Ένας αναστεναγμός ακούγεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Ένας αναστεναγμός ακούγεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά Facebook Twitter
Φωτό: Photoharrie
1

Μετά την επιτυχία των παραστάσεων στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, η bijoux de kant παρουσιάζει ξανά, σε μια νέα ανοιξιάτικη εκδοχή, το τρυφερό και σκοτεινό «Αχ!» της Γλυκερίας Μπασδέκη στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Η άρτι βραβευθείσα Λένα Δροσάκη με την καρφίτσα της Μελίνας Μερκούρη για το 2015 και η Κατερίνα Μισιχρόνη επιστρέφουν στους ρόλους που υποδύθηκαν τον χειμώνα και στη νέα διανομή προστίθενται ο Δημήτρης Μοθωναίος και η Μαίρη Συνατσάκη. Η παράσταση θα πραγματοποιήσει μάλιστα και μίνι περιοδεία σε Πάτρα και Θεσσαλονίκη για να καταλήξει ξανά στην Αθήνα, στην Ακαδημία Πλάτωνος.

Σε νέα διανομή με νέα και παλιά σώματα ξαναφιλάμε τον ρομαντισμό του προηγούμενου αιώνα στο στόμα.

Η bijoux de kant ξαναδιαβάζει την "Κερένια Kούκλα", το αθηναϊκό μυθιστόρημα που έγραψε στα 1911 ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος. Ο τρελός έρωτας του Νίκου, της Λιόλιας και της Βεργινίας, τα σώματα που αγαπήθηκαν, τα μαραμένα αίματα και οι παντοτινοί όρκοι συναντιούνται ξανά στο σκληρό φως του νέου αιώνα. Ένα ακατάπαυστο αχ! για την ομορφιά που χάθηκε και ξαναβρέθηκε, για το πολύ της ζωής και το ελάχιστο του θανάτου. Ζητήσαμε από τον σκηνοθέτη της παράστασης, Γιάννη Σκουρλέτη, τη Γλυκερία Μπασδέκη που υπογράφει το κείμενο και τη Λένα Δροσάκη να μας γράψουν ένα σύντομο σχόλιο για την παράσταση που απασχόλησε ιδιαίτερα το αθηναϊκό κοινό αλλά και τους ίδιους, τη σεζόν που μας πέρασε:

Ένας αναστεναγμός ακούγεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά Facebook Twitter
Φωτό: Photoharrie

"Mε ενδιέφερε ο Χρηστομάνος. Ήθελα να τον ξαναφέρω στο τώρα λαμπερό, ένδοξο, πεντάμορφο. Μ' ενδιέφερε η ματιά της bijoux, αυτή η υγρή και γεμάτη χώματα αίσθηση του πένθους. Μ' ενδιέφεραν τα σώματα μέσα σ' έναν λόγο κεντημένο σαν προίκα που κιτρίνισε περιμένοντας την μεγάλη μέρα. Το αχ! είναι ένας μεγάλος αναστεναγμός που μας παίρνει και μας φυσάει κι ούτε που ξέρουμε από που μας ήρθε".

Γλυκερία Μπασδέκη

"Ηθελα να σκηνοθετήσω την απελπισία και τη χαραμάδα της. Η Κερένια κούκλα του Χρηστομάνου έγινε το θεοσκότεινο αχ! της Μπασδέκη. Σώματα, πνεύματα σε πανικό, χαμένοι Θεοί, χαμένοι όρκοι και η πορτούλα μιας μακρινής υπόσχεσης απαγγελίας. Σε νέα διανομή με νέα και παλιά σώματα ξαναφιλάμε τον ρομαντισμό του προηγούμενου αιώνα στο στόμα".

Γιάννης Σκουρλέτης

"Αχ! Ενα βλέμμα, να με κοιτάξει και να δει εμένα... Αχ... Ένα άγγιγμα στα χείλη απ' τα δικα σου χείλη... Να μείνεις για λίγο εκεί να πάρω τη μυρωδιά σου. Να μυρίζω τα λουλούδια και να είσαι εκεί. Αχ... Ο ήλιος πάνω στο χαμογελο σου με ζέστανε. Ααχ..!".

Λένα Δροσάκη

Ένας αναστεναγμός ακούγεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά Facebook Twitter
Φωτό: Photoharrie
Ένας αναστεναγμός ακούγεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά Facebook Twitter
Φωτό: Photoharrie

Info

αχ! - ξαναδιαβάζοντας την Κερένια Κούκλα του Χρηστομάνου

17/4-18/4, 21:00 & 19/4, 19:00 - Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (Ηρώων Πολυτεχνείου 32 Πειραιάς)

23/4-25/4 - Πάτρα (Θέατρο ACT)

30/4-3/5 - Θεσσαλονίκη (Θέατρο BlackBox)

9/5-10/7 - ELAIώNAS FESTIVAL (Θέατρο Ακαδημία Πλάτωνος)

