«Κατάγομαι από τη θλίψη. Κατοικώ στο τραύμα. Δε θέλω να είμαι πρόβλημα κανενός. Θέλω. Θέλω. Μπορώ να. Θέλω. Μπορώ να θέλω. Δε μπορώ. Να είμαι. Είμαι. Δε μπορώ να μην είμαι. Δε θέλω να μην είμαι. Δε θέλω να. Μην είμαι. Μπορώ. Να μη θέλω. Να μη θέλω. Μπορώ. »
Στις 16 Φεβρουαρίου 2014 ανεβαίνει, το έργο με τίτλο «Blanche / Μετεπιβίβαση. » σε κείμενο και σκηνοθεσία Μιχάλη Παλίλη στο θέατρο Σημείο (σκηνή Lab), για 16 μόνο παραστάσεις. Ερμηνεύει ο Φαίδων Καστρής.
- Πόσο «Blanche» είμαστε όλοι μας;
- Πώς διαχειρίζεται κανείς το «απαίσιο»;
- Γνωρίζουμε τον πραγματικό μας εαυτό; Μπορούμε να τον αντέξουμε;
- Μας αφήνουν να είμαστε αυτό που θέλουμε;
- Πόσες «μετεπιβιβάσεις» κάνουμε για να μην «εκτροχιαστεί» η ζωή μας;
- Πόση καλοσύνη έχουν τελικά οι ξένοι σήμερα;
- Ποια μαγεία μπορεί να μας σώσει από το σκληρό ρεαλισμό;
Με ερευνητικό ύφος, ο Μιχάλης Παλίλης καλεί τους θεατές να παρακολουθήσουν «αιρετικά» την ιστορία της ηρωίδας του κλασικού αριστουργήματος του Τένεσι Γουίλιαμς. Με ερμηνευτή έναν άνδρα ηθοποιό (Φαίδων Καστρής), ο πρωτότυπος αυτός μονόλογος επιχειρεί μια μετ-εγγραφή του προσώπου της Blanche στο σήμερα και στο διαρκές, μια συνέχεια του αρχικού μύθου, ένα κοίταγμα στην ανθρώπινη ρωγμή και στην περιπέτεια του βίου, μια κατάσταση «μετά – Blanche»...
Μέσα από την έκπληξη, το χιούμορ, την ποιητικότητα και την ωμότητα, οι θεατές εισέρχονται στον κόσμο της Blanche (όπως έχει μετ-εγγραφεί από το συγγραφέα) και του σύγχρονου πολιτισμού. Η Blanche, στο τέλος του κλασικού έργου, αναγκάζεται σε εγκλεισμό, αδυνατώντας να συγχρονιστεί με την πραγματικότητα. Στο καινούργιο έργο, οι θεατές γίνονται μάρτυρες της πρώτης βραδιάς της καινούργιας ζωής. Η σιωπηλή παρουσία ενός άνδρα, τη συγκεκριμένη νύχτα, οδηγεί τη Blanche όχι μόνο στην αναπαραγωγή των γεγονότων που προηγήθηκαν μέσα από τη δική της εκδοχή, αλλά και σε καινούργιες αποκαλύψεις και καταλυτικές επιλογές. Αυτός θα είναι ο τελευταίος σταθμός της διαδρομής ή θα μετεπιβιβαστεί σε άλλο όχημα...;
σχόλια