήκες του θανάτου της. Συλλυπητήρια στάλθηκαν απ' όλο τόν κόσμο, τόσο προς την οικογένειά της, όσο και προς το PressTv. Ωστόσο, υπήρξε ένα πολύ αξιοσημείωτο μπλακ-άουτ από τη μεριά των δυτικών ΜΜΕ, και ειδικά των ΗΠΑ, πολίτης των οποίων ήταν η Shim.
Πότε ο θάνατος δημοσιογράφων αξίζει να κεντρίσει το ενδιαφέρον των μέσων ;
Υπό το πρίσμα του θανάτου της Serena Shim και της ντροπιαστικής έλλειψης δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος προς αυτήν, ενοχλητικά ερωτήματα αρχίζουν και προβάλουν σχετικά με τη στάση των δυτικών μέσων ενημέρωσης ως προς τις επιθέσεις, τις απαγωγές, τις δολοφονίες ή τους ύποπτους θανάτους δημοσιογράφων. Και ιδίως των μεγάλων μέσων, της αντίστοιχης κυβέρνησής τους, καθώς και των ιδιοκτητών τους, δηλαδή των μεγάλων αφεντικών των πολυεθνικών. Πρέπει να εξηγήσουν γιατί ο θάνατος κάποιων δημοσιογράφων αντιμετωπίζεται ως διεθνές θέμα, ικανό να προκαλέσει τη διεθνή κατακραυγή και να σταθεί αφορμή για στρατιωτικές επεμβάσεις, ενώ κάποιοι άλλοι όπως της Serena Shim δικαιούνται μόνο μία βιαστική αναφορά ;
Eric Draitser για την RT
[Eric Draitser είναι ένας γεωπολιτικός αναλυτής με βάση τη Νέα Υόρκη, καθώς και ο ιδρυτής του StopImperialism.com. Είναι επίσης τακτικός συνεργάτης με το RT, το Counterpunch, το New Eastern Outlook, το Press TV, κλπ.]
Πηγή : Le Cercle des Volontaires
