Δυο λόγια για την Λίλη Παπαγιάννη, που απεβίωσε σήμερα

Δυο λόγια για την Λίλη Παπαγιάννη, που απεβίωσε σήμερα Facebook Twitter
Η Παπαγιάννη ήταν χάρμα οφθαλμών στην "Εκδρομή" δίπλα στον Άγγελο Αντωνόπουλο.
3

Δυο λόγια για την Λίλη Παπαγιάννη, που απεβίωσε σήμερα Facebook Twitter
Ο κινηματογραφικός ρόλος της ζωής της ήταν στην ταινία του Κανελλόπουλου "Η Εκδρομή".

 

Την απολαύσαμε ως αντροχωρίστρα Λελέ στην κινηματογραφική μεταφορά της ''Χαρτοπαίχτρας'' του Ψαθά δίπλα στη Βλαχοπούλου και τον Κωνσταντάρα. Ως ζωντοχήρα Αθηνά, επίσης, που παρότρυνε την Καρέζη να εκθηλυνθεί στο ''Δεσποινίς διευθυντής'' του Δημόπουλου. Αυτές οι εμφανίσεις μαζί με πολλές άλλες σε ταινίες της χρυσής εποχής του εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου έκαναν την ηθοποιό Λίλη Παπαγιάννη περιζήτητη από τους παραγωγούς και δημοφιλή από τον κόσμο.

Μετά τα συντηρητικά ταγεράκια της ΦΙΝΟΣ ή τα ρούχα που υπαινίσσονταν το φινετσάτο σεξ-απίλ της, στα χέρια του Κανελλόπουλου έγινε ο απόλυτος συνδυασμός του κοριτσιού της διπλανής πόρτας με την πιο τολμηρή, ηθικά και κοινωνικά, γυναίκα της εποχής της.

Κι όμως! Ο κινηματογραφικός ρόλος της ζωής της ήταν σίγουρα αυτός της Ειρήνης, γυναίκας ασυμβίβαστης που εν μέσω του ελληνοϊταλικού πολέμου ακολουθούσε τον παράνομο λοποτάκτη εραστή της για να βρει μαζί του τον θάνατο. Επρόκειτο για την ταινία ''Εκδρομή'' που γύρισε το 1966 ο ευαίσθητος Τάκης Κανελλόπουλος σε σενάριο Γιώργου Κιτσόπουλου με πρωταγωνίστρια την Παπαγιάννη δίπλα στον Άγγελο Αντωνόπουλο, τον Κώστα Καραγιώργη και την Πόπη Πασχαλίδου. Μουσική από τον Νίκο Μαμαγκάκη, λυρική, υπέροχη, βραβευμένη κι αυτή από την ΕΚΚΑ (Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου Αθηνών). Στο ίδιο φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, το υπ'αριθμ. 7, η ΕΚΚΑ τίμησε και τη Λίλη Παπαγιάννη με το βραβείο α΄γυναικείου ρόλου.

Η ''Εκδρομή'' είναι από τις πλέον αγαπημένες ταινίες στη φειδωλή φιλμογραφία του πρόωρα χαμένου Κανελλόπουλου (1933 - 1990). Ένα κράμα από ασπρόμαυρη ρομαντική μελαγχολία, θανατολάγνα ερωτική έλξη και ένα πλανάρισμα δομημένο με τις αρχές των μεγαλύτερων ποιητών του σινεμά παγκοσμίως. Με μία υποκειμενική εκτίμηση, εάν ο Βισκόντι - λόγου χάριν - έφτιαχνε ταινία το ίδιο θέμα, οι ήρωες του θα φορούσαν πομπώδεις στολές της εποχής και θα κινούνταν σε εξίσου πομπώδη ντεκόρ. Ο Κανελλόπουλος ως γνήσιος Έλληνας, λάτρης της θάλασσας και του φωτός, μηδένισε το κοντέρ του φιλμικού χρόνου: Φόρεσε μέχρι και μαγιό στο παράνομο ζευγάρι, τόνισε το απέραντο πάθος τους και έκανε το θεατή να ξεχάσει πως λίγο πιο μακριά τους μαίνεται ένας φοβερός πόλεμος.

Η Παπαγιάννη ήταν χάρμα οφθαλμών στην "Εκδρομή". Μετά τα συντηρητικά ταγεράκια της ΦΙΝΟΣ ή τα ρούχα που υπαινίσσονταν το φινετσάτο σεξ-απίλ της, στα χέρια του Κανελλόπουλου έγινε ο απόλυτος συνδυασμός του κοριτσιού της διπλανής πόρτας με την πιο τολμηρή, ηθικά και κοινωνικά, γυναίκα της εποχής της.

Από δω και πέρα, το υγρό βλέμμα της Παπαγιάννη και ο χαρακτηριστικός θηλυκότατος τόνος της φωνής της θα συμπλέουν για πάντα με τους δαχτυλισμούς στην κιθάρα του Γεράσιμου Μηλιαρέση και εκείνο το αέρινο τραγούδισμα της Πόπης Αστεριάδη πάνω στους στίχους του Δημήτρη Χριστοδούλου. Μαμαγκάκης στα καλύτερα του!

* Η Λίλη Παπαγιάννη γεννήθηκε το 1935 και έφυγε σήμερα το πρωί σε ηλικία 80 ετών. Η υγεία της τελευταία είχε επιβαρυνθεί. Υπήρξε σύζυγος του ηθοποιού Ανδρέα Φιλιππίδη μέχρι το θάνατο του στα 1989. Απόφοιτη του Θεάτρου Τέχνης, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και το ΚΘΒΕ από το 1969 μέχρι το ΄88. Εμφανίστηκε σε δέκα ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ υπηρέτησε και το θέατρο για το ραδιόφωνο. Κηδεύεται μεθαύριο, Πέμπτη στις 12.00, από το νεκροταφείο Ζωγράφου.

3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άκης Δήμου

Θέατρο / «Ζούμε σε καιρούς φλυαρίας· έχουμε ανάγκη τη σιωπή του θεάτρου»

Άφησε τη δικηγορία για το θέατρο, δεν εγκατέλειψε ποτέ τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα. Ο ιδιαίτερα παραγωγικός συγγραφέας Άκης Δήμου μιλά για τη Λούλα Αναγνωστάκη που τον ενέπνευσε, και για μια πόλη όπου η ζωή τελειώνει στην προκυμαία, δίχως να βρίσκει διαφυγή στο λιμάνι της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Θέατρο / Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Ο νεαρός σκηνοθέτης Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος ανεβάζει στην Πειραματική του Εθνικού το «ΜΑ ΓΚΡΑΝ'ΜΑ», μια ευαίσθητη σκηνική σύνθεση, αφιερωμένη στη σιωπηλή ηρωίδα της οικογενειακής ιστορίας μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Ματαρόα στον ορίζοντα»: Φέρνοντας ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Θέατρο / «Ματαρόα στον ορίζοντα»: Ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Στην πολυεπίπεδη νέα παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, λόγος, μουσική και σκηνική δράση συνυπάρχουν ισάξια και συνεισφέρουν από κοινού στην αφήγηση των επίδοξων ταξιδιωτών ενός ουτοπικού πλοίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το video art στο ελληνικό θέατρο

Θέατρο / Video art στο ελληνικό θέατρο: Έχει αντικαταστήσει τη σκηνογραφία;

Λειτουργεί το βίντεο ανταγωνιστικά με τη σκηνογραφία και τη σκηνική δράση ή αποτελεί προέκταση του εθισμού μας στην οθόνη των κινητών μας; Οι γιγαντοοθόνες είναι θεμιτές στην Επίδαυρο ή καταργούν τον λόγο και τον ηθοποιό; Πώς φτάσαμε από τη video art στα stage LED screens; Τρεις video artists, τρεις σκηνοθέτες και ένας σκηνογράφος καταθέτουν τις εμπειρίες τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κωνσταντίνος Ρήγος

Οι Αθηναίοι / «Έχω αισθανθεί να απειλούμαι τη μέρα, όχι δουλεύοντας τη νύχτα»

Οκτάνα, Επίδαυρος, ΚΘΒΕ, Πέγκυ Ζήνα, Εθνικό, Λυρική, «Brokeback Mountain» και «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Ως χορογράφος και σκηνοθέτης, ο Κωνσταντίνος Ρήγος έχει κάνει τα πάντα. Και παρότι έχει αρκετούς haters, νιώθει ότι αυτοί που τον καταλαβαίνουν είναι πολύ περισσότεροι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Οσιέλ Γκουνεό: «Είμαι πρώτα χορευτής και μετά μαύρος»

Χορός / «Δεν βλέπω τον εαυτό μου ως έναν μαύρο χορευτή μπαλέτου αλλά ως έναν χορευτή καταρχάς»

Λίγο πριν εμφανιστεί ως Μπαζίλιο στον «Δον Κιχώτη» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ο κορυφαίος κουβανικής καταγωγής χορευτής Οσιέλ Γκουνεό –έχει λάβει πολλά βραβεία, έχει επίσης εμφανιστεί στο Θέατρο Μπολσόι της Μόσχας, στην Όπερα του Παρισιού, στο Λίνκολν Σέντερ της Νέας Υόρκης και στο Ελίζιουμ του Λονδίνου– μιλά για την προσωπική του πορεία στον χορό και τις εμπειρίες που αποκόμισε, ενώ δηλώνει λάτρης της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Οι Αθηναίοι / Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Ηθοποιός, σκηνοθέτις, ακατάτακτη και αγαπημένη του κοινού, η Σμαράγδα Καρύδη θυμάται πως ανέκαθεν ήθελε το σύμπαν, χωρίς να περιορίζεται. Στον απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας της, ως η Αθηναία της εβδομάδας, καταλήγει πως, ούτως ή άλλως, «στο τέλος ανήκεις εκεί που μπορείς να φτάσεις», ενώ δηλώνει πως πάντα θα επιλέγει συνειδητά να συντάσσεται με τη χαρά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Θέατρο / Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Πώς διαβάζουμε σήμερα τον «Γυάλινο Κόσμο» του Τενεσί Oυίλιαμς; Στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης ο Antonio Latella προσφέρει μια «άλλη» Λόρα που ορθώνει το ανάστημά της ενάντια στο κυρίαρχο αφήγημα περί επαγγελματικής ανέλιξης, πλουτισμού και γαμήλιας ευτυχίας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ

σχόλια

3 σχόλια
Μπράβο! Αξίζει ένα, έστω μικρό (και ουσιώδες), αφιέρωμα στη μνήμη της. Από πολύ μικρός θυμάμαι ότι με γοήτευε η πολύ όμορφη και φινετσάτη παρουσία της!Σ.Σ.: «Η Παπαγιάννη ήταν χάρμα οφθαλμών στην "Εκδρομή". Μετά τα συντηρητικά ταγεράκια της ΦΙΝΟΣ ή τα ρούχα που υπαινίσσονταν το φινετσάτο σεξ-απίλ της..»Πράγματι. Όταν οι γυναίκες (οι περισσότερες της γενιάς της) μπορούσαν και ήταν αληθινά ερωτικές!