Με μοιρασμένες τις ψήφους της Ακαδημίας σε διαφορετικές ταινίες, κανείς δεν σάρωσε, ωστόσο αρκετοί έφυγαν ικανοποιημένοι από τη βραδιά της απονομής των 91ων βραβείων Όσκαρ, που χαρακτηρίστηκε, επιεικώς, από έλλειψη τόλμης, φαντασίας και, ενίοτε, ορθής κρίσης στους περισσότερους τομείς. «Ο διαιτητής πήρε λάθος απόφαση» δήλωσε, όπως αναμενόταν, ο Σπάικ Λι στην αναγγελία του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
Το «Πράσινο Βιβλίο» ξεπέρασε τις ενστάσεις και τα αγκάθια που είχαν ανακόψει την αρχικά εξαιρετική πορεία του στη σεζόν των βραβείων και επικράτησε στη μεγάλη κατηγορία, όπως και στην κατηγορία του Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, χαρίζοντας στον δημιουργό του «Ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος», Πίτερ Φαρέλι, και τα δύο προσωπικά Όσκαρ που διεκδικούσε. Κακή ταινία δεν ήταν, αλλά η «Παρείσφρηση» του ενθουσιώδους Σπάικ, επιτέλους νικητή για το βραβείο Διασκευασμένου Σεναρίου, είδε την πιο ήπια και στρογγυλεμένη από τις υποψήφιες ταινίες με black theme και πολυπολιτισμικό προσανατολισμό να μαγνητίζει την Ακαδημία, όπως τους παλιούς, συντηρητικότερους καιρούς.
Χάνοντας σίγουρες κατηγορίες, σύμφωνα με τα προγνωστικά, όπως τα Κοστούμια και τα Σκηνικά (από τον «Μαύρο Πάνθηρα») και το Πρωτότυπο Σενάριο, φοβηθήκαμε πως η «Ευνοούμενη» θα σκάλωνε σε ένα limbo καθολικής ήττας, ανάλογο με εκείνο του φιλμ «Master and Commander», που είχε τελικό απολογισμό 10-0.
Το «Πράσινο Βιβλίο» έφτασε τα 3 Όσκαρ, ένα περισσότερο από το «Spotlight», κερδίζοντας έτσι τη μεγάλη κατηγορία χωρίς ευρεία νίκη και ποσοτικά ρεκόρ. O Μαχέρσαλα Άλι ήταν φαβορί στην κατηγορία του Β' Ανδρικού Ρόλου και επιβεβαίωσε τα προγνωστικά σε μια δίκαιη επικράτηση για έναν αξέχαστο ρόλο, αποδεικνύοντας πως μια χαριτωμένη Ιnstagram εκστρατεία αλά Ρίτσαρντ Ε. Γκραντ δεν αρκεί. Και η Ρετζίνα Κινγκ, η οποία ξεκίνησε με ταινίες του Τζον Σίνγκλετον και βρήκε καταφύγιο σε τηλεοπτικές σειρές, επικράτησε έναντι της Ρέιτσελ Βάις και της αιωνίως χαμένης Έιμι Άνταμς, για το «Αν η οδός Μπιλ μπορούσε να μιλήσει».
Στα τέσσερα σταμάτησε το «Bohemian Rhapsody». Ευτυχώς! Με τη φόρα που απέκτησε μετά την παλιομοδίτικη εισαγωγική ερμηνεία των εναπομεινάντων μελών των Queen, μαζί με τον πιο generic-τραγουδιστή-πεθαίνεις, Άνταμ Λάμπερτ, όλοι φοβηθήκαμε πως θα επαναλαμβανόταν το σκηνικό από τις Χρυσές Σφαίρες και ότι η ταινία μπορεί και να έφευγε με το μεγάλο Όσκαρ. Όπως το περιμέναμε, κανείς, ούτε και ο Ράμι Μάλεκ, νικητής στην κατηγορία του Α' Ανδρικού Ρόλου, δεν ευχαρίστησε τον επίμονα (εξ)αφανισμένο σκηνοθέτη Μπράιαν Σίνγκερ.
Το «Ρόμα» εκτιμήθηκε ως κερδισμένο προσωπικό στοίχημα του Αλφόνσο Κουαρόν. Κανείς από τους συντελεστές δεν κέρδισε βραβείο, εκτός από τον Μεξικανό σκηνοθέτη, ο οποίος επικράτησε στις κατηγορίες της Φωτογραφίας, της Σκηνοθεσίας και της Ξενόγλωσσης Ταινίας ‒ πρωτιά για το Μεξικό, μετά από 7 άσφαιρες υποψηφιότητες στο παρελθόν.