Ένας αναστεναγμός ακούγεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά Facebook Twitter
Φωτό: Photoharrie
Ένας αναστεναγμός ακούγεται στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά Facebook Twitter
Φωτό: Photoharrie
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άκης Δήμου

Θέατρο / «Ζούμε σε καιρούς φλυαρίας· έχουμε ανάγκη τη σιωπή του θεάτρου»

Άφησε τη δικηγορία για το θέατρο, δεν εγκατέλειψε ποτέ τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα. Ο ιδιαίτερα παραγωγικός συγγραφέας Άκης Δήμου μιλά για τη Λούλα Αναγνωστάκη που τον ενέπνευσε, και για μια πόλη όπου η ζωή τελειώνει στην προκυμαία, δίχως να βρίσκει διαφυγή στο λιμάνι της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Θέατρο / Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Ο νεαρός σκηνοθέτης Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος ανεβάζει στην Πειραματική του Εθνικού το «ΜΑ ΓΚΡΑΝ'ΜΑ», μια ευαίσθητη σκηνική σύνθεση, αφιερωμένη στη σιωπηλή ηρωίδα της οικογενειακής ιστορίας μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Ματαρόα στον ορίζοντα»: Φέρνοντας ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Θέατρο / «Ματαρόα στον ορίζοντα»: Ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Στην πολυεπίπεδη νέα παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, λόγος, μουσική και σκηνική δράση συνυπάρχουν ισάξια και συνεισφέρουν από κοινού στην αφήγηση των επίδοξων ταξιδιωτών ενός ουτοπικού πλοίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το video art στο ελληνικό θέατρο

Θέατρο / Video art στο ελληνικό θέατρο: Έχει αντικαταστήσει τη σκηνογραφία;

Λειτουργεί το βίντεο ανταγωνιστικά με τη σκηνογραφία και τη σκηνική δράση ή αποτελεί προέκταση του εθισμού μας στην οθόνη των κινητών μας; Οι γιγαντοοθόνες είναι θεμιτές στην Επίδαυρο ή καταργούν τον λόγο και τον ηθοποιό; Πώς φτάσαμε από τη video art στα stage LED screens; Τρεις video artists, τρεις σκηνοθέτες και ένας σκηνογράφος καταθέτουν τις εμπειρίες τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κωνσταντίνος Ρήγος

Οι Αθηναίοι / «Έχω αισθανθεί να απειλούμαι τη μέρα, όχι δουλεύοντας τη νύχτα»

Οκτάνα, Επίδαυρος, ΚΘΒΕ, Πέγκυ Ζήνα, Εθνικό, Λυρική, «Brokeback Mountain» και «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Ως χορογράφος και σκηνοθέτης, ο Κωνσταντίνος Ρήγος έχει κάνει τα πάντα. Και παρότι έχει αρκετούς haters, νιώθει ότι αυτοί που τον καταλαβαίνουν είναι πολύ περισσότεροι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Οσιέλ Γκουνεό: «Είμαι πρώτα χορευτής και μετά μαύρος»

Χορός / «Δεν βλέπω τον εαυτό μου ως έναν μαύρο χορευτή μπαλέτου αλλά ως έναν χορευτή καταρχάς»

Λίγο πριν εμφανιστεί ως Μπαζίλιο στον «Δον Κιχώτη» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ο κορυφαίος κουβανικής καταγωγής χορευτής Οσιέλ Γκουνεό –έχει λάβει πολλά βραβεία, έχει επίσης εμφανιστεί στο Θέατρο Μπολσόι της Μόσχας, στην Όπερα του Παρισιού, στο Λίνκολν Σέντερ της Νέας Υόρκης και στο Ελίζιουμ του Λονδίνου– μιλά για την προσωπική του πορεία στον χορό και τις εμπειρίες που αποκόμισε, ενώ δηλώνει λάτρης της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Οι Αθηναίοι / Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Ηθοποιός, σκηνοθέτις, ακατάτακτη και αγαπημένη του κοινού, η Σμαράγδα Καρύδη θυμάται πως ανέκαθεν ήθελε το σύμπαν, χωρίς να περιορίζεται. Στον απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας της, ως η Αθηναία της εβδομάδας, καταλήγει πως, ούτως ή άλλως, «στο τέλος ανήκεις εκεί που μπορείς να φτάσεις», ενώ δηλώνει πως πάντα θα επιλέγει συνειδητά να συντάσσεται με τη χαρά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Θέατρο / Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Πώς διαβάζουμε σήμερα τον «Γυάλινο Κόσμο» του Τενεσί Oυίλιαμς; Στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης ο Antonio Latella προσφέρει μια «άλλη» Λόρα που ορθώνει το ανάστημά της ενάντια στο κυρίαρχο αφήγημα περί επαγγελματικής ανέλιξης, πλουτισμού και γαμήλιας ευτυχίας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ

σχόλια

1 σχόλια