Ξερόλες και νεοεξυπνάκηδες
Από την Γεωργία Συριοπούλου
Τον παλιό καλό καιρό τον αναλογικό, υπήρχαμε εμείς οι ξερόλες και εξυπνάκηδες. Ήμαστε ξερόλες και εξυπνάκηδες είτε από γονίδιο, είτε από μόχθο εξ απαλών ονύχων. Είχαμε δεξαμενές αχρήστων πληροφοριών που παλαιώναμε στα κελάρια μας σαν το παλιό κρασί. Είχαμε ξεκοκαλίσει εγκυκλοπαίδειες χωρίς κανένα λόγο, λήμμα το λήμμα, όταν τα καλοκαιρινά μεσημέρια οι υπόλοιποι διαβάζανε μίκυ μάους και κοιμόντουσαν. Είχαμε ρωτήσει με περιέργεια τους μηχανικούς των αυτοκινήτων, τους γιατρούς, τους υδραυλικούς και όλων των λογιών τους μάστορες να μας πουν πώς, γιατί, τι εργαλείο είναι αυτό, τι χημική σύσταση έχει το φάρμακο, τι είναι αυτό το λαστιχάκι που βγαίνει μέσα από τη μηχανή και πού πηγαίνει. Είχαμε φάει την ατέλειωτη χλεύη στα καφενεία και στις παρέες όπου φλεξάραμε περίτεχνα την άχρηστη πληροφορία. Κατηγορηθήκαμε, δικαστήκαμε, κριθήκαμε και τιμωρήθηκαμε για ξερολακισμό, για εξυπνακίαση. Είχαμε αυτοσαρκαστεί, "ακούστε εδώ τώρα με πόση ταχύτητα πετάει το αφρικανικό χελιδόνι και ποια είναι η ετυμολογία της λέξης χάδι". Είχαμε μάθει να εμφανιζόμαστε σαν το παγώνι, αλλά είμαστε παλιοί και ξέραμε πολύ καλά ότι αυτά όλα είναι το αλατοπίπερο της συζήτησης και αν το παρακάνεις θα είναι λύσσα και δε θα σε πλησιάζει κανένας. Το κυριότερο όμως είναι ότι είχαμε επίγνωση της απλής ιδιομορφίας μας που δε μας καθιστούσε ούτε δασκάλους ούτε μέντορες ούτε κριτές σε τηλεπαιχνίδι. Το πολύ πολύ παίκτες... Όταν εμφανίστηκε το ίντερνετ ρουφήξαμε ό,τι προλαβαίναμε, όποτε το προλαβαίναμε, ξέροντας πως έχει έρθει το τέλος μας. Ξέραμε ότι η βικιπαίδεια θα μας έκανε κάποια στιγμή να φαινόμαστε σαν τους αμαξάδες σε έναν αυτοκινούμενο κόσμο. Τα ψαχτήρια και η βικιπαίδεια λοιπόν μας έπληξαν τους εξυπνάκηδες, αλλά έφτιαξαν τους νεοεξυπνάκηδες. Οι νεοεξυπνάκηδες έχουν όλα τα χαρακτηριστικά του νεόπλουτου. Της μαντάμ Σουσού δηλαδή. Ποια είναι αυτά λοιπόν; Οι νεοεξυπνάκηδες δεν φλεξάρουν την παρδαλή εντυπωσιακή πληροφορία, αλλά ΔΙΟΡΘΩΝΟΥΝ τις ενδεχόμενες λάθος. Οι νεοεξυπνάκηδες δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την παρδαλή εντυπωσιακή πληροφορία από την απλή κοινοτοπία. Το αποτέλεσμα είναι σχόλια τύπου ΑΙ ή του παλιού φυτού της τάξης. Οι νεοεξυπνάκηδες δεν έχουν κανένα κελάρι με πολύτιμες, άχρηστες γνώσεις, πληροφορίες, ανορθόδοξες σκέψεις και εμμονές που ζυμώνονται χρόνια και χρόνια σε σκονισμένα μπουκάλια περασμένων δεκαετιών. Οι διορθώσεις, σχόλια, πληροφορίες, απόψεις, είναι γυαλιστερές και preset όπως οι στολές των υπερηρώων για τις απόκριες στα εποχιακά μαγαζιά. Φυσικά οι νεοεξυπνάκηδες δεν διαθέτουν το παραμικρό ίχνος αυτοσαρκασμού ή χιούμορ. Χώρια που δεν ξέρουν πότε να σταματήσουν καθώς δεν έχουν και την παραμικρή ιδέα ότι ο ξερολισμός και ο εξυπνακισμός είναι ένα κατά βάση κουσούρι το οποίο θέλει τέχνη για να επιδεικνύεις. Κάποιος να τους πει δεν υπάρχει δασκάλα εδώ που βάζει βαθμούς.
Γεωργία Συριοπούλου
Δείτε δύο ακόμη δημοσιεύσεις της Γεωργίας Συριοπούλου:
"Εφτά ποιήματα για το Θριάσιο, την Αττική Οδό και την Αθήνα"
Το λουκουμάκι