Οι ψηφοφόροι της Ακαδημίας αρνήθηκαν την ύψιστη τιμή τους στο ασπρόμαυρο αριστούργημα, υπαναχωρώντας στην προοπτική μια μη αγγλόφωνη παραγωγή του Netflix να μπει στην Ιστορία και, ειλικρινά, να δώσει αέρα Τέχνης σε έναν θεσμό που επί χρόνια διστάζει με την κατεύθυνση που καλείται να χαράξει.
Οι διαφορετικές φωνές, που είναι πολλές, τα βαρίδια και οι υποχρεώσεις, συντεχνιακές και τηλεοπτικές, που είναι ακόμη περισσότερες, και το pressing για μια τελετή νεανική, relative με ένα κοινό που πασχίζει να κρατήσει την προσοχή του για παραπάνω από ένα τέταρτο της ώρας, δείχνουν τα Όσκαρ να στριμώχνονται όσο περνούν τα χρόνια.
Χάνοντας σίγουρες κατηγορίες, σύμφωνα με τα προγνωστικά, όπως τα Κοστούμια και τα Σκηνικά (από τον «Μαύρο Πάνθηρα») και το Πρωτότυπο Σενάριο, φοβηθήκαμε πως η «Ευνοούμενη» θα σκάλωνε σε ένα limbo καθολικής ήττας, ανάλογο με εκείνο του φιλμ «Master and Commander», που είχε τελικό απολογισμό 10-0.
Τελικά, η Ολίβια Κόλμαν, μια πρώην καθαρίστρια σε ρόλο Σταχτοπούτας, όχι μόνο έσωσε την παρτίδα αλλά και τη βραδιά: κέρδισε το φαβορί του τελευταίου μήνα, την Γκλεν Κλόουζ, σήκωσε την αίθουσα στο πόδι, έκανε τον Γιώργο Λάνθιμο, τον best director της, όπως τον αποκάλεσε, να δακρύσει από συγκίνηση και γοήτευσε αυθεντικά με τον εφηβικό αυθορμητισμό της, διασχίζοντας και πάλι μια γκάμα συναισθημάτων, αξιοζήλευτη και αφοπλιστική, ευχαριστώντας, με βέρα βρετανική ενοχικότητα, το είδωλό της, την Κλόουζ, και την Gaga, που είδε, ξαφνικά, μπροστά της, και τα παιδιά της, στα οποία υποσχέθηκε πως δεν θα το ξανακάνει ‒ δηλαδή να κερδίσει Όσκαρ.
Ήταν η κορυφαία στιγμή μιας τυπικής, ακέφαλης βραδιάς, μαζί με τον εκρηκτικό λόγο του Σπάικ Λι, ο οποίος στόχευσε τον ακατονόμαστο, τον «πορτοκαλί πράκτορα», δηλαδή τον Τραμπ, παρακινώντας τους θεατές να κάνουν το σωστό στις επερχόμενες εκλογές. Μετά από αυτήν τη νοικοκυρεμένη, συμμαζεμένη, φρόνιμη, παραθετική, άνευρη τελετή, που κατάφερε να πλησιάσει τις 3 ώρες, με αμφίβολη την έκβαση της τηλεθέασης, η Ακαδημία θα πρέπει επιτέλους να αποφασίσει αν πραγματικά επιθυμεί ένα εντυπωσιακό θέαμα ή μια αξιοπρεπή βραδιά βραβείων.
Οι διαφορετικές φωνές, που είναι πολλές, τα βαρίδια και οι υποχρεώσεις, συντεχνιακές και τηλεοπτικές, που είναι ακόμη περισσότερες, και το pressing για μια τελετή νεανική, relative με ένα κοινό που πασχίζει να κρατήσει την προσοχή του για παραπάνω από ένα τέταρτο της ώρας, δείχνουν τα Όσκαρ να στριμώχνονται όσο περνούν τα χρόνια.
____________________________
Μείνετε συντονισμένοι στην COSMOTE TV και τις επόμενες μέρες θα έχετε πολλές ακόμα ευκαιρίες να απολαύσετε την 91η τελετή των βραβείων OSCAR.
Τη Δευτέρα 25/2 στο COSMOTE CINEMA 1HD η μεγαλύτερη γιορτή του κινηματογράφου κάνει ανκόρ! Στις 21:00 αξιοσημείωτες στιγμές στο κόκκινο χαλί και αμέσως μετά, στις 22:00, η τελετή: οι βραβεύσεις, οι παρουσίες που ξεχώρισαν και οι ευχαριστήριοι λόγοι που συζητήθηκαν σε μια ανεπανάληπτα λαμπερή βραδιά.
Αν δεν είδατε την 91η τελετή απονομής των Βραβείων OSCAR, μη χάσετε αυτή την Παρασκευή 1/3 την μονταρισμένη τελετή διάρκειας 90 λεπτών στις 18.45, στο COSMOTE CINEMA 1HD.