Έφυγε στα 85 της η Λίλα Κουρκουλάκου, η δημιουργός του «Νησιού της σιωπής»

Έφυγε στα 85 της η Λίλα Κουρκουλάκου, η δημιουργός του «Νησιού της σιωπής» Facebook Twitter
2

Έφυγε στα 85 της η Λίλα Κουρκουλάκου, η δημιουργός του «Νησιού της σιωπής» Facebook Twitter
Η Λίλα Κουρκουλάκου τη δεκαετία του 1980

 

Τα χρόνια που ακολούθησαν την έκρηξη του ιταλικού νεορεαλισμού, τότε που και ο ελληνικός κινηματογράφος άρχισε να ενηλικιώνεται, υπήρξαν δύο γυναίκες δημιουργοί που στάθηκαν επάξια στον ανδροκρατούμενο αυτό χώρο: Η Μαρία Πλυτά και η Λίλα Κουρκουλάκου. Κι αν η Πλυτά ξεκίνησε ως μυθιστοριογράφος για να ασχοληθεί εκτενώς στη συνέχεια με ιστορικά δράματα και ταξικά μελό, η - κατά μία γενιά νεότερη της - Κουρκουλάκου πρόσφερε θέματα σύγχρονα και συγκινήσεις άλλης ποιότητας στο ελληνικό σινεμά.

Ανατρέχω σε σκόρπιες συνεντεύξεις της σκηνοθέτιδας στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο. Θυμάμαι ακόμη και το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ που γύρισε γι'αυτήν ο Νώντας Σαρλής πριν μερικά χρόνια - ούτε δεκαετία δεν θά'ναι. Παντού η Κουρκουλάκου, μία κομψή και καλοστεκούμενη κυρία, παρά την προχωρημένη ηλικία της, ήθελε να την αποκαλούν ''Λίλα''. Καμία σπουδαιοφάνεια εκ μέρους της, αυτή που ακολούθησε το όνειρο της και σε ηλικία 20 ετών, το 1950, έφυγε για τη Ρώμη, προκειμένου να σπουδάσει σκηνοθεσία του κινηματογράφου.

Η ύψιστη επιβράβευση έρχεται για την Κουρκουλάκου και το ''Νησί της Σιωπής'' με την επίσημη συμμετοχή του στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 1958 - μία μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία για τη χώρα μας, που θα επαναλαμβανόταν με την εκπροσώπηση της από την επόμενη ταινία της Κουρκουλάκου, τον ''Κομήτη του Χάλεϊ'' (1962), σε άλλα δύο διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου στην Ισπανία και τις ΗΠΑ!

 

Το όνειρο της Κουρκουλάκου δεν περιείχε τα παραμύθια που τάιζε το κοινό της εποχής ο ελληνικός κινηματογράφος. Δεν την ενδιέφερε ο φτωχός να κερδίσει λαχείο και να γίνει πλούσιος, ούτε να παντρευτεί την ωραία κόρη του πλούσιου, ούτε καν να καταξιωθεί κοινωνικά με την εργατικότητα και τις ικανότητες του - ''τα πράγματα τότε δεν ήταν και πολύ έξυπνα'' είχε πει ευφυώς κάποτε και ο Νίκος Κούνδουρος για εκείνη την περίοδο. Υπό αυτή την έννοια, η Κουρκουλάκου υπήρξε η πρώτη που τα έβαλε ανοιχτά με τον μικροαστισμό και τον καθωσπρεπισμό μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Έφυγε στα 85 της η Λίλα Κουρκουλάκου, η δημιουργός του «Νησιού της σιωπής» Facebook Twitter
Αναμνηστική φωτογραφία από την εποχή των γυρισμάτων που συνολικά διήρκεσαν 3 χρόνια. Το ζευγάρι των πρωταγωνιστών (Καμπανέλλης-Σγουρίδου) ανάμεσα σε κατοίκους της Πλάκας Ελούντας. Στο βάθος διακρίνεται η Σπιναλόγκα.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1940, σε εφηβική ηλικία, η Κουρκουλάκου μαγεύεται από τον κυνηγημένο ''φτωχοδιάβολο'' του Θεάτρου Σκιών, τον Καραγκιόζη. Λίγο αργότερα, η μαγεία αυτή μετουσιώνεται σε επιθυμία για δημιουργία εικόνας, ερχόμενη σε επαφή με τα αριστουργήματα των Ιταλών πρωτοπόρων: Του Βισκόντι, του Ντε Σίκα και του Ροσσελίνι. Αρχίζει να ψάχνει πρεσβείες ξένων χωρών στην Ελλάδα με σκοπό τις κινηματογραφικές σπουδές στο εξωτερικό.

