Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: 6 ταινίες που ξεχώρισαν και κάνουν πρεμιέρα προσεχώς στις αίθουσες

6 ταινίες που ξεχώρισαν στο 64ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και θα δούμε στις αίθουσες το επόμενο διάστημα Facebook Twitter
Eίναι πολύ «μαύρο» έργο το «Monster» από τα πρώτα του λεπτά και δεν δείχνει να μαλακώνει όσο περνά η ώρα.
0

Aν και το πρόγραμμα του 64ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στα χαρτιά δεν φαινόταν εξίσου δυνατό με το περσινό, στην πράξη σημειώθηκαν περισσότερα sold-out, αυξήθηκε ο αριθμός της σινεφιλικής… μετανάστευσης αλλά και η συχνότητα σχολιασμού και αναρτήσεων στα social media. Και φέτος είδαμε αρκετές ταινίες, η ελληνική σοδειά ήταν, σε γενικές γραμμές, ποιοτική, ενώ από το συνολικό πρόγραμμα υπήρξαν και 2-3 ανακαλύψεις που «φωνάζουν» για διανομή. Για τις ανάγκες του παρόντος, θα εστιάσουμε σε ταινίες που έχουν ήδη διανομή και θα κυκλοφορήσουν το επόμενο διάστημα. 

Ξεχωρίσαμε, λοιπόν, έξι ταινίες που πιστεύουμε ότι αξίζει να παρακολουθήσετε στη μεγάλη οθόνη μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Έξι ταινίες που ενισχύουν τον χειμερινό προγραμματισμό των εταιρειών διανομής και έρχονται για να επαληθεύσουν ότι διανύουμε μια εξαιρετική περίοδο για τον κινηματογράφο – πιθανότατα τα «διαλείμματα» της καραντίνας ωφέλησαν τους δημιουργούς, μα αυτό είναι μια άλλη, μεγάλη συζήτηση.

Ιδού, λοιπόν, έξι ταινίες που θα κάνουν τις κινηματογραφικές μας βραδιές ακόμα καλύτερες.

Το τέρας

(Monster)

Eίναι πολύ «μαύρο» έργο το «Monster» από τα πρώτα του λεπτά και δεν δείχνει να μαλακώνει όσο περνά η ώρα. Ξέρεις όμως ότι ο Κόρε Έντα είναι ο μεγαλύτερος των ανθρωπιστών από τους συγχρόνους του, και ότι για κάποιον λόγο γίνεται δυσάρεστος, ότι έχει κάτι στο μυαλό του για να επιστρατεύει μια ασυνήθιστα σύνθετη αφήγηση. Όταν αρχίζουν να «φωτίζονται» οι προθέσεις του, αντιλαμβάνεσαι ότι τόση ώρα έβλεπες ακόμα μια ανθρωπιστική ταινία που πασχίζει (και καταφέρνει) να σε πείσει ότι τα τέρατα μένουν τέτοια μέχρι να φορέσεις τα παπούτσια τους. Γνωρίζοντας, δε, ότι οι νότες που ακούς αποτελούν το κινηματογραφικό κύκνειο άσμα του Ριουίτσι Σακαμότο, η εμπειρία μετατρέπεται σε ελεγεία, σε μια ταινία που, πιθανότατα, δεν θα αφήσει μάτι στεγνό. (Από 16 Νοεμβρίου)  

Κόκκινος Ουρανός

(Afire)

