Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη

Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
1

 ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΑΚΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ

Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO

«Παναγιά μου, έχει ακόμη οκτώ ώρες» σκέφτηκε ο Παναγιώτης Βεληνικόπουλος, καθώς άνοιγε τη βαριά πόρτα της αίθουσας του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης και από το πρωινό, μουντό φως έμπαινε γι ακόμα μία φορά στην υποφωτισμένη σκηνή της 24ωρης περφόρμανς του Γιαν Φαμπρ «Mount Olympus». Ο Παναγιώτης ήταν από τους λίγους που έμειναν 24 ώρες απέναντι από τους ηθοποιούς του Φαμπρ και είχε μια στιγμή αδυναμίας, την οποία γρήγορα ξεπέρασε με τη βοήθεια των τυμπάνων στην εντυπωσιακή σκηνή του «ξυπνήματος» των ηθοποιών και του κοινού. «Ήθελα να δω πώς μπορεί να φτιάξει μια τόσο μεγάλη παράσταση και να αντιμετωπίσει την τραγωδία ως ενιαίο σώμα και όχι ως μεμονωμένο έργο» μας λέει ο Παναγιώτης για τον Βέλγο καλλιτέχνη. Μαζί του είχε δύο θερμός γεμάτα καφέ για τις δύσκολες ώρες, ενώ ακολούθησε τους τρεις σύντομους «ύπνους» των ηθοποιών επάνω σκηνή για να ξεκουραστεί. «Τα ερεθίσματα που δίνει σε κρατάνε. Είναι εξαιρετικό που ήρθε στην πόλη. Αν εξαιρέσεις ένα πιάσιμο στη μέση, νιώθω μια χαρά» τονίζει λίγο πριν από το τέλος της επικής παράστασης που καταγράφηκε στο κοντέρ των 50ών Δημητρίων.


«Οι ηθοποιοί προτιμούν να ξεκουράζονται στη σκηνή παρά στα κρεβάτια που τους παρέχουμε» μας λέει ο υπεύθυνος οργάνωσης της παραγωγής Σεμπάστιαν Πέετερς. Ανησυχούν, μας λέει, μήπως δεν ξυπνήσουν και χάσουν τη σειρά τους στη λίγη ώρα ξεκούρασης που έχουν στη διάθεσή τους. Συναντήσαμε τον Σεμπάστιαν για να ρίξουμε μια ματιά στα παρασκήνια της περφόρμανς. Καλλυντικά και υλικά μακιγιάζ, φρούτα, γλυκά, λουλούδια, μαγειρεμένο φαγητό, βιταμίνες και μέλι, κούπες γεμάτες καφέ και τσάι, βούρτσες και χτένες μαλλιών, δεκάδες φιάλες με λακ και σελίδες με μονολόγους βρίσκονται πάνω στα τραπέζια της παραγωγής. Κάποιοι παίρνουν μια ανάσα πριν μπουν για ένα γρήγορο ντους, γι' άλλους είναι ώρα για μια σέλφι, ενώ ορισμένοι τσεκάρουν τις τελευταίες λεπτομέρειες πριν βγουν ξανά στη σκηνή. Μας δείχνει τους χώρους ξεκούρασης και φαγητού αλλά και το ψυγείο όπου αποθηκεύουν τα περίφημα κομμάτια κρέατος που χρησιμοποιεί κατά κόρον ο Φαμπρ στην περφόρμανς. «Δεν είναι οποιοδήποτε κρέας» μου λέει ο Νίκος από τη διοργάνωση των Δημητρίων και μου δείχνει τη λίστα με τα περίπου 200 κιλά από χοιρινούς πνεύμονες, καρδιές, γλώσσες κ.ά. που παρήγγειλε ο σκηνοθέτης. Τίποτε απ' ό,τι βγαίνει στη σκηνή δεν είναι τυχαίο, ακόμη και τα χρώματα των φυτών έχουν κάποιον συμβολισμό, μου λένε. Πλησιάζουμε τη Γαλλίδα ηθοποιό Ανί Τζουπέρ για να τη ρωτήσουμε πώς αντεπεξέρχεται στις απαιτήσεις της παράστασης. «Το βουνό είναι πολύ μεγάλο για να το ανέβουμε. Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνουμε κάθε φορά. Ο καθένας μας είναι σαν ήρωας» μας λέει. «Είναι πολύ σημαντικό για εμάς που είμαστε τόσο κοντά στον Όλυμπο. Θα επισκεφθούμε και την περιοχή τις επόμενες μέρες» μας λέει και η σημασία της διοργάνωσης μεγεθύνεται από το γεγονός ότι ο Φαμπρ δέχτηκε να φέρει την παράσταση στη Θεσσαλονίκη χωρίς αμοιβή, παρά μόνο με την κάλυψη των εξόδων παραγωγής.

Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Έχοντας συμπληρώσει περίπου 12 ώρες «ανάβασης», νιώθουμε ότι ο Φαμπρ, ο οποίος περιφερόταν μεταξύ των παρασκηνίων και του κοντρόλ, μας νίκησε. Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO


Αποχαιρετούμε την Ανί και επιστρέφουμε στο φουαγέ του Μεγάρου Μουσικής. Το εισιτήριο σου έδινε τη δυνατότητα να μπεις και να βγεις από την αίθουσα χωρίς αυτό να δημιουργεί πρόβλημα στη ροή της παράστασης. Για πρώτη φορά το Μέγαρο μένει ανοιχτό όλη τη νύχτα και η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη για όλους. Η Ελπίδα και ο Ανδρέας έχουν ήδη παραγγείλει ντελίβερι: γύρος και κινέζικο φτάνουν στο Μέγαρο, ενώ άλλοι, πιο υποψιασμένοι για το τι πρόκειται να ακολουθήσει, έχουν προμηθευτεί φρούτα, ξηρούς καρπούς και δημητριακά για ενέργεια. «Έχω την εντύπωση ότι οι ηθοποιοί είναι τρομερά εκπαιδευμένοι. Διατηρούν μια απίστευτη αρμονία, παρά την κούραση. Κοιμήθηκα για λίγο πάνω στην καρέκλα, αλλά αν χρειαστεί έχουμε υπνόσακους στο αυτοκίνητο» μας λέει η Δήμητρα Παπαδημητρίου και μας προσφέρει από τα μπισκότα της.


Η ώρα έχει πάει 3 ξημερώματα Κυριακής και μετράμε έξι ώρες παράστασης, με τους ηθοποιούς να κάνουν το πρώτο άτυπο διάλειμμα στην «Ώρα του Ονείρου». Μέσα στην αίθουσα μετράμε περίπου 150 άτομα. Ορισμένοι κοιμούνται στο κάθισμά τους, άλλοι βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ενώ κάποιοι βγαίνουν έξω και ξαπλώνουν στα στρώματα που βρίσκονται στον χώρο. Στις γωνιές βγαίνουν υπνόσακοι και κουβέρτες και για λίγο το φουαγέ θυμίζει κατάστρωμα πλοίου σ' εκείνα τα πολύωρα, ατέλειωτα ταξίδια που έκανες όταν ήσουν νέος. Καθισμένη σε μια γωνιά συναντώ την Ολέσια Γιακουνίνα, δημοσιογράφο από τη Ρωσία, η οποία δουλεύει αυτή την περίοδο στην Αθήνα και ήρθε στη Θεσσαλονίκη μόνο για την παράσταση του Φαμπρ. «Οι φίλοι μου δεν πίστευαν ότι θα έρθω και θα μείνω. Είναι προσωπική μου πρόκληση. Αν μπορώ να περιγράψω με μια λέξη την περφόρμανς, θα έλεγα ότι είναι υπνωτιστική, σε μαγνητίζει, εκμηδενίζει τα όρια μεταξύ του κοινού και των ηθοποιών» σημειώνει.


Οι ώρες περνούν και πλησιάζει το ξημέρωμα. Πάνω στη σκηνή η περφόρμανς συνεχίζεται απρόσκοπτα, ενώ έξω από την αίθουσα υπάρχει μια περίεργη ησυχία. Είναι η δύσκολη ώρα που αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι τα πρώτα έντονα σημάδια της κούρασης στο σώμα σου. Τα μάτια τσούζουν, κρυώνεις λίγο περισσότερο, νιώθεις πιο βαρύς, πρέπει να κοιμηθείς. «Για εμάς περνάει η ώρα πολύ εύκολα» μας λένε οι φύλακες του Μεγάρου, οι οποίοι είναι και οι μόνοι που βρίσκονται στους χώρους του εκείνες τις ώρες, και η αποψινή «ολονυχτία» τούς φαίνεται υπέροχη. Ο Βαλάντης και η Ειρήνη ποζάρουν στον καναπέ του φουαγέ με ένα ποτήρι κρασί. Πήρανε τα εισιτήρια των 16 ωρών κι έφτασαν πριν από λίγο. «Ξυπνήσαμε μετά τη 1 τα ξημερώματα, φάγαμε καλά και ήρθαμε. Είναι μια επική παραγωγή και μπροστά σ' αυτό που κάνουν οι ηθοποιοί, ο ύπνος που χάσαμε δεν είναι τίποτα» μας λένε.

Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Ορισμένοι κοιμούνται στο κάθισμά τους, άλλοι βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ενώ κάποιοι βγαίνουν έξω και ξαπλώνουν στα στρώματα που βρίσκονται στον χώρο. Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO


Μετά τις 7 το πρωί και ενώ η παράσταση βρίσκεται στο κεφάλαιο του «Ηρακλή», νιώθουμε ότι αγγίξαμε τα δικά μας όρια. Έχοντας συμπληρώσει περίπου 12 ώρες «ανάβασης», νιώθουμε ότι ο Φαμπρ, ο οποίος περιφερόταν μεταξύ των παρασκηνίων και του κοντρόλ, μας νίκησε. Στην επιστροφή μας βρίσκουμε με χαρά την αίθουσα γεμάτη, με διπλάσιο κόσμο απ' ό,τι την προηγούμενη μέρα. Οι περφόρμερ είναι εκεί, σαν να ξεκινήσανε μόλις το πρωί, αδυσώπητα αρμονικοί και ακούραστοι, συνεχίζουν με τον Αγαμέμνονα, τη Μήδεια, την Αντιγόνη και τον Αίαντα για να φτάσουν στο Τέλος. Δεν μας αφήνουν να δούμε την κούραση στα πρόσωπα και το κορμί τους. Από την αρχή ο Φαμπρ δοκιμάζει τις αντοχές των ηθοποιών και του κοινού. Το σώμα γίνεται εργαλείο, χοάνη χρησμών, παιχνίδι στα χέρια του μυθικού θεού Διόνυσου, αντικείμενο ηδονής και λαγνείας, τραυματίζεται, πεθαίνει, κατασπαράζεται και διαμελίζεται, κορδώνεται υπερήφανο και γκρεμίζεται από την ύβρη, υμνείται και εκδικείται, βάφεται με αίμα και χρώμα, ιδρώνει και εκστασιάζεται, τρελαίνεται σε ένα γαϊτανάκι, με την κορύφωση και την ηρεμία να έρχονται κατά κύματα πάνω σου. Ο Φλαμανδός καλλιτέχνης σε πιάνει από το χέρι και σε βομβαρδίζει με εικόνες και ερεθίσματα, προκαλώντας τα πιο ακραία και ζωώδη ένστικτα, με φόντο την καταστροφή, τους αρχαίους τραγικούς ήρωες που ποτέ δεν πετυχαίνουν την κάθαρση.


Η πλατεία γεμίζει και ο κόσμος βγαίνει στα θεωρεία. Συμπάσχουμε με τους ηθοποιούς και σχεδόν νιώθουμε την εξάντλησή τους. Είκοσι τέσσερις ώρες μετά κι έχοντας φτάσει στα όριά τους, ξεκινούν ένα τελευταίο «καψόνι»: ένα επιτόπιο τρέξιμο όσο βάφονται με ζωντανά χρώματα και χρυσόσκονη. Για να έρθει η τελευταία έκπληξη του Φαμπρ: η μουσική αλλάζει και αρχίζει ένας καταιγιστικός, οργιαστικός χορός από όλο το καστ, μια διονυσιακή χορογραφία που παρασύρει όλη την αίθουσα στον ρυθμό της!


«Is this the end, my obnoxious friend, the end?» ρωτάει ο θεός Διόνυσος. «Αναπνεύστε, απλώς αναπνεύστε και φανταστείτε κάτι καινούργιο» η απάντηση. Και μετά η αποθέωση.

Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Ο Βαλάντης και η Ειρήνη ποζάρουν στον καναπέ του φουαγέ με ένα ποτήρι κρασί. Πήρανε τα εισιτήρια των 16 ωρών κι έφτασαν πριν από λίγο. «Ξυπνήσαμε μετά τη 1 τα ξημερώματα, φάγαμε καλά και ήρθαμε. Είναι μια επική παραγωγή και μπροστά σ' αυτό που κάνουν οι ηθοποιοί, ο ύπνος που χάσαμε δεν είναι τίποτα» μας λένε. Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
Ένα Σαββατοκύριακο με τον Γιαν Φαμπρ στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Φωτο: Γιώργος Παπαδόπουλος/LIFO
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ηow to resuscitate a dinosaur/ Έι, Romeo, πώς δίνεις το φιλί της ζωής σε έναν δεινόσαυρο;

Guest Editors / «Ο Καστελούτσι σκηνοθετεί μια υπόσχεση· και κάνει τέχνη εκκλησιαστική»

«Πέρασαν μέρες από την πρώτη μου επαφή με τη Βερενίκη. Μάντρωσα ένα κοπάδι σκέψεις» – ο Κυριάκος Χαρίτος γράφει για μια από τις πολυσυζητημένες παραστάσεις της σεζόν, που ανέβηκε στη Στέγη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρομέο Καστελούτσι: «Όπου παρεμβάλλεται το κράτος, δεν υπάρχει χώρος για τον έρωτα. Ο έρωτας είναι εναντίον του κράτους και το κράτος εναντίον του έρωτα».

Θέατρο / Ρομέο Καστελούτσι: «Πάντα κάποιος πολεμά τον έρωτα. Και οι εραστές είναι πάντα τα θύματα»

Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης, λίγο πριν επιστρέψει στην Αθήνα και στη Στέγη για να παρουσιάσει τη «Βερενίκη» του, μας μίλησε για τον έρωτα, τη γλώσσα και τη μοναξιά, την πολιτική και την ανυπέρβλητη Ιζαμπέλ Ιπέρ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της συστημικής ιστορίας

Θέατρο / How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της Iστορίας

Σκηνοθετημένη από έναν νέο δημιουργό, η παράσταση που βασίζεται στο τελευταίο κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη επιχειρεί έναν διάλογο με μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αγορίτσα Οικονόμου

Αγορίτσα Οικονόμου / «Πέφτω να κοιμηθώ και σκέφτομαι ότι κάτι έχω κάνει καλά»

Βρέθηκε να κυνηγάει το όνειρο της υποκριτικής, χωρίς να γνωρίζει τον τρόπο, αλλά με τη βεβαιότητα ότι δεν ήθελε ποτέ να μείνει με την απορία «γιατί δεν το έκανα;». Μέσα από σκληρή δουλειά και πολλούς μικρούς ρόλους, κατάφερε να βρει τον δρόμο της στην τέχνη, στον οποίο προχωρά και αισθάνεται τυχερή. Η Αγορίτσα Οικονόμου είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ 

Θέατρο / «Αν κλάψω με ένα έργο, είμαι σε καλό δρόμο»

Ο Χρήστος Θεοδωρίδης, που έχει σκηνοθετήσει με επιτυχία δύο έργα φέτος, του Βιριπάγιεφ και της Αναγνωστάκη, εξηγεί γιατί τον ενδιαφέρουν τα κείμενα που μιλάνε στον άνθρωπο σήμερα, ακόμα κι αν σε αυτά ακούγονται ακραίες απόψεις που ενοχλούν και τον ίδιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Να είσαι γκέι στη Νέα Υόρκη

Θέατρο / «Η Κληρονομιά μας»: Τι αποκομίσαμε από την εξάωρη παράσταση στο Εθνικό

«Μία ποπ queer saga, παραδομένη πότε στη μέθη των κοκτέιλ Μανχάταν και πότε στο πένθος μιας αλησμόνητης συλλογικής απώλειας» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το πολυβραβευμένο έργο του Μάθιου Λόπεζ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Γιάννη Μόσχο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Θέατρο / «Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή, ούτε αιρετική»

Μετά την Ορέστεια του Στρίντμπεργκ και τις πρόβες για το έργο του Βασίλη Βηλαρά, η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για προσδοκίες και αποφάσεις, για επιτυχίες και απορρίψεις, για το «σύστημα» μέσα στο οποίο δουλεύει και για όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

1 σχόλια