  

Καταφέρνει να γίνει δεκτή στο Κέντρο Πειραματικού Κινηματογράφου της Ρώμης κατόπιν εξετάσεων, κάτι που δεν ίσχυε για τους άρρενες συναδέλφους της. Ζει από κοντά το παραμύθι της: Ένα νέο κορίτσι κυκλοφορεί στα στούντιο της Τσινετσιτά και έχει την ευκαιρία να συνομιλεί καθημερινά με σκηνοθέτες και ηθοποιούς - μεγαθήρια της 7ης Τέχνης. Κι όμως! Είναι τέτοια η φύση της τέχνης αυτής, ώστε η Κουρκουλάκου εντυπωσιάζεται από τα προβλήματα των λαϊκών ανθρώπων και τη ζουρναλίστικη καταγραφή των αδιεξόδων τους. Η όποια καριέρα της χτίζεται από νωρίς πάνω στο πάθος της για τον νεορεαλισμό.

Έφυγε στα 85 της η Λίλα Κουρκουλάκου, η δημιουργός του «Νησιού της σιωπής» Facebook Twitter
Η Λίνα Κουρκουλάκου κατα τη διάρκεια των γυρισμάτων.

Σε ένα πέρασμα της από την Ελλάδα, το διάστημα 1953 - 54, η Κουρκουλάκου μεταβαίνει στην Κρήτη για διακοπές, όπου ένας καπετάνιος της μιλάει τυχαία για το ''κοντινό νησί'' των απόκληρων. Η φαντασία και ο ουμανισμός της εξάπτονται. Ναυλώνει καΐκι και επισκέπτεται τη Σπιναλόγκα. Περνάει λίγες μέρες μεταξύ των λεπρών κατοίκων, που τους αντιμετωπίζει και την αντιμετωπίζουν με αισθήματα φιλίας και αγάπης.

Από τότε τής μπαίνει η ιδέα να γυρίσει μία ταινία για το ''νησί'' με μόνο σκοπό να δημοσιοποιήσει τις απάνθρωπες πρακτικές ενός φοβικού κρατικού καθεστώτος. Την επιθυμία της εντείνει και το βιβλίο με τον τίτλο ''Σπιναλόγκα'' που έπεσε στα χέρια της, του Κρητικού κομμουνιστή συγγραφέα Θέμου Κορνάρου (1907 - 1970). Μεγάλο ρόλο έπαιξε στην όλη ιστορία, όπως θα αφηγηθεί η ίδια χρόνια μετά, και η γνωριμία της με τον Γάλλο ποιητή και φιλόσοφο Ραούλ Φολερό, υπέρμαχο των δικαιωμάτων των χανσενικών ανθρώπων!

Καθ' όλη την επόμενη διετία (1954 - 55), η Κουρκουλάκου οργανώνει τα γυρίσματα, αντλώντας στοιχεία από συζητήσεις με τους κατοίκους της Σπιναλόγκας. Χρήματα δεν υπήρχαν, η παραγωγή θα χαρακτηριζόταν ανεξάρτητη με τα σημερινά δεδομένα, αλλά το πάθος περίσσευε. Ένα πάθος που μοιράστηκαν μαζί της οι ηθοποιοί Ορέστης Μακρής, Γιώργος Καμπανέλλης και η Νίνα Σγουρίδου - η Σγουρίδου υπήρξε η πρώτη επιλογή του Μιχάλη Κακογιάννη για το ρόλο της θρυλικής Στέλλας, αλλά αποχώρησε κι έτσι αντικαταστάθηκε από τη Μελίνα Μερκούρη με το, φαινομενικά αντικινηματογραφικό, ''μεγάλο στόμα''. Τελικά, χρηματοδοτούμενη από την οικογένεια της, η Κουρκουλάκου ξεκινάει να γυρίζει την ταινία, κάνει μια παύση μεταξύ 1956 - 57, λόγω έλλειψης πόρων, και το ''Νησί της Σιωπής'' ολοκληρώνεται στα τέλη του 1957.

