Πριν την αποχώρηση
Τόμας Μπέρνχαρντ
Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας, από 30 Οκτωβρίου
Ο Αυστριακός Τόμας Μπέρνχαρντ (1931-1989) δεν έπαψε ποτέ, γραπτώς ή προφορικώς, να κατακρίνει την πατρίδα του για το χιτλερικό παρελθόν της, αντιλαμβανόμενος ότι το παρελθόν αυτό όχι μόνο δεν έχει ξεθωριάσει αλλά παραμένει η εφιαλτικότερη διάσταση του παρόντος. Στο Πριν την αποχώρηση, έργο του 1979, ο συγγραφέας έρχεται να μας δείξει ότι αυτή η «άλλη» Αυστρία δεν είναι μια περιθωριακή υπόθεση που αφορά κάποια ξεχασμένη στον κόσμο της μειοψηφία: είναι η καθημερινότητα, είναι το «τώρα», που εκτυλίσσεται αμετανόητα πλάι μας, ανά πάσα στιγμή, πίσω από τα κλειστά παντζούρια του γείτονά μας. Ο Νίκος Μαστοράκης επιστρέφει φέτος στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας, το θέατρο απ' όπου ξεκίνησε να σκηνοθετεί το 1994.
Παίζουν: Μπέττυ Αρβανίτη, Περικλής Μουστάκης, Σμαράγδα Σμυρναίου
Η Αποκάλυψη του Ιωάννη
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, 3-20 Οκτωβρίου
Η Δευτέρα Παρουσία, οι Τέσσερις Καβαλάρηδες, οι Επτά Σφραγίδες, ο Αμνός του Θεού, ο 666. Ένα από τα πιο επιδραστικά και δυσερμήνευτα κείμενα στην ιστορία της ανθρωπότητας γίνεται υλικό για μια σύγχρονη σκηνική παρουσίαση του βιβλίου της Αποκάλυψης του Ιωάννη. Προφητεία, όραμα ή, μήπως, μανιφέστο εξέγερσης; Η Αποκάλυψη εξάπτει τη φαντασία των ανθρώπων από τον 1ο αι. μ.Χ. Έδωσε πνοή σε ουτοπίες, δυστοπίες και επαναστατικά κινήματα. Ιερή προφητεία; Εσχατολογικό κήρυγμα; Μήνυμα προσμονής, πίστης και ελπίδας σε ένα καλύτερο μέλλον; Οπωσδήποτε, πάντως, μια κοσμογονική κατάθεση και μια δυσοίωνη φαντασμαγορία που αποτελεί πηγή έμπνευσης για τη συγκεκριμένη παράσταση.
Σύλληψη - σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου. Μουσική επιμέλεια, διεύθυνση, εκκλησιαστικό όργανο: Μάρκελλος Χρυσικόπουλος. Ερμηνεύουν: Αλεξία Καλτσίκη, Μαριάννα Δημητρίου, Καλλιόπη Σίμου, Ελένη Μολέσκη, Κλεοπάτρα Μάρκου, Θανάσης Δόβρης, Σωτήρης Τσακομίδης, Μάριος Παναγιώτου, Μιλτιάδης Φιορέντζης, Γιώργος Δικαίος
Ο πατέρας
Αύγουστου Στρίντμπεργκ
Θέατρο Αποθήκη, από 2 Οκτωβρίου
Ελλάδα 2019. Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Κάπου στην Αθήνα, πίσω από τις ερμητικά κλειστές πόρτες ενός μεσοαστικού σπιτιού, δύο σύζυγοι θα συγκρουστούν μέχρι τελικής πτώσεως. Η μάχη των φύλων, ο συζυγικός αλληλοσπαραγμός, η μανία επικράτησης του ενός επί του άλλου, τα παιχνίδια εξουσίας, τα ψυχολογικά εγκλήματα που συντελούνται στους κόλπους μιας καθωσπρέπει κατά τα άλλα οικογένειας, ζωντανεύουν φέτος τον χειμώνα στη σκηνή του θεάτρου Αποθήκη. Μέσα από τη διασκευή του κειμένου, η παράσταση φιλοδοξεί να φέρει τον Πατέρα στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα με όρους ακραίου ρεαλισμού, για να καταδείξει τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας.
Σκηνοθεσία: Βασίλης Μπισμπίκης. Πρωταγωνιστούν: Μαρίνα Ασλάνογλου, Τάσος Ιορδανίδης, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Γιάννα Σταυράκη, Νικολέτα Χαρατζόγλου
Granma: Trombones from Havana
Stefan Kaegi - Rimini Protokoll
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, 19-21 Δεκεμβρίου
Κι αν ξαναζούσε η Κούβα του Φιντέλ Κάστρο; Κι αν η νέα γενιά των Κουβανών οραματιζόταν μια άλλη ουτοπία; Κι αν οι τρομπέτες της Buena Vista ηχούσαν και πάλι; Ο συνιδρυτής των Rimini Protokoll, Στέφαν Κέγκι, γυρνάει εξήντα χρόνια πίσω, για να ανασυνθέσει τον μύθο της κουβανέζικης επανάστασης. Αυτήν τη φορά η Ιστορία δεν γράφεται από τον Κάστρο και τους συντρόφους του αλλά από τα εγγόνια τους. Τέσσερις από τους απογόνους των comrades, που έμελλε να αλλάξουν το τοπίο της Κούβας τη δεκαετία του 1960, ανεβαίνουν στη σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση για να τους υποδυθούν. Όμως η περιπέτεια των προγόνων τους λαμβάνει μια άλλη διάσταση, όταν συναντά τις ελπίδες της γενιάς που γράφει τώρα Ιστορία. Μύθοι και πραγματικότητες, ουτοπίες και δυστοπίες, επαναστάτες του τότε και νέοι του σήμερα, συναντιούνται σε μια θαρραλέα παράσταση θεάτρου ντοκουμέντου.
Σύλληψη - σκηνοθεσία: Stefan Kaegi. Με τους Milagro Αlvarez Leliebre, Daniel Cruces-Pérez, Christian Paneque Moreda, Diana Sainz Mena
Άμλετ
Ουίλιαμ Σαίξπηρ
Αμφι-θέατρο Σπύρου Ευαγγελάτου, αρχές Δεκεμβρίου
Η Κατερίνα Ευαγγελάτου, νέα διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών, ανεβάζει το εμβληματικό έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε μια φιλόδοξη παραγωγή που θα ανοίξει το κλειστό εδώ και οκτώ χρόνια Αμφι-Θέατρο του πατέρα της, Σπύρου Α. Ευαγγελάτου. Η Κατερίνα Ευαγγελάτου με τους συνεργάτες της κατάφεραν να εξασφαλίσουν την επαναλειτουργία της ιστορικής σκηνής, μόνο για την παραγωγή του Άμλετ και μόνο για μία σεζόν. Η παράσταση θα αποτελέσει μια site-specific πρόταση, ενώ θα διατηρηθεί η φυσική φθορά του χώρου.
Παίζουν: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Νίκος Ψαρράς, Άννα Μάσχα, Δημήτρης Παπανικολάου, Αμαλία Νίνου, Γιώργος Ζυγούρης, Μιχάλης Μιχαλακίδης κ.ά.
Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ
Έντουαρντ Άλμπι
Θέατρο Αθηνών, τέλη Οκτωβρίου
Είναι ομολογουμένως αλλόκοτη η βραδιά αυτή που κυλάει μέσα σε ποταμούς αλκοόλ στο σπίτι ενός καθηγητή Ιστορίας και της συζύγου του. Το περιβάλλον υψηλής διανόησης –βρισκόμαστε στην καρδιά μιας πανεπιστημιούπολης στη Νέα Αγγλία– καθόλου δεν συνάδει με την ελευθεριάζουσα συμπεριφορά του ζεύγους που σερβίρει προσβολές μαζί με κάθε ποτήρι ουίσκι, όχι μόνο ο ένας προς τον άλλον αλλά και προς τους δύο ανυποψίαστους καλεσμένους τους.
Ο Άλμπι καταπιάνεται με το προαιώνιο θέμα, το μαρτύριο της ερωτικής συνύπαρξης, προσδίδοντάς του μια σύγχρονη, τολμηρή διάσταση, σαν να αφήνει να ακουστούν όσα ποτέ ως τότε (το 1962) δεν είχαν ακουστεί επί σκηνής, επιχειρώντας, με ωμότητα αλλά και θάρρος, μια κατάδυση στα πιο ανομολόγητα βάθη ενός συζυγικού εφιάλτη.
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης. Παίζουν: Κ. Μαρκουλάκης, Μαρία Πρωτόπαππα, Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Ντάνη Γιαννακοπούλου
Top Girls
Κάριλ Τσέρτσιλ
Θέατρο Πόρτα, από 2 Νοεμβρίου
Το έργο, μια πολυσύνθετη μελέτη του φεμινισμού, ξεκινά με μια περίφημη ονειρική σκηνή, στη διάρκεια της οποίας διάσημοι ιστορικοί και λογοτεχνικοί γυναικείοι χαρακτήρες αποτυπώνουν τις εμπειρίες τους στις διαφορετικές κοινωνίες όπου έζησαν ανά τους αιώνες. Στη συνέχεια, η δράση μεταφέρεται στον χρόνο συγγραφής του έργου (1982), όπου αναπτύσσεται αριστοτεχνικά μια σειρά από συναρπαστικές συγκρούσεις ανάμεσα σε σύγχρονες ηρωίδες. Ασκώντας κριτική στον θατσερισμό, η Τσέρτσιλ εξετάζει εις βάθος την έννοια της χειραφέτησης και αναρωτιέται ποιο είναι το τίμημα που πρέπει να καταβληθεί για την ανάληψη νέων ρόλων σε κοινωνικό, προσωπικό και πολιτικό επίπεδο.
Μετάφραση - σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος. Παίζουν: Μαρία Καβογιάννη, Βίκυ Βολιώτη, Αλεξία Καλτσίκη, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Σίσσυ Τουμάση, Ειρήνη Μακρή
Ωραία μου κυρία
Άλαν Τζέι Λέρνερ & Φρέντρικ Λόου
Εναλλακτική Σκηνή ΕΛΣ - ΚΠΙΣΝ, από 21 Νοεμβρίου
Το «τέλειο μιούζικαλ», ένα από τα πιο επιτυχημένα και πολυαγαπημένα του Μπρόντγουεϊ, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με την ολοκληρωμένη μουσική μορφή του από την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Η ρομαντική ιστορία ενός καθηγητή Γλωσσολογίας στο Λονδίνο των αρχών του 20ού αιώνα, ο οποίος προσπαθεί να μεταμορφώσει μια ανθοπώλισσα σε κυρία της υψηλής κοινωνίας, ζωντανεύει σε μουσική διεύθυνση Στάθη Σούλη, σκηνοθεσία - μετάφραση πρόζας Γιάννου Περλέγκα (ο ίδιος κρατάει και τον ρόλο του καθηγητή Χίγκινς) και μετάφραση στίχων Δημήτρη Δημόπουλου.
Ερμηνεύουν: Χριστίνα Ασημακοπούλου, Βάσια Ζαχαροπούλου, Γιάννος Περλέγκας, Μιχάλης Τιτόπουλος, Νικόλας Μαραζιώτης, Βασίλης Δημακόπουλος, Ιωάννης Κοντέλλης, Αντώνης Αντωνιάδης, Νίκος Ζιάζιαρης, Νικόλας Ντούρος, Έλλη Δαδήρα, Ιωάννα Φόρτη, Μαρία Αλεξάνδρου, Μαρία Γράμψα, Αθηνά Δημητρακοπούλου
Του Κουτρούλη ο γάμος
Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή
Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου, από τέλη Οκτωβρίου
Η διαφθορά, το πελατειακό κράτος, τα ρουσφέτια, η αναξιοκρατία, ο αρχοντοχωριατισμός, η ξενομανία, η διαπλοκή, η σχέση Τύπου και εξουσίας μας απασχολούν ακόμη, σχεδόν διακόσια χρόνια μετά την εποχή του Ραγκαβή.
Η Σμαράγδα Καρύδη κάνει το σκηνοθετικό ντεμπούτο της με αυτή την κλασική πολιτική σάτιρα του 1845. Μια ομάδα καταξιωμένων αλλά και νεότερων ηθοποιών και μουσικών παίζει, χορεύει, τραγουδάει και ερμηνεύει τα τραγούδια της παράστασης σε μουσική του Μίνου Μάτσα και στίχους της Σοφίας Καψούρου.
Παίζουν: Σμαράγδα Καρύδη, Νίκος Κουρής, Κώστας Κορωναίος, Ευγενία Σαμαρά, Σπύρος Χατζηαγγελάκης, Γιώργος Ψυχογιός, Βασίλης Παπαγεωργίου, Αλέξανδρος Τσώτσης, Γιώργος Σουλεϊμάν, Τάσος Ροδοβίτης, Αντώνης Κυριακάκης, Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος
Η Μέθοδος Γκρόνχολμ
Τζόρντι Γκαλθεράν
Θέατρο Άνεσις, από 16 Οκτωβρίου
Οι τέσσερις υποψήφιοι για μία θέση ανώτατου στελέχους σε μεγάλη πολυεθνική εταιρεία συναντώνται και υποβάλλονται στις τελευταίες δοκιμασίες της διαδικασίας επιλογής, οι οποίες, ακροβατώντας στα όρια του παραλόγου, δεν φαίνεται να έχουν καμία σχέση με τη θέση εργασίας καθαυτή. Το έργο παίχτηκε για πρώτη φορά τη σεζόν 2007-2008 στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου, και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Οι συντελεστές του πρώτου εκείνου ανεβάσματος αναβιώνουν φέτος την παράσταση, τιμώντας τη μνήμη του Διαγόρα Χρονόπουλου (1939-2015), του σκηνοθέτη που διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Τέχνης από το 2004 έως το 2014.
Σκηνοθετική επιμέλεια: Γιάννης Μόσχος, βασισμένη στη σκηνοθεσία του Διαγόρα Χρονόπουλου. Παίζουν: Ορφέας Αυγουστίδης, Πέτρος Λαγούτης, Βίκυ Παπαδοπούλου, Χρήστος Σαπουντζής
Ρινόκερος
Ευγένιου Ιονέσκο
Θέατρο Κιβωτός, από 5 Οκτωβρίου
Όταν όλοι οι κάτοικοι μιας μικρής επαρχιακής πόλης μεταλλάσσονται σταδιακά σε ρινόκερους, ο μοναδικός που αντιστέκεται, ο Μπερανζέ, καθίσταται αυτομάτως «ήρωας»: ένας μέσος άνθρωπος που δεν ασπάζεται καμία συγκεκριμένη ιδεολογία, αλλά καταλήγει ο τελευταίος υπερασπιστής της ανθρωπότητας μέσα σε έναν κόσμο εχθρικό, αλλοιωμένο από την κτηνώδη συμπεριφορά του πλήθους.
Έχει ειπωθεί ότι ο Ρινόκερος αντικατοπτρίζει τα συναισθήματα του Ιονέσκο, όταν ο τελευταίος έφυγε το 1938 από τη γενέτειρά του Ρουμανία, όπου όλο και περισσότεροι από τους γνωστούς του εισχωρούσαν στο φασιστικό κίνημα της Σιδηράς Φρουράς: «Οι άνθρωποι επιτρέπουν ξαφνικά στον εαυτό τους να δεχτεί την εισβολή μιας νέας θρησκείας, ενός δόγματος, ενός φανατισμού... Κάτι τέτοιες στιγμές γινόμαστε μάρτυρες μιας πραγματικής πνευματικής μετάλλαξης. Δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει, αλλά όταν οι άνθρωποι σταματούν να συμμερίζονται τις απόψεις σου, όταν δεν μπορείς πλέον να συνεννοηθείς μαζί τους, έχεις την εντύπωση ότι βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τέρατα – ρινόκερους, για παράδειγμα. Έχουν αυτό το μείγμα ευθύτητας και αγριάδας. Θα σε σκότωναν με τη συνείδηση καθαρή» δήλωνε ο συγγραφέας σε συνέντευξή του το 1960, έναν χρόνο μετά τη συγγραφή του Ρινόκερου.
Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας. Παίζουν: Άρης Σερβετάλης, Έλλη Τρίγγου, Στέλιος Ιακωβίδης κ.ά.
Το καινούργιο σπίτι
Κάρλο Γκολντόνι
Εθνικό Θέατρο, από 21 Νοεμβρίου
Η κυριαρχία του χρήματος, τα ταξικά απωθημένα και η παγίδα του φαίνεσθαι είναι τα βασικά θέματα τα οποία αναδύονται μέσα από την εύστοχη κριτική του ανανεωτή Ιταλού συγγραφέα. Το συγκεκριμένο έργο ανεβαίνει για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο.
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης. Παίζουν: Χάρης Ανδριανός, Αντώνης Αντωνόπουλος, Άγγελος Αποστολίδης, Στέλλα Βογιατζάκη, Πολύδωρος Βογιατζής, Αντώνης Γκρίτσης, Θανάσης Δήμου, Τάσος Καραχάλιος, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Ντένης Μακρής, Βασίλης Μίχας, Μαρία Πανουργιά, Εύη Σαουλίδου, Πηνελόπη Τσιλίκα
Νερό της Κολωνίας
Ευθύμη Φιλίππου
Θέατρο Rex - Σκηνή «Κατίνα Παξινού», από 29 Νοεμβρίου
Ο χορός έξι γυναικών και το προσωπικό, μεταφυσικό ταξίδι ενός ανθρώπου: ο καταξιωμένος σεναριογράφος και θεατρικός συγγραφέας Ευθύμης Φιλίππου καταθέτει τη νέα δουλειά του και συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Εθνικό Θέατρο.
Διασκευή - σκηνοθεσία: Ευθύμης Θέου, Αργυρώ Χιώτη. Σκηνοθεσία: Αργυρώ Χιώτη
Αέρας
Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη
Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης, από 18 Οκτωβρίου
Δύο εκκεντρικές αδελφές, η Έντα και η Νόρα, συναντιούνται μετά από πολλά χρόνια με αφορμή έναν ξαφνικό θάνατο και μια αναπάντεχη κληρονομιά. Ισότιμες αντίπαλοι, όμοιες αλλά και διαφορετικές, θυμίζουν εν πολλοίς τους πλάνητες του Μπέκετ, ακινητοποιημένες μέσα σε κύκλους αέναης επανάληψης, αγάπης και αντιπάθειας, σιωπής και φλυαρίας, τσαχπινιάς και μελαγχολίας. Ποια δείχνει κερδισμένη και ποια αδικημένη; Με γατίσιους ελιγμούς, ενέδρες και τακτικισμούς γεμάτους χιούμορ, αναμετρούν τις δυνάμεις τους, ξιφομαχώντας με λέξεις. Παλιά πάθη αναζωπυρώνονται, τραύματα του παρελθόντος έρχονται στην επιφάνεια, καθώς οι μνήμες της κοινής παιδικής ηλικίας παραμένουν ανεξίτηλες.
Σκηνοθεσία: Μανώλης Δούνιας. Πρωταγωνιστούν: Ναταλία Τσαλίκη, Όλια Λαζαρίδου
Η βασίλισσα της ομορφιάς
Μάρτιν ΜακΝτόνα
Θέατρο Επί Κολωνώ, από μέσα Δεκεμβρίου
Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Ιρλανδίας στις αρχές της δεκαετίας του '90 δύο γυναίκες ζουν μόνες τους: η ηλικιωμένη αυταρχική Μαγκ Φόλαν και η 40χρονη κόρη της Μορίν που τη φροντίζει. Η σχέση τους είναι μια σχέση αγάπης και μίσους που κάνει τη συμβίωσή τους σχεδόν αφόρητη σ' έναν ανελέητο αλληλοσπαραγμό. Τη ζωή τους θα ανατρέψει η εμφάνιση του Πάτο Ντούλαν, ενός άνδρα που επιστρέφει για λίγο στην πόλη του και έχει πάντα στο μυαλό του, 20 χρόνια τώρα, τη Μορίν ως τη «βασίλισσα της ομορφιάς» της μικρής αυτής πόλης. Είναι ουσιαστικά η τελευταία ευκαιρία της Μορίν να αγαπήσει και να αγαπηθεί.
Η Βασίλισσα της Ομορφιάς αποτελεί το πρώτο μέρος της Τριλογίας της Κονεμάρα μαζί με τα έργα Το κρανίο της Κονεμάρα (1997) και Άγρια Δύση (2001).
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη. Παίζουν: Αγορίτσα Οικονόμου, Σοφία Σεϊρλή, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Γιώργος Κατσής
Ρίττερ, Ντένε, Φος
Τόμας Μπέρνχαρντ
Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν (Υπόγειο), από 18 Οκτωβρίου
Δεν ξέρουμε τι ακριβώς κατέστρεψε τις αδελφές Ρίττερ και Ντένε Βόρινγκερ: Ζουν κλεισμένες στην έπαυλή τους και εμφανίζονται περιστασιακά στο θέατρο για το κέφι τους. Το σίγουρο είναι ότι ο αδελφός τους, ο Φος, προσπάθησε με νύχια και με δόντια να ξεφύγει από αυτήν τη μοίρα. Ο Φος, ο μεγαλοφιλόσοφος που εισέπραξε την περιφρόνηση των γονιών του και που αποφάσισε να τους μισεί μέχρι τέλους, επιστρέφει τώρα στο σπίτι όπου μεγάλωσε για να ξανακαθίσει στην ίδια τραπεζαρία όπου έτρωγε παιδί, με τα ίδια πανάκριβα σερβίτσια, με τα ίδια πορτρέτα των προγόνων να τον κοιτάζουν επιτιμητικά και τη μεγάλη του αδελφή να σερβίρει καραμελωμένα krapfen.
Πικρία, απροσμέτρητη πικρία, αγωνία μήπως είναι πολύ αργά να δώσουμε νόημα στις ζωές μας, τώρα που ούτε ο Νίτσε, ούτε ο Σοπενάουερ, ούτε τα κουαρτέτα εγχόρδων μπορούν να εξασφαλίσουν τη σωτηρία, τώρα που όλες οι πιθανές διέξοδοι έχουν δοκιμαστεί και δεν έχουν αποφέρει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Είναι πολύ αργά, δεν έχει μείνει καμία παρηγοριά, ούτε η οικογένεια, ούτε η τέχνη, ούτε οι μεγάλοι διανοητές, ούτε καν το φαγητό.
