Η Αγλαΐα Παππά επιστρέφει απόψε στο θέατρο, έναν χρόνο μετά το σοβαρό ατύχημα

Η Αγλαΐα Παππά επιστρέφει απόψε στο θέατρο, έναν χρόνο μετά το σοβαρό ατύχημα Facebook Twitter
Μέσα από την παράσταση αυτή θέλησα να βρω έναν τρόπο να εκμαιεύσω ιστορίες που υπάρχουν στο ασυνείδητο κάθε ανθρώπου. Όμως πιστεύω δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε το σκοτάδι, ούτε να αποφεύγουμε το ερεβώδες εκείνο κομμάτι της ζωής που καθένας μας έχει μέσα του. Καλύτερα να ακουμπάμε τρυφερά αυτές τις επικίνδυνες περιοχές ώστε να γίνουν πιο ανώδυνες, πιο φιλικές. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Την υπαρξιακή αγωνία που διατρέχει το σκοτεινό συγγραφικό σύμπαν του Πόε, τους βαθείς φιλοσοφικούς-κοινωνικούς προβληματισμούς που κρύβουν οι αλληγορικοί του εφιάλτες αλλά και τη λυτρωτική προοπτική της κατανόησης της ανθρώπινης φύσης σε όλο το μεγαλείο αλλά και τη μικρότητά της ταυτόχρονα επιχειρεί να αναδείξει μέσα από μια multimedia προσέγγιση η Λουίζα Κωστούλα στις δικές της «Παράξενες Ιστορίες».

Τον ρόλο του κύριου αφηγητή κρατά η Αγλαΐα Παππά στην πρώτη της σκηνική εμφάνιση μετά το περσινό τροχαίο, μια ακραία δοκιμασία, μια κατάσταση «μεταιχμιακή» σαν αυτή που βιώνουν οι μυθιστορηματικοί ήρωες του Αμερικανού συγγραφέα η οποία, εντούτοις, πυροδότησε μέσα της μια πρωτόγνωρη και για την ίδια δύναμη επιβίωσης, αυτή που συνιστά «το βασικότερο ανθρώπινο ένστικτο».

Το τροχαίο που μου συνέβη πέρσι τον Ιούλιο ήταν σίγουρα – και παραμένει - μια πολύ μεγάλη δοκιμασία σε σωματικό, ψυχικό και εγκεφαλικό επίπεδο. Μου έμαθε, όμως, και μου έδειξε στην πράξη ότι το ένστικτο επιβίωσης άπαξ και ενεργοποιηθεί σε τέτοιες καταστάσεις οριακές αποδεικνύεται πανίσχυρο. Τα ζώα, ξέρεις, όταν τραυματιστούν αποσύρονται σε κάποιο καταφύγιο ώσπου να γιάνουν. Βρήκα πολλές ομοιότητες στη δική μου συμπεριφορά με αυτή. Αφότου όμως επιβίωσα, δεν έχω δικαιολογία - είμαι υποχρεωμένη να αγωνιστώ με ό,τι μέσο διαθέτω!

Γι΄αυτό και πιστεύει ακράδαντα πως «δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε το σκοτάδι, ούτε να το αποφεύγουμε το ερεβώδες εκείνο κομμάτι της ζωής που καθένας μας έχει μέσα του... καλύτερα ακουμπάμε τρυφερά αυτές τις επικίνδυνες περιοχές ώστε να γίνουν πιο ανώδυνες, πιο φιλικές». Ιδού τι είπαν σχετικά στο LIFO.gr:

Λουίζα Κωστούλα (Violet Louise), ηθοποιός, μουσικός και σκηνοθέτιδα

Η Αγλαΐα Παππά επιστρέφει απόψε στο θέατρο, έναν χρόνο μετά το σοβαρό ατύχημα Facebook Twitter
Έχω φαίνεται μία ασυνείδητη ροπή προς τις παράξενες ιστορίες ή τους δημιουργούς που αδικήθηκαν επειδή έτυχε να γεννηθούν σε "λάθος" εποχή. Ο Πόε προφανώς και ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Φωτο: Αλέξανδρος Ακρίβος

«Πρόκειται για μια multimedia παράσταση βασισμένη σε αποσπάσματα από διηγήματα, προσωπικές επιστολές και ποιήματα του Έντγκαρ Άλαν Πόε σε μία διαδραστική σχέση με τη μουσική, τον ήχο και την εικόνα. Η Αγλαΐα Παππά είναι ο κεντρικός αφηγητής, εγώ στήνω το οπτικοακουστικό και μουσικό περιβάλλον γύρω της που το χειρίζομαι live, ενώ σημειακά λειτουργώ και ως δεύτερος αφηγητής.

Δημιουργείται έτσι ένα εργαστήριο ήχου και εικόνας το οποίο επενεργεί στο μυαλό του βασικού αφηγητή, επαναφέροντας τις προσωπικές του μνήμες, τις οποίες και αφηγείται σα να ξεφυλλίζει το προσωπικό του ημερολόγιο. Σαν να κάνει μία αντίστροφη πορεία στον χρόνο λίγο προτού εγκαταλείψει την εγκόσμια ζωή για να ενωθεί με το Αιώνιο Ον.

Η παράσταση φέρει όλον αυτό τον αλλόκοτο, παράξενο, ονειρικό και σκοτεινό κόσμο του Πόε αλλά δεν βασίζεται στο γοτθικό στοιχείο ούτε σκηνογραφικά, ούτε στην απόδοση των κειμένων του συγγραφέα. Τα γραπτά αυτά τα αντιμετώπισα ως παραβολές προσπαθώντας να φέρω σε πρώτο επίπεδο όλο τον πλούτο των νοημάτων που υποκρύπτονται, να μη σταθώ δηλαδή μόνο στο στοιχείο του τρόμου. Ο τρόμος εξάλλου, όπως γράφει και ο ίδιος ο Πόε, είναι μέσα στην ανθρώπινη ψυχή άρα στον άνθρωπο, σ' αυτό το ατελές πλάσμα του Θεού βρίσκεται η ρίζα του καλού και του κακού επί της Γης.

Η Αγλαΐα Παππά επιστρέφει απόψε στο θέατρο, έναν χρόνο μετά το σοβαρό ατύχημα Facebook Twitter
Πρόκειται για μια multimedia παράσταση βασισμένη σε αποσπάσματα από διηγήματα, προσωπικές επιστολές και ποιήματα του Έντγκαρ Άλαν Πόε σε μία διαδραστική σχέση με τη μουσική, τον ήχο και την εικόνα. Φωτο: Βασίλης Κουντούρης (Studio19)

Έχω, φαίνεται, μία ασυνείδητη ροπή προς τις παράξενες ιστορίες ή τους δημιουργούς που αδικήθηκαν επειδή έτυχε να γεννηθούν σε "λάθος" εποχή. Ο Πόε προφανώς και ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Με συγκινούν οι άνθρωποι που παλεύουν και συγκρούονται με το κατεστημένο γιατί αυτοί δημιουργούν το καινούργιο, το πρωτοπόρο, το ρηξικέλευθο.

Το 2014 είχα κάνει μία παράσταση για τη ζωή της Ντέλια Ντέρμπισαϊρ, τα Υπόγεια του BBC. H Ντέλια υπήρξε σπουδαία συνθέτις ηλεκτρονικής μουσικής, αλλά δυστυχώς έζησε στις αρχές των '60s, όταν ακόμα ο ήχος αυτός ήταν παραγνωρισμένος. Η μουσική της διάνοια αναγνωρίστηκε μετά θάνατον. Έτσι και με τον Πόε – αν δεν υπήρχε ο Μποντλέρ που τον ανακάλυψε, το έργο του σπουδαίου αυτού συγγραφέα μπορεί να παρέμενε ακόμα στην αφάνεια.

Υπόψη ότι για να υλοποιηθεί αυτή η παράσταση, στήθηκε ένας ολόκληρος μηχανισμός ώστε να τρέξουν τα πρωτότυπα υλικά του ήχου και την εικόνας, αποτέλεσμα της μακράς και πολύτιμης συνεργασίας μου με το Studio 19. Με την Αγλαΐα Παππά είχαμε την ευτυχή συγκυρία να βρούμε αμέσως κοινούς κώδικες όταν είχαμε συναντηθεί παλιότερα σε μία multimedia εκδοχή των "Τρωάδων" στο Μουσείο Αρχαίας Ολυμπίας. Ένα ακόμα μεγάλο ευχαριστώ αξίζουν ο Σάκης Μπιρμπίλης για τους μαγικούς φωτισμούς, η Λίλιαν Ξυδιά για τα υπέροχα κοστούμια, η Σεβαστιάννα Αναγνωστοπούλου για τη βοήθεια της στις πρόβες, ο Άρης Παυλίδης και η Goodheart Productions».

Η Αγλαΐα Παππά επιστρέφει απόψε στο θέατρο, έναν χρόνο μετά το σοβαρό ατύχημα Facebook Twitter
Η Αγλαΐα Παππά είναι ο κεντρικός αφηγητής και η Λουίζα Κωστούλα (Violet Louise) στήνει το οπτικοακουστικό και μουσικό περιβάλλον γύρω της, ενώ σημειακά λειτουργεί και ως δεύτερος αφηγητής. Φωτο: Βασίλης Κουντούρης (Studio19)

Αγλαΐα Παππά, ηθοποιός

«Όχι, δεν είχα ασχοληθεί ξανά με το έργο του Πόε, ήταν οπότε μια πολύ ωραία συνάντηση αλλά και μια καλή ευκαιρία να βρεθώ κοντά σε έναν σπουδαίο συγγραφέα που τώρα ουσιαστικά ανακαλύπτω. Βρέθηκα, ξέρεις, σε μια πολύ συγγενική κατάσταση με αυτές που περιγράφει, ούσα τους προηγούμενους μήνες σε ένα μεταίχμιο λόγω του ατυχήματος που είχα.

Διαβάζοντας και μελετώντας τα κείμενα αυτά, ένιωσα πολύ μεγαλύτερη συγγένεια στην κατάσταση που είμαι τώρα από ό,τι εάν βρισκόμουν σε μια διαφορετική. Αγγίζουν μεταιχμιακές περιοχές του ανθρώπου χωρίς να μπαίνει απαραίτητα κάθε φορά ένα δίλημμα ζωής-θανάτου.

Έρχονται ξέρεις μέσα στη ζωή στιγμές που διακυβεύονται οι συνισταμένες ύπαρξης, η έννοια του χρόνου ως παρατακτικής ακολουθίας γεγονότων, οι έννοιες της κίνησης και της ακινησίας που μπορεί να είναι και αντιθετικές, να είναι δηλαδή το σώμα μεν ακινητοποιημένο αλλά το μυαλό να τρέχει ιλιγγιωδώς.

Μέσα από την παράσταση αυτή θέλησα να βρω έναν τρόπο να εκμαιεύσω ιστορίες που υπάρχουν στο ασυνείδητο κάθε ανθρώπου. Όμως πιστεύω δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε το σκοτάδι, ούτε να αποφεύγουμε το ερεβώδες εκείνο κομμάτι της ζωής που καθένας μας έχει μέσα του. Καλύτερα να ακουμπάμε τρυφερά αυτές τις επικίνδυνες περιοχές ώστε να γίνουν πιο ανώδυνες, πιο φιλικές.

Η Αγλαΐα Παππά επιστρέφει απόψε στο θέατρο, έναν χρόνο μετά το σοβαρό ατύχημα Facebook Twitter
Η παράσταση φέρει όλον αυτόν τον αλλόκοτο, παράξενο, ονειρικό και σκοτεινό κόσμο του Πόε. Φωτο: Βασίλης Κουντούρης (Studio19)

Το τροχαίο που μου συνέβη πέρσι τον Ιούλιο ήταν σίγουρα –και παραμένει– μια πολύ μεγάλη δοκιμασία σε σωματικό, ψυχικό και εγκεφαλικό επίπεδο. Μου έμαθε, όμως, και μου έδειξε στην πράξη ότι το ένστικτο επιβίωσης, άπαξ και ενεργοποιηθεί σε τέτοιες καταστάσεις οριακές, αποδεικνύεται πανίσχυρο. Τα ζώα, ξέρεις, όταν τραυματιστούν αποσύρονται σε κάποιο καταφύγιο ώσπου να γιάνουν. Βρήκα πολλές ομοιότητες στη δική μου συμπεριφορά με αυτή. Αφότου όμως επιβίωσα, δεν έχω δικαιολογία – είμαι υποχρεωμένη να αγωνιστώ με ό,τι μέσο διαθέτω!

Η έστω και αμυδρή υποψία ελπίδας είναι απαραίτητη προϋπόθεση της οποιασδήποτε τέχνης. Ακόμα και η πιο "σκοτεινή" τέχνη ενέχει μια ελπίδα, βλέπει μπροστά με προοπτική. Το σκοτάδι δεν είναι άλλωστε αυθύπαρκτο, την ύπαρξή του την οφείλει στο φως ή μάλλον στην έλλειψή του. Λειτουργούν συμπληρωματικά τα δύο αυτά, ούτε το φως θα το αντιλαμβανόμασταν σαν τέτοιο αν δεν υπήρχε το σκότος».

Η Αγλαΐα Παππά επιστρέφει απόψε στο θέατρο, έναν χρόνο μετά το σοβαρό ατύχημα Facebook Twitter
Η έστω και αμυδρή υποψία ελπίδας είναι απαραίτητη προϋπόθεση της οποιασδήποτε τέχνης. Ακόμα και η πιο "σκοτεινή" τέχνη ενέχει μια ελπίδα, βλέπει μπροστά με προοπτική. Φωτο: Βασίλης Κουντούρης (Studio19)

Info

Violet Louise - Παράξενες ιστορίες

Βασισμένο σε κείμενα του Έντγκαρ Άλαν Πόε

Σκηνοθεσία - μετάφραση - μουσική - οπτική & ηχητική δραματουργία: Violet Louise

Ερμηνεύουν: Αγλαΐα Παππά, Λουίζα Κωστούλα

Σχεδιασμός συστήματος αναπαραγωγής ήχου και εικόνας: Studio 19

Σχεδιασμός φωτισμού: Σάκης Μπιρμπίλης

Βίντεο: Βασίλης Κουντούρης (Studio 19)

Ηχοληψία: Κώστας Μπώκος (Studio 19)

Κοστούμια: Λίλιαν Ξυδιά

Εικονοληψία: Blaec Cinematography (Άρης Παυλίδης), Studio 19 (Βασίλης Κουντούρης)

Βοηθός σκηνοθέτη: Σεβαστιάννα Αναγνωστοπούλου

Πειραιώς 260 (Β)

26-28/6, 21:00

Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Εξολοθρευτής Άγγελος της Άντζελας Μπρούσκου έρχεται...

Θέατρο / Ο Εξολοθρευτής Άγγελος της Άντζελας Μπρούσκου έρχεται...

Η σκηνοθέτις μιλά για την αναπάντεχη διασκευή που ετοιμάζει για το Φεστιβάλ Αθηνών με τον «Εξολοθρευτή Άγγελο» του Μπουνιουέλ και για την επιλογή του θιάσου η οποία βασίστηκε στα προσωπικά τους χαρακτηριστικά
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Μνήμες Δεκέμβρη του ’08 «ζωντανεύει» η Αντιστολή στην Πειραιώς 260

Θέατρο / Μνήμες Δεκέμβρη του ’08 «ζωντανεύει» η Αντιστολή στην Πειραιώς 260

Δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ο visual artist Παντελής Μάκκας επιχειρεί μια πρωτότυπη καλλιτεχνική αναπαράσταση εκείνων των γεγονότων στο όνομα του διαρκούς αγώνα της μνήμης ενάντια στη λήθη, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν

Θέατρο / Πού οφείλεται τόση δίψα για το θέατρο;

Το θέατρο εξακολουθεί να προκαλεί debates και ζωηρές συζητήσεις, παρά τις κρίσεις και τις οικονομικές περικοπές που έχει υποστεί, και φέτος ανεβαίνουν στην Αθήνα παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ανδρέας Κωνσταντίνου

Θέατρο / Ανδρέας Κωνσταντίνου: «Δεν μ' ενδιαφέρει τι υποστηρίζεις στο facebook, αλλά το πώς μιλάς σε έναν σερβιτόρο»

Ο ηθοποιός που έχει υποδυθεί τους πιο ετερόκλητους ήρωες και θα πρωταγωνιστήσει στην τηλεοπτική μεταφορά της «Μεγάλης Χίμαιρας» αισθάνεται ότι επιλέγει την τηλεόραση για να ικανοποιήσει την επιθυμία του για κάτι πιο «χειροποίητο» στο θέατρο.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Ο Στρίντμπεργκ και η «Ορέστεια» προσγειώνονται στον κόσμο της Λένας Κιτσοπούλου

Θέατρο / Η Μαντώ, ο Αισχύλος και ο Στρίντμπεργκ προσγειώνονται στον κόσμο της Κιτσοπούλου

Στην πρόβα του νέου της έργου όλοι αναποδογυρίζουν, συντρίβονται, μοντάρονται, αλλάζουν μορφές και λένε λόγια άλλων και τραγούδια της καψούρας. Ποιος θα επικρατήσει στο τέλος;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Οι Αθηναίοι / «Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Η ηθοποιός Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου θυμάται τα χρόνια του Θεάτρου Τέχνης, το πείραμα και τις επιτυχίες του Χυτηρίου, περιγράφει τι σημαίνει γι' αυτή το θεατρικό σανίδι και συλλογίζεται πάνω στο πέρασμα του χρόνου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θωμάς Μοσχόπουλος

Θέατρο / «Άρχισα να βρίσκω αληθινή χαρά σε πράγματα για τα οποία πριν γκρίνιαζα»

Έπειτα από μια δύσκολη περίοδο, ο Θωμάς Μοσχόπουλος ανεβάζει τον δικό του «Γκοντό». Έχει επιλέξει μόνο νέους ηθοποιούς για το έργο, θέλει να διερευνήσει την επίδρασή του στους εφήβους, πραγματοποιώντας ανοιχτές πρόβες. Στο μεταξύ, κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με την Αργυρώ Μποζώνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Θέατρο / Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Ένα συναρπαστικό υβρίδιο θεάτρου, συναυλίας, πολιτικοκοινωνικού μανιφέστου και rave party, βασισμένο στο έργο του επικηρυγμένου στη Ρωσία δραματουργού Ιβάν Βιριπάγιεφ, ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή και αποπειράται να δώσει απάντηση σε αυτό το υπαρξιακό ερώτημα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

The Review / Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου Γιώργος Βουδικλάρης μιλούν για την παράσταση «Ο Χορός των εραστών» της Στέγης, τα υπαρξιακά ερωτήματα που θέτει το κείμενο του Τιάγκο Ροντρίγκες και τη χαρά τού να ανακαλύπτεις το next best thing στην τέχνη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το «Κυανιούχο Κάλιο» είναι μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων 

Θέατρο / «Κυανιούχο Κάλιο»: Μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Όχι μόνο σε ανελεύθερα ή σκοταδιστικά καθεστώτα, αλλά και στον δημοκρατικό κόσμο, η συζήτηση για το δικαίωμα της γυναίκας σε ασφαλή και αξιοπρεπή ιατρική διακοπή κύησης παραμένει τρομακτικά επίκαιρη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

Θέατρο / Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

«Εκείνο που με σπρώχνει να δημιουργώ θεατρικούς χαρακτήρες είναι ο έρωτας», έλεγε ο Ουίλιαμς, που πίστευε ότι ο πόθος «είναι κάτι που κατακλύζει πολύ μεγαλύτερο χώρο από αυτόν που μπορεί να καλύψει ένας άνθρωπος». Σε αυτόν τον πόθο έχει συνοψίσει τη φυγή και την ποίηση, τον χρόνο, τη ζωή και τον θάνατο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