Έφυγε στα 85 της η Λίλα Κουρκουλάκου, η δημιουργός του «Νησιού της σιωπής» Facebook Twitter
Το νοσοκομείο της Σπιναλόγκας

Το στόρι αφορούσε τον αγώνα ενός ζευγαριού νέων γιατρών για την αντιμετώπιση της λέπρας στο νησί. Το δράμα μεγαλώνει με τη μόλυνση του άντρα. Παράλληλα μεγαλώνει και η ελπίδα για την εξεύρεση του νέου φαρμάκου που θα απαλύνει τον πόνο τόσων ανθρώπινων έγκλειστων ψυχών. Μέσα σε όλο αυτό το ήδη ''βαρύ'' θέμα για την ψυχολογία του μέσου Έλληνα θεατή, η σκηνοθέτιδα σπάει τα ταμπού, δείχνοντας ένα ζευγάρι λεπρών να κάνουν έρωτα! Από τη μια, η κριτική κατακεραυνώνει την Κουρκουλάκου ως δημιουργό βέβηλων εικόνων που ταράζουν τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας του καιρού. Ο φόβος κυριαρχεί. Θεατές λαϊκών συνοικιών αρνούνται να δουν την ταινία μήπως και...κολλήσουν την αρρώστια. Απ' την άλλη, υπάρχουν και κάποιοι που εξάρουν την ανθρώπινη ματιά της και την τολμηρή διάσταση που έδωσε σε ένα θέμα - μαύρη σελίδα στην ιστορία του εγχώριου Εθνικού Συστήματος Υγείας.

 

Η ύψιστη επιβράβευση έρχεται για την Κουρκουλάκου και το ''Νησί της Σιωπής'' με την επίσημη συμμετοχή του στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 1958 - μία μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία για τη χώρα μας, που θα επαναλαμβανόταν με την εκπροσώπηση της από την επόμενη ταινία της Κουρκουλάκου, τον ''Κομήτη του Χάλεϊ'' (1962), σε άλλα δύο διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου στην Ισπανία και τις ΗΠΑ!


Στην ταινία έπαιζε και ο Γιάννης Σπαρίδης, συγκλονιστικός στον ''σοβαρό'' του ρόλο, αυτόν του λεπρού που αποπειράται να κλέψει μορφίνες για να απαλύνει τον πόνο της αρρώστιας

 

Όλο αυτό το διάστημα, η Ελληνίδα σκηνοθέτιδα διατηρεί δεσμούς επαγγελματικούς με την Ιταλία: Από το 1954 υπήρξε παραγωγός στο ραδιόφωνο της RAI και από το 1956 ήταν καλλιτεχνική διευθύντρια Αρχαίου Δράματος στο Θέατρο των Συρακουσών στη Σικελία.

 

Τα επόμενα χρόνια η Λίλα Κουρκουλάκου, μόνιμα εγκατεστημένη στη χώρα της, επιδίδεται στο δημιουργικό ντοκιμαντέρ με θέματα παρμένα από την πολιτική ιστορία, την ποίηση και τη λογοτεχνία. Γυρίζει περισσότερα από τριάντα ντοκιμαντέρ μικρού και μεγάλου μήκους για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Ξεχωριστό είναι το πορτραίτο του ''Ελευθέριου Βενιζέλου'' το 1966: Ένα υποδειγματικό ντοκιμαντέρ, όπου για πρώτη φορά στοιχεία μυθοπλασίας μπαίνουν εμβόλιμα σε μία ταινία τεκμηρίωσης με τις αφηγήσεις του Στέφανου Ληναίου και του Χρήστου Τσάγκα, μεταξύ άλλων, τις απαγγελίες του Νότη Περγιάλη, τη μουσική επιμέλεια του Χρήστου Μουραμπά, αλλά και με τις κινηματογραφήσεις των τότε συγκροτημάτων της Δόμνας Σαμίου και του Νίκου Ξυλούρη!

Η Λίλα Κουρκουλάκου έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών (αλλού εμφανίζεται γεννημένη το 1930 και αλλού το 1936), αντιμετωπίζοντας προβλήματα από ένα παλαιότερο τροχαίο ατύχημα. Ενδεικτικό της ανθρώπινης ποιότητας της είναι το ότι για πολλά χρόνια αφότου έκλεισε η Σπιναλόγκα φιλοξενούσε χανσενικούς στο σπίτι της, ενώ τη δεκαετία του 1970 είχε προσλάβει ως λογιστή της έναν πρώην λεπρό. Αφιέρωσε μία σεμνή και διακριτική ζωή στην καταπράυνση του ανθρώπινου πόνου. Η Λίλα Κουρκουλάκου ήταν η φωνή των ''καταραμένων'' της Ελλάδας και γι'αυτή της την ιδιότητα θα μνημονεύεται πάντα.

2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια