Η ελληνική ταβέρνα είναι ό,τι καλύτερο έχουμε κάνει ως πολιτισμός. Είναι το απόγειο του ελληνικού πολιτισμού. Δεν λέω, και ο Παρθενώνας καλός είναι, θα ήταν ακόμη καλύτερος αν τον κάναμε ταβέρνα. Ευάερος, ευήλιος, ωραία θέα...
»Ταξιδεύοντας στο εξωτερικό, έχω επισκεφτεί διάφορα φαγάδικα και άντε να έχουν να σου προσφέρουν μάξιμουμ 30 πιάτα. Στην Ελλάδα, στην ταβέρνα, δεν ξέρω ποια γιαγιάκα έχουν κλειδαμπαρώσει στην κουζίνα να μαγειρεύει 24 ώρες το 24ωρο. [...]
»Και αγαπώ που σκάμε στην ταβέρνα και παραγγέλνουμε πέντε απ' όλα, ενώ είμαστε τρεις στην παρέα. Και τρώμε, τρώμε με τέτοιο πάθος, τέτοια λαχτάρα, τέτοια αφοσίωση, τρώμε μέχρι που χάνουμε την εκτίμηση στον εαυτό μας. Και μετά παραγγέλνουμε μια σόδα ή μια Coca-Cola Light και την ξαναβρίσκουμε».
Τα κωμικά σκετς της Κατερίνας Βρανά, της «πιο αστείας γυναίκας στον κόσμο», δεν μπορούν να αποδοθούν με την ίδια ευκολία στον γραπτό λόγο. Όπως και να τα προσεγγίσεις, θα μοιάζουν πάντα στεγνά, στραγγισμένα από το αλέγκρο ταμπεραμέντο της, από την αύρα, την ενέργεια και όλη αυτή την εξωστρέφεια που βγάζει επάνω στη σκηνή.
Γιατί αρκούν λίγα λεπτά σε ένα live ή μερικά βίντεο στο YouTube για να καταλάβεις ότι η Κατερίνα γεννήθηκε για να δίνει παραστάσεις, για να κάνει τον κόσμο να γελάει.
Είτε στα ελληνικά είτε στα αγγλικά, η Κατερίνα Βρανά είναι ισοπεδωτική επάνω στη σκηνή. Μοιάζει με πραγματικό οδοστρωτήρα που παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του. Ένα τέτοιο κύμα ενέργειας και ζωντάνιας, λοιπόν, δεν θα μπορούσε να αναχαιτιστεί παρά μόνο από μια στιγμή καθαρής ατυχίας.
Πράγματι, έτσι ακριβώς ήταν από μικρή, επιδειξιομανής (με την καλή έννοια) και show woman. Δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη παρότρυνση για να τραγουδήσει ή να απαγγείλει ένα ποίημα. Όποτε έβρισκε ευκαιρία άρχιζε το θέατρο.
«Το πιο χαρακτηριστικό περιστατικό που θυμάμαι και περιγράφω συχνά σε όσους με ρωτάνε για την Κατερίνα είναι απ' όταν ήμουν περίπου έξι χρόνων. Είχα αλλεργικό άσθμα από πολύ μικρός, έτσι ήμουν αρκετά συχνά στο κρεβάτι.
»Ήταν Κυριακή και ο πατέρας μου δοκίμαζε την καινούργια βιντεοκάμερα που μόλις είχε αγοράσει. Ήταν από εκείνες τις παλιές, τα "κτήνη", που έβαζες μέσα βιντεοκασέτα και μετά τη στερέωνες στον ώμο για να τραβήξεις σωστά το πλάνο.
»Η αδερφή μου ερχόταν συνέχεια στο κρεβάτι και με πείραζε. Αυτή με φουλ ενέργεια, όπως τη βλέπετε στις παραστάσεις της, κι εγώ, συνήθως με μισή αναπνοή, να προσπαθώ να γελάσω ή να τη διώξω από το κρεβάτι. Ενώ παίζαμε και μαλώναμε, ο πατέρας μου άρχισε να μας τραβάει.
»Τότε, η Κατερίνα, με τεράστια άνεση, κάθισε δίπλα μου στο κρεβάτι, μου πήρε το χέρι, το κράτησε με τα δυο της χέρια και σαν να ήταν ρεπόρτερ του BBC άρχισε μια φανταστική αναπαράσταση διαφήμισης της UNICEF που έπαιζε τότε για τα παιδιά της Αιθιοπίας, και μάλιστα σε άψογα αγγλικά» θυμάται ο αδερφός της Θοδωρής Βρανάς.
Όσο μεγάλωνε, το παιδικό όνειρο της υποκριτικής έπαιρνε όλο και πιο στέρεα μορφή στο μυαλό της. Σκάρωνε συνεχώς μικρά θεατρικά και κωμικά σκετς. Στο σχολείο είχε ανεβάσει, μάλιστα, και μια αρκετά αστεία παράσταση βασισμένη στη Χιονάτη και τους 7 Νάνους.
Κατερίνα Βρανά- Ταβέρνα
Όταν πια σιγουρεύτηκε ότι είναι αυτό που θέλει να κάνει στη ζωή της και έφτασε στην κατάλληλη ηλικία, έφυγε για το Λονδίνο προκειμένου να σπουδάσει υποκριτική. Εκεί ήρθε σε επαφή και τον κωμικό αυτοσχεδιασμό. Ακολούθησαν σεμινάρια αυτοσχεδιασμού και παραστάσεις με ομάδες φίλων.
Στη συνέχεια ήρθε στη ζωή της το stand-up. Το αγάπησε κι έτσι το πάλεψε πολύ. Δεν είναι εύκολο να καθιερωθείς σε μία από τις πιο απαιτητικές σκηνές στον κόσμο, ειδικά αν είσαι ξένος. Πάλι καλά που η Κατερίνα μιλούσε καλά αγγλικά και με λονδρέζικη προφορά.
Η ίδια δεν πτοήθηκε από τις δυσκολίες ή τις απογοητεύσεις και τα έδωσε όλα για να πετύχει. «Άπειρες παραστάσεις και open mic βραδιές σε μικρά μπαράκια, παμπ και θεατράκια. Πολλές φορές η προσέλευση του κόσμου ήταν μηδενική. Ο ανταγωνισμός εκεί είναι πολύ μεγαλύτερος απ' ό,τι εδώ.
»Υπήρχε ρατσισμός. Είναι πολύ πιο ζόρικα τα πράγματα απ' όσο φανταζόμαστε όλοι μας. Και στην Αγγλία, άμα δεν τους αρέσεις, σε γιουχάρουν κιόλας» λέει για τις προσπάθειες της αδερφής του ο Θοδωρής Βρανάς.
Σιγά-σιγά, όμως, χάρη στο ταλέντο και την επιμονή της τα κατάφερε. Σύντομα ξεκίνησε περιοδείες σε όλη την Αγγλία. Μέσα σε έναν χρόνο πραγματοποίησε 330 εμφανίσεις, σχεδόν μία κάθε μέρα.
Λίγο αργότερα έστησε μαζί με κάτι φίλους το δικό τους comedy club σε ένα δωμάτιο πάνω από μια παμπ στο βόρειο Λονδίνο. Το Angel Comedy, όπως ονομάστηκε, εξελίχθηκε σε ένα από τα καλύτερα και πιο επιτυχημένα μικρά comedy clubs της πόλης.
Τι είναι, όμως, αυτό που κάνει την Κατερίνα Βρανά να ξεχωρίζει σε σχέση με τους άλλους κωμικούς; «Όσο δοτική είναι στη ζωή της, άλλο τόσο δοτική είναι κι επάνω στη σκηνή. Δεν φοβάται να μοιραστεί πράγματα με το κοινό, σε κάθε παράστασή της μαθαίνεις τόσο πολλά για τον τρόπο που σκέφτεται σε σημείο που, όταν φεύγεις, νομίζεις πια ότι είσαι φίλος της. Είναι τόσο εξωστρεφής που σε κάνει να αισθάνεσαι κομμάτι της παρέας της» λέει η stand up comedian και στενή της φίλη Χρύσα Κατσαρίνη.
«Έχοντας δουλέψει σε μια πολύ οργανωμένη και πολύ επαγγελματική σκηνή όπως αυτή της Αγγλίας ξέρει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει. Είναι μεθοδική και πολύ εργατική. Έχει μεγάλη άνεση και εμπειρία στη σκηνή λόγω του background που διαθέτει στον κωμικό αυτοσχεδιασμό» εξηγεί με τη σειρά του ο επίσης κωμικός Θωμάς Ζάμπρας.
Κατερίνα Βρανά - Greece is the word. Είτε στα ελληνικά είτε στα αγγλικά, η Κατερίνα Βρανά είναι ισοπεδωτική επάνω στη σκηνή.
Η φήμη της άρχισε να μεγαλώνει και να περνά τα σύνορα της Αγγλίας. To 2013, το CNN τη συμπεριέλαβε στη λίστα με τις 13 γυναίκες κωμικούς που πρέπει οπωσδήποτε να παρακολουθήσει κανείς.
Άρχισε να ταξιδεύει στο εξωτερικό και να δίνει παραστάσεις σε διάφορες χώρες, από την Αυστραλία έως την Αμερική. Η χάρη της έφτασε μέχρι το παγωμένο Λέβι της Λαπωνία, όπου συμμετείχε στον τελικό του διεθνούς διαγωνισμού «Το πιο αστείο άτομο του κόσμου», που διοργάνωσε το Laugh Factory.
Εκεί εκπροσώπησε την Ελλάδα ανάμεσα σε 89 κωμικούς από 56 χώρες. Προκρίθηκε στον τελικό ως η μοναδική γυναίκα και πήρε συνολικά 1.000.000 ψήφους διαδικτυακά, εξασφαλίζοντας την τρίτη θέση.
Μάλλον εντυπωσιακό επίτευγμα αν αναλογιστεί κανείς ότι επρόκειτο για την υποψήφια μιας χώρας 11 εκατ. κατοίκων, χωρίς κάποια σπουδαία παράδοση στο stand-up.
Σε αυτά τα περίπου 15 χρόνια της παραμονής της στο εξωτερικό δεν ξέχασε ποτέ την Ελλάδα. Πάντα έψαχνε έναν τρόπο να επιστρέψει και να κάνει και τους συμπατριώτες της να γελάσουν.
Το καλοκαίρι του 2011 πέρασε έξι εβδομάδες στην Ελλάδα και ξεκίνησε να ψάχνεται με την κωμική σκηνή της Αθήνας. Έκλεισε έναν χώρο στο κέντρο κι έδωσε μια παράσταση που πήγε πάρα πολύ καλά.
Κάπως έτσι άρχισε να σκέφτεται την επιστροφή της. Η προσαρμογή, βέβαια, δεν ήταν εύκολη. Στην αρχή δεν μιλούσε καλά ελληνικά, αλλά σύντομα μπορούσε να κάνει τις παραστάσεις και στις δύο γλώσσες με την ίδια άνεση.
«Το φοβερό με την Κατερίνα είναι ότι ξεκίνησε το stand-up στην Αγγλία. Για εκείνη ήταν πιο δύσκολο να μεταφράσει τα κείμενά της στα ελληνικά. Φτιάχνει τα κείμενα στα αγγλικά και μετά τα μεταφράζει. Αυτός είναι ο τρόπος που έχει μάθει να "γράφει".
»Δεν χρησιμοποιεί χαρτί ή λάπτοπ. Τα σκετς βρίσκονται μέσα στο μυαλό της. Αρχίζει να παίζει τα κείμενά της πάνω στη σκηνή, συνεχίζει να τα επεξεργάζεται και μετά "κλειδώνουν"» τονίζει η Χρύσα Κατσαρίνη.
Είτε στα ελληνικά είτε στα αγγλικά, η Κατερίνα Βρανά είναι ισοπεδωτική επάνω στη σκηνή. Μοιάζει με πραγματικό οδοστρωτήρα που παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του. Ένα τέτοιο κύμα ενέργειας και ζωντάνιας, λοιπόν, δεν θα μπορούσε να αναχαιτιστεί παρά μόνο από μια στιγμή καθαρής ατυχίας.
Τον περασμένο Απρίλιο, ενώ βρισκόταν στη Μαλαισία στο πλαίσιο μιας προγραμματισμένης περιοδείας στην περιοχή, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με συμπτώματα δηλητηρίασης που τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν σκωληκοειδίτιδα. Η μη έγκαιρη διάγνωση είχε ως αποτέλεσμα να πάθει οξεία περιτονίτιδα.
Στη συνέχεια υπέστη διάτρηση εντέρου, με αποτέλεσμα να προκληθεί σηψαιμικό σοκ και να «κλείσουν» τα πάντα στον οργανισμό της. Επηρεάστηκε το αναπνευστικό της σύστημα και έχασε για ένα διάστημα την όρασή της.
Η Κατερίνα μιλάει για την περιπέτειά της υγείας της.
Υποβλήθηκε σε 4 εγχειρήσεις και έπειτα από 5μηνη νοσηλεία ατρόφησαν όλοι της οι μύες. Δεν μπορούσε ούτε το δάχτυλό της να σηκώσει, ενώ για ένα διάστημα βρισκόταν σε μηχανική υποστήριξη.
Όπως λέει και στο πρόσφατο βίντεο που ανέβασε στο YouTube, έφτασε τρεις φορές κοντά στον θάνατο, αλλά κατάφερε να γλιτώσει. Και πώς αλλιώς θα γινόταν με έναν άνθρωπο σαν την Κατερίνα, που έχει τόση όρεξη για ζωή;
Η περίοδος παραμονής στο νοσοκομείο της Μαλαισίας ήταν πάρα πολύ δύσκολη. Τις πρώτες μέρες ήταν μόνη της, αλλά σύντομα βρέθηκαν κοντά της οι δικοί της άνθρωποι, η οικογένειά της.
Η Κατερίνα θεωρεί ότι είχε πάρα πολύ καλή μεταχείριση και πως το ιατρικό προσωπικό έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε. Μάλιστα, στο νοσοκομείο υπήρχε και γιατρός που είχε κάνει την πρακτική του στην Κρήτη και μιλούσε λίγα ελληνικά.
Η ίδια αποφάσισε συνειδητά από την πρώτη στιγμή να μοιραστεί το πρόβλημα της υγείας της. Για να αποφευχθούν τυχόν ανακριβή δημοσιεύματα αλλά και γιατί ήθελε οι άνθρωποι να ξέρουν τι έγινε.
«Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλος καλλιτέχνης που θα αποκάλυπτε τόσο αναλυτικά το πρόβλημά του όσο η Κατερίνα. Να βγάλει βίντεο, να δείξει τον εαυτό της στο αμαξίδιο, να περιγράψει αναλυτικά τι της συνέβη» λέει η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων της Κατερίνας Βρανά, Βάσω Σωτηρίου.
Δεν είναι μόνο η απόφασή της να δημοσιοποιήσει το πρόβλημά της αλλά και ο τρόπος που αντιμετώπισε την κατάστασή της, με γενναιότητα και πολύ χιούμορ, δηλαδή με τον μοναδικό τρόπο που ξέρει καλά.
«Μέχρι σήμερα γνώριζα ότι είναι μια τρομερά εξωστρεφής και δυναμική γυναίκα. Πολύ αστεία, πολύ δοτική, σε βαθμό που όταν σε αγαπάει και σε νοιάζεται γίνεται "χαλί" να την πατήσεις. Μετά από όλα αυτά που έχουν γίνει, η Κατερίνα αποτελεί πλέον για μένα πρότυπο.
»Δεν ξέρω, μπορείς εσύ να φανταστείς έναν άνθρωπο που έφτασε στον θάνατο γύρω στις τρεις φορές και κάνει πλάκα γι' αυτό; Το διασκεδάζει, ενώ η ανάρρωσή της είναι μια πάρα πολύ δύσκολη διαδικασία, χρονοβόρα και επίπονη. Παρ' όλα αυτά, βρίσκει κάπου μέσα της τη δύναμη να το διακωμωδεί. Εμένα αυτό μου φαίνεται αδιανόητο» περιγράφει με γλυκύτητα η Χρύσα Κατσαρίνη.
Η ανάρρωση και η αποκατάσταση της Κατερίνας πηγαίνουν καλά. Πλέον είναι σε θέση να σηκώνεται από το αμαξίδιο και να περπατάει υποβασταζόμενη. Χρειάζεται, ωστόσο, βοήθεια επί 24ώρου βάσεως. Η φαρμακευτική αγωγή και οι καθημερινές φυσικοθεραπείες απαιτούν πάρα πολλά χρήματα.
Για τον λόγο αυτό, είκοσι συνάδελφοί της κωμικοί αποφάσισαν να τη στηρίξουν, οργανώνοντας μια ξεχωριστή βραδιά στο Βεάκειο στις 7 Ιουνίου, με στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων. Κι αν κρίνει κανείς από την ανταπόκριση που υπάρχει, είναι φανερό ότι όλοι αγαπούν την Κατερίνα.
«Έχει ακόμα δρόμο να διανύσει. Το σκέφτεται και η ίδια. Όλοι το σκεφτόμαστε. Θα τα καταφέρει; Θα αποκατασταθούν όλα αυτά τα προβλήματα; Θα γίνει, άραγε, ποτέ απολύτως καλά;
»Όταν περνούν αυτές οι σκέψεις από το μυαλό μου, προσπαθώ να σκέφτομαι πώς ήταν και πώς είναι σήμερα και είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρει. Περιμένω τα καλύτερα» ομολογεί η Βάσω Σωτηρίου και σκέφτομαι (αλλά δεν της το λέω) πως, παρότι δεν γνωρίζω προσωπικά την Κατερίνα, δεν νομίζω ότι θα στοιχημάτιζα ποτέ εναντίον της.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LIFO.