Συνεχίζοντας αυτόν τον ιδιότυπο μαγικό ρεαλισμό που δεν… φαίνεται, τον οποίο εισήγαγε με την αλαφροΐσκιωτη «Undine» (2020), ο Κρίστιαν Πέτζολντ, ίσως ο πιο σταθερά φορμαρισμένος Γερμανός δημιουργός των καιρών μας, πειράζει τη συνταγή της ρομερικής θερινής ταινίας –εκ του Ερίκ Ρομέρ–, τοποθετώντας στο επίκεντρο της ιστορίας έναν ήρωα πεισματικά απρόθυμο να εκπληρώσει το καλοκαιρινό ιδανικό, τον ύψιστο στόχο του ρομερικού ήρωα δηλαδή. Κι επειδή ο ήρωας είναι και συγγραφέας, ταυτόχρονα ο Πέτζολντ υφαίνει ακόμα μια πραγματεία για τη σχέση βιώματος και τέχνης, σε μια ταινία που μπορεί να μη σε γεμίσει με ενθουσιασμό μόλις πέσουν οι τίτλοι τέλους, ωστόσο θα στριφογυρίζει στο κεφάλι σου τις μέρες που θα ακολουθήσουν. Θα σφηνωθεί εκεί, σαν το «In my Mind» των Wallners – όλο και πετυχαίναμε κάποιον να το σιγοτραγουδά στους δρόμους του Βερολίνου τον Φλεβάρη, όπου πρωτοείδαμε το φιλμ, και ευθύς τον αναγνωρίζαμε ως «έναν από εμάς». (Από 23 Νοεμβρίου)

Πεσμένα Φύλλα

(Fallen Leaves)

Τον έχουμε δεδομένο τον Άκι Καουρισμάκι, συνήθως τον μνημονεύουμε μόνο όταν κυκλοφορεί νέο έργο του. Κι όμως, λίγες και μετρημένες είναι οι ιδιοσυγκρασιακές κινηματογραφικές φωνές, οι δημιουργοί με τέτοιο φιλμικό «ιδίωμα» ώστε να αρκεί (το πολύ) ένα λεπτό τυχαίας παρακολούθησης στην τηλεόραση για να το αναγνωρίσεις άμεσα. Ο Καουρισμάκι ανήκει σ’ αυτούς και μάλλον είναι από τους επιφανέστερους. Με το ενίοτε θανατηφόρο deadpan χιούμορ, το γοητευτικό στυλιζάρισμα αλά Χόπερ, την πάντα φιλεργατική διάθεση, την αλίευση μουσικών θησαυρών. To «Fallen Leaves» είναι η μικρή ερωτική ιστορία του και διαθέτει όλα τα προαναφερθέντα, καθώς και μια σινεφιλική «συνάντηση κορυφής», την οποία δεν θα θέλαμε να σποϊλάρουμε. Ίσως το καλύτερο κινηματογραφικό δώρο που μπορείτε να κάνετε στον εαυτό σας, καθώς θα πλησιάζουμε στην περίοδο των γιορτών. (Από 30 Νοεμβρίου) 

Φόνισσα

Κάθε φόβος μεταγραφής της «τηλεόρασης εποχής» στη μεγάλη οθόνη μπορεί να παραμεριστεί: η «Φόνισσα» της Εύας Νάθενα είναι μια δωρική, σχεδόν ασκητική και πολύ κινηματογραφική διασκευή Παπαδιαμάντη, η οποία συχνά παραπέμπει σε κεντροευρωπαϊκό arthouse και πετυχαίνει, μέσω μιας υπερβατικής αφήγησης, να δώσει στην ιστορία (δι)αχρονικές αλλά και φαντασματικές διαστάσεις. Συγκλονιστική η Καριοφυλλιά Καραμπέτη, αλλά όχι με τον τρόπο που φαντάζεσαι – είναι σχεδόν τρομακτική η ταχύτητα με την οποία κατέκτησε το δύσβατο όρος της κινηματογραφικής υποκριτικής. Η ατμόσφαιρα είναι βαριά, σαν το θέμα της ταινίας, και η mise-en-scene «αυστηρή», σε μια πετυχημένη προσπάθεια να αποδοθεί κινηματογραφικά η γλώσσα του Παπαδιαμάντη. (Από 30 Νοεμβρίου)

Οι χωρικοί

(The Peasants)

Η δημιουργική ομάδα του «Loving Vincent» (2016) πιάνει στα χέρια της μια μεγάλη δόξα της πολωνικής λογοτεχνίας, αναθέτει σε χιλιάδες καλλιτέχνες να ζωγραφίσουν ξανά σκηνές που γυρίστηκαν live με ηθοποιούς και γεννά ακόμα έναν εικαστικό θρίαμβο, συναισθηματικά και κοινωνικά φορτισμένο, με ένα εθιστικό μουσικό θέμα ερχόμενο σε διαφορετικές παραλλαγές στο score και σκηνές ανθολογίας: μια πυρετική σκηνή χορού, όπου νιώθεις ότι η λαχτάρα θα κάνει τις μπογιές να λιώσουν και να στάξουν έξω από την οθόνη, κι ένας λυρικός και σημειολογικά καίριος θάνατος, όπου η γη «καταπίνει» εκείνον που φανταζόταν πώς την όριζε και ότι όριζε, μέσω αυτής, και τις ζωές των άλλων. (Από 4 Ιανουαρίου)

Τα παιδιά του χειμώνα

(The Holdovers)

Τη συνταγή του crowdpleaser λίγοι την εκτελούν όπως ο Αλεξάντερ Πέιν. Εδώ μας μεταφέρει στο κατώφλι των ‘70s, σε ένα ιδιωτικό λύκειο, κλειστό για τις γιορτές, όπου τρεις απόμακρες ψυχές θα ανακαλύψουν τις ιαματικές ιδιότητες της εγγύτητας και της εξομολόγησης. Το «Holdovers» είναι ικανό να αποτελέσει εναλλακτική, ετησίως επαναλαμβανόμενη χριστουγεννιάτικη προβολή, έτσι όπως συλλαμβάνει το πνεύμα των γιορτών. Κι αν σας απασχολεί η κυκλοφορία του σε μεταγενέστερο χρόνο, ουδείς λόγος ανησυχίας, άλλωστε είναι πιθανότερο ο καιρός τότε να είναι περισσότερο… χριστουγεννιάτικος σε σχέση με τα Χριστούγεννα. Σε μια σεζόν με δυνατούς παίκτες, αλλά χωρίς ξεκάθαρο φαβορί, μην απορήσετε αν τελικά το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας καταλήξει εδώ. (Από 25 Ιανουαρίου)

 
Οθόνες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
τομ χάρντι

Οθόνες / 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε την άνοιξη

Από τη μεγάλη επιστροφή του «The Last of Us» σε εκείνη του «Αστερίξ» και από τη σεξουαλική αναζήτηση της Μισέλ Ουίλιαμς σε μια απολαυστική ματιά στον κόσμο του σύγχρονου μπαλέτου, αυτές είναι οι σειρές που θα μας κρατήσουν καθηλωμένους στη μικρή οθόνη το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Οθόνες / 21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Από μια σπουδαία στιγμή του σκορσεζικού σινεμά ως την ψηφιακή επανάσταση της Ανιές Βαρντά κι από το συγκλονιστικό δίπτυχο του Τζόσουα Οπενχάιμερ ως τη μεγάλη φιλμική «σκανταλιά» του Banksy, αυτοί είναι 21 σταθμοί του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης που πρέπει να έχει δει κάθε σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Οθόνες / 10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Το Netflix έχει γίνει ο παράδεισος της εύκολης ψυχαγωγίας, αλλά για τους πραγματικούς σινεφίλ κρύβει και έναν άλλο κόσμο. Αυτή είναι μια λίστα με ταινίες που απαιτούν προσοχή και αφοσίωση, που αξίζουν τον κόπο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Movies

Οθόνες / Η Χιονάτη και 8 καλύτεροι λόγοι για να πάτε σινεμά

Ένα υποψήφιο για Όσκαρ animation για ενήλικες, το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Αριάν Λαμπέντ και μια τολμηρή ταινία για την προσφυγική εμπειρία, γυρισμένη στην Αθήνα, είναι μερικές από τις προτάσεις της εβδομάδας που θα σας αποζημιώσουν.
THE LIFO TEAM