Χρυσές Σφαίρες: Η προγραφή του Μπράιαν Σίνγκερ;

Χρυσές Σφαίρες: Η προγραφή του Μπράιαν Σίνγκερ; Facebook Twitter
1

Κάνοντας την έκπληξη, το Bohemian Rhapsody νίκησε σε δύο σημαντικές κατηγορίες το A Star is Born, την αντίπαλή του μουσική βιογραφία, στην κατηγορία του καλύτερου δραματικού φιλμ και αντίστοιχα του ηθοποιού σε πρωταγωνιστικό ρόλο, στη χτεσινή απονομή των βραβείων των ανταποκριτών ξένου Τύπου του Χόλιγουντ.

Όσοι γνωρίζουν, περίμεναν πώς θα στριμωχνόταν στις παραδοσιακές ευχαριστίες ο άσωτος, επί ένα χρόνο άφαντος, σκηνοθέτης του 80% της ταινίας πάνω στη ζωή και το έργο του τραγουδιστή των Queen, Φρέντι Μέρκιουρι, Μπράιαν Σίνγκερ.

Από πέρυσι είχαν ακουστεί δυσάρεστα νέα από το γύρισμα: ο Σίνγκερ αργούσε να εμφανιστεί στο πλατό και όποτε αναλάμβανε δουλειά, κουραζόταν γρήγορα και αποχωρούσε, επικαλούνταν συνεχώς οικογενειακά προβλήματα, και πάθαινε κρίσεις πανικού, για να τον αντικαταστήσει ο διευθυντής φωτογραφίας του και να βγάλει τη μέρα.

Τα ίδια είχαν επαναληφθεί και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του X-Men Apocalypse, πράγμα που ανάγκασε το αφεντικό του στούντιο να προειδοποιήσει τον Σίνγκερ πριν από την έναρξη του Bohemian να μην παραβεί τους κανονισμούς, να είναι συνεπής και να κάνει σωστά τη δουλειά του, αν δεν ήθελε να απομακρυνθεί.

Στις Χρυσές Σφαίρες, ο Σίνγκερ δεν παρευρισκόταν στο τραπέζι της ταινίας, ως είθισται στην καθιστή απονομή. Για πρώτη φορά μια ταινία γιορτάστηκε τόσο εμφατικά και ο αναγραφόμενος ως δημιουργός της δεν αναφέρθηκε καθόλου, σαν να μην ενεγράφη ποτέ στο DNA της.

Το ερώτημα είναι για ποιον λόγο η Fox προχώρησε στη συγκεκριμένη επιλογή δημιουργού, όταν η αποχρώσα ένδειξη είχε δημιουργήσει προηγούμενο και μάλιστα κακό. Κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά, αλλά το γεγονός πως ο Σίνγκερ είχε καλό track record με τις προηγούμενες δουλειές τους, δηλαδή είχε «βγάλει λεφτά» με τις ταινίες του, ίσως υπολογίστηκε ως ελαφρυντικό για μια δεύτερη ευκαιρία.

Η δεύτερη απορία αφορά τη σεξουαλική συμπεριφορά του Σίνγκερ: με εκκρεμές το ξεμπρόστιασμα για κατηγορίες βιασμού, ο σκηνοθέτης που παλιότερα είχε απαλλαγεί από άλλες κατηγορίες παρενόχλησης ανηλίκων, και μάλιστα σε οντισιόν, θα έπρεπε λογικά να είχε θεωρηθεί απαγορευτικός για ένα μεγάλο studio, ειδικά σε μια εποχή που ακόμη και μη εντελώς στοιχειοθετημένη συμπεριφορά τέτοιας έκτασης δεν περνά απαρατήρητη και δεν αντισταθμίζεται από το αποδεδειγμένο ταλέντο.

Όταν τελικά απολύθηκε από το σετ του Bohemian Rhapsody, κάποιοι συνέδεσαν την κίνηση με πιθανές κατηγορίες, και όχι με αντιεπαγγελματική συμπεριφορά. Τον Σεπτέμβριο της περασμένης χρονιάς, ένα δημοσίευμα του Esquire έβγαλε στο φως τις κατηγορίες βιασμού και οι ηθοποιοί, σε άλλον τόνο, μίλησαν εύγλωττα για ταραγμένο γύρισμα. Ο Ράμι Μάλεκ ηρωοποιήθηκε, στην προσπάθειά του να κρατήσει αναμμένη τη φλόγα της ταινίας που έκανε χρόνια να έρθει στο πανί.

Κάπου μάλιστα διάβασα πως το καστ μαζεύτηκε για να αποφασίσει πώς θα πορευτεί και όλοι μαζί χτύπησαν την πόρτα των προϊσταμένων, ζητώντας άμεση αντικατάσταση. Ο Ντέξτερ Φλέτσερ προσελήφθη ως πυροσβέστης/τροχονόμος και ολοκλήρωσε τα γυρίσματα. Λόγω των κανονισμών της ένωσης σκηνοθετών, ωστόσο, η ταινία χρεώθηκε κανονικά στον Σίνγκερ, αλλά στις συνεντεύξεις, ούτε φωνή ούτε ακρόαση από τον Αμερικανό.

Χρυσές Σφαίρες: Η προγραφή του Μπράιαν Σίνγκερ; Facebook Twitter
Το team του «Bohemian Rhapsody» επί σκηνής παραλαμβάνει τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας. Φωτο: Paul Drinkwater/Getty Images

Στις Χρυσές Σφαίρες, ο Σίνγκερ δεν παρευρισκόταν στο τραπέζι της ταινίας, ως είθισται στην καθιστή απονομή. Για πρώτη φορά μια ταινία γιορτάστηκε τόσο εμφατικά και ο αναγραφόμενος ως δημιουργός της δεν αναφέρθηκε καθόλου, σαν να μην ενεγράφη ποτέ στο DNA της.

Η απάλειψή του ξεπερνά ακόμη και τις κλασικές δικαστικές διαμάχες ή οικονομικές αντεγκλήσεις που μπορεί να έχει μια εταιρεία από τον εναγόμενο και ακουμπά τη σφαίρα της ντροπής. Ο συνδυασμός ενός ανεύθυνου, όπως υποστηρίζουν χωρίς να το κραυγάζουν οι εμπλεκόμενοι στο Bohemian Rhapsody, με τον ηθικό σπίλο που κρέμεται πάνω από εξωκινηματογραφικές του δράσεις, τον τοποθέτησαν στη ζώνη του λυκόφωτος.

Όπως το Roma κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας για τον Κουαρόν αλλά απουσίαζε από την κατηγορία της ταινίας, για καθαρά τυπικούς λόγους που αφορούν τους κανονισμούς των Golden Globes, έτσι και το Bohemian Rhapsody μοιάζει να αυτοσκηνοθετήθηκε ή να υπονοείται πως σε κάποιες περιπτώσεις οι ταινίες που έχουν ένα δικό τους μοτέρ δεν χρειάζονται απαραίτητα έναν σκηνοθέτη για να υλοποιηθούν – μια παλιά χολιγουντιανή θεωρία που ήθελε να ανατρέψει την αντίθετη ευρωπαϊκή εμμονή περί σινεμά του δημιουργού, λογίζοντας τους σκηνοθέτες ως ικανούς, ειδικούς υπαλλήλους.

Ο Σίνγκερ, χωρίς να προδώσει συντεταγμένες, προθέσεις ή διαθέσεις, απάντησε με μια φωτό από τον προσωπικό του λογαριασμό. Απεικονίζεται, πλάτη, να σκηνοθετεί τον Μάλεκ σε μια σκηνή από την ταινία και από κάτω ευχαριστεί μόνο τα μέλη του ξένου Τύπου για την επιλογή τους.

Στα χαρτιά, η ταινία είναι δική του. Αυτός την προθέρμανε, ήθελε πολύ να είναι ζωτικό κομμάτι της, και για λόγους που μόνο εκείνος γνωρίζει, ψυχολογικούς ή άλλους, δεν κατάφερε να τερματίσει μαζί με τους συναδέλφους του. Οι υπόλοιποι έχουν τελείως διαφορετική άποψη.

Με το βλέμμα πλέον στραμμένο προς τα Όσκαρ, οι Σφαίρες εκτόπισαν το μεγάλο τους φαβορί, το A Star is Born, βάζοντας στο παιχνίδι το Bohemian Rhapsody, που εξαιτίας του σκηνοθέτη, εκτός από μια σχετική γκρίνια για τις σκηνές που δεν είχαν μουσική και παράσταση, δεν πολυσυζητούνταν για άλλα βραβεία πέρα από εκείνο της ερμηνείας για τον Μάλεκ.

Οθόνες
1

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Oscar Stories: Οσκαρικό σκάνδαλο, χωρίς ελαφρυντικά

Pulp Fiction / Κάρλα Σοφία Γκασκόν: Οσκαρικό σκάνδαλο, χωρίς ελαφρυντικά

Οι οσκαρικές φιλοδοξίες του Netflix για το Emilia Pérez έπεσαν στο κενό, καθώς η πρώτη τρανς υποψήφια στην ιστορία του θεσμού κατηγορείται για πολιτική ανορθογραφία και εξοστρακίζεται.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Κάρλα Σοφία Γκασκόν: Πώς μια ιστορική πρωτιά μετατράπηκε σε ιστορικό εφιάλτη

Οθόνες / Κάρλα Σοφία Γκασκόν: Πώς μια ιστορική πρωτιά μετατράπηκε σε ιστορικό εφιάλτη

Το να είσαι τρανς είναι ζήτημα προσωπικής ταυτότητας, όχι πολιτικών πεποιθήσεων. Και το να προϋποθέτουμε ότι τα τρανς άτομα είναι μονολιθικά στις απόψεις τους ή ανίκανα να έχουν συντηρητικές ή αντιδραστικές απόψεις, είναι απλά παράλογο.
THE LIFO TEAM
Μαύροι Πίνακες: Σίριαλ κίλερ κουλτουριάρης, αστυνομικοί ευφυέστατοι

Νέα στήλη/ Κριτική τηλεόρασης / Μαύροι Πίνακες: Σίριαλ κίλερ κουλτουριάρης, αστυνομικοί ευφυέστατοι

Κριτική της Πόπης Διαμαντάκου για το αστυνομικό θρίλερ του Star, για μια ελληνική παραγωγή που προσπαθεί να ανεβάσει τον πήχη και να συγκριθεί με ξένες παρόμοιες.
ΠΟΠΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ
«Θολός βυθός», μια ταινία για τις παιδουπόλεις της Φρειδερίκης

Οθόνες / Οι παιδουπόλεις της Φρειδερίκης γίνονται ταινία

Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Γιάννη Ατζακά, η νέα ταινία της Ελένης Αλεξανδράκη «Θολός Βυθός» είναι μια βουτιά στις ζωές των παιδιών που έγιναν έρμαια της προπαγάνδας και πιόνια σε έναν πόλεμο που δεν καταλάβαιναν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Στη Νέα Υόρκη με τον Γκόντφρεϊ Ρέτζιο

Εικαστικά / Το θρυλικό «Koyaanisqatsi» αναβιώνει στη Νέα Υόρκη μέσω της τεχνητής νοημοσύνης

Το ψηφιακό έργο του Τζον Φιτζέραλντ «The Vivid Unknown», μια από τις φετινές συμμετοχές του Ιδρύματος Ωνάση στο φεστιβάλ «Under the Radar», συνομιλεί εκ νέου με την εμβληματική ταινία του Γκόντφρεϊ Ρέτζιο.
ΒΑΡΒΑΡΑ ΔΟΥΚΑ
10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Ertflix

Οθόνες / 10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Ertflix

Δέκα ξεχωριστές οικιακές προβολές, από το διαχρονικό μυστήριο του «Ονόματος του Ρόδου» ως τον ξεσηκωτικό χορό του «Αnother Round» κι από τις weird κωμικές αναζητήσεις του «Chevalier» ως το τρυφερό ντοκιμαντέρ για τον Γιάννη Σπανό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
67α Grammy: Βεντέτες, βραβεία που άργησαν και ομιλίες που δεν έκαναν γκελ

Μουσική / 67α Grammy: Βεντέτες, βραβεία που άργησαν και ομιλίες που δεν έκαναν γκελ

Η Beyoncé έδειξε να εκπλήσσεται όταν άκουσε το όνομά της από τα χείλη τής πάλαι ποτέ country artist και νυν βασίλισσας της pop, Τέιλορ Σουίφτ, ενώ όλοι οι υπόλοιποι έμειναν έκπληκτοι από μια γυμνή εμφάνιση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Leon of Athens

Μυθολογίες / Ένα Dogville με Vanilla sky: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Leon of Athens

Εκτός από το «Dogville» του Τρίερ, ο τραγουδοποιός θυμάται πού, πότε και με ποιους έχει δει τις αγαπημένες του ταινίες. Θυμάται επίσης ότι, αν και στην αρχή βαρέθηκε τη «Συνεκδοχή» του Κάουφμαν, εκ των υστέρων συνειδητοποίησε πως η ταινία μιλάει για τους αξεδιάλυτους εφιάλτες μας.
Inland Empire, Κάψε το μετάξι

Pulp Fiction / Inland Empire: Μυστηριώδες και σκοτεινό, όσο αξίζει σε έναν Λιντς

Μία ακόμη παραβολή για τον απόηχο του Χόλιγουντ -πιο υποκειμενική και σουρεαλιστική από εκείνη του Mulholland Drive-, το γλυκόπικρο κλείσιμο του ματιού ενός δημιουργού που τα έκανε όλα μόνος του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

Μουσική / Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

«Μη σταματάτε. Έχουμε αφθονία. Έχουμε λύσεις. Μπορούμε να αρχίσουμε πάλι από την αρχή»: Η Björk παρουσιάζει την προσωπική της ουτοπία με το πρότζεκτ «Cornucopia» και μιλάει μπροστά στην κάμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. 
THE LIFO TEAM
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Δανέζη

Μυθολογίες / «Ήτανε πέναλτι, κύριε Πάνο;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Δανέζη

Από μια εισπρακτική αποτυχία και απαγορευμένη ταινία του 1932, μέχρι την ωμή βία της Pieta (που δεν ξέρει γιατί την έχει δει επανειλημμένα) και την cult σουρεαλιστική ματιά του Τσιώλη, η σκηνοθέτρια μας χαρίζει μια σπάνια σινεφίλ λίστα που συνδυάζει θράσος και ανθρωπισμό.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε το δρόμο για τα Όσκαρ 

Daily / Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε τον δρόμο για τα Όσκαρ

Υποψήφια για το βραβείο καλύτερης ταινίας ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους είναι αυτή η εκπληκτική ταινία που εκθέτει με αποκαλυπτικό τρόπο τη μεταχείριση της αφρόκρεμας της τζαζ μουσικής ως «βιτρίνας» για την καθαίρεση και τη δολοφονία του ηγέτη της ανεξαρτησίας του Κογκό, Πατρίς Λουμούμπα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
125 λεπτά με την Πόπη Διαμαντάκου/ Πόπη Διαμαντάκου: «Δεν με αγγίζουν οι επιθέσεις, δεν κάνω δημόσιες σχέσεις, δεν γλείφω»

Media / «Δεν υπάρχει τηλεκριτική σήμερα, όλα είναι δημόσιες σχέσεις»

Η γνωστή τηλεκριτικός Πόπη Διαμαντάκου μιλά στη LiFO για τη μακρά επαγγελματική της διαδρομή, την τηλεόραση του χθες και του σήμερα και απαντά για πρώτη φορά στα επικριτικά σχόλια που προκαλούν κατά καιρούς τα κείμενα της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
Α,ρε Βryan,γιατί μου το κάνεις αυτό; Γιατί με πικραίνεις έτσι; Εσύ,παρέα με τον Christopher McQuarrie,τον Kevin Spacey,τον John Ottman και τον Newton Tomas Siegel,με μάθατε σινεμά πριν από 20 χρόνια,όταν αγόρασα σε βιντεοκασέτα από το περιοδικό Hitech το αριστούργημά σας,Συνήθεις Ύποπτοι. Όλο το καλοκαίρι του 1998,αντί για διακοπές και μπάνια,το πέρασα βλέποντας την εργάρα αυτή και με την βοήθεια της ανάλυσης της Ηλέκτρας Βενάκη,αντελήφθην το μέγεθος του κατορθώματός σας.Εσείς με κάνατε να αγαπήσω το σινεμά μόνο μ' αυτήν την ταινία,την οποία έχω δει αμέτρητες φορές,μεχρι να την καταλαβω πλήρως,όχι πως τα κατάφερα,δηλαδή,είναι τόσο κρυπτογραφημένη! Βλέπεις,καμία άλλη ταινία δεν την έχει φτάσει στην πλοκή,ίσως το rashomon,το pulp fiction,το memento,άντε και το predestination(τί,είναι πολλές;). Εδώ και δύο δεκαετίες προσκυνώ το όραμα,το ταλέντο και την μαεστρία σας,και ματαια περιμένω να τα ξαναδώ σε παρόμοιας φιλοδοξίας και έμπνευσης εγχείρημα(κι όχι σε sequel,όπως αφρόνως φωνάζουν κάποιοι,οι οποίοι,μάλλον δεν έχουν αντιληφθεί το ανεπανάληπτο του μεγαλείου του μύθου του Kayser Soze).Κι εσύ,Bryan,τι κάνεις αντ' αυτού; όχι μόνο γυρίζεις τη μία μπούρδα μετά την άλλη, μειώνοντας,έτσι,τις ελπίδες μου για καλό σινεμά,αλλά τώρα,ξεσπά και αυτό το σκάνδαλο,που,απ' ό,τι φαίνεται,θα σου στερήσει την καριέρα κι πιθανώς όχι μόνο αυτή. Είναι αποκαρδιωτικό να βλέπω δυο εκ των πέντε βασικών υπευθύνων της τελειότητας των Συνήθων Υπόπτων να σέρνονται-σχεδόν ταυτόχρονα(!)-στα δικαστήρια με τόσο βαριές(not to mention,τις ίδιες!)κατηγορίες.Νοιωθω προδομένος,πως αυτό που μου χάρισαν και αγαπώ τόσο πολύ,δεν ήθελαν στην πραγματικότητα να μου το δωρίσουν,μιας και η πρώτη τους προτεραιότητα ήταν τα ανήλικα αγόρια,κι όχι η δική μου μυσταγωγική μέθεξη στο πνευματικό τους δημιούργημα...Βέβαια,για να είμαι και δίκαιος,αλλά και ολίγον αισιόδοξος για το μέλλον των δικών μου fab 5,να τονίσω πως ο βασικός υπεύθυνος για το usual suspects,δηλαδή ο σεναριογράφος,την ίδια ώρα που σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής(ναι,πρωταγωνιστής,μη κοιτάτε,που για ξεκαρφωμα πήρε όσκαρ δευτεραγωνιστή!)οδεύουν σε άδοξο τέλος,αυτός διαπρέπει με εργάρες,όπως το mission:impossible fallout και με γεμίζει γλυκιά ελπίδα για το μέλλον.Πόσο ειρωνικό,οι δημιουργοί μιας αλληγορίας για τις παγίδες και τα τεχνάσματα του διαβόλου(ναι,για μένα το έργο έχει -κυρίως- θρησκευτική χροιά και εν γένει μεταφυσική ανάγνωση/εξήγηση)εις βάρος των ανθρώπων,να πέφτουν οι ίδιοι θύματα(προτού γίνουν θύτες)της πονηρίας του χαρακτήρα που δείχνουν στην ταινία! Το δημιούργημά τους,είναι ο δήμιος τους! Τραγικό...