Σκηνοθεσία: Μαρία Πρωτόπαππα. Παίζουν: Λουκία Μιχαλοπούλου, Στεφανία Γουλιώτη, Αργύρης Ξάφης
Μαρία Στιούαρτ
Φρίντριχ Σίλερ
Θέατρο Άλμα, από 1 Νοεμβρίου
Δύο μυθικές βασίλισσες της ευρωπαϊκής ιστορίας, η Ελισάβετ της Αγγλίας και η Μαρία της Σκωτίας, διεκδικούν τον ίδιο θρόνο. Δύο γυναίκες, η μία με εξουσία, η άλλη με την ανάμνηση της εξουσίας, αιχμάλωτη, αντιπαρατίθενται ορμητικά. H μία δεν μπορεί να υπάρξει όσο υπάρχει η άλλη. Εθνικές ταυτότητες, θρησκευτικός φανατισμός, παραμορφωμένες ιδεολογίες, ιστορικές συμμαχίες, βρίσκονται στο επίκεντρο του κλασικού έργου του Σίλερ.
Διασκευή - σκηνοθεσία: Άντζελα Μπρούσκου. Παίζουν: Κατερίνα Μαραγκού, Παρθενόπη Μπουζούρη, Γιάννης Σαμσιάρης, Νίκος Καρδόνης, Γιώργος Φριτζήλας κ.ά.
Tom in Greece (Τοm a la Ferme)
Μισέλ Μαρκ Μπουσάρ
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, 12-15, 18-22, 25-29 Δεκεμβρίου
Ψυχολογικό θρίλερ, σπουδή στο πένθος ή, μήπως, ανατομία μιας κλειστής κοινωνίας με φόντο την Ελλάδα του σήμερα; Ο Τομ, κοσμοπολίτης, πετυχημένος και γκέι, ταξιδεύει στην ελληνική επαρχία για να παραστεί στην κηδεία του εραστή του. Συντετριμμένος από το πένθος του, γνωρίζει για πρώτη φορά την οικογένεια του εκλιπόντος: τη μητέρα του, που δεν έχει ιδέα ποιος είναι ο Τομ και τι έχει ζήσει με τον γιο της, και τον αδερφό του, που θέλει να κρύψει την αλήθεια με κάθε κόστος. Παρά το τοξικό περιβάλλον, ο Τομ μοιάζει να αδυνατεί να φύγει, ενώ παθολογικές δυναμικές αναπτύσσονται μεταξύ των προσώπων που ταλανίζονται από καταπιεσμένες ορμές. Σταδιακά, τα όρια μεταξύ βίας και λαγνείας θολώνουν, οδηγώντας σε μια τραγικοκωμική αποκάλυψη ψέματος, απώθησης και βίας.
Σκηνοθεσία: Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος. Ερμηνεύουν: Αντώνης Πριμηκύρης, Ρένια Λουιζίδου, Λευτέρης Πολυχρόνης, Eva Maria Sommersberg
Αρχιμάστορας Σόλνες
Eρρίκου Ίψεν
Θέατρο Ιλίσια, από Οκτώβριο
Θέλουν να χτίσουν ένα «κάστρο στον αέρα». Αυτή θα είναι η πριγκίπισσα του κάστρου και το βασίλειό τους θα λέγεται Πορτοκαλία. Έτσι της είχε υποσχεθεί πριν από δέκα χρόνια, όταν η Χίλντε ήταν ακόμη δώδεκα χρόνων κι εκείνος, ο αρχιμάστορας, στο απόγειο της δόξας του, είχε μόλις χτίσει το πιο ψηλό καμπαναριό στο χωριό της. Και τώρα η Χίλντε εισβάλλει στη ζωή του, εντελώς απροκάλυπτα, διεκδικώντας όσα της είχε υποσχεθεί. «Θέλω το βασίλειό μου» δηλώνει ατάραχη η εικοσιδυάχρονη πλέον γυναίκα, ενώ ο Σόλνες την κοιτάζει αποσβολωμένος. Το όραμα της Χίλντε δεν αποτελεί απλώς ένα κάλεσμα για επιστροφή στην αναζωογονητική μυθοπλασία της παιδικής ηλικίας. Θέτει ταυτόχρονα το διαχρονικό, βασανιστικό ζήτημα που απασχολούσε διακαώς τον συγγραφέα: πώς μπορεί η ανήσυχη, δημιουργική συνείδηση να υπάρξει μέσα στον κόσμο της πρακτικής καθημερινότητας; Ο Σόλνες ζει σε έναν τάφο πριν από την άφιξη της νεαρής ονειροπαρμένης ορειβάτισσας που θέτει εκ νέου την ανάγκη για την αναζήτηση υψηλών ιδανικών. Χάρη σ' αυτήν, ο Σόλνες θα ξαναβρεί το σθένος, την έμπνευσή του. Με μια ύστατη συμβολική πράξη υπέρβασης θα κληροδοτήσει στη νεότερη γενιά αυτή την εικόνα του «αδύνατου» που γίνεται στιγμιαία «δυνατό».
Διασκευή - σκηνοθεσία: Αθανασία Καραγιαννοπούλου. Παίζουν: Γρηγόρης Βαλτινός, Κατερίνα Λέχου, Αντίνοος Αλμπάνης, Ιώβη Φραγκάτου, Μιχάλης Αεράκης, Κατερίνα Κρέπη, Κώστας Καστανάς
Ο Πατέρας
Αυγούστου Στρίντμπεργκ
Θέατρο Άλφα-Ιδέα, από 18 Οκτωβρίου
Παρόλο το νατουραλιστικό περίβλημά του, ο Πατέρας εντυπωσιάζει με την ένταση του υπαρξιακού πυρετού που κρύβει στον πυρήνα του. Η σύγκρουση με τη γυναίκα δεν απειλεί μόνο την τιμή του προδομένου άνδρα: τον φέρνει αντιμέτωπο με τους μεγαλύτερους φόβους, με τον πανικό του κενού, της ματαιότητας, των ψευδαισθήσεων που συντήρησαν και έθρεψαν το ψέμα μιας ολόκληρης ζωής. «Είμαι ένας άρρωστος άνθρωπος, το μόνο που ζητώ είναι οίκτος· παραδίδω τα σύμβολα της εξουσίας μου και προσεύχομαι για έλεος» θα πει ο Άντολφ στην ανένδοτη Λάουρα. Δεν διακυβεύεται εδώ μόνο η νομιμότητα του παιδιού του, αλλά η νομιμότητα της ίδιας της ταυτότητάς του. Ο τρόμος δεν αφορά μόνο τις αποκρουστικές λεπτομέρειες μιας συζυγικής ρήξης αλλά αναδύεται από περιοχές πολύ πιο ζοφερές, εκεί όπου η απουσία κάθε επικύρωσης της ύπαρξής μας προβάλλει το κεφάλι της περιπαικτικά.
Δραματουργική επεξεργασία - σκηνοθεσία: Άκις Βλουτής. Ερμηνεύουν: Άκις Βλουτής, Δήμητρα Χατούπη, Λουκία Πιστιόλα, Πέτρος Παπαζήσης, Αντωνίνα Βλουτή, Αλέξης Διαμαντής
Ο Γιος
Φλοριάν Ζελέρ
Θέατρο του Νέου Κόσμου, από 5 Δεκεμβρίου
Ο πολυβραβευμένος Ζελέρ ανατέμνει τις δυναμικές της σύγχρονης οικογένειας, δίνοντάς μας ένα έργο ευαίσθητο, με επίκεντρο την εφηβεία. Ο Γιος αποτελεί το τρίτο μέρος μιας άτυπης τριλογίας του Γάλλου σαραντάχρονου θεατρικού συγγραφέα (μαζί με τον Πατέρα και τη Μητέρα που έχουν προηγηθεί).
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος. Παίζουν: Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Δέσποινα Κούρτη, Άννα Καλαϊτζίδου, Δημήτρης Κίτσος, Γιώργος Μακρής
To